Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έλι Βίζελ, Μάριο Βάργκας Λιόσα, Ναντίν Γκόρντιμερ, Γκύντερ Γκρας, Ντέρεκ Γουώλκοτ, Ντόρις Λέσινγκ, Τζον Νας, Κενζαμπούρε Όε, Οκτάβιο Πας, Σιμόν Πέρες, Χάρολντ Πίντερ, Ιλιά Πριγκοζίν, Ζοζέ Σαραμάγκου, Αμάρτια Σεν, Άντριου Σκάλι, Ουόλε Σογίνκα, Ντέσμοντ Τούτου, Ααρών Τσιχανόβερ, Ντάριο Φο, Σέιμους Χίνι, Ρόουλντ Χόφμαν, Οδυσσέας Ελύτης, Γιώργος Σεφέρης Όλοι, ό,τι κι αν κάνουμε στη ζωή μας, δοκιμάζουμε τις δυνάμεις μας, προσπαθούμε να πλησιάσουμε το άπιαστο, να αγγίξουμε τις φτέρνες του Θεού. Προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τα κοινά όρια για όλους, να κρατήσουμε περισσότερο την...

Στο βιβλίο αυτό ο Πιέτρο Ινγκράο αναφέρεται στο" Αγανακτήστε", τη μεγάλη εκδοτική επιτυχία του Στεφάν Εσέλ στη Γαλλία αλλά και στην Ελλάδα, μέσα από μια συζήτηση με τους ιταλούς πανεπιστημιακούς Μαρία Λουίζα Μπότσια και Αλμπέρτο Ολιβέτι. Ο σημαντικός αυτός ιταλός πολιτικός, σχολιάζοντας το έργο του Εσέλ, ισχυρίζεται ότι η αγανάκτηση δεν αρκεί: "...Θεωρώ ότι το να αντικαταστήσει η αγανάκτηση την πολιτική και, πάνω απ’ όλα, να αντικαταστήσει τη δημιουργία των αποτελεσματικών της μορφών είναι μια αυταπάτη..." Είναι βεβαίως μια απάντηση έστω και στοιχειώδης. Όμως είναι ανάγκη ν...

Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης θα βρει συνεντεύξεις και δημοσιεύματα του Φοίβου Τσέκερη στο περιοδικό της ΠΕΑΕΑ "Εθνική Αντίσταση", στις εφημερίδες "Ριζοσπάστης", "Οδηγητής", "Ελευθεροτυπία", "Down Town" για θέματα όπως η ΕΠΟΝ του Πολυτεχνείου, το χτύπημα του Πολυτεχνείου από τους Εγγλέζους, οι αγώνες για να διατηρηθεί η μνήμη του μπλόκου της Κοκκινιάς, του Γοργοπόταμου, της Μακρόνησου, του μνημείου των Σοβιετικών Στρατιωτών στην Καλλιθέα, του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής και της εκτέλεσης του Νίκου Πλουμπίδη στο Άλσος του Χαϊδαρίου. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρεται...

Η Αλίκη που γνώρισα εγώ τα τελευταία εννέα χρόνια της ζωής της ήταν μια πανέξυπνη, βαθιά φιλοσοφημένη, εξαιρετικά καλλιεργημένη γυναίκα, πολύ μπροστά από την εποχή της, όπου όλα αυτά όμως θα μπορούσαν να γίνουν παρανάλωμα μπροστά σε μια άδεια πλατεία θεάτρου. Η Αλίκη ήθελε να την αγαπούν, όλοι αν ήταν δυνατόν, και να είναι το θέατρό της γεμάτο, όπως πολύ δημοφιλές να είναι οτιδήποτε κάνει ή λέει. Ακόμη κι αν έκανε προσπάθειες για να αλλάξει ρεπερτόριο, για να "ωριμάσει" τη δημόσια προσωπικότητά της ή ακόμα και την εμφάνισή της, μπροστά σε μια άδεια πλατεία θεάτρου, έπεφταν...

Ο Τζέρυ Μπράουν συζητάει με την Βαντάνα Σίβα για τη λεηλασία της φύσης και της γνώσης με τον Ιβάν Ίλλιτς και τον Καρλ Μίτσαμ για την πολιτική της φιλίας με τον αντισυνταγματάρχη Νταίηβ Γκρόσμαν για τον μύθο του φονικού ενστίκτου με τον Ντόνοβαν Γουέμπστερ για τα απομεινάρια του πολέμου με την Έλενα Νόρμπεργκ-Χοτζ για την παγκοσμιοποίηση και την καταστροφή της κουλτούρας με την Σουζάνα Σέφερ για τη μάθηση μέσα στη ζωή με τον Νόαμ Τσόμσκυ για την εναντίωση στο προνόμιο και την εξουσία με τον Νταίηβιντ Κόρτεν για τις μυθολογίες της παγκόσμιας ανάπτυξης με την Σούζαν Αρ...

