Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ένας ιδιαίτερος φωτισμός διαχέεται σε κάθε εποχή του έτους. Την άνοιξη το ηλιακό φως απλώνεται συνεχώς λαμπρότερο και το καλοκαίρι φθάνει στην κορύφωσή του. Το φθινόπωρο η ηλιοφάνεια λιγοστεύει και στα τέλη Δεκεμβρίου, μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο, αρχίζει και πάλι να δυναμώνει. Εκείνο που παραμένει αδαπάνητο και ανέσπερο σε όλες τις εποχές είναι το πνευματικό φως του Ηλίου της Δικαιοσύνης. Απαραίτητο στην πνευματική πορεία του κάθε χριστιανού.". (από τον Πρόλογο του βιβλίου) Tα κηρύγματα του παρόντος τόμου στην πλειοψηφία τους δημοσιεύθηκαν το 1978 στο φυλλάδιο τ...

Μέχρι τώρα έχουν υψωθή αρκετές φωνές που ζητούν αναβάπτιση της Λατρείας μας στην πρωτοχριστιανική της μήτρα. Οι περισσότερες, όμως, συνδέουν το αίτημα αυτό με την ανάγκη για επιστροφή στην απλότητα, για απαλλαγή από το εξεζητημένο και διασπαστικό. Έχουν απόλυτο δίκιο, αλλά δεν είναι αρκετό, γιατί στο σημερινό καθεστώς διακυβεύεται η αλήθεια της Εκκλησίας. Η λειτουργική ευσέβεια και αγωγή δεν μπορεί να είναι παρά εφαρμοσμένη αλήθεια, διαφορετικά αποτελεί συναισθηματικό υποκειμενισμό. Από την άλλη το κήρυγμα, που όλοι έχουμε την εμπειρική βεβαιότητα ότι πάσχει βαριά. Το κή...

Οι "Διδαχές" και οι "Προφητείες" βασίζονται σε κηρύγματα του Κοσμά του Αιτωλού. Τα περισσότερα κείμενα καταγράφηκαν αμέσως ή σε σύντομο χρόνο από την δημόσια απαγγελία τους. Αποτελούν κήρυγμα μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου. Για τον αναγνώστη του σήμερα, εκτός από στοιχείο ορθόδοξης παράδοσης, είναι -πολλά από αυτά- μια εκλαϊκευμένη θεολογική προσέγγιση που δεν υστερεί σε τίποτα από τα λόγια των Μεγάλων Πατέρων.

Ο παρόν τόμος με τίτλο ο "θησαυρός των αγαθών" περιλαμβάνει κηρύγματα αγίων εορτών. Τον θεολογικό λόγο ιστορία και αποκάλυψη στην ορθόδοξη Χριστιανική θεολογία. Η σχέση θεολογίας και τέχνης και της κινηματογραφικής αφήγησης στον Tarkofsky και το αίτημα της ελευθερίας, της αγάπης και του νοήματος της ύπαρξης στην ταινία του "Η θυσία". Κεφάλαιο Χριστιανική Ηθική, Η Βιοηθική, Βιοηθική και Χριστιανική Ηθική και τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου. Η ορθοδοξία στη μακραίωνη ιστορία της, πέρασε από πολλές και ποικίλες, φάσεις: διώχθηκε, ευνοήθηκε, άκμασε, σήμερα όμως παραμένει...

[...] Τα αγιοργραφικά αναγνώσματα της Παλαιάς και περισσότερο της Καινής Διαθήκης κατέχουν στην ορθόδοξο λατρεία και ιδιαιτέρως στη Θεία Λειτουργία σπουδαιότητη θέσι. Από τους πρώτους χρόνους της ζωής της Εκκλησίας μας το θείο κήρυγμα ακολουθεί μετά τα αγιογραφικά αναγνώσματα, το οποίο τα αναλύει, κατηχεί, φωτίζει, αναγεννά και μεταμορφώνει τους χριστιανούς, τους οδηγεί στο δρόμο της αληθινής πνευματικής ζωής και σωτηρίας [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Τα ευαγγελικά αναγνώσματα κάθε Κυριακής γραμμένα σε λόγο σύγχρονο, πειστικό, αναζωογονητικό. Ο αιώνιος λόγος του Θεού έρχεται να δώσει απαντήσεις σε έντονες νεανικές αναζητήσεις και να στηρίξει τους νέους που παλεύουν μέσα στα κύματα των καθημερινών δοκιμασιών και της αμφιβολίας που απλώνεται γύρω τους.

