Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

H προσδοκία ότι η ένταξη της Tουρκίας στην EE θα "εξευρωπαΐσει" σε τέτοιο βαθμό την πολιτική της συμπεριφορά, ώστε σταδιακά να εγκαταλείψει τις επεκτατικές της βλέψεις στο Aιγαίο και να αποχωρήσει οικειοθελώς από την Kύπρο, συναινώντας σε αμοιβαία αποδεκτή λύση του Kυπριακού, αποτελεί πολύ περισσότερο ευχή ή αυταπάτη παρά προϊόν συνεκτικής πολιτικής ανάλυσης. Aποτελεί κουραστικό πολιτικό ρετρό να επαναλαμβάνονται σήμερα, στην αυγή του 21ου αιώνα, σχεδόν απαράλλακτα τα επιχειρήματα που προβάλλονταν πριν από μισό αιώνα, τη δεκαετία του 1950, όταν η ένταξη της Eλλάδας και της...

Δικαστήρια Κρατικής Ασφαλείας, Κόμμα της Αρετής, Επεισόδιο Gaziosmanpasa, Necmettin Erbakan, Tayyip Erdogan, Milli Gorus, "Σουσουρλούκ", Συμφωνία της Άγκυρας... Τα λήμματα αυτά, καθώς και η ανάλυσή τους, αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος της σύνθετης πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας της σημερινής Τουρκίας. Το παρόν έργο αποτελεί μια γνωσιολογική αλλά και μια αναλυτική προσέγγιση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών της τουρκικής πολιτικής ζωής και κοινωνίας υπό τη μορφή αναλελυμένων λημμάτων. Ο στόχος έγκειται στην καλύτερη γνωριμία του Έλληνα αναγνώστη με τη χώρα αυτή και ι...

Ό,τι είναι το "Κομμουνιστικό μανιφέστο" για τους κομμουνιστές, το ίδιο είναι και οι "Αρχές τουρκισμού" του Ζιγιά Γκιοκάλπ για τους Τούρκους εθνικιστές. Με μία όμως πολύ σημαντική διαφορά. Το "Κομμουνιστικό μανιφέστο" έχει πλέον σχεδόν μόνο ιστορική αξία, ενώ το "ευαγγέλιο" αυτό του τουρκικού εθνικισμού, έχει διαχρονικό ενδιαφέρον. Με λίγα λόγια, η κατανόηση της σημερινής κοινωνίας και πολιτικής στην Τουρκία, είναι αδύνατη, δίχως τη γνώση που προκύπτει από την ανάγνωση του ανά χείρας βιβλίου. Εξάλλου, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Αζίζ Νεσίν "αναγκαία συνθήκη για να κατανοήσε...

Αν ο Οζάλ αποτέλεσε την τουρκική εκδοχή του θατσερισμού, μήπως ο Ερντογάν είναι ο Τόνι Μπλερ της Ανατολίας; Γιατί το "βαθύ κράτος" της Τουρκίας κατασκοπεύει χαρτορίχτρες και μέλη της Κου Κλουξ Κλαν; Πώς ο Ατατούρκ κήρυξε την τζιχάντ; Μήπως το "εξπρές του μεσονυκτίου" έκανε στάσεις και στην Ελλάδα; "Ο Μπέρναρ Σο είπε κάποτε ότι η Αγγλία και η Αμερική είναι δύο χώρες που τις χωρίζει η κοινή τους γλώσσα. Θα μπορούσε κάποιος να συμπληρώσει ότι η Ελλάδα και η Τουρκία είναι δύο χώρες που τις χωρίζουν οι κοινές τους ανοησίες. Για τον παραπάνω λόγο, είναι ευχάριστο να διαβάζεις...

Η Τουρκία, μια χώρα έντονων αντιφάσεων, μια χώρα πρόκληση από πολλές απόψεις. Το αυστηρά κοσμικό, κεμαλικό κράτος του Μουσταφά Κεμάλ με το πολιτικό Ισλάμ στην εξουσία. Το δημοκρατικό, δυτικό βάσει των κεμαλικών αρχών κράτος με τον στρατό μονίμως να κινεί τα νήματα της πολιτικής ζωής. Το μη επεκτατικό, και πάλι βάσει των κεμαλικών αρχών, κράτος με ένα μέρος της Κύπρου υπό τουρκική κατοχή στο όνομα της σωτηρίας των Τουρκοκυπρίων. Στην παρούσα μελέτη γίνεται μια προσπάθεια ανάλυσης αυτών των αντιφάσεων υπό το φως της ιδεολογίας που αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του τουρκικού κράτο...

