Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος συνεχίζει την ανεξάντλητη κειμενική του σχέση με τον Σκιαθίτη συγγραφέα. Ο Παπαδιαμάντης συγγραφικά, μεταφραστικά, ως ζώσα παρουσία στο έργο ομοτέχνων του, διυλίζεται και φωτίζεται περαιτέρω από τον άοκνο Χαλκιδαίο "εκσκαφέα" της παπαδιαμαντικής ουσίας.

Η μελέτη αυτή αποτελεί μια συστηματική αφηγηματολογική προσέγγιση του έργου του Παπαδιαμάντη, κατά την περίοδο που έγραφε κυρίως διηγήματα (1887- 1910). Ο Χρόνος, η Περιγραφή, ο Λόγος, το Πρόσωπο, εξετάζονται με βάση σύγχρονες θεωρίες, κυρίως αυτή του Genette. Αναλύεται ένας σημαντικός αριθμός διηγημάτων και διαπιστώνεται ότι τα χαρακτηριστικά εκείνα της παπαδιαμαντικής πεζογραφίας που αποκλίνουν από τη ρεαλιστική νόρμα είναι λειτουργικά συστατικά του έργου και υπηρετούν αποτελεσματικά τη βασική θεματική του συγγραφέα. Μέσα απ' αυτή την εξέταση ανασκευάζονται μερικές από τι...

Πρόκειται για μια προσωπική αφήγηση με ντοκουμέντα, το ημερολόγιο μιας ερευνητικής ανάγνωσης, ο τρόπος που διάβασα το Παπαδιαμαντικό έργο (ένα μέρος του δηλαδή). Η ανάγνωση ως κουτί θαυμάτων. Μια διαδρομή που νιώθω την ανάγκη να αφηγηθώ. Δεσίματα του λόγου, συμβολικές δρακοντοκτονίες, διπλά και ομοιώματα, σημάδια, μνημονοτεχνική των Κολλυβάδων, η ατέλειωτη εφηβεία της Φραγκογιαννούς, οι μαγικοί κήποι, η γλώσσα των μογιλάλων, το τραγούδι του κυρ Βοριά, το αντηχείο του κοχυλιού, τα πάθη της ταραντέλας, το "αυτίον της γης" και άλλοι μαργαρίτες της διαδρομής που κατά και...

Στο βιβλίο αυτό ο Μίμης Τσακωνιάτης αναδεικνύει με συναρπαστικό τρόπο το πώς ο βιογράφος του ελληνικού φωτός, Γιάννης Σμαραγδής, επιχειρεί για πρώτη φορά στην ιστορία του κινηματογράφου μας, με όχημα του τον άγιο των ελληνικών γραμμάτων Αλ . Παπαδιαμάντη, να επανασυνδέσει το βλέμμα του Έλληνα θεατή με την υπέρτατη ιδέα της Ομορφιάς.

Περιέχονται οι ενότητες: Α. Η αλλαζονεία της κριτικής - Ευκολίες κριτικού ανθολόγου - Δυσκολίες σχολαστικού φιλολόγου - Pro domo mea - Ξενόπουλος και Παπαδιαμάντης - Τα κρατούμενα - Η νίκη της ποίησης Β. Όμηρον εξ Ομήρου σαφηνίζειν - Δαιμόνιο μεσημβρινό ή το σταυροκόπημα στην πύλη του Άδη - Φωνή αβελτίωτη (ο Παπαδιαμάντης, οι Κολλυβάδες και ο μοναχισμός) - "Ο θάνατος ουκ έσται έτι" - Αντιπαπαδιαμαντική χρηστοήθεια - Πάνω σ΄έναν παρά-ξενο τίτλο Πίνακας ονομάτων Πίνακας κειμένων του Παπαδιαμάντη Πρώτες δημοσιεύσεις Παροράματα

"O Παπαδιαμάντης είναι ο πιο μεγάλος πεζογράφος της νέας ελληνικής λογοτεχνίας", έγραφε το 1943 ο Σεφέρης· για να τον συγκαταλέξει λίγα χρόνια αργότερα (1952) ανάμεσα στους μεγάλους Έλληνες ποιητές. Αυτός ο διπλός χαρακτηρισμός είναι ενδεικτικός της παπαδιαμαντικής γραφής. Έργο ποιητικό που τυχαίνει να είναι γραμμένο σε πρόζα, ή πεζογραφικό ποιητικής υφής, το έργο του Σκιαθίτη συγγραφέα αποτέλεσε πρόκληση και γόνιμο πεδίο άσκησης για την κριτική. Γι' αυτό και μια ουσιώδης επιλογή κειμένων για το έργο αυτό ήταν απαραίτητη. Η παρούσα ανθολογία περιλαμβάνει 45 κείμενα (σε ακέ...

Αυτό το μικρό βιβλίο, απαρτισμένο από τέσσερα κείμενα, αναφέρεται σε τέσσερα νησιά: τη Νήσο του Μαν στην ιρλανδική θάλασσα, τη Σκιάθο, την Πάτμο και τη Νάξο. Στο μυθιστόρημα του Χώλλ Κέιν "Ο Μαξιώτης", μεταφρασμένο απαράμιλλα από τον Παπαδιαμάντη, η Νήσος του Μάν "γίνεται ένα" με τη Σκιάθο, και αυτή την ταύτιση περιγράφει το κείμενο "Ένα νησί". Η Ρέα Φραντζή της "Γραμμής του Ορίζοντος" του Χρήστου Βακαλόπουλου συναντιέται σε κρίσιμη ώρα με τη Ναξιώτισσα Αυγούστα Μούχρα των "Εμπόρων των Εθνών" στο "Εν Πάτμω". Το κείμενο "Στην άκρη του γκρεμού" δοκιμάζει να ψαύσει, ό...