Τα κηρύγματα του Στάνλεϋ Χάουεργουας, μεγάλου σύγχρονου Προτεστάντη θεολόγου, διαπνέονται βαθύτατα από την πεποίθηση ότι η θεολογία είναι κατά βάση "πρακτικός λόγος", ο οποίος αποσκοπεί στη διαμόρφωση ενός λαού που να είναι όντως βασίλειον ιεράτευμα καί έθνος άγιον, ενός λαού πού θα αφηγείται τα γεγονότα της ιστορίας της σωτηρίας σε έναν κόσμο αμήχανο από τον επικρατούντα σχετικισμό. Ο λόγος που αυτός ο λαός του Θεού πρέπει να αναλάβει την ευθύνη τούτης της αφήγησης είναι ένας και μόνος: "Επειδή", σύμφωνα με τον τίτλο ενός κηρύγματος, "αυτό είναι η αλήθεια".

Ο Άγιος Νικόλαος με αφορμή τις συζητήσεις και τους προβληματισμούς της εποχής του για την προσπάθεια κάποιων κύκλων να επιβάλουν ένα "Νέο Κόσμο", μια "Νέα Εποχή" για όλη την ανθρωπότητα, καταπιάνεται με το ζήτημα αναλύοντας τους βαθύτερους λόγους μιας τέτοιας επιδίωξης. Το όλο θέμα έχει δύο σκέλη, το ένα είναι το υλικό και το άλλο το πνευματικό. Η εξομοίωση των ανθρώπων με δέλεαρ την ευημερία, την ευτυχία και την παγκόσμια ειρήνη περνά γι` αυτούς μέσα από την ισοπέδωση των προσωπικών, συλλογικών, ηθικών και φυλετικών ιδιαιτεροτήτων. Εργαλείο τους γι` αυτό αποτελεί η επιβολή...

Το πρώτο κήρυγμα του Καρλ Μπαρτ στο σωφρονιστικό κατάστημα της γενέτειράς του Βασιλείας έγινε την 1η Αυγούστου 1954 και το τελευταίο στις 29 Μαρτίου 1964, οπότε και για λόγους υγείας τερματίζει την ιεροκηρυκτική δραστηριότητά του. Κατά τα χρόνια αυτά κήρυξε εκεί είκοσι οκτώ φορές. Τα κείμενα εκείνων των κηρυγμάτων συγκεντρώθηκαν σε δύο τόμους: Den Gefangenen Befreiung [Αιχμαλώτοις άφεσιν] (1959) και Rufe mich an! [Κάλεσε με!] (1965). Γράφοντας για την εμπειρία του στο σωφρονιστικό κατάστημα της Βασιλείας, ο Μπαρτ παρατηρούσε ότι "όλα ήταν κατά κάποιον τρόπο πιο πραγματικ...

Ο αναγνώστης των κηρυγμάτων αυτού του βιβλίου είναι πολύ πιθανό να δυσκολευτεί περισσότερο στην πρόσληψη των τελευταίων παραγράφων τους. Όταν δηλαδή ο ομιλητής, έχοντας αποπειραθεί την ερμηνεία της ευαγγελικής περικοπής και την επικαιροποίησή της στο εδώ και τώρα της κοινότητας, φτάνει στην κλήση, στο κάλεσμα για ανταπόκριση στην αναγγελία των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού, στο ευαγγέλιο. Αυτό είναι το μέρος του κηρύγματος που έχει δώσει το κακό όνομα σε αυτή τη λέξη. Είναι πράγματι δυσπρόσληπτο σε μια κοινωνία ηθικού σχετικισμού και ηδονοθηρικού καταναλωτισμού, όπως η...

«Δεκαπέντε χρόνια ήταν κλειστό το στόμα μου. Τώρα όμως μπορώ να ξαναμιλήσω και να κηρύξω το λόγο του Θεού. Δεχθείτε αυτούς τους λόγους παρηγορίας, φτωχοί και πονεμένοι αδελφοί μου. Είσαστε πονεμένοι, γιατί σας λείπει ο λόγος του Θεού. Οι εκκλησίες μας είναι γκρεμισμένες, σκεπασμένες με στάχτη, ερείπια. Όμως εσείς που βρίσκεστε σ’ αυτό το χώρο, είσαστε ευτυχείς, γιατί έχετε έστω και ένα μικρό ναό που λειτουργεί. Είναι μισογκρεμισμένος και σκοτεινός. Αλλά στις καρδιές σας υπάρχει το φως του Χριστού. Χρειάζεται όλοι να προσπαθήσουμε να τον ξαναφτιάξουμε, να τον αγιογραφήσουμε,...

