Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα επιβατικό σαπιοκάραβο μεταφέρει στις αρχές της δεκαετίας του '30 κάθε λογής επιβάτες καθώς περιπλέει τις ακτές της Δυτικής Αφρικής με κατεύθυνση την Ευρώπη: επιβάτες της πρώτης και δεύτερης θέσης -αποικιοκράτες, τυχοδιώκτες, αξιωματικούς, άντρες και γυναίκες σε αναζήτηση φευγαλέων και ευκαιριακών ερώτων, ανθρώπους που δεν τους χαμογέλασε η τύχη στις αποικίες- αλλά και φορτίο Κινέζων στα αμπάρια. Η ένταση ανεβαίνει μαζί με τη θερμοκρασία. Το 45 υπό σκιάν, γραμμένο σ' ένα πλοίο το 1934, είναι από τα πρώτα μυθιστορήματα που υπέγραψε ο Σιμενόν με το πραγματικό του όνομα στ...

Ένα τυπικό προάστιο κοντά στο δάσος των Μικρών Κρεμασμένων. Μια ασυνήθιστη οικογένεια: ένας σιωπηλός και βίαιος πατέρας, κυνηγός άγριων θηραμάτων που τα εκθέτει σε ειδικό δωμάτιο· μια απούσα, φοβισμένη και υποταγμένη μητέρα, που ασχολείται μόνο με τον κήπο και τα ζώα της· ο μικρός, γλυκός και αθώος γιος και η μεγαλύτερη ευφυής και μαχητική κόρη, που περνούν τη ζωή τους παίζοντας στη χωματερή αυτοκινήτων και περιμένοντας ανυπόμονα να ακούσουν τη μουσική από το καροτσάκι του παγωτατζή. Ώσπου μια μέρα ένα παράλογο και τραγικό δυστύχημα θα συγκλονίσει με βίαιο τρόπο το παρόν το...

Η "Αντιγόνη" του Μποσό στήνει από την αρχή μια ποιητική και σχεδόν μαγική Θήβα, στην οποία οι ήρωες κινούνται ως αντανακλάσεις αρχέγονων σκοτεινών παθών, παραδομένοι στη λατρεία του σώματος, παραλυμένοι από την ανάμνηση της ανεκπλήρωτης επιθυμίας. Η ηρωίδα δεν είναι μόνο κόρη και αδελφή ξοδεμένη στο χρέος της απέναντι στην καταραμένη της οικογένεια. Είναι, πάνω απ' όλα, γυναίκα, γήινη και ταυτόχρονα άυλη, παραδομένη στις αισθήσεις της και την ίδια κιόλας στιγμή στερημένη, γυναίκα που μάς είναι παράδοξα οικεία, μόνο και μόνο επειδή η Θήβα είναι ένας τόπος εσωτερικός.

"Συνήθως, δεν χρειάζεται να σκεφτείς πολύ για ν' αποφασίσεις αν κάποιος είναι όμορφος ή άσχημος. είναι κάτι που το ξέρεις χωρίς να χρειάζεται να το διατυπώσεις και το κλειδί των μυστηρίων ενός ανθρώπου δεν βρίσκεται εκεί. Η εμφάνιση δεν είναι ποτέ παρά άλλο ένα αίνιγμα, και όχι το πιο ακανθώδες. Η περίπτωση της Κρίστι ήταν ιδιαίτερη. Αν και είχε ένα υπέροχο σώμα, για το πρόσωπό της ήταν αδύνατο να αποφανθείς. Στην αρχή, επιβαλλόταν με τόσο περίλαμπρο τρόπο που έσβηνε κάθε ίχνος αμφιβολίας: ήταν οπωσδήποτε η πιο ωραία σ' αυτό τον κόσμο, γιατί στα μάτια της άστραφταν χίλιε...

Με την απαράμιλλη πένα της, η Αμελί Νοτόμπ δίνει φωνή και σώμα στον Ιησού, λίγες ώρες πριν από τη σταύρωσή του. Μας παροτρύνει να γνωρίσουμε έναν Χριστό απολύτως ανθρώπινο, με σάρκα και οστά, που ανεβαίνει υποταγμένος στην κορυφή του Γολγοθά. Έναν Χριστό που βασανίζεται από δίψα ενώ την ίδια στιγμή την απολαμβάνει, αφού "για να νιώσεις τη δίψα, πρέπει να είσαι ζωντανός". Έναν Χριστό που έζησε "με τόσο πάθος, ώστε πέθανε διψασμένος". Κανένας λογοτεχνικός περιορισμός δεν μπαίνει εμπόδιο στην αχαλίνωτη και τολμηρή φαντασία της Αμελί Νοτόμπ, που δίνει, μ' αυτό το βιβλίο, ένα απ...

