Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Είναι βέβαιο ότι η "Ερωφίλη" γράφτηκε μετά το 1587, όταν πρωτοκυκλοφόρησε η τραγωδία "Il Re Torrismondo", δεδομένου ότι οι εφιάλτες που περιγράφει η Eρωφίλη στη Νένα της, στη β' σκηνή της β' πράξης, στηρίζονται, σε μεγάλο βαθμό, στην ανάλογη περιγραφή της Αλβίντα προς την παραμάνα της Νουτρίτσε στο έργο του Τορκουάτο Τάσσο (Torquato Tasso), όπως έδειξε ο Μανούσακας. Κατά τον Μανούσακα η "Ερωφίλη" πρέπει να γράφτηκε στη δεκαετία 1590-1600 και πάντως πριν από το 1610, άποψη που υποστήριξε με πειστικά επιχειρήματα και έγινε αποδεκτή, αν δεν κάνω λάθος, από όλους ανεξαιρ...

Το βιβλίο παρουσιάζει το σύνoλο των ερμηνευτικών σχολίων για τον "Απόκοπο", με βάση την υπάρχουσα βιβλιογραφία. Δίνεται μια αναλυτική εικόνα της έρευνας, από τα μέσα του 20ού αιώνα κ.ε., για το πρώτο γνωστό, μέχρι σήμερα, λαϊκό λογοτεχνικό έντυπο/ανάγνωσμα που παρήχθηκε και διακινήθηκε μέσα από το εκδοτικό-εμπορικό κύκλωμα των βενετικών τυπογραφείων, στην αρχή του 16ου αιώνα (1509). Η εισαγωγή εστιάζει κυρίως στο συγγραφέα και στη χρονολόγηση του έργου, καθώς ο ποιητής είναι γενικά άγνωστος, στις έντυπες γνωστές ή άγνωστες εκδόσεις και τα δύο σωζόμενα χειρόγραφα, και προ...

O ποιητής διηγείται μιαν επίσκεψη στον Άδη που είδε σε όνειρο και τη συνομιλία του με δύο νεκρούς νέους. Σκοπός είναι η έμμεση έξαρση του παροδικού φαινομένου της ζωής, με την υποβλητική περιγραφή του θανάτου ως απουσίας από τον όμορφο κόσμο και από τη μνήμη των ζωντανών. O μύθος προέρχεται ίσως από κάποιο ανάλογο ιταλικό έργο, μεταφέρθηκε όμως με πολλή τέχνη στο κρητικό γλωσσικό ιδίωμα και πήρε ζωή και πειστικότητα.

Η λογοτεχνική παραγωγή της Κρήτης κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας, στο πλαίσιο της διαμόρφωσης ενός πολυσύνθετου πολιτισμού, έχει να επιδείξει κείμενα (τόσο στην πρώιμη φάση όσο και στην περίοδο της ακμής της), τα οποία επιδρούν καθοριστικά στην εξέλιξη της νεότερης λογοτεχνίας μας. Στο βιβλίο αυτό, από την πολύστιχη αφηγηματική ποίηση της Κρητικής Λογοτεχνίας επιλέγονται δύο κείμενα του Λεονάρδου Ντελλαπόρτα (πρώτη περίοδος) και ο Ερωτόκριτος με τη Θυσία τον Αβραάμ (περίοδος της Κρητικής Αναγέννησης), των οποίων επιχειρείται η προσέγγιση, σύμφωνα με ένα διπλό, μεθοδο...

Η "Στιγμή" παρουσιάζει, για το ευρύτερο αναγνωστικό και επιστημονικό κοινό, το βιβλίο του Στυλιανού Αλεξίου "Ελληνική Λογοτεχνία", εξέταση της ελληνόγλωσσης παραγωγής σχεδόν τριάντα αιώνων, από τον Όμηρο έως τα μέσα του 20ου αιώνα. Η μελέτη διαρθρώνεται στα μέρη: Α΄. "Η Ελληνική Αρχαιότητα", επική, λυρική και χορική ποίηση, φιλοσοφία, θέατρο, ιστορία, ελληνιστικοί και ρωμαϊκοί χρόνοι, μυθιστόρημα και επίγραμμα. Β΄. "Χριστιανικοί χρόνοι-Βυζάντιον", Παλαιά και Καινή Διαθήκη, εκκλησιαστικοί συγγραφείς, υμνογραφία, λογία, δημώδης και ηρωική ποίηση, ιστορικοί και χρονογρ...