Η ποίηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου φαίνεται να συνδυάζει την απατηλή απλότητα του Λάο Τσε και τη σαφήνεια του Καμπίρ, όμως προξενεί ένα αίσθημα αμφιθυμίας που ενίοτε γεννά πολλά ερωτήματα. Πώς εξηγείται λ.χ. η μυστηριώδης σαγήνη που εκπέμπουν ορισμένα ποιήματά του, ενώ είναι γραμμένα με ρεαλιστικό τρόπο; Πώς μπορεί να συνυπάρχει ο πιστός χριστιανός αρμονικά με τον ακόλαστο που ξεχύνεται τα βράδια σαν τρελός μες τον βούρκο; Και πώς μπορείς να κατακρίνεις ή να απορρίψεις την ποίηση κάποιου που αυτοπροσδιορίζεται ως "ερωτικώς άλλος", ενώ και μόνο η ομολογία της ερωτικής ιδ...

Στον διάλογό του με τον Αντουάν Ρομπιτάιγ για θέματα της εποχής μας, ο Αλαίν Φινκελκρώτ αποδεικνύεται δεινός συζητητής και απαιτητικός, συνάμα. Ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας μιας ζωντανής συζήτησης η οποία δεν έχει σκοπό να κάνει, απλώς, μια ανασκόπηση του έργου του συγγραφέα, αλλά μέσα από γόνιμες ενστάσεις να προκαλέσει τον προβληματισμό του σε θέματα όπως: η τύχη των μικρών, "περιφερειακών", εθνών απέναντι στα μεγάλα, "κεντρικά"· το βάρος της κληρονομιάς και πώς το διαχειρίζονται οι διάφοροι λαοί και εάν αποσυνδέοντας το είναι μας από την κληρονομιά μας γινόμαστε πιο ελε...

"Είναι δυνατόν να φορολογούνται τόσο άγρια οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι, γιατί δεν μπορούν να ξεφύγουν, επειδή συμβαίνει να γνωρίζει το κράτος τα εισοδήματά τους; Γιατί ξεφεύγουν διαρκώς από την τσιμπίδα του κράτους και δεν τουν πιάνει ποτέ, αυτοί οι πολύ λίγοι στην Ελλάδα που έχουν στα χέρια τουν τον τεράστιο πλούτο; Αν δεν υπάρξει ένα παλαντζάρισμα ανάμεσα σε αυτά τα δύο, θα γίνει επανάσταση. Και δεν μιλώ για την προδοσία ολόκληρου αυτού του κόμματος, που εξακολουθεί να έχει δυστυχώς το ίδιο όνομα μι εκείνο που είχε το 1974..." Βασίλης Βασιλικός Δυστυχώ...

Ο Λιδωρίκης αντιμετωπίζει τον συνεντευξιαζόμενο σαν γιατρός, σαν ανακριτής, σαν εξεταστής, σαν δικαστής και ταυτόχρονα σαν δάσκαλος, δάσκαλος σωκρατικός, γεμάτος απορίες. Ειρωνικός με τη σωκρατική έννοια του όρου, καμώνεται τον διαπορούντα, υποκρίνεται τον αγνοούντα, στήνει παγίδες, ρίχνει στα άδεια, παραπλανά, ερεθίζει, προκαλεί και κυρίως εκμαιεύει. Η συνέντευξη είναι μια δύσκολη γέννα, χρειάζεται συχνά εμβρυουλκό. Οι συνεντευξιαζόμενοι, όταν μάλιστα είναι διάσημοι, ευγενείς, άνθρωποι αποφασισμένοι να προστατέψουν ή να προβάλουν την εικόνα τους, κρύβονται, μεταμφιέζονται,...

Η αμερικανική λογοτεχνία έχει τη φήμη ότι είναι τόσο έντεχνη, τόσο ζωντανή και τόσο διασκεδαστική όσο καμία άλλη. Αλλά πάνω απ' όλα είναι μια στρατευμένη λογοτεχνία, με την καλή έννοια του όρου, μια λογοτεχνία που συνεχώς θεμελιώνει και αναπτερώνει τα οράματα του Νέου Κόσμου, ενώ ταυτόχρονα ασκεί επάνω τους κριτική και μερικές φορές τους αντιτίθεται. Ο συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας Ούλριχ Γκράινερ επισκέπτεται μερικούς από τους σπουδαιότερους σύγχρονους συγγραφείς της Αμερικής και συζητάει μαζί τους για να μάθει πώς σκέπτονται για την κοινωνική και πολιτική εξέλιξη τ...

