Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο φιλοδοξεί να παρουσιάσει, για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία, τη θεματική και τις μεθόδους του ταχύτατα αναπτυσσόμενου κλάδου της αναλυτικής φιλοσοφίας της θρησκείας, o οποίος παραμένει άγνωστος στη χώρα μας, παρά την εντυπωσιακή του επίδραση και παρουσία στον διεθνή χώρο τα τελευταία σαράντα χρόνια. Ο αναγνώστης της συλλογής θα έχει την ευκαιρία να εμβαθύνει σε ορισμένα από τα σημαντικά ζητήματα της φιλοσοφίας της θρησκείας, που εξετάζονται από τη σκοπιά της αναλυτικής παράδοσης, και να εξοικειωθεί με τη σκέψη στοχαστών οι οποίοι έχουν συμβάλει άμεσα ή...

Τι μπορεί να διδαχθεί κανείς από τον φυσικό κόσμο και μάλιστα από τα λουλούδια και τα πουλιά, δηλαδή από τους κατά τον Κίρκεγκωρ "θεϊκά διορισμένους δασκάλους" των αγωνιώντων ανθρώπων; Οι τρεις "θεοσεβείς λόγοι" για Τα κρίνα του αγρού και τα πετεινά του ουρανού -κατά συνέπεια και το ευαγγελικό απόσπασμα στο οποίο αναφέρονται- δεν πρέπει να διαβαστούν ως ειδυλλιακό ποίημα που περιγράφει νοσταλγικά τη φύση και μας προτρέπει να επανασυνδεθούμε μαζί της, αλλά ως πρότυπο για την ανθρώπινη αγωγή. Απροϋπόθετη σιωπή, απροϋπόθετη υπακοή, απροϋπόθετη χαρά: ό, τι είναι φυσικό για τα λ...

Συγκριτική μελέτη μεταξύ αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και θρήσκειας.

«Ήγείσθω δε Θεός των λεγομένων τε και νοουμένων, ο μόνος νους των νοούντων και νοουμένων και λόγος των λεγόντων και λεγομένων και ζωή των ζώντων και ζωουμένων και πάσι πάντα και ων και γινόμενος, δι' αυτά τα όντα και γινόμενα.» Αγίου Μαξίμου Ομολογητού, Μυσταγωγία 664 Α Προαιώνιος προορισμός του άνθρωπου είναι να ζει σε αρμονία με τον κόσμο και τον Θεό. Στo έργο αυτό επιχειρείται να φωτιστούν μέσα από την κοσμολογία του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού πτυχές της αισχύλειας τραγωδίας, που εκφράζουν τη διαχρονική αγωνία του ανθρώπου για τη θέση του στον κόσμο. Οι συγκλίσει...

... "ο άνθρωπος δεν είναι μεγάλος γιατί μπορεί να καταφέρη πολλά, αλλά γιατί μπορούν να του συμβούν και να του αποκαλυφθούν μεγάλα". ... "οι μεγάλες αλήθειες δεν αποδεικνύονται δια του γνωστικού περιεχομένου, δια μηχανικής αιτιολογήσεως, αλλά επιβάλλονται δια της εσωτερικής των αναγκαιότητας, του ηθικού των περιεχομένου, δια διεισδύσεως εις τα εσώτερα του ψυχικού κόσμου".

[...] Πολλά, λοιπόν, μπορεί να σκεφτεί και να πει κανείς για τον πολιτισμό και τα είδη του. Ωστόσο ευθύς εξαρχής και με λίγα λόγια οφείλει να επισημάνει ότι "πολιτισμός" είναι "τα έργα" και "η συμπεριφορά" του ανθρώπου, απαραίτητα στα πλαίσια μιας κοινότητας, προάγεται η ζωή σε "σενεχή" - και όχι "ασυνεχή" - εξελικτικά στάδια, και όσο είναι εφικτό ανεξάρτητα από κατάχρηση οποιασδήποτε εξουσιαστικής επιβολής. Επομένως σ' αυτά τα πλαίσια, με βάση καταρχήν την ανθρώπινη ευφυΐα, κάθε εξυψωτική "δημιουργία" και κάθε φιλική "συμπεριφορά" μεταξύ των ανθρώπων αποτελούν πολιτισμό. Α...

Κραυγάζει ο Θεός στον 81ο Ψαλμό του Δαυίδ: "Εγώ είπα· θεοί έστε καί υιοί Υψίστου πάντες· υμείς δε ως άνθρωποι αποθνήσκετε καί ως εις των αρχόντων πίπτετε". Εάν ο άνθρωπος εγκλωβιστεί σ' έναν υπαρξιακό ορίζοντα φραγμένο με το σίδερο της ιστορικότητας, τότε θα αποστερηθεί του θείου αξιώματος του και θα οδηγηθεί στον θάνατο ως κοινό ιστορικό ον, χωρισμένο από την υπεριστορική πηγή της σημασίας της ύπαρξης. Ο άνθρωπος όμως που ζει στην προοπτική του εσχάτου νοήματος του είναι, δηλαδή ενωμένος με την Αλήθεια, είναι άξιος του θείου αξιώματος του... Ποια είναι η σημασία της αλήθει...