Στόχος αυτής της εργασίας είναι η ανάδειξη της πολυμορφίας των σχέσεων Ισλάμ και πολιτικής εξουσίας στην Τουρκία κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα μέσα από μια σύντομη αλλά ενδελεχή ανάπτυξη τριών θεματικών ενοτήτων. Στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου γίνεται μια προσπάθεια να περιγραφεί σύντομα η ιστορική διαδρομή των σχέσεων πολιτικής εξουσίας και ισλαμικής θρησκείας στη γείτονα χώρα από την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έως τις αρχές του 21ου αιώνα. Στο δεύτερο κεφάλαιο επιδιώκεται να κατανοηθεί ο ρόλος των ισλαμικών σχολείων μέσης εκπαίδευσης στη διαμόρφωση πολιτών με...

Το ερώτημα που προκύπτει από την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας επικεντρώνεται στη μελλοντική μορφή που θα προσλάβει όχι τόσο η Τουρκία, όσο η ίδια η ΕΕ. Και είναι γνωστό ότι δύο είναι οι πιθανές εκδοχές. Είτε η ΕΕ θα οδεύσει προς μια οιονεί συνομοσπονδία, είτε θα λειτουργεί στα πλαίσια μιας πολιτικής και οικονομικής συμμαχίας. Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ θα επιθυμούσαν τη δεύτερη εκδοχή, όπως και η Μεγάλη Βρετανία, η οποία, όπως λέγεται, απέχει λιγότερο από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, απ’ ότι από την απέναντι από τη Μάγχη ακτή.

Η παρουσία του ισλαμικού στοιχείου στη διαμόρφωση της πολιτικής χαρακτηρίζεται ως "πολιτικό Ισλάμ" ή "ισλαμιστικός φονταμενταλισμός" και έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον των μελετητών και των ακαδημαϊκών, ειδικότερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο μουσουλμανικός κόσμος, που καταλαμβάνει τεράστια έκταση (εκτείνεται από τη Μεσόγειο έως το Στενό της Μαλάκα), χαρακτηρίζεται από πληθυσμιακή έκρηξη (σε πάνω από πενήντα πέντε χώρες οι μουσουλμάνοι αποτελούν την πλειοψηφία, ενώ σε πάνω από δέκα άλλες αποτελούν σημαντικές αριθμητικά μειονότητες), ενώ το όργανο προβ...

Η εργασία του Θανάση Κοτσιαρού είναι μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος στο πλαίσιο των μεταπτυχιακών ευρωπαϊκών και διεθνών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης). Η εργασία αυτή διερευνά πως αξιοποιείται η ηλεκτρονική πληροφόρηση στην πολιτική διαδικασία. Είναι μια case study που επιτρέπει συγκρίσεις και γενικότερες αναφορές. Η εργασία εξετάζει την εισαγωγή του διαδικτύου στην πολιτική της Τουρκίας και, ειδικότερα, του πολιτικού Ισλάμ, που αναδείχθηκε σε δύναμη που αμφισβητεί την κεμαλική ηγεμονία. Πιθανόν, οι νέες μορφές πληροφ...

Πολλά άλλαξαν για την Τουρκία, μετά την ανατροπή των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά και πολλά είναι εκείνα που ο χρόνος και οι διεθνείς εξελίξεις δε θα καταφέρουν ίσως ποτέ να επηρεάσουν. Ποιοι αποφασίζουν τελικά στην Τουρκία, όμως, και τι επιδιώκουν; Ποιες πιθανότητες έχουν οι πολιτικοί να επιτύχουν την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ποια περιθώρια δράσης τούς αφήνουν οι στρατιωτικοί; Και, πάνω απ' όλα, πόσο διατεθειμένη είναι η γειτονική χώρα να ξεφύγει από το οθωμανικό παρελθόν της και να εξελιχθεί σε ένα σύγχρονο, δημοκρατικό και ευρωπαϊκό κράτος; Σ' αυ...

Η θέση του Ισλάμ στην τουρκική κοσμική δημοκρατία θεωρείτο επί πολλά χρόνια κρίσιμο ζήτημα, τόσο για τους κάθε είδους μελετητές, όσο και για τις μελλοντικές σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρώπη. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι υπάρχει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ των διαφόρων ομάδων που αποδέχονται την εκκοσμίκευση που επέβαλε ο Κεμάλ Ατατούρκ (όπως οι Αλεβίτες, η δημοκρατική αριστερά, η νεολαία) κι εκείνων που πιστεύουν ότι ο ρόλος του κράτους θα πρέπει να διευρυνθεί ακόμη περισσότερο (όπως τα μέλη του πρώην Κόμματος της Ευημερίας και οι οπαδοί του Saidi-i Nursi). Ο τρόπος ενσωμά...

