Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα "σκληρό μυθιστόρημα" του Σιμενόν από την αμερικανική περίοδο του βίου του. Δύο αδέλφια, που έκαναν διαφορετικές επιλογές και ακολούθησαν άλλη πορεία στη ζωή τους - ο ένας έγινε πετυχημένος δικηγόρος και κτηματίας, ο άλλος, που έζησε στη φτώχεια, σκότωσε και δραπέτευσε απ’ τη φυλακή-, βρίσκονται μέσα σε μία αποχαλινωμένη φύση και έρχονται αντιμέτωποι ο ένας με τον άλλο με όρους αρχαίας τραγωδίας.

Με την απαράμιλλη πένα της, η Αμελί Νοτόμπ δίνει φωνή και σώμα στον Ιησού, λίγες ώρες πριν από τη σταύρωσή του. Μας παροτρύνει να γνωρίσουμε έναν Χριστό απολύτως ανθρώπινο, με σάρκα και οστά, που ανεβαίνει υποταγμένος στην κορυφή του Γολγοθά. Έναν Χριστό που βασανίζεται από δίψα ενώ την ίδια στιγμή την απολαμβάνει, αφού "για να νιώσεις τη δίψα, πρέπει να είσαι ζωντανός". Έναν Χριστό που έζησε "με τόσο πάθος, ώστε πέθανε διψασμένος". Κανένας λογοτεχνικός περιορισμός δεν μπαίνει εμπόδιο στην αχαλίνωτη και τολμηρή φαντασία της Αμελί Νοτόμπ, που δίνει, μ' αυτό το βιβλίο, ένα απ...

Η Μαρί είναι ένα κορίτσι που η φύση απλόχερα του έδωσε εκ θαμβωτική ομορφιά και σαγηνευτική χάρη. Οι συμμαθήτριές της τη ζηλεύουν, ειδικά όταν αρχίζει να βγαίνει με τον γοητευτικότερο νεαρό της πόλης, περιζήτητο γαμπρό. Όταν μένει έγκυος και φέρνει στον κόσμο τη μικρή της Ντιάνα, ξαφνικά όλα αλλάζουν. Η μικρή κερδίζει τις καρδιές όλων με τον απλό χαριτωμένο χαρακτήρα της, προκαλώντας όμως τη ζήλια της μητέρας της... Κι έτσι αρχίζει η γλυκόπικρη ιστορία ενός αξιοθαύμαστου πλάσματος που μεγαλώνει χωρίς την μητρική αγάπη και κατακτά την κοινωνική κορυφή χωρίς όμως ικανοποίη...

Ο Σιμενόν στήνει στο παρόν μυθιστόρημα μία από τις συγκλονιστικότερες και πιο λεπτές περιγραφές της συμπεριφοράς ενός σήριαλ κίλλερ στο Παρίσι του 1955. Πέντε νέες γυναίκες δολοφονούνται στο διάστημα ενός εξαμήνου, στην ίδια γειτονιά της Μονμάρτρης. Πραγματικός εφιάλτης για τον επιθεωρητή Μαιγκρέ και τους συνεργάτες του στο Εγκληματολογικό. Και ο κόσμος ζει αναστατωμένος, μέσα στον τρόμο, ανήσυχος με τα δημοσιεύματα και τις εικασίες του Τύπου. Ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία με τον Μαιγκρέ, Ο Μαιγκρέ στήνει παγίδα έγινε ταινία το 1958 από τον Jean Delannoy με τον Jean...

Ένα τυπικό προάστιο κοντά στο δάσος των Μικρών Κρεμασμένων. Μια ασυνήθιστη οικογένεια: ένας σιωπηλός και βίαιος πατέρας, κυνηγός άγριων θηραμάτων που τα εκθέτει σε ειδικό δωμάτιο· μια απούσα, φοβισμένη και υποταγμένη μητέρα, που ασχολείται μόνο με τον κήπο και τα ζώα της· ο μικρός, γλυκός και αθώος γιος και η μεγαλύτερη ευφυής και μαχητική κόρη, που περνούν τη ζωή τους παίζοντας στη χωματερή αυτοκινήτων και περιμένοντας ανυπόμονα να ακούσουν τη μουσική από το καροτσάκι του παγωτατζή. Ώσπου μια μέρα ένα παράλογο και τραγικό δυστύχημα θα συγκλονίσει με βίαιο τρόπο το παρόν το...