Εϊτό-"Νυχτοφάναρο" είναι το όνομα με το οποίο υπέγραψε ένας άγνωστος αυτές τις γραμμές, οι οποίες βρέθηκαν στο οπισθόφυλλο ενός παλιού βουδιστικού χειρόγραφου, το οποίο προερχόταν από το ναό Γκοκόκου στη Χιροσίμα. Προστατευμένη μέσα στο ξύλινο κιβώτιό της, η "Σούτρα της Μεγάλης Συμπόνιας", που υμνείται σαν εξορκισμός μετά τις καταστροφές, έφτασε στα χέρια μας ως η αντίστροφη πλευρά του ευλαβούς αυτού έργου, αποτελώντας μια συγκλονιστική μαρτυρία των ημερών που ακολούθησαν την έκρηξη της ατομικής βόμβας, στις 6 Αυγούστου 1945, στη Χιροσίμα. Μέσα από τις σελίδες του χειρόγρα...

Γκότφριντ Μπεν 1886-1956. Επτά στιγμιότυπα από τη ζωή ενός γερμανού εξπρεσσιονιστή ποιητή. Και μάλιστα γιατρού. Η πρώτη του ποιητική συλλογή "Νεκροτομείο" προκαλεί σκάνδαλο. Πρόκειται για τις αναμνήσεις του από το σπίτι των νεκρών. Τον ξαναβρίσκουμε επιστρατευμένο στις Βρυξέλλες στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ως γιατρός, ασχολείται με τις πόρνες που "εκτελούν πατριωτικό έργο" μολύνοντας το γερμανικό στρατό. Παρευρίσκεται σε μια αλησμόνητη θανατική εκτέλεση που δεν θα ξεχάσει ποτέ. Υπήρξε μάρτυρας του προσωπικού μας θανάτου και του θανάτου των άλλων. Περιγράφει και...

Η οδυνηρή μύηση στον έρωτα του μικρού Σιμό από τη Μονέτ, μια ώριμη γυναίκα, που ΄ναι την ίδια στιγμή νεράιδα και μάγισσα. Το μικρό αγόρι αντιτάσσει τα μολυβένια στρατιωτάκια και τα όνειρά του ενάντια στα μυστικά και στα ψέμματα του κόσμου των ενηλίκων, που εκείνη θα του τον φανερώσει με τα πιο σκληρά του χρώματα. Ο Guy Goffette υπογράφει το μυθιστόρημα της απατημένης αθωότητας, γεμάτο νοσταλγία, όμορφο και σκληρό όπως η πρώτη αγάπη, χαραγμένο από το "ανέφικτο" της χαμένης παιδικής ηλικίας: "Μα πάνω απ' όλα, θα μπορούσα, μ' αλαφράδα στην καρδιά, να βαδίζω για πολύ καιρό, γ...

Η ιστορία ενός χωρισμού, μια νύχτα στο Τόκιο. Κάναμε έρωτα όπως και την πρώτη μας νύχτα στο Παρίσι, τότε για πρώτη φορά -και την τελευταία φορά, για τελευταία φορά. Αλλά πόσες φορές δεν κάναμε έρωτα μαζί για τελευταία φορά; Δεν ξέρω, συχνά.

Η διαύγεια, ο ρυθμός και οι διακριτικές αναλύσεις αυτού του μυθιστορήματος κατάφεραν να γοητεύσουν από την πρώτη στιγμή (1η έκδοση το 1935). Η συγγραφέας εδώ κάνει μια λεπτομερή ανάλυση για το τί έσπρωξε την Ελίζα στην αυτοκτονία. Αλλά ο αναγνώστης που παρακολουθεί την ωμή και καρτερική ανατομία ενός συναισθήματος που ανήκει στα χειρότερα μειονεκτήματα της χαράς του έρωτα, τουλάχιστον δεν πρέπει να λησμονεί ότι η ανατομία της ζήλιας είναι ήδη η αυτοψία του έρωτα.

Ο πάπας Ιωάννης ΚΔ΄, στην προσπάθειά του να κάνει τις μεταρρυθμίσεις που περιμένει ένα μεγάλο μέρος της καθολικής Εκκλησίας, συγκρούεται με το Βατικανό. Μια ομάδα συνωμοτών με επικεφαλής τον καρδινάλιο Ταρκήσιο Μπερτίνι οργανώνουν απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Ο Ιωάννης, προκειμένου να σωθεί, φεύγει κρυφά παίρνοντας μαζί του μια μικρή βαλίτσα που περιέχει μυστηριώδη και πολύτιμα χειρόγραφα... Στο μεταξύ ο διώκτης του εκλέγεται πάπας με την ονομασία Πίος ΙΓ΄και αναζητεί απεγνωσμένα τα χειρόγραφα που αποκαλύπτουν μυστικά επικίνδυνα για την Εκκλησία... Αναμειγνύοντας έξ...

