Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο διαπρεπής έλληνας μελετητής της μεσαιωνικής ελληνικής ιστορίας και λογοτεχνίας μελετά το θέατρο κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Οι Μεγάλοι Πατέρες της Χριστιανικής Εκκλησίας επιτέθηκαν με δριμύτητα στο δράμα ως έκφανση της ειδωλολατρίας, και κατά συνέπεια το θέατρο έζησε "άδοξον μεν και άθλιον βίον" επί Βυζαντίου, αλλά επέζησε στα δημώδη "τραγούδια" και στους ακροαματικούς αγώνες ("ακροάσεις") των αυτοκρατόρων της Κωνσταντινούπολης μέχρι την οθωμανική κατάκτηση. Ο Σάθας, στην προσπάθειά του να αναδείξει την αγνοημένη μεσαιωνική ιστορία του ελληνισμού, καταλήγει στο (λανθασ...

Τα γραπτά και τα σεμινάρια του Γερμανού μελετητή και ακαδημαϊκού Καρλ Κρουμπάχερ αποτέλεσαν σταθμό στη σύγχρονη μελέτη του βυζαντινού πολιτισμού και βάση για την εξειδικευμένη εκπαίδευση των βυζαντινών λογίων σε όλα τα μέρη του κόσμου. Εκπαιδευμένος στα κλασικά πανεπιστήμια της Λειψίας και του Μονάχου, ο Κρουμπάχερ στράφηκε στη μεσαιωνική λογοτεχνία και συνέγραψε το μνημειώδες έργο Ιστορία της Βυζαντινής Λογοτεχνίας, ενώ ίδρυσε περιοδικό που αποτέλεσε το κεντρικό όργανο για τις διεθνείς βυζαντινές σπουδές. Η σημασία της βυζαντινής λογοτεχνίας, επισημαίνεται στον πρώτο τόμο,...

Τα γραπτά και τα σεμινάρια του Γερμανού μελετητή και ακαδημαϊκού Καρλ Κρουμπάχερ αποτέλεσαν σταθμό στη σύγχρονη μελέτη του βυζαντινού πολιτισμού και βάση για την εξειδικευμένη εκπαίδευση των βυζαντινών λογίων σε όλα τα μέρη του κόσμου. Εκπαιδευμένος στα κλασικά πανεπιστήμια της Λειψίας και του Μονάχου, ο Κρουμπάχερ στράφηκε στη μεσαιωνική λογοτεχνία και συνέγραψε το μνημειώδες έργο Ιστορία της Βυζαντινής Λογοτεχνίας, ενώ ίδρυσε περιοδικό που αποτέλεσε το κεντρικό όργανο για τις διεθνείς βυζαντινές σπουδές. Στον δεύτερο τόμο της Ιστορίας, ο Κρουμπάχερ, εντός του πλαισίου της...

Τα γραπτά και τα σεμινάρια του Γερμανού μελετητή και ακαδημαϊκού Καρλ Κρουμπάχερ αποτέλεσαν σταθμό στη σύγχρονη μελέτη του βυζαντινού πολιτισμού και βάση για την εξειδικευμένη εκπαίδευση των βυζαντινών λογίων σε όλα τα μέρη του κόσμου. Εκπαιδευμένος στα κλασικά πανεπιστήμια της Λειψίας και του Μονάχου, ο Κρουμπάχερ στράφηκε στη μεσαιωνική λογοτεχνία και συνέγραψε το μνημειώδες έργο Ιστορία της Βυζαντινής Λογοτεχνίας, ενώ ίδρυσε περιοδικό που αποτέλεσε το κεντρικό όργανο για τις διεθνείς βυζαντινές σπουδές. Στον τρίτο τόμο της Ιστορίας, τμήμα τρίτον, ο Κρουμπάχερ εξετάζει τη...

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει, αναθεωρημένο και συμπληρωμένο, το έργο του Κάρλ Κρουμπάχερ "Δημώδης ελληνική λογοτεχνία" (Μόναχο 1987) που καλύπτει τη βυζαντινή λογοτεχνία από την εποχή του Ιουστιανού μέχρι το τέλος του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους.

Ο Μιχαήλ Ψελλός άφησε πίσω του τεράστιο συγγραφικό έργο με το οποίο καταπιάστηκαν γενιές βυζαντινολόγων σε μια προσπάθεια να προσεγγίσουν τις ιδέες του και το πολιτικο-φιλοσοφικό του πιστεύω. Χαρισματική μορφή αλλά και τόσο αμφιλεγόμενη λόγω της ευκολίας με την οποία προσαρμοζόταν στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία, κατάφερε να παραμείνει εις τα βασίλεια επί σειρά ετών παρά τις αλλεπάλληλες αλλαγές στον θρόνο από τα μέσα του 11ου αιώνα. Στο βιβλίο του ρώσου βυζαντινολόγου J.N. Ljubarskij για πρώτη φορά παρουσιάζεται ο Ψελλός και οι σχέσεις που καλλιέργησε με τους συγχρόνους του...