"Ήταν 3 Δεκεμβρίου. Η βροχή δεν είχε σταματήσει στιγμή. Πέρασαν ακριβώς είκοσι μέρες, από τις 13 Νοεμβρίου, τη μέρα του συμβάντος, κι άλλο ένα πελώριο 3 στο ημερολόγιο - τότε δολοφονήθηκε η πρώτη ηλικιωμένη γυναίκα, κοντά στην εκκλησία Σαίν-Σωβέρ, λίγα βήματα πέρα απ' το κανάλι. "Με θεωρείται τρελό, μανιακό, διεστραμμένο (τον είπαν μάλιστα και σεξουαλικά διεστραμμένο ενώ καμιά απ' τις ηλικιωμένες γυναίκες δεν είχε βιαστεί). Κάνετε λάθος. Είμαι ένας άντρα με απόλυτα σώας τας φρένας. "Αν οι πράξεις μου δεν σας φαίνονται φυσιολογικές, είναι επειδή δεν γνωρίζετε. Και, δυστυχ...

Όμως μέσα σ’ αυτό το ντουλάπι υπήρχε ένα πτώμα που πρέπει να το τοποθέτησαν εκεί όρθιο και σιγά σιγά να δίπλωσε στα δύο. Ανήκε σε μια γυναίκα περίπου τριάντα χρόνων, πολύ ξανθιά -βαμμένη ξανθιά-, που ήταν ντυμένη με ένα λεπτό, μάλλινο, μαύρο φόρεμα. Ο Ντονζ δεν φώναξε. Ιδιαίτερα χλομός, πλησίασε το γυάλινο κλουβί του Ραμιουέλ και έσκυψε στο γκισέ για να του μιλήσει. - Ελάτε να δείτε... Ο λογιστής τον ακολούθησε. Υπάρχε το Παρίσι της αφθονίας και των εκλεπτυσμένων τρόπων. Υπάρχει και αυτό των μελαγχολικών πρωινών και των εξουθενωμένων ζευγαριών. Ο Προσπέρ Ντονζ, υπά...

O Ελί Ναζεάρ πρέπει να κρυφτεί αφού δολοφόνησε έναν πλούσιο Ολλανδό για να τον ληστέψει μέσα σε ένα τρένο. Ο φόνος περνάει στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ο Ναζεάρ βρίσκει καταφύγιο στον φοιτητικό ξενώνα της κυρίας Μπαρόν, μητέρας της ερωμένης του, στο Σαρλερουά του Βελγίου. Εκεί, στην κουζίνα του ξενώνα, περνάει τον περισσότερο χρόνο του, αφηγείται ιστορίες μεγαλείων και παρακολουθεί στενά τους άλλους ενοικιαστές, που όλο και περισσότερο τον υποπτεύονται, ενώ η αστυνομία αναζητά τα ίχνη του... Το μυθιστόρημα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστές τον Φιλίπ...

Στην Πανδώρα, πόλη θρυλική και ίσως ανύπαρκτη, βρέχει ροδοπέταλα. Οι γυναίκες είναι όμορφες, οι γείτονες πρόθυμοι να τις εξυπηρετήσουν και οι κήποι των σπιτιών όλοι τους περιποιημένοι. Παρ' όλα αυτά τίποτα δεν είναι ήσυχο στον τόπο αυτό. Στην Πανδώρα, οι πόρνες χορεύουν ρούμπα με τους μπάτσους, τα υποβρύχια πλέουν στη στεριά, κυκλοφορούν έμποροι ονείρων και περιφέρεται ένας κλοσάρ που βλέπει οράματα. Ένα κομμένο χέρι πάει πέρα δώθε και ένα αλκοολικό σκυλί χαμογελάει... Μέσα σε μια ατμόσφαιρα υπερρεαλιστικού εφιάλτη γίνονται ουκ ολίγοι φόνοι. Ο επιθεωρητής Λυντς, ο κολλητός...

Ένας άγνωστος άντρας, πανικόβλητος, κυνηγημένος από δολοφόνους, τηλεφωνάει από καφέ σε καφέ στη Δικαστική Αστυνομία και ζητάει βοήθεια από τον επιθεωρητή Μαιγκρέ. Δεν θα καταφέρουν να τον σώσουν. Το πτώμα του θα βρεθεί πεταμένο από ένα αυτοκίνητο στην Πλας ντε λα Κονκόρντ, στο κέντρο του Παρισιού. Η υπόθεση στοιχειώνει τον Μαιγκρέ, που ξενυχτάει με τους συνεργάτες του για να βρουν τους ενόχους. Θα οδηγηθεί έτσι σε μια σπείρα Τσέχων και Πολωνών κακοποιών, που αποδεικνύονται σήριαλ κίλλερ της γαλλικής επαρχίας, στα πλούσια αγροκτήματα της Πικαρδίας. Ένα μυθιστόρημα με πολλή...