Ο στόχος του κηρύγματος είναι να μιλήσει στις καρδιές των ανθρώπων για το καινούριο που φέρνει ο λόγος του Χριστού στην ζωή τους. Πόσο τα λόγια του Χριστού μπορούν να αλλάξουν την ζωή μας, πόσο μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα του ανθρώπου για τη ζωή και τον θάνατο. Γι’ αυτό, το κήρυγμα χρειάζεται να είναι σύντομο και να επικεντρώνεται στα βασικά σημεία του ευαγγελίου. Ήσυχα, ήρεμα, με τον τρόπο που μιλάμε στην καθημερινή μας ζωή, πρέπει ο ιεροκήρυκας να απευθύνεται στους πιστούς. Ο άμβωνας δεν είναι μπαλκόνι προεκλογικού αγώνα, δεν είναι βάθρο α...

Στην έρευνα αυτή εξετάζονται οι λόγοι που εκφωνήθηκαν από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Κύριο Βαρθολομαίο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα κατά το χρονικό διάστημα από το 1992 - 2010. Πριν από την εξέταση των Πατριαρχικών ομιλιών παρουσιάζονται τα βιογραφικά στοιχεία του Οικουμενικού Πατριάρχη, του οποίου την υπογραφή φέρουν τα υπό εξέτασιν ομιλητικά κείμενα.

Το βιβλίο για το κήρυγμα ως performance μας επιστρέφει σε καιρούς όπου ο εκκλησιαστικός λόγος των πατέρων πρόσφερε από τον άμβωνα μια έντονη δραματική εμπειρία. Κατά έναν παράξενο τρόπο η θεατρομάχος Εκκλησία, από το Βυζάντιο έως τη νεώτερη εποχή, διατήρησε ένα ιδιαίτερο κανάλι για την υποκριτική και τη μίμηση των ανθρωπίνων παθών και καταστάσεων, με σκοπό να προσφέρει νοήματα, σκέψεις, υποσχέσεις και ελπίδες, να ανοίξει ένα παράθυρο θέας προς τα ουράνια. Η βασική πρόθεση του συγγραφέα είναι να αναδείξει τον θεατρικό χαρακτήρα του κηρύγματος και να διευρύνει τον προβλημ...

[...] Οι είκοσι επτά λόγοι, που περιλαμβάνονται στον παρόντα δεύτερο τόμο είναι δογματικοί. Με μεγάλη σαφήνεια και ειλικρίνεια απολογείται, ομολογεί και αποδεικνύει την ορθότητα της πίστεώς του. Με ταπείνωση δε επιζητεί την επιείκεια και συγχώρηση όλων, διά τυχόν σφάλματα, τα οποία δεν έγιναν εκ προθέσεως ή πεποιθήσεως, αλλά από ελλειπή γνώση της Ρωσικής γλώσσης. Οι λόγοι του είναι εξόχως σημαντικοί, διδακτικοί και εποικοδομητικοί. Μαρτυρούν δε, κατά τον πλέον σαφή τρόπο, το ορθόδοξο φρόνημα του αγίου Μαξίμου, όπως αυτό διαμορφώνεται και εκφράζεται μέσα από την ευρυμάθει...

Συμπληρώθηκε με το έλεος του Κυρίου μια ολόκληρη δεκαετία από τότε που λάβαμε το χάρισμα της αρχιερωσύνης και αναδεχτήκαμε την ευθύνη της διαποίμανσης της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Σμύρνης. Δέκα ολόκληρα χρόνια επισκοπικής διακονίας στην τοπική μας Εκκλησία! Πολύ λίγες οι ευφρόσυνες στιγμές. Ατέλειωτες οι ώρες -ημερήσιες και νυκτερινές- της ευθύνης, του προβληματισμού, της αγωνίας, της λύπης, ακόμα και των δακρύων... Ευλογητός ο Θεός! Επαναλαμβάνουμε κι εμείς ταπεινά τους λόγους του αποστόλου Παύλου: "Εμείς δεν είμαστε από μόνοι μας ικανοί να θεωρήσουμε ότι κάτι προέρχεται...