Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο λόγιος Δημήτριος Βικέλας (1835-1908), μετέπειτα ιδρυτής του "Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων" (1899), αναλύει βασικές παραμέτρους της νεοελληνικής φιλολογίας. Ως αφετηρία τοποθετεί το έτος 1453 και προσδιορίζει ως κύριους τόπους καλλιέργειάς της την Κρήτη (έως το 1669) και τα Επτάνησα: από τους 350 φιλολόγους της περιόδου 1500-1700, που εντοπίζει ο Σάθας, τα δύο πέμπτα ήταν Κρήτες και Επτανήσιοι. Η άνθιση ("ο προς μάθησιν οργασμός") κορυφώνεται τον 18ο αιώνα με επίκεντρο τους Φαναριώτες, τον Ρήγα και τον Κοραή. Ο Βικέλας υπογραμμίζει την επίδραση των πολιτικών γεγ...

Η συνθετική αυτή μελέτη εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1939 και για πολλούς είναι η πρώτη σημαντική απόπειρα μελέτης της νεοελληνικής λογοτεχνίας σε συνάρτηση με τα ιστορικά και κοινωνικά φαινόμενα της εποχής του μεσοπολέμου. Ο Βάσος Βαρίκας ερευνά με συστηματικό τρόπο τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά των λογοτεχνών που εμφανίστηκαν ιδίως κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, τις επιδράσεις που δέχτηκαν από προγενέστερους ποιητές ή πεζογράφους, τον κόσμο που εκφράζουν μέσα από το έργο τους. Κυρίως όμως επιχειρεί μια τομή σ' όλα τα επίπεδα της νεοελληνικής κοινωνίας.