Η παρούσα τρίτη βελτιωμένη έκδοση της Ερωφίλης θεραπεύει τις ελλείψεις των εκδόσεων Σάθα και Ξανθουδίδη και αποκαθιστά μεγάλο αριθμό χωρίων που είχαν μείνει με νοηματικά σφάλματα και με φθορές γλώσσας και στιχουργίας. Η νέα επεξεργασία βασίστηκε στο άγνωστο προηγούμενο χειρόγραφο του Birmingham, αλλά και στα βενετικά έντυπα του Γραδενίγου και του Κιγάλα, και επίσης στα χειρόγραφα Αθηνών και Μονάχου. Δίνεται έτσι ένα εγκυρότερο κείμενο, πλησιέστερο στη γραφή του Γεωργίου Χορτάτση. Στην εισαγωγή εξετάζονται τα προβλήματα του ποιητή και της χρονολόγησης, των πολλαπλών ιταλικών...

Η τραγωδία "Ζήνων" είχε εκδοθεί για πρώτη και τελευταία φορά στα 1879 απότον Κ.Ν. Σάθα με πολλά λάθη και παρανοήσεις, ακόμη και στην κατανομή των προσώπων. Η παρούσα έκδοση αποκατέστησε το κείμενο ύστερα από παραβολή προς το επτανησιακό χειρόγραφο και προς το πρότυπο, που είναι η περίφημη στην εποχή της τραγωδία "Zeno" γραμμένη λατινικά από τον Άγγλο Ιησουίτη Josephus Simo και τυπωμένη στη Ρώμη στα 1648. Στην εισαγωγή επιβεβαιώνεται η άποψη του Σπύρου Ευαγγελάτου ότι ο "Ζήνων" είναι έργο επτανησιακό με κρητικές επιδράσεις· γράφτηκε και παίχτηκε στη Ζάκυνθο στα 1682-1683...

Τα "Ιντερμέδια της Ερωφίλης" αποτελούν ανεξάρτητο έργο με θέμα τον έρωτα του Ρινάλδου και της Αρμίδας και την απελευθέρωση της τουρκοκρατούμενης Ιερουσαλήμ. Πρόκειται για μια τολμηρή επιτομή της Gerusalemme liberate του Torquato Tasso, γραμμένη από τον Γεώργιο Χορτάτση στην τελευταία δεκαετία του 16ου αιώνα. Το ιδεολογικό περιεχόμενο του έργου είναι η ταλάντευση ανάμεσα "στον έρωτα και τον πόλεμο" και η υπέρβαση του πρώτου με την εκ νέου ανάληψη του αγώνα. Παρά την κατάληξη αυτή, το ερωτικό, αισθησιακό και λυρικό στοιχείο δίνεται αριστοτεχνικά. Η νέα έκδοση εθεράπευσε...

Ύστερα από την κριτική έκδοση της "Θυσίας του Αβραάμ" του 1996, δημοσιεύεται τώρα η παρούσα, μικρότερη, χρηστική έκδοση, που απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό των μη ειδικών. "Η Θυσία" προσφέρεται στους αναγνώστες σε μια καινούργια μορφή: το κείμενο χωρίς κριτικό υπόμνημα, μια λιγότερο εκτενής εισαγωγή, μόνο αυτά από τα σχόλια που είναι απαραίτητα για μια επαρκή κατανόηση του κειμένου, το "Γλωσσάριο" της μεγάλης έκδοσης σε πιο απλή μορφή, και η βιβλιογραφία ενημερωμένη για να περιλαμβάνει και τα πιο πρόσφατα δημοσιεύματα γύρω από το έργο.

Κύριος σκοπός της παρούσας έκδοσης είναι να αποκατασταθεί η "Θυσία του Αβραάμ" με βάση μια νέα ανάγνωση των δύο μαρτύρων, της βενετσιάνικης έκδοσης του 1713 και του Μαρκιανού χειρογράφου (του οποίου το κείμενο δημοσιεύεται στο Παράρτημα). Στην όλη έκδοση, και ειδικότερα στην κατάρτιση του κειμένου της Θυσίας, βοήθησε σημαντικά και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, και πιο συγκεκριμένα οι συμφραστικοί πίνακες λέξεων της ίδιας της Θυσίας, καθώς και του Ερωτοκρίτου και των κρητικών κωμωδιών. Στην εισαγωγή και στα σχόλια περιλαμβάνονται οι καινούριες ιδέες και αντιλήψεις που έχουν έ...