Το "Πεντιγκρή" είναι το πιο μακροσκελές, το πιο εκπληκτικό, το πιο τολμηρό μυθιστόρημα του Ζωρζ Σιμενόν· είναι το βιβλίο που έχει φτάσει να θεωρείται, ολοένα περισσότερο, ο πυρήνας των σημαντικών επιτευγμάτων του ως χρονικογράφου του σύγχρονου εαυτού και της σύγχρονης κοινωνίας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1940, ο Σιμενόν ξεκίνησε να γράφει μια αυτοβιογραφία με θέμα την παιδική του ηλικία στο Βέλγιο. Έδειξε τις πρώτες σελίδες στον Αντρέ Ζιντ, και εκείνος τον προέτρεψε να τις μετατρέψει σε μυθιστόρημα. Το αποτέλεσμα ήταν, σύμφωνα με μεταγενέστερο σχόλιο του ίδιου του Σιμενό...

Σαν να επρόκειτο για πρόσωπο, ο Ρόντενμπαχ έγραψε την πόλη με κεφαλαίο πι και στο μυθιστόρημα ανιχνεύει τις correspondances, τις αναλογίες ανάμεσα σ' αυτήν και στον ήρωά του: "Και πόσο μελαγχολική ήταν και η Μπρυζ στο τέλος αυτών των δειλινών! Πόσο του άρεσε αυτό! [...] Μια μυστηριώδης εξίσωση σχηματίστηκε στο μυαλό του: στη νεκρή σύζυγο έπρεπε να αντιστοιχεί μια νεκρή πόλη. [...] Η Μπρυζ ήταν η νεκρή του. Η νεκρή του ήταν η Μπρυζ. Τα πάντα ενώνονταν σε μια κοινή μοίρα. Ήταν η Νεκρή Μπρυζ, θαμμένη και η ίδια μέσα στους λίθινους τάφους από τις προκυμαίες της, με τις αρτηρίες...

Σε εκείνη αρέσουν η Φρανσουάζ Σαγκάν, τα εκλέρ σοκολάτας, τα ροµαντικά τραγούδια, τα λουλούδια και η καλύτερη παρέα της είναι ο εγγονός της. Σε αυτόν αρέσουν η µουσική σααµπί, τα αστέρια, τα δεντρόσπιτα και ο καλύτερός του φίλος είναι ένας µοναχικός ρινόκερος. Η Μαργκερίτ έζησε µια ολόκληρη ζωή στη σκιά του άντρα της. Ο Μαρσέλ έχασε απρόσµενα τη γυναίκα του, που ήταν όλος του ο κόσµος. Οι δρόµοι τους διασταυρώνονται και οι καρδιές τους ξυπνάνε από τον λήθαργο. Θα τολµήσουν, άραγε, να δώσουν στους εαυτούς τους ξανά το δικαίωµα στην ανεµελιά, στον πόθο και στη χαρά;

"Βγαίνοντας από ένα στενό δρομάκι, ανακάλυπτες ξαφνικά τον ποταμό. Ήταν φαρδύς. Οι όχθες του ήταν ακαθόριστες. Σε πολλά σημεία, το καφετί ρεύμα είχε πλημμυρίσει χωράφια. Κάπου κάπου, ένα υπόστεγο έβγαινε από το νερό. Τουλάχιστον εκατό ποταμόπλοια, ρυμουλκά, βυθοκόροι ήταν εκεί, αραγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, σχηματίζοντας ένα απέραντο ενιαίο σώμα. [...] Και ήταν περίεργο, από την πόλη, δηλαδή από τη γέφυρα που αποτελούσε το κεντρικό σημείο του Ζιβέ, να κοιτάζεις προς την πλευρά των Φλαμανδών. Επρόκειτο για μια καθαρά γαλλική πόλη. Με μικρούς δρόμους. Καφέ γεμάτα με λάτρεις...

Η Μπέττυ έχει διαλύσει τη συμβιβασμένη ζωή της, σχεδόν προκαλώντας την καταστροφή της. Βυθίζεται σ’ ένα τραγικό ξόδεμα με αλκοόλ και τυχαίους άντρες. Χάνει τον εαυτό της σε ένα παιχνίδι ορίων. Ώσπου μια ώριμη, γοητευτική γυναίκα, η Λωρ, την περιμαζεύει μια νύχτα σ’ ένα επαρχιακό εστιατόριο, κι αρχίζει μεταξύ τους μια παράξενη σχέση φροντίδας και εξάρτησης... Η "Μπέττυ" είναι από τα ωραιότερα "ψυχολογικά - σκληρά" μυθιστορήματα του Σιμενόν, όπως ο ίδιος τα αποκαλούσε. Ο μεγάλος σκηνοθέτης του γαλλικού σινεμά Claude Chabrol γύρισε μια από τις καλύτερες ταινίες του με βάση...