"Λίγα κοράλλια από την άβυσσο της γνώσης. Λίγες πέτρες από την ακτή του απείρου. Λίγα αγριολούλουδα από τις οροσειρές της αιωνιότητας." Αμοργός, 7.1.2003 Γ.Θ. Πράσινος Οι σκέψεις του συγγραφέα αρθρώνονται στις ενότητες: Μέρος 1ο: "Η φύση" Μέρος 2ο: "Ο άνθρωπος" Μέρος 3ο: "Η μη ορωμένη φύση και ο Θεός"

Το θέμα δεν είναι να γίνουμε κύριοι των διδασκαλιών της επιστήμης του Πνεύματος με τον νου, αλλά να διαποτίσουμε μ' αυτές τα αισθήματα, μάλιστα τη ζωή ολόκληρη. Μόνο με τέτοια διαπότιση βιώνει κανείς κάτι από την Αλήθεια τους. Αλλιώς παραμένουν αυτές μόνο κάτι που "μπορούμε να πιστεύουμε και επίσης να μην πιστεύουμε". Κατανοημένες σωστά οι Αλήθειες της επιστήμης του Πνεύματος, θα δώσουν στον άνθρωπο μια αληθινή βάση για τη ζωή, θα του επιτρέψουν να γνωρίσει την αξία του, την αξιοπρέπειά του και την οντότητά του, θα του δώσουν το ανώτατο θάρρος για την ύπαρξη. Διότι τον διαφ...

Στο βιβλίο του "Ο στοχασμός και η πίστη" ο Βασίλης Βιτσαξής επιχειρεί μια παράλληλη θεώρηση του στοχασμού της αρχαίας Ελλάδας με εκείνον της αρχαίας Ινδίας και των σχετικών θέσεων του Χριστιανισμού γύρω από πέντε κεντρικά θέματα: εκείνα της Αποκάλυψης, της Λύτρωσης, του Χρόνου, της Τριαδικότητας του Θείου και της έννοιας της θεότητας ή του Θεού. Στον πρώτο τόμο ο συγγραφέας αναφέρεται, σε μια πρώτη ενότητα, στην αποκάλυψη της Αλήθειας όπως την ισχυρίστηκαν ή την υπαινίχθηκαν, τόσο οι προσωκρατικοί και οι κλασικοί φιλόσοφοι στην Ελλάδα, όσο και τα αρχαία ινδικά ιερά κείμε...

Στο δεύτερο αυτό τόμο του βιβλίου του "Ο στοχασμός και η πίστη", ο Βασίλης Βιτσαξής εξετάζει τις θέσεις που υιοθέτησε ο αρχαίος ελληνικός και ο ινδικός στοχασμός, αλλά και τα θρησκευτικά ρεύματα που γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν στους χώρους αυτούς, απέναντι στα αιώνια ερωτήματα του ανθρώπου γύρω από τη θεότητα: τη φύση ή την ουσία της, την κοσμολογική, κοσμογονική και ακόμα την ηθική της θέση μέσα στο σύμπαν. Παράλληλα, ο συγγραφέας αναφέρεται στις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά που προσφέρει η θεία Αποκάλυψη και στη στοχαστική επεξεργασία τους από την χριστιανική, θεολογική...

Ένα συγκλονιστικό και βαθυστόχαστο κείμενο του μεγάλου φιλοσόφου και μυστικιστή, δημιουργού του περίφημου Μαρτινιστικού ρεύματος. Μας αποκαλύπτει την τραγική κατάσταση του ανθρώπου, του απομακρυσμένου από την πρότερη ένδοξη θέση του, και μας υποδεικνύει το δρόμο της αυτογνωσίας και της ταπεινότητας που θα τον οδηγήσει στην επανενσωμάτωσή του, στη θεία πηγή, και στην επανάκτηση της δόξας που του ανήκει.

[...] Μορφή προφητική του απολύτου της αγάπης, μάρτυρας της ελευθερίας του Θεού, η Σιμόνη Βέιλ μας άφησε δεκατέσσερα βιβλία, συγκροτημένα, μερικά από αυτά, από τα χειρόγραφά της. Έτσι και το βιβλίο που έλαβε τον εύγλωττο τίτλο. "Η βαρύτητα και η χάρη". Σε μια άγρυπνη κατάσταση "διαλογικότητας" -καθώς θα υποστήριζε ο σπουδαίος ρώσος γλωσσολόγος Μπάχτιν- του Θεού με την ψυχή, του πλάστη με το πλάσμα, αναπτύσσεται μια σειρά συγκεκομμένων, πυκνών, κάποτε βιαστικών και σκοτεινών διαλογισμών που όλοι επικεντρώνονται στην διερεύνηση της, μοναδικής κρισιμότητας για την ιστορία του...