"Στη σημερινή εποχή κηρύσσεται πανηγυρικά ο θρίαμβος του καπιταλισμού, όμως πιστεύω ότι όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός από τα συμβάντα, τότε θα παρατηρήσουμε ότι τα βαθύτερα ζητήματα εξακολουθούν να είναι άλυτα, ότι η φιλελεύθερη καπιταλιστική κοινωνία βυθίζεται, και μαζί μ αυτήν ολόκληρη η ανθρωπότητα, που διατρέχει τον κίνδυνο να υποστεί μια μη αναστρέψιμη καταστροφή. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη διέξοδος από το να αφυπνιστούν οι άντρες και οι γυναίκες της Γης και να αποφασίσουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Να οικειοποιηθούν δηλαδή ένα πρόταγμα κοινωνικής και ατομ...

Ήταν μια γλυκιά γυναίκα η Ελένη Ζαφειρίου από κοντά, πρόσχαρη, γελαστή και πραγματικά απλή. Ενώ είχε όμως το στυλ της απλής, λαϊκής γυναίκας που βλέπουμε στις ταινίες, εν τούτοις συζητώντας μαζί της καταλάβαινες ότι είχες να κάνεις με μια διανοούμενη, έξυπνη, μορφωμένη και με βάθος γυναίκα. Ήξερε να κρίνει και να βάζει τα πράγματα στη θέση τους, της έλειπε το ότι κανείς δεν σκέφτηκε να την τιμήσει,και βέβαια είχε απόλυτο δίκιο σε αυτό, και ήξερε να ζει τη ζωή της με κέφι αλλά και αξιοπρέπεια. Εδώ που τα λέμε κιόλας αν το σκεφτούμε και λίγο διαφορετικά ίσως κανείς δεν σκέφτη...

"Δεν ξεχωρίζουμε στη γλώσσα μας τους αληθινούς συγγραφείς από τους ψυχαγωγικούς, ίσως μάλιστα να χρειαζόμαστε μια νέα λέξη. Φοβούμαι ότι αρκετοί διάσημοι συγγραφείς είναι ζαχαροπλάστες... Όλοι οι [αληθινοί] συγγραφείς είναι ιερείς, αν και μιλάω ως άθεος". Ο Τζων Φώουλς είναι σίγουρα από τους σημαντικότερους και τολμηρότερους μυθιστοριογράφους της εποχής μας, ένας "εμπορικός" συγγραφέας που δεν επαναπαύεται στην επιτυχία του και δεν επαναλαμβάνεται. Αποτραβηγμένος εδώ και χρόνια στο παραθαλάσσιο Lyme Regis του Dorset (τον τόπο όπου κατόρθωσε να φανταστεί τη "Γυναίκα του γάλ...

Ο καπετάν Βασίλης Κωνιός, οπλαρχηγός της Αντίστασης Κρήτης, υπήρξε πρότυπο ήθους και ακέραιου ανθρώπου, ένα είδος που σπανίζει στην εποχή μας. Ολιγογράμματος, σχεδόν αγράμματος βοσκός, με συμμετοχή στον πόλεμο της Αλβανίας, επιστρέφοντας στο χωριό του, Φαβριανά της επαρχίας Μονοφατσίου Ηρακλείου, συγκροτεί αυτόνομα την οργάνωση της δικής του αντάρτικης ομάδας, παράλληλα με τις άλλες αντιστασιακές οργανώσεις στην Κρήτη. Μέσα από την καταγραφή των προφορικών του μνημών, παρακολουθούμε την πορεία και την ακεραιότητα του ύφους του καθ' όλη τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα,...

Παίρνοντας αυτές τις συνεντεύξεις, είχα ως στόχο να σκιαγραφήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους που έβλεπα απέναντί μου, να τους ακολουθήσω στο ταξίδι τους από το παρελθόν μέχρι σήμερα. Πράγματι μου άνοιξαν την καρδιά τους και μοιράστηκαν μαζί μου άκρως προσωπικές στιγμές, ανοίγοντας ταυτόχρονα το άλμπουμ της ζωής τους, για να παρουσιάσει ο καθένας τους τη διαδρομή του από τότε που ήταν βρέφος μέχρι σήμερα.