Στην Ελλάδα της κρίσης. Μια έφηβη σε κρίση. Σε μια οικογένεια σε κρίση. Το κορίτσι αποφασίζει να μη βγάλει πια τσιμουδιά. Αλλά να μιλήσει με μαρκαδόρους και σπρέι. Στους τοίχους της Αθήνας. Μεταξύ της επαναστατημένης μεγαλούπολης και της αλληλέγγυας κοινωνίας της Σερίφου, παρακολουθεί ταυτόχρονα τις αλλαγές στο κορμί της, συνδυάζοντάς τες με αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Σ' ένα περιβάλλον που σωπαίνει και κοχλάζει. Σε ένα μυθιστόρημα κραυγή.

Ξαφνιασμένος, κάπου ανάμεσα σε δύο μικρούς σιδηροδρομικούς σταθμούς που δεν μπορούσε να πει ποιοι ήταν, χωρίς να διακρίνει σχεδόν τίποτα μες στο σκοτάδι, εκτός απ' τη βροχή που έπεφτε συνεχώς μπροστά από έναν μεγάλο γλόμπο και κάτι ανθρώπινες σιλουέτες που έσπρωχναν καρότσια, ο Μαιγκρέ αναρωτήθηκε τί γύρευε σ' αυτό το μέρος. [...] "Όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιου είδους καταστάσεις, η κοινή γνώμη υποδεικνύει λίγο-πολύ ανοιχτά έναν ύποπτο και πάρα πολλές φορές έχω αναρωτηθεί πως τον επιλέγει. Είναι ένα μυστηριώδες φαινόμενο, λίγο τρομακτικό θα έλεγα. Ήδη από την πρώτη μέρα,...

"Υπάρχει μια στιγμή, ανάμεσα στη δεκάτη πέμπτη και τη δεκάτη έκτη γουλιά σαμπάνιας, όπου κάθε άνθρωπος είναι ένας αριστοκράτης." Η ανιαρή ζωή του Μπατίστ Μπορντάβ, αλλάζει απότομα μια μέρα όταν ένας άνδρας τού χτυπάει την πόρτα και πεθαίνει απροσδόκητα μέσα στο σπίτι του. Στα ίχνη του νεκρού, ο αναβαπτισμένος "Όλαφ" ανακαλύπτει μια πριγκιπική ζωή βουτηγμένη στη χλιδή και τη σαμπάνια, με τη συντροφιά μιας υπέροχης "Ζίγκριντ". Σ' αυτό τον επίγειο παράδειο, όπου τίποτα δεν είναι ακριβώς όπως φαίνεται, οι μάσκες θα πέσουν για μια μόνο στιγμή -όσο χρειάζεται για να φορε...

Το Μονικό στις Κάννες είναι ένα καμπαρέ κοντά στο λιμάνι, όπου διάφορα κορίτσια επιδίδονται στο στριπτήζ προς τέρψιν των πελατών, οι οποίοι δεν είναι ιδιαιτέ­ρως απαιτητικοί. Ένας μικρόκοσμος όπου οι φιλίες γίνονται και ξεγίνονται και προχωρούν χέρι με χέρι με τη ζήλια, τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, τη μνησικακία και τη φιλοδοξία. Στο κέντρο του μικρόκοσμου αυτού βρίσκονται η μαντάμ Φλοράνς, ο άντρας της ο κύριος Λεόν και η Σελίτα, επαγγελματίας χορεύτρια εδώ και καιρό, που εποφθαλμιά τη θέση της αφεντικίνας της πίσω από το ταμείο. Μέχρι τη μέρα που εμφανίζεται η δεκαεννιά...

Η Ναταλί Σαμπέν Λεβέκ έχει μάθει εδώ και καιρό να μην αντιδρά στις αποδράσεις του συζύγου της. Κι ενώ εκείνη παραδίνεται σιγά σιγά στο αλκοόλ, απόβλητη από τον περίγυρο του ευκατάστατου συμβολαιογράφου στη συνοικία του Σαιν-Ζερμαίν, ο Ζεράρ, που δεν την αγαπάει πια, διασκεδάζει στα καμπαρέ στα Ηλύσια Πεδία, όπου τα κορίτσια τον γνωρίζουν με το όνομα "κύριος Σαρλ". Έχει περάσει όμως ένας μήνας από την τελευταία φορά που φάνηκε ο Ζεράρ... Ο Μαιγκρέ θα ασχοληθεί εδώ με την ιστορία ενός ζευγαριού που βρίσκεται πολύν καιρό σε διάσταση, προσπαθώντας να αναπλάσει το παρελθόν το...