[...] Μέσα, από μια ευρεία έννοια και τα δύο κείμενα, "Στρατηγικόν" και "Σπανέας" συνιστούν λανθάνουσες μορφές και γραφές της πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης των βυζαντινών, καθώς περιλαμβάνουν συμβουλές, παραινέσεις και προτροπές, μιας εν μέρει κοινωνικής, ηθικής ατομικής συμπεριφοράς, στην προσπάθεια του βυζαντινού ανθρώπου, να υπερβεί την πολιτική αστάθεια και την προσωπική του αγωνία για το παρόν και το μέλλον της ύπαρξής του και της αυτοκρατορίας. Υπογραμμίζονται, ειδικότερα, οι έννοιες αγωνία και ύπαρξη, για να αιτιολογηθεί το γεγονός ότι τα κείμενα αυτά δεν προσφ...

Η βυζαντινή λογοτεχνία, και ιδιαίτερα η ποίηση, σημαδεύεται, έντονα από τις κοινωνικές της λειτουργίες. Οι ανάγκες της Εκκλησίας και του κράτους δημιουργούν συνεχώς νέες ποιητικές μορφές, στις οποίες η λογοτεχνική παράδοση διασταυρώνεται πάντοτε με τη νεωτεριστική διάθεση. Το βιβλίο αυτό είναι μια εισαγωγή σε έναν κόσμο εν πολλοίς παραγνωρισμένο από το κοινό. Αρχίζοντας από τους χριστιανικούς ύμνους των πρώτων αιώνων και φθάνοντας ως τις απαρχές της λογοτεχνίας σε δημώδη γλώσσα, έχει στόχο του να καταδείξει την εξέλιξη αυτής της λογοτεχνικής παραγωγής που χαρακτηρίζεται...

Τις τελευταίες δεκαετίες η ιστορική έρευνα έχει μετατοπίσει το ενδιαφέρον από θέματα εξουσίας, μεγάλων προσωπικοτήτων και πολέμων, στους ανώνυμους, τις κοινωνικές ομάδες και τις συνθήκες της καθημερινής ζωής οι οποίες είχαν για καιρό αγνοηθεί. Στα πλαίσια της νέας οπτικής της ιστορικής έρευνας εντάσσονται, ως αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, και τα Ονειροκριτικά κείμενα. Σκοπός αυτού του πονήματος είναι η διερεύνηση των αντιλήψεων που διέπουν και καθορίζουν το ρόλο και τη θέση της γυναίκας στον κοινωνικό ιστό από την Ύστερη Αρχαιότητα (2ος αι. μ.Χ.) έως το Ύστερο...

Η βυζαντινή λογοτεχνία εξακολουθεί να παραμένει εν πολλοίς άγνωστη πέρα από ένα στενό κύκλο ειδικών. Πολύ λίγοι συγγραφείς, όπως ο Προκόπιος, ο Μιχαήλ Ψελλός ή η Άννα Κομνηνή, είναι γνωστοί στο πλατύ κοινό, και αυτοί μόνο κατ' όνομα, κάτι που οφείλεται, εκτός των άλλων, στο γεγονός ότι λείπει μια Ιστορία της υπερχιλιετούς αυτής λογοτεχνίας που να απευθύνεται όχι μόνο στον μελετητή και τον φοιτητή, άλλα και σε ένα ευρύτερο μορφωμένο κοινό. Την έλλειψη αυτή φιλοδοξεί να αναπληρώσει το βιβλίο του Jan Olof Rosenqvist, που παρουσιάζει τη βυζαντινή λογοτεχνία όχι κατά γραμματειακ...

[...] Ο πολύπλευρος χαρακτήρας του θέματος που επιλέχθηκε γι' αυτό το συνέδριο και ποικιλία των προοπτικών από τις οποίες θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αποτελούν και την απόδειξη της ζωτικότητας του και ελπίζουμε πως οι συζητήσεις γι' αυτά τα προβλήματα θα συνεχιστούν. Δύσκολα θα μπορούσε να βρεθεί ένας χώρος για μια τέτοια ανταλλαγή ιδεών πιο κατάλληλος από το Κέντρο Λογοτεχνών και Μεταφραστών της Ρόδου. Η ζωντανή παρουσία της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Αρχαίας Ελλάδας και του Βυζαντίου στον σύγχρονο κόσμο θα αποτελέσει αναμφιβόλως μέρος του εν εξελίξει προγράμμ...

Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η μελέτη της γλώσσας του Γεωργίου Ακροπολίτη. Η μονογραφία αυτή φιλοδοξεί να καλύψει ένα μέρος ενός σημαντικού, κατά τη γνώμη μας, κενού στις βυζαντινολογικές σπουδές: λείπουν αναλυτικές ειδικές μονογραφίες, που να παρουσιάζουν με πληρότητα και με μέθοδο περιγραφική το γλωσσικό κεφάλαιο βασικών λογοτεχνικών έργων της βυζαντινής περιόδου.