Όταν ένας πρώτης τάξεως στίχος χρησιμοποιηθεί με φρόνηση, αποτελεί μια θαυμάσια μορφή θεραπείας με θερμότητα. Θεραπείας των συμπτωμάτων που εμφανίζει συχνά η ασθένεια που λέγεται υπαρξιακή αγωνία. Εγώ, ένας ηδονιστής, είχα στραφεί πολλές φορές στα ποιήματα του Νίκου Καρούζου, γιατί η αγωνία αυτή Υπερβαίνει τη ζωή Γι' αυτό και αχρηστεύει τις απολαύσεις. Οι στίχοι τους ακτινοβολούσαν θερμότητα. Ηδονή βγαλμένη από οδύνη. Απόλαυση που υπερέβαινε την αγωνία που τη γέννησε. Έτσι έκλεινε ο κύκλος και όχι σαν μολυβιά πάνω στο χαρτί. Όταν στράφηκα - για την παρούσα συνέντευξη -...

Τρεις συνομιλίες του ποιητή Νίκου Καρούζου με τον Γιώργο Κακουλίδη για τις αγωνίες της τέχνης, την ορθοδοξία, την πολιτική, την κοινωνική επανάσταση, αλλά και γύρω από στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής. Στο τέλος, ωστόσο, κάθε συνομιλίας προβάλλει πάντα η ποίηση, που ήταν για τον Νίκο Καρούζο το "στασίδι" του στη ζωή. Ο ποιητής, όπως έλεγε, είναι "σαλός", που σημαίνει παράφρων αλλά με την έννοια του εν Χριστώ, εν Θεώ. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για κοινή παραφροσύνη. Ο Χριστός δεν είναι μονάχα του χριστιανισμού, είναι κιόλας η ενσάρκωση μιας τεράστιας πνευματικής οδύνης. Το έ...

Η "Μεγάλη διαπραγµάτευση - Πρέσπες" είναι το χρονικό των συνοµιλιών για την επίλυση του επί περίπου τρεις δεκαετίες εκκρεµούς εθνικού θέµατος σχετικά µε το όνοµα της πΓΔΜ. Σε πέντε συζητήσεις-συνεντεύξεις του δηµοσιογράφου Σεραφείµ Κοτρώτσου µε τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά (στο πλαίσιο της εκποµπής "Η επόµενη µέρα" της ΕΡΤ1) αποτυπώνονται όσα διαδραµατίστηκαν στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο των διαπραγµατεύσεων µεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της πΓΔΜ. Ο δηµοσιογράφος ρωτά και ο υπουργός των Εξωτερικών απαντά, ξετυλίγοντας το κουβάρι της πιο συναρπ...

Η Μπεάτα Ασημακοπούλου ήταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος. Ήταν ευγενής, αξιοπρεπής, ήταν κυρία και είχε πολύ χιούμορ. Ήταν απολαυστική στη συζήτηση και θυμόταν ακομπλεξάριστα όλα αυτά τα χρόνια. Μόνο όταν επρόκειτο για τον Λάσκο έχανε το χιούμορ της. Εκεί γινόταν η παθιασμένη και ερωτευμένη γυναίκα που αγαπούσε και θαύμαζε τον σύντροφό της, ο οποίος ήταν σαν να μην είχε φύγει ποτέ από δίπλα της. Παθιαζόταν όταν μιλούσε γι' αυτόν. Αλλά έβγαζε και μια γλύκα, τη γλύκα της γυναίκας που αγάπησε και αγαπάει ακόμα. Κι ας είχε φύγει ο Λάσκος.

...Η πρώτη μου συνάντηση με έναν από τους Μύθους μου ήταν εκείνη με το Μάνο Χατζιδάκι. Χρόνια περίμενα τούτη τη στιγμή. Από εκεί και μετά τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Πάντα μέσα μου σιγόκαιγε η επιθυμία να συνομιλήσω και με άλλους Μύθους και να μάθω τα πάντα σχετικά μ' αυτούς. Φρόντισε γι' αυτό η μοίρα -το κισμέτ. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, ήμουν πια έτοιμος να τοποθετηθώ απέναντί τους... ...Αυτό που με ενδιέφερε πρώτα απ' όλα ήταν να διατηρηθεί αυτή η ιδιαίτερη αίσθηση, η αύρα, το άρωμα από τις συνεντεύξεις μου. Να υπάρχει δηλαδή η ζωντάνια, η αμεσότητα, να δημιουργηθ...