Περικλέους Επιτάφιος
Θουκυδίδης π.460-π.397 π.Χ.
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (1998)
[...] Το φθινόπωρο του 431 π.Χ. ο Περικλής ορίστηκε από το δήμο να εκφωνήσει σε επίσημη τελετή τον επικήδειο για τους πρώτους Αθηναίους νεκρούς του Πελοποννησιακού πολέμου. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι είπε· όμως στην ιστορία του ο Θουκυδίδης (460-398 π.Χ.) συνθέτει και του αποδίδει έναν αξιοθαύμαστο επιτάφιο λόγο: τεκμηριωμένο έπαινο και εμπνευσμένο ύμνο στην Αθηναϊκή Δημοκρατία. Ένα χρόνο νωρίτερα, το 432 π.Χ., είχε ολοκληρωθεί, με την εποπτεία του Φειδία, ο μεγάλος ναός της Αθηνάς στην Ακρόπολη, ο Παρθενώνας. Ο γλυπτικός του διάκοσμος περιλαμβάνει μια ζωφόρο, μια σειρά από...
Περί της Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής. Λακωνικά αποφθέγματα
Πλούταρχος
Ζήτρος (2006)
Δύο έργα με κοινό παρονομαστή την αρετή που χαρακτηρίζει το Μακεδόνα στρατηλάτη από τη μια και τους Σπαρτιάτες στη διαδρομή τους από την άλλη. Ό,τι πέτυχε ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είναι αποτέλεσμα συγκυριών ούτε προϊόν της Τύχης, αλλά αποτέλεσμα των επιλογών του, της προσωπικής του αξίας και του ενάρετου και γενναίου χαρακτήρα του. Στη γενναιότητα και στην αρετή οφείλεται βέβαια και η δόξα των Σπαρτιατών, ως κυρίαρχος στόχος της αγωγής και του κοινωνικοπολιτικού συστήματός τους.
Περί της Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής
Πλούταρχος
Σύγχρονοι Ορίζοντες (2001)
"Αν εξέταζες την παιδεία, που επέβαλε ο Αλέξανδρος, θα έβλεπες ότι έμαθε στους Υρκανούς να παντρεύονται και στους Αραχώσιους να καλλιεργούν τη γη, πως έπεισε τους Σογδιανούς να τρέφουν τους γονείς τους και να μην τους σκοτώνουν, του Πέρσες να σέβονται τις μητέρες τους, αλλά και να μην τις παντρεύονται. Ω η θαυμαστή εκείνη φιλοσοφία του, μέσω της οποίας οι Ινδοί προσκυνούν τους ελληνικούς θεούς, κι οι Σκύθες θάβουν τους νεκρούς και δεν τους τρώνε... Πιο ευτυχισμένοι, λοιπόν, είναι αυτοί που υποτάχθηκαν στον Αλέξανδρο από εκείνους που ξέφυγαν από την εξουσία του, γιατί αυτών...
Περί πολέμου
Θουκυδίδης π.460-π.397 π.Χ.
Διόπτρα (2020)
Μια προσιτή και σύγχρονη προσέγγιση των πιο εμβληματικών ομιλιών από την Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου του Θουκυδίδη, η οποία οδηγεί τον αναγνώστη στην ουσία της εκτεταμένης γνώσης του συγγραφέα σχετικά με θέματα διπλωματίας, εξωτερικής πολιτικής και πολέμου. Γιατί τα έθνη οδηγούνται σε πόλεμο; Για ποιες αξίες είναι πρόθυμοι να πεθάνουν οι πολίτες; Τι δικαιολογεί την εισβολή σε μια ξένη χώρα; Και η τεκμηρίωσή της την κάνει σωστή; Για σχεδόν 2.500 χρόνια, φοιτητές, στοχαστές και πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες διαβάζουν τις εύγλωττες και οξυδερκείς ομιλίες από τη...