Εγκώμιον του διηγηματογράφου από διηγηματογράφο είναι ολόκληρο το βιβλίο. Ο θαυμασμός του εγκωμιαστή για τον μεγάλο ομότεχνό του δεν καταλύει το ρηθέν υπό του αρχαίου κεραμεύς κεραμεί κοτέει και αοιδός αοιδώ, αφού ο κότος προϋποθέτει ότι αναγνωρίζεις του άλλου τη μαστοριά, αλλά, για να το πω με λέξη της Γραφής, το πληροί: κεραμεύς κεραμέα, ή καλύτερα, αοιδός αοιδόν αινέει, ήτοι ο Παπαδημητρακόπουλος τον Παπαδιαμάντη. "Εγκώμιον του διηγηματογράφου" τιτλοφορείται το ένα από τα κείμενα του βιβλίου. Στην πραγματικότητα, εγκώμια είναι και τα υπόλοιπα τέσσερα που έχουν συνταχθ...

Εγκώμιον του διηγηματογράφου από διηγηματογράφο είναι ολόκληρο το βιβλίο. Ο θαυμασμός του εγκωμιαστή για τον μεγάλο ομότεχνό του δεν καταλύει το ρηθέν υπό του αρχαίου κεραμεύς κεραμεί κοτέει και αοιδός αοιδώ, αφού ο κότος προϋποθέτει ότι αναγνωρίζεις του άλλου τη μαστοριά, αλλά, για να το πω με λέξη της Γραφής, το πληροί: κεραμεύς κεραμέα, ή καλύτερα, αοιδός αοιδόν αινέει, ήτοι ο Παπαδημητρακόπουλος τον Παπαδιαμάντη. "Εγκώμιον του διηγηματογράφου" τιτλοφορείται το ένα από τα κείμενα του βιβλίου. Στην πραγματικότητα, εγκώμια είναι και τα υπόλοιπα τέσσερα που έχουν συνταχθ...

Η παρούσα μελέτη είναι καρπός πολύχρονης διδασκαλίας του Παπαδιαμάντη στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Στηρίζεται πάνω σε μια αντικειμενική, απροκατάληπτη, καθαρά φιλολογική, ανάγνωση ολόκληρου του έργου του συγγραφέα: μυθιστορήματα και διηγήματα. Παρατηρώντας, από έργο σε έργο, διάφορες έμμονες εικόνες, σκηνές, εκφράσεις, σύμβολα, και προσπαθώντας ν' αποκρυπτογραφήσει σειρά από κείμενα όπου υπάρχει φανερά κρυπτογραφικός τρόπος γραφής, καθορίζει τρεις θεμελιακές, αλληλένδετες, μυθικές ενότητες: 1) τον μύθο του νερού, του πνιγμού και της αβύσσου, 2) τον μύθο του θαν...

Ελέχθη ότι "εκεί που γεννιέται ένα λουλούδι έχει περάσει ο Θεός". Πρέπει λοιπόν να έκανε αισθητή την παρουσία του ο μέγας Θεός-Δημιουργός "ζωγραφών άνθη" στην γη της Σκιάθου, που κατά γενική ομολογία είναι -η καλύτερα ήταν- ένας Παράδεισος. Μέλημα μας τώρα και διακαής πόθος μας είναι να παραμείνει, όπως ήταν! Δεν ήταν τυχαίο η Σκιάθος να γεννήσει έναν υμνητή της χλωρίδας και της πανίδας του ευλογημένου τούτου τόπου, έναν σφοδρό εραστή της φύσης και των "έργων του Θεού", τον δικό μας Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, που προβάλλεται στον παρόν πόνημα της κ. Βούλας Λαμπροπούλου....

Η Ρένα Κοσσέρη πριν αποφασίσει να αποσυρθεί από τη δημοσιότητα της γραφής, στερώντας τις σελίδες του περιοδικού "Σημειώσεις" από την πολύτιμη παρουσία της, είχε ήδη αφήσει το αποτύπωμα της σκέψης της σε μία σειρά δοκιμίων για τον Αρτώ, τον Ντοστογιέφσκι, τον Τόμας Μάν κ.ά. Το δοκίμιό της για τον Παπαδιαμάντη είναι γραμμένο σε μία περίοδο πού ηχούσαν εκκωφαντικά τα τύμπανα της γαλλοτραφούς μεταπολιτευτικής Νεοορθοδοξίας αναγγέλλοντας την επαναφορά στην αγορά των ιδεών ενός πολυφορεμένου θρησκευτικού "παπαδιαμαντισμού", τον όποιο - με τον δικό του ιδιαίτερα προσεκτικό τρόπο,...

Έτσι όπως οι δερβίσηδες στροβιλίζονται μες στην αλήθεια τους, δίχως τους γύρω τους να νοιώθουν, έτσι στροβιλίστηκε και ο Σκιαθίτης ως δερβίσης, γύρω από τον εαυτό και το θεό του, πάλιν και πολλάκις, αδυνατώντας και κατ' ουσίαν μη θέλοντας να εκφύγει είτε από τα δεσμά του πρώτου είτε και από την αγάπη του δεύτερου. Το ίδιο και αυτός. Στροβιλίζεται και περιφέρεται γύρω από τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια στοιχειωμένα πρόσωπα, δίχως να καταβάλει καμιά προσπάθεια να εκφύγει του πόνου τους, παρά πάνω τους σκύβει και τον μετρά, πιθαμή προς πιθαμή, και τον λαξεύει, τη μορφή τους πάνω στι...