Στη μελέτη αυτή, που πρωτοδημοσιεύτηκε στον Η' τόμο των "Κρητικών Χρονικών" (1954), μελετώνται για πρώτη φορά οι σχέσεις του πολιτισμού των αστικών κέντρων της βενετοκρατούμενης Κρήτης στον 16ο και 17ο αιώνα προς το βυζαντινό παρελθόν, τη δυτική Αναγέννηση και την ελληνική και λατινική αρχαιότητα. Επισημαίνονται οι αναγεννησιακές επιδράσεις που γονιμοποίησαν τις μεσαιωνικές και λαϊκές καταβολές στην Κρήτη, και που, με την παράλληλη καταξίωση του κρητικού ιδιώματος, ως λογοτεχνικού οργάνου, εδημιούργησαν την κρητική λογοτεχνία των χρόνων της ακμής, μια λογοτεχνία αναγεννησια...

Καρπός πολύχρονης έρευνας των ιστορικών και γραμματειακών πηγών, η μελέτη αυτή παρουσιάζει την ελληνόγλωσση ποιητική παραγωγή της Κρήτης από τον 14ο ως τα τέλη του 17ου αιώνα μέσα στα ιστορικά, κοινωνικά, ιδεολογικά και αισθητικά της συμφραζόμενα. Κεντρική θέση στην προσέγγιση αυτή κατέχουν τόσο οι δημιουργοί και τα έργα τους, όσο και η κοινωνία που τα προκάλεσε, τα προσέλαβε και τα απόλαυσε. Το όλο εγχείρημα αναπτύσσεται σε τρεις τόμους: ο πρώτος περιλαμβάνει εισαγωγή στην εποχή και στη λογοτεχνία της κρητικής Αναγέννησης· ο δεύτερος και ο τρίτος παρακολουθούν τους αναβ...

Καρπός πολύχρονης έρευνας των ιστορικών και γραμματειακών πηγών, η μελέτη αυτή παρουσιάζει την ελληνόγλωσση ποιητική παραγωγή της Κρήτης από τον 14ο ως τα τέλη του 17ου αιώνα μέσα στα ιστορικά, κοινωνικά, ιδεολογικά και αισθητικά της συμφραζόμενα. Κεντρική θέση στην προσέγγιση αυτή κατέχουν τόσο οι δημιουργοί και τα έργα τους, όσο και η κοινωνία που τα προκάλεσε, τα προσέλαβε και τα απόλαυσε. Το όλο εγχείρημα αναπτύσσεται σε τρεις τόμους: ο πρώτος περιλαμβάνει εισαγωγή στην εποχή και στη λογοτεχνία της κρητικής Αναγέννησης· ο δεύτερος και ο τρίτος παρακολουθούν τους αναβ...

Καρπός πολύχρονης έρευνας των ιστορικών και γραμματειακών πηγών, η μελέτη αυτή παρουσιάζει την ελληνόγλωσση ποιητική παραγωγή της Κρήτης από τον 14ο ως τα τέλη του 17ου αιώνα μέσα στα ιστορικά, κοινωνικά, ιδεολογικά και αισθητικά της συμφραζόμενα. Κεντρική θέση στην προσέγγιση αυτή κατέχουν τόσο οι δημιουργοί και τα έργα τους, όσο και η κοινωνία που τα προκάλεσε, τα προσέλαβε και τα απόλαυσε. Το όλο εγχείρημα αναπτύσσεται σε τρεις τόμους: ο πρώτος περιλαμβάνει εισαγωγή στην εποχή και στη λογοτεχνία της κρητικής Αναγέννησης· ο δεύτερος και ο τρίτος παρακολουθούν τους αναβαθ...

Μετά τα Δημώδη Βυζαντινά (1997) η "Στιγμή" παρουσιάζει τώρα στον ενιαίο τόμο Κρητικά φιλολογικά, βελτιωμένες και ενημερωμένες, είκοσι πέντε εργασίες του Στυλιανού Αλεξίου, σχετικές κυρίως με τον Ερωτόκριτο, την κρητική λογοτεχνία και τη νεοελληνική γλώσσα (ετυμολογικό και λεξικογραφία). Τα δύο μελετήματα που αφορούν στον Απόκοπο και στις νέες εκδόσεις του κρητικού χειρογράφου του Διγενή (Εσκοριάλ) δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Στην εισαγωγή του βιβλίου δίνεται μια εικόνα της πρόσληψης των εκδόσεων του Στυλιανού Αλεξίου από την κριτική, και συζητούνται παρατηρήσεις που διατυ...