"Όλα όσα είχε πει στον επιθεωρητή ήταν αλήθεια, αλλά συμβαίνει και η αλήθεια να είναι το μεγαλύτερο ψέμα. Γιατί χωρίς να διστάσει, πήγε στη γωνία του μπουλβάρ Σαιν-Μισέλ και περίμενε ένα λεωφορείο που πήγαινε στο σταθμό Γκάρ ντε Λυόν; Το έκανε χωρίς να σκεφτεί. Ούτε μια στιγμή δεν είχε πει να κάνει αυτό ή το άλλο. Μήπως άρχιζε επιτέλους η ζωή; Δεν ήξερε. Φοβόταν να θέσει στον εαυτό του την ερώτηση. Δεν ήξερε πού πήγαινε, ούτε τι θα έκανε. Είχε φύγει. Δεν υπήρχε πλέον τίποτα πίσω του. Δεν υπήρχε ακόμη τίποτα μπροστά του. Βρισκόταν απλώς μέσα στο χώρο. Μιλούσε χωρίς...

Όταν ο Ζαν βγαίνει απ' τη φυλακή, τον παίρνει σπίτι της μια χήρα 45 ετών και γίνεται εραστής της. Πρώην υπηρέτρια, είχε παντρευτεί τον γιο των αφεντικών της. Είναι τώρα αναγκασμένη ν' αμυνθεί εναντίον της απληστίας των συγγενών του ανδρός της. Η χήρα Κουντέρκ νιώθει για τον Ζαν μια παθολογική ζήλια, ενώ εκείνος δεν ονειρεύεται παρά μια ήρεμη ευτυχία. Αυτή η απλή ιστορία έχει το μεγαλείο μιας τραγωδίας, που οι ήρωές της γίνονται απο τη μοίρα υπεύθυνοι της ίδιας τους δυστυχίας. Το μυθιστόρημα έχει διασκευαστεί για τον κινηματογράφο απ' τον Πιέρ Γκρανιέ, με πρωταγωνιστές τη Σ...

Η νεαρή νοσοκόμα δεν ήξερε τι θα συναντήσει στο ερημικό νησί του Καπετάνιου, όπου δέχτηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες της. "Ασθενής" δεν είναι τελικά ο ίδιος ο φιλήδονος γέρος, αλλά η μικρή προστατευόμενή του, που ζει έγκλειστη με τη θέλησή της σε μια παράξενη έπαυλη χωρίς καθρέφτες. Για ποιο λόγο; αναρωτιέται η νοσοκόμα. Και γιατί της απαγορεύεται να μιλήσει γι' αυτό επί ποινή θανάτου; Σαν θηλυκός Ερμής, θα επιστρατεύσει όλη την τέχνη του αγγελιαφόρου θεού για να εξιχνιάσει το μυστήριο, να κερδίσει την καρδιά της κοπέλας και να της μεταφέρει σιωπηλά το απίστευτο μήνυμα....

Ένα Σαββατοκύριακο, στο τέλος του καλοκαιριού, ο Στηβ με τη Νάνσυ ξεκινούν για να πάρουν τα παιδιά τους από την κατασκήνωση. Η κυκλοφορία στις εθνικές οδούς είναι ασφυκτική. Εξίσου ασφυκτική όμως είναι και η ατμόσφαιρα μέσα στο αυτοκίνητο, γιατί το ζευγάρι κουβαλάει όλη την ένταση της καθημερινότητάς του. Η εμφάνιση ενός καταζητούμενου δραπέτη θα μετατρέψει το ταξίδι τους σε πραγματικό εφιάλτη. Ο Σιμενόν έγραψε τα "Κόκκινα φώτα" το 1953, την εποχή που ζούσε στις ΗΠΑ (1945-1955), και το αφιέρωσε στην κόρη του Μαρί-Ζο που μόλις είχε γεννηθεί. Τελειώνοντας τη συγγραφή του μ...

"Χωρίς να το ξέρω, είχα διαπράξει το τέλειο έγκλημα: κανείς δεν μ' είχε δει να μπαίνω, εκτός από το θύμα. Η απόδειξη είναι ότι είμαι ακόμη ελεύθερος." Όλα άρχισαν στην αίθουσα αναμονής κάποιου αεροδρομίου. Ήξερε ότι θα 'ταν αυτός. Το τέλειο θύμα. Ο εκ των προτέρων ένοχος. Δεν χρειάστηκε παρά να του μιλήσει. Και να περιμένει να πέσει στην παγίδα. Όλα τελείωσαν στην αίθουσα αναμονής κάποιου αεροδρομίου. Έτσι κι αλλιώς τίποτε δεν είναι τυχαίο.