Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Άνθρωποι της σκηνής -του θεάτρου- είναι και οι βιογραφούμενοι, στον ανά χείρας τόμο, άγιοι μάρτυρες. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ανέχθηκαν να προδώσουν το κοινωνικό λειτούργημα του ηθοποιού κάνοντας στείρο προσηλυτισμό στους αγράμματους και αφελείς θεατές της εποχής. Δεν δέχθηκαν με κανένα τρόπο να γίνουν αντικοινωνικοί καλλιτέχνες με το να διακωμωδήσουν τα ιερά μυστήρια της Εκκλησίας. Δεν έκαναν κατάχρηση της τέχνης τους, δεν στρατεύθηκαν σε πολιτικούς ή θρησκευτικούς σκοπούς και όταν κατανόησαν το μεγαλείο της πίστης θανατώθηκαν από τους ειδωλολάτρες εργοδότες τους. Δεν ε...

... Με μια σειρά αυτοσχεδιασμών, δραματοποιήσεων, ασκήσεων, παιχνιδιών, οδηγούμε το παιδί σε μια άλλη σχέση με το ίδιο του το σώμα. Το παιδί μπορεί τελείως διαφορετικά να νιώσει το σώμα του, να το εναρμονίσει, να το ελέγξει, να διοχετεύσει μέσα απ’ αυτό τον εσωτερικό κόσμο του και να εκφράσει τις ψυχικές του καταστάσεις.

Η δραματοποίηση είναι δράση ποιητική και ποίηση δράσης. Είναι θεατρικό παιχνίδι χωρίς προκαθορισμένους ρόλους και περιορισμούς. Η δραματοποίηση προτρέπει σε δημιουργικότητα και αυτοσχεδιασμό. Το γλωσσικό υλικό, παραμύθια, διηγήσεις, μυθολογήματα, παροιμίες, στίχοι, λέξεις, συλλαβές, φθόγγοι, ήχοι, κινητοποιείται, δρα και επιδρά στα σώματα των παιδιών, που το μεταφράζουν, το μετατρέπουν, το ερμηνεύουν, το εκφράζουν το καθένα με το δικό του τρόπο.

Ο συγγραφέας, ως καλλιτεχνικός διευθυντής, θεατρικών ομάδων, εκδότης και θεωρητικός, θεμελιώνει στο Tich School of Arts της Νέας Υόρκης (NYU) τον επιστημονικό κλάδο των Επιτελεστικών Σπουδών (Performance Studies) προτείνοντας μια επαναστατική θεωρητική και πρακτική αντιμετώπιση του θεάτρου και γενικότερα των Παραστατικών Τεχνών (Performing Arts). Μέσα από το βιβλίο αυτό, εξετάζει τις συνδέσεις ανάμεσα σε δυτικούς και μη δυτικούς πολιτισμούς, με εστίαση στο θέατρο, στον χορό, στην τελετή, στο παιχνίδι, στον σαμανισμό, αναζητώντας οικουμενικές συμπεριφορές χωρίς να αδιαφορ...

[...] Θέατρο και εικαστικές τέχνες ταυτίζονται στο ότι βασικές αρχές και του μεν και των δε είναι η παράσταση ή αναπαράσταση και η μίμηση. Απόδειξη ότι οι εικαστικές τέχνες, τουλάχιστον μέχρι την εμφάνιση της αφαίρεσης κατά τον 20ό αιώνα, χαρακτηρίζονται ως παραστατικές τέχνες. Αλλωστε, όταν περιγράφουν εικαστικά συγκεκριμένες ανθρώπινες πράξεις, η δομή των ζωγραφικών ή γλυπτικών συνθέσεων έχει σαφώς θεατρική δομή. Τόσο το θέατρο, όσο και οι παραστατικές εικαστικές τέχνες υπακούουν στο ίδιο επικοινωνιακό σύστημα και συνδέονται άμεσα με το απέραντο θέατρο της ζωής και της κ...

Όταν πριν χρόνια, η επιμελήτρια αποφάσισε να φτιάξει ένα ημερολόγιο για το θέατρο, δεν φανταζόταν πως θα δείχναν τόσο ενδιαφέρον κι άλλοι αναγνώστες που αγαπούσαν τη θεατρική τέχνη, σαν εραστές ή... σαν συγγενείς εξ αγχιστείας πάντως. Γιατί το λέω αυτό; Διαβάστε! Όταν σταμάτησε να βγαίνει, ήταν πολλοί που διαμαρτυρήθηκαν εντόνως πως τους έλειψε. [...] Ο δούλος στο προσκήνιο λοιπόν, φιλόκαλοι αναγνώστες. Τουτέστιν: Ο δούλος πρωταγωνιστής κι όχι σε δεύτερο ή τρίτο ρόλο ή στο χορό (κοντάρι που λέγαμε παλιά). Τώρα, γιατί επέλεξε αυτό το θέμα κι όχι άλλο, δεν αντιλαμβάνομα...