Στο βιβλίο αυτό ο Πάνος Καζάκος εξετάζει ζητήματα που η δημόσια συζήτηση μάλλον φωτίζει ανεπαρκώς: - Πώς θα εξελιχθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τις τρέχουσες διευρύνσεις; - Θα αποκτήσει σταθερά σύνορα ή θα επεκτείνεται αδιάκοπα, πράγμα που αναπόφευκτα θα τη μετέτρεπε σε ένα διεθνή οργανισμό χωρίς ιδιαίτερη ταυτότητα; - Πώς ερμηνεύονται οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις για μεταρρυθμίσεις και μια νέα «συνταγματική Συμφωνία»; - Τι υποδείχνει η ιστορική τροχιά για το μέλλον; - Ποιές δυνάμεις επηρεάζουν τη δυναμική της ευρωπαϊκής οργάνωσης; Ο συγγραφέας, μολονότι αναγνωρίζει ότι...

Ένα βιβλίο που θα συζητηθεί ευρύτατα. Ένα βιβλίο μάλλον αντικειμενικό που ανάγλυφα απεικονίζει την σημερινή Τουρκία σε όλους τους τομείς, ενώ αναφέρεται στις ταλαντεύσεις της ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία, τις μουσουλμανικές παραδόσεις και τις κοσμικές προσδοκίες, καθώς και του χθες, του σήμερα και του αύριο, του παρελθόντος και του μέλλοντος. Ένα βιβλίο -ευχάριστο ως ανάγνωσμα- που παράλληλα επιχειρεί την υπεύθυνη και τεκμηριωμένη απάντηση στο ερώτημα αν αυτή η δονούμενη χώρα, θα μπορέσει τελικά να καταστεί η πρώτη ισλαμική δημοκρατία στα πλαίσια της πραγματικής έννοια...

"... Η Τουρκία είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη χώρα, με πολλές φυσιογνωμίες-ταυτότητες, σε αναζήτηση ρόλου και σε ημιμόνιμη εσωτερική κρίση σχεδόν από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκικού κράτους, αλλά και παλαιότερα, κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων ύπαρξης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας".

Άνοιξη του 2005: Η Τουρκία διαμελίζεται οριστικά και αμετάκλητα! Θα αποτελείται από δύο ξεχωριστά κράτη. Τη Δυτική Τουρκία (Ευρωπαϊκή) και την Ανατολική (Ανατολία). Η Ευρωπαϊκή Τουρκία γίνεται χώρα - μέλος των Ευρωπαϊκών Ενώσεων. Η Ανατολική θα παραμείνει ως έχει, επιλέγοντας και εκλέγοντας νέους πολιτικούς ηγέτες, προσηλωμένους στις παραδόσεις του Ισλάμ! Η Νέα Τάξη Πραγμάτων (Παγκοσμιοποίηση) πιστή στο δεύτερο άρθρο του καταστατικού της που πρεσβεύει την κατάτμηση (διαμελισμό) θεωρώντας τη χώρα αυτή προνομιούχο, εφαρμόζει το γράμμα και το πνεύμα του προαναφερόμενου άρθρου...

...«Αυτοί οι κομμουνιστές, αυτοί οι άπιστοι, αυτοί οι Κούρδοι αποστάτες, όταν κουνιούνται ή όταν ξύνονται μπορούν να στέλνουν μηνύματα μεταξύ τους», γι' αυτό το λόγο όλα αυτά τους τα είχαμε απαγορεύσει. Όσο και αν τους δέρναμε, όσο και αν μας υπάκουγαν, ο λοχαγός τους φοβόταν πάρα πολύ. Για ποιό λόγο υπήρχε αυτός ο φόβος δεν το έχω καταλάβει ακόμα! Αυτά τα άτομα με δεμένα τα χέρια και τα πόδια τρώγανε καθημερινά ξύλο από μας, αλλά παρ' όλα αυτά ο λοχαγός μας τους φοβόταν... ... Για να βρούμε καινούργιους τρόπους βασανιστηρίων, κάναμε διαγωνισμό μεταξυ μας. Την ώρα του ύπνο...

Η πολυδιαφημιζόμενη ελληνο-τουρκική «φιλία» αποτελεί πιστό αντίγραφο αποτυχημένων προσπαθειών του παρελθόντος, γεγονός που προδιαγράφει τη ματαιότητα του εγχειρήματος. Το αρχικό σκηνικό μέσα στο οποίο άρχισε να πρωτοπαίζεται, υπήρξε το εφεύρημα της «διπλωματίας των σεισμών», το οποίο ωστόσο γρήγορα αντικαταστάθηκε από τη... «διπλωματία των Οθωμανών» (πάγιες θέσεις στο Κυπριακό, Αιγαίο κ.λπ.). Η ελλαδική εμμονή δραστηριοποίησης μπροστά σ' ένα σκηνικό που προ πολλού έχει αποσυρθεί με άφθονη δόση «show biz» (μόδιστροι, λαϊκοί αοιδοί, χορευτικά λικνίσματα, τηλεοπτικές καλύψεις...