Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Κατερίνα Κακούρη, που ως νεαρά Αθηναία μετέσχε στις Δελφικές Γιορτές των Σικελιανών, μυήθηκε από την Εύα Σικελιανού και τον μεγάλο ποιητή μας στην ιεροπραξία της μιμητικής πράξεως. Εκκινώντας από την αριστοτελική Ποιητική και την τεράστια βιβλιογραφία γύρω από τα θέματα της καταγωγής του θεάτρου, η Κατερίνα Κακούρη περπάτησε την ελληνική επικράτεια και κατέγραψε τα θεατρόμορφα δρώμενα, τους πυρήνες μιας θεατρικής τελετουργικής μαγικής παραδόσεως, με την ακρίβεια του φυσιολόγου και τη σχολαστικότητα του παπυρολόγου. Οι "Προαισθητικές μορφές θεάτρου" είναι έργο διεθνώς πρωτ...

Η μελέτη της H. Beauchamp παρουσιάζει ένα στοχασμό και μία πρόταση, επικεντρωμένα σ' αυτά τα βασικά ζητούμενα της σύγχρονης παιδαγωγικής και θεατρολογικής έρευνας, που συνδέουν το παιδί με το δραματικό παιχνίδι και το θέατρο με την εκπαίδευση. Η πρότασή της στοχεύει στη διευκόλυνση της εξοικείωσης των παιδιών με το θέατρο, εξοικείωση που το δραματικό παιχνίδι καθιστά ευπρόσιτη, αφού συναντά τον "τόπο" συνάντησης θεάτρου / παιδιών.

"Ας δούμε ποια ήταν η θεατρική όψη του Λονδίνου στο δέκατον έκτον αιώνα. Το αγγλικό θέατρο είχε κιόλας τα χρονάκια του. Έξι αιώνες από έργα θρησκευτικά -μυστήρια, θαύματα και ηθικολογίες- που παίζονταν αρχικά μέσα στις εκκλησιές και κατόπι στις πλατείες και στους δρόμους πάνω σε κάρα. Ηθοποιοί επαγγελματίες δεν υπήρχανε στην αρχή. Οι ερμηνευτές των θρησκευτικών έργων ήταν άνθρωποι του λαού, τεχνίτες, και οι ρόλοι που παίζαν θα 'ταν ανάλογοι τις περισσότερες φορές με το επάγγελμά τους. Λόγου χάρη, η συντεχνία των μαστόρων θα αναλάβαινε να παραστήσει το φτιάξιμο της Κιβωτού,...

Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει δέκα μελετήματα, δημοσιευμένα κι αδημοσίευτα, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δραματουργικών και θεατρολογικών θεμάτων και αποτελούν καρπό των τελευταίων ερευνητικών αναζητήσεων του συγγραφέα. Τα θέματα που πραγματεύεται ποικίλλουν από τις συνθήκες που επέτρεψαν την άνθηση του θρησκευτικού ιησουιτικού θεάτρου στη Χίο και στις Κυκλάδες κατά την εποχή της Αντιμεταρρύθμισης και τα δραματουργικά χαρακτηριστικά του, τη λειτουργία των ιντερμεδίων στη νεοελληνική δραματουργία, τις απηχήσεις της Ερωφίλης στη νεολληνική λογοτεχνία, την παρουσία του "σοφού τρε...

Ένα βιβλίο σταθμός για το σύγχρονο θέατρο που αναφέρεται στη διδασκαλία ενός εκ των σημαντικότερων ανθρώπων του θεάτρου του εικοστού αιώνα. Μέσα από τις μνήμες του Γκορτσακόφ, προβάλλει η υψηλή ηθική και καλλιτεχνική ιδέα του θεάτρου, η τελείωση της προσωπικότητας του ηθοποιού, τα μέσα και οι μέθοδοι ερμηνείας.

Χωρίς τους "Αστερίσκους", ο τόπος θα ήταν ένα τέλμα. Γιώργος Ιωάννου. Ο αξέχαστος Γιώργος Ιωάννου είχε αφιερώσει ένα από τα τελευταία του βιβλία, τα "Κοιτάσματα", στον Κώστα Νίτσο, το "Ιερόν τέρας του Τύπου". Στο "Φυλλάδιό" του (τεύχος 5-6/1982, σσ. 79-80) επανέρχεται κι αφιερώνει έναν ολόκληρο "Θύσανο" στο περιοδικό "Θέατρο" και ιδιαίτερα στους "Αστερίσκους". Γράφει: Νιώθω επιτακτικά την ανάγκη να μιλήσω για ορισμένα καλά περιοδικά. Θέλω να κάμνω λόγο γι' αυτές τις προσπάθειες, ώστε να τις προσέχουν όσο το δυνατό πιο πολλοί. Κι έτσι αρχίζω από το περιοδικό "Θέατρο" του...

Το βιβλίο εξετάζει το αρχαίο θέατρο όχι από τη σκοπιά των δραματικών έργων, αλλά από τη σκοπιά των ιστορικών και κοινωνικών συνθηκών μέσα στις οποίες δημιουργήθηκαν και παραστάθηκαν τα έργα αυτά.