Χρησιμοποιώντας μια γλώσσα ελάχιστα διαδεδομένη, γεννημένος σ' ένα μικρό λιμάνι του νότου της Νορβηγίας, μαθητευόμενος φαρμακοποιός στα νεανικά του χρόνια, ο Ερρίκος Ίψεν (1828-1906) υπήρξε ο πιο αμφισβητημένος και αμφιλεγόμενος δραματουργός της εποχής του. Είδωλο για τον Τζέιμς Τζόις, τον Τζορτζ Μπέρναρντ Σο και τον Χένρι Τζέιμς, σήμερα θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους δραματουργούς όλων των εποχών. Η διαδρομή του μέσα από τη μεγαλοφυΐα και τον μόχθο αποτελεί μια καταπληκτική καλλιτεχνική οδύσσεια.

Ένα βιβλίο ειλικρινές από τον τίτλο του. Δεν υπόσχεται να σου αποκαλύψει τα μυστικά της θεατρικής γραφής: όσο περισσότερα γνωρίζεις για τη γραφή, όσο πιο βαθιά σκάβεις μέσα στην ψυχή του έργου που διαβάζεις ή γράφεις, τόσο τα μυστικά κρύβονται, μεταμορφώνονται, γίνονται το δικό σου φαντασιακό και σου χαρίζουν μια πρωτόγνωρη ελευθερία για να κρίνεις και να κριθείς. Ένα διδακτικό βιβλίο που δεν διστάζει να ανατρέψει όσα διδάσκει, που βασίζει όλη του τη δύναμη στην αυτοαναίρεση, για να τονίσει το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι όλη η δημιουργικότητά μας κρύβεται μέσα μας και όχι...

Σε έναν κόσμο όπου το καθετί ανατρέπεται, αναιρείται ή μετασχηματίζεται, σ’ αυτό τον χορό συνεχούς κίνησης και εξέλιξης, υπάρχει μια σημαντική πρόκληση για τους ανθρώπους: από θεατές να γίνουν δημιουργικά υποκείμενα δράσης με όνειρα και στόχους. Η διαπολιτισμικότητα είναι η δεξιότητα και στάση ζωής που επιτρέπει στο άτομο να γνωρίσει τόσο τον εαυτό του όσο και τον άλλο, τον ξένο, τον διαφορετικό, να τον κατανοήσει, να σεβαστεί τη διαφορετικότητά του, να τον αποδεχτεί ως ισότιμο, να επικοινωνήσει μαζί του και να συνεργαστεί για ένα κοινό αποτέλεσμα. Η Δραματική Τέχνη στην Εκ...

Πνευματικότητα είναι η αναζήτηση του πνεύματος μέσα μου, τώρα, ετούτη τη στιγμή. Εκεί στοχεύει το θέατρο Ρόδα. Αυτή είναι η βασική αρχή του Θεάτρου του Ιερού. Η πειθαρχία που χρειάζεται ο ηθοποιός στην απόδοση του ρόλου του και για να στηθεί η παράσταση είναι ένας φυσικός σύμμαχος σε αυτή την αναζήτηση. Το να γνωρίσω τον εαυτό μου σημαίνει ότι μπορώ να δω τη συμπεριφορά μου να καθρεφτίζεται και πάνω στους συνεργάτες μου, τους κινούμενους καθρέφτες που με περιβάλλουν. Με τον τρόπο αυτόν η θεατρική παιδεία μπορεί να γίνει ουσιαστικό εργαλείο εσωτερικής γνώσης, πράγμα που π...

Πώς μπορεί μια ιστορία να λειτουργήσει πάνω στη σκηνή; Το βιβλίο αυτό αποτελεί έναν πρακτικό οδηγό για όλους όσους ασχολούνται με τη δημιουργία του κειμένου μιας παράστασης. Προσφέροντας μια πληθώρα ασκήσεων, το βιβλίο "Θεατρική γραφή" εισάγει τον αναγνώστη σε κάθε στάδιο της διαδικασίας με στόχο τη δημιουργία ενός θεατρικού έργου και περιλαμβάνει κεφάλαια που επικεντρώνονται στα ακόλουθα: - Θέματα και ιδέες - Δραματικός χαρακτήρας - Ιστορία - πλοκή - Δεύτερη γραφή Αυτές οι πρακτικές ασκήσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν ένα ευρύ φάσμα αναγκών: ως έ...

Τους πρώτους Αστέρες του θεάματος δεν τους παρήγαγε η μηχανή της κινηματογραφικής βιομηχανίας του Hollywood αλλά τα μουσικά θέατρα της Βενετίας. Η ραγδαία ανάπτυξη της προσωπολατρίας του καλλιτέχνη και οι ολέθριες εις βάρος της τέχνης συνέπειές της, που σαφώς βρήκαν πρόσφορο έδαφος ανάπτυξης λόγω των ευνοϊκών συνθηκών, κοινωνικών, καλλιτεχνικών αλλά και πολιτικών, ώθησαν τον συνθέτη και διανοούμενο Benedetto Marcello να θέσει τα συγγραφικά ταλέντα του στην υπηρεσία της σάτιρας και μέσω αυτής να φιλοτεχνήσει το πορτραίτο μιας τέχνης εντυπωσιακά "προκλητικής" και εν τέλει -ας...

Αν σε γοητεύει το θέατρο, αν σκέφτεσαι να γίνεις ηθοποιός, αν είσαι ήδη ηθοποιός, ιδιαίτερα στα πρώτα σου βήματα, τότε πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσεις αυτό το βιβλίο. Κι όχι μόνο να το διαβάσεις, αλλά να του δώσεις και μια καλή θέση στη βιβλιοθήκη σου. Για να ανατρέχεις κάθε φορά που θα χρειάζεσαι μια πληροφορία, ή να παίρνεις δύναμη όποτε νιώθεις τα κουράγια σου να σ' εγκαταλείπουν. Αν ονειρεύτηκες κάποτε να γίνεις ηθοποιός και δεν έγινες, πάλι πρέπει να το διαβάσεις, για να διαπιστώσεις -ιδία κρίσει- τι έχασες ή αν κέρδισες τελικά. Αξίζει να το διαβάσεις κι αν είσαι απλώς...

"How Plays Tell Stories: Studying Drama as Literature" has been especially written for Language A1 students of the International Baccalaureate. - A practical guide to all aspects of the study of plays as literature, it emphasizes how plays are written for performance; - Refers to a wide-range of examples from many different periods and different cultures; - Includes specially devised writing exercises designed to help students see drama from the dramatist's point of view; - Relates the study of drama to the IB Theory of Knowledge course; - Includes a comprehe...

Προτείνω την έννοια του σκηνικού δοκιμίου ως προϊόν μιας ανασύνταξης του αφηγηματικού λόγου προς εμπλουτισμό ενός ρεπερτορίου όπου θα προηγείται η διάνοια της ομάδας, ο καινοτόμος προσανατολισμός στη θεατρική πράξη. Ένα τέτοιο δοκίμιο θα προκύψει από τη δραματοποίηση ως σύνθετο φαινόμενο. Ο χαρακτήρας του εγχειρήματος θα κριθεί κατ' αρχάς από τον τρόπο εκταμίευσης των συγκινησιακών αξιών που περιέχονται σ' ένα πρωτότυπο αφηγηματικό κείμενο, ποιητικό ή πεζό. Η συν-κίνηση θα λειτουργήσει ως έμπνευση, θα εκθρέψει τον οίστρο και θα οδηγήσει στη δράση. Ένα δοκίμιο, για να κατοχ...

Από τον 18ο αιώνα, που με τον μεγάλο γερμανό συγγραφέα του Διαφωτισμού Γκότχολντ Έφραϊμ Λέσσινγκ η δραματουργία των γερμανόφωνων λαών έκανε με αξιώσεις την εμφάνισή της, κατέκτησε και διατηρεί μέχρι σήμερα μια πολύ σημαντική θέση μέσα στο σύνολο της ευρωπαϊκής δραματολογίας. Οι συγγραφείς του κινήματος της Θύελλας και Ορμής, οι κλασικοί Γκαίτε και Σίλλερ, ο Κλάιστ, ο Μπύχνερ, ο Χέμπελ, ο Χάουπτμαν, ο Χόφμασταλ, ο Βέντεκιντ, η ομάδα των δραματουργών του γερμανικού Εξπρεσιονισμού, αλλά και ο Στέρνχαϊμ, ο Μπρεχτ, ο Τσούκμαγερ, οι νεότεροι Πέτερ Χακς, Ρολφ Χόχουτ, Πέτερ Βάις, Φ...

Mε αφετηρία τον "ασεβή" Bασιλιά Yμπύ του Alfred Jarry και κατάληξη ορισμένες ακραίες και ποιοτικά αμφιλεγόμενες περιπτώσεις της performance art -εκεί όπου δύσκολα πλέον διακρίνει κανείς τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην τέχνη και στη ζωή-, το βιβλίο επιχειρεί να σχολιάσει τις περιπέτειες του σώματος στην προσπάθειά του να (ανα)παραστήσει τον κόσμο -πρώτα της μοντερνικότητας και κατόπιν (και πολύ περισσότερο) της μεταμοντερνικότητας. Tο βασικό ερώτημα που απασχολεί είναι κατά πόσο το σώμα ζει μέσα στην πραγματικότητα ή μέσα στις αναπαραστάσεις που κατασκευάζονται γι' αυ...

Μια παράσταση των Helgard Haus και Daniel Wetzel (Rimini Protokoll) σε συνεργασία με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό ("Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες").