Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στον τόμο εκδίδονται κριτικώς εννέα κανόνες, ως ένα μικρό δείγμα της υμνογραφικής παραγωγής των αιώνων ακμής του ποιητικού είδους του κανόνος. Προτάσσεται μία εισαγωγή περί της εκκλησιαστικής ποιήσεως, ενώ κάθε κανόνας εκτός από την κριτική έκδοσή του σχολιάζεται και υπομνηματίζεται.

Το "Οδοιπορικόν", ποίημα του γνωστού λόγιου Κωνσταντίνου Μανασσή, αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κείμενα της γραμματείας του 12ου αιώνα, καθώς συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά που καθιστούν τη συγκεκριμένη εποχή ξεχωριστή, συνδυάζοντάς τα όμως με έναν τρόπο πρωτότυπο και μοναδικό. Ο ειδολογικός πειραματισμός που διακρίνει το ποίημα, με ιδεολογικά και αισθητικά στοιχεία που παραπέμπουν στη σύγχρονη του ποιητή επιστολική και μυθιστορική παραγωγή, η σχέση του με τα θέατρα της αυτοκρατορικής οικογένειας και των πλούσιων αριστοκρατών, ο έντονος εγωκεντρισμός και η συναισ...

Ο πατριάρχης Φώτιος, από τα μεγαλύτερα και πιο αντιπροσωπευτικά πνευματικά αναστήματα του βυζαντινού κόσμου, υπήρξε συγγραφέας σπουδαιότατου πεζού φιλολογικού, ρητορικού, θεολογικού, πολιτικού, αλλά και ποιητικού έργου. Ο Φώτιος φέρεται ως ποιητής και υμνογραφικών και παραϋμνογραφικών έργων. Και πραγματικά τα τελευταία χρόνια η έρευνα έχει φέρει στο φως σημαντικά στοιχεία για τη δραστηριότητα του Φωτίου ως υμνογράφου. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

[...] Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται συστηματική διαπραγμάτευση του εικονογραφικού κύκλου των Εωθινών ευαγγελίων στα χρόνια των Παλαιολόγων, εποχή κατά την οποία εξελίσσεται σημαντικά και ιστορείται στην πιο εκτεταμένη του μορφή. Στο Α' μέρος εξετάζονται κείμενα της χριστιανικής γραμματείας, τα οποία αποτέλεσαν το θεωρητικό υπόβαθρο για τη δημιουργία του κύκλου. Τα ευαγγελικά κείμενα εξετάζονται λεπτομερειακά αφενός γιατί αποτέλεσαν τη βασική πηγή έμπνευσης των ζωγράφων για τη δημιουργία των εικονογραφικών θεμάτων του κύκλου, αφετέρου διότι ορισμένα επεισόδια περιγράφο...

Η συγκριτική αυτή μελέτη επιχειρεί να συμβάλει στην αναζήτηση της κατασκευής και του ποιητικού χαρακτήρα τόσο του μεσαιωνικού ελληνικού έπους του "Διγενή Ακρίτη" - διασκευή escorial - όσο και των ποντιακών δημοτικών τραγουδιών και κυρίως των ηρωικών. Επίσης, στη διαφώτιση ζητημάτων του έπους, όπως της βαθύτερης σχέσης των συστημάτων έκφρασης του κειμένου του "Διγενή Ακρίτη" Escorial με την προφορική λαϊκή ποιητική παράδοση του τόπου σύνθεσης του έπους, της αρχικής γλωσσικής μορφής του και της σημασίας των λογοτύπων που απαντούν τόσο στο κείμενο του χειρογράφου του Escorial...

Το περιεχόμενο του βιβλίου εντάσσεται στη γενικότερη προβληματική που υπάρχει γύρω από το βυζαντινό δημοτικό τραγούδι και το έπος του "Διγενή Ακρίτη". Ειδικότερα καταπιάνεται με το πρόβλημα της ποιητικής σχέσης και "του Διγενή Ακρίτη" Escorial με το ηρωϊκό τραγούδι "του υιού του Ανδρονίκου". Βασιζόμενοι στη θεωρία της προφορικής σύνθεσης (oral composition) και στους γενικότερους κανόνες που διέπουν την ποιητική του δημοτικού τραγουδιού, μελετήσαμε τους κοινούς λογότυπους, τα κοινά γλωσσικά στοιχεία και γενικά τα κοινά ποιητικά σημεία που απαντούν τόσο στον Ακρίτη Ε όσο κ...

[...] Στη μελέτη αυτή επιχειρείται το "άνοιγμα" της βυζαντινολογικής έρευνας προς τον κλάδο εκείνον των φυσικών επιστημών που καταπιάνεται με την αποκρυπτογράφηση της "ιστορίας" του κλίματος. Επιχειρείται δηλαδή η καταγραφή και η συστηματική παρουσίαση των μαρτυριών που περιέχουν οι βυζαντινές -κυρίως- πηγές σχετικά με τα φαινόμενα που άμεσα ή έμμεσα αφορούν το μετεωρολογικό γίγνεσθαι και το κλίμα κατά τη βυζαντινή εποχή, καθώς και η προσέγγιση των πληροφοριών που οι μαρτυρίες παρέχουν με τελικό στόχο αφενός τη σύγκριση των πορισμάτων που θα προκύψουν με τα φυσικά δεδομένα...

[...] Στη μελέτη αυτή επιχειρείται το "άνοιγμα" της βυζαντινολογικής έρευνας προς τον κλάδο εκείνον των φυσικών επιστημών που καταπιάνεται με την αποκρυπτογράφηση της "ιστορίας" του κλίματος. Επιχειρείται δηλαδή η καταγραφή και η συστηματική παρουσίαση των μαρτυριών που περιέχουν οι βυζαντινές -κυρίως- πηγές σχετικά με τα φαινόμενα που άμεσα ή έμμεσα αφορούν το μετεωρολογικό γίγνεσθαι και το κλίμα κατά τη βυζαντινή εποχή, καθώς και η προσέγγιση των πληροφοριών που οι μαρτυρίες παρέχουν με τελικό στόχο αφενός τη σύγκριση των πορισμάτων που θα προκύψουν με τα φυσικά δεδομένα...

Η Βυζαντινή Λογοτεχνία θεωρείται συχνά σαν μια συσσώρευση από στερεότυπες μορφές και ειδολογικές συμβάσεις που δεν αφήνουν καθόλου περιθώρια για ανεξάρτητη σκέψη ή έκφραση. Συνεπώς, οι Ιστορίες της Βυζαντινής Λογοτεχνίας έχουν την τάση να εστιάζουν στην ιστορία των λογοτεχνικών ειδών. Τα δοκίμια αυτού του βιβλίου αμφισβητούν την παραδοσιακή άποψη. Επιχειρούν να δείξουν τη συνοχή και την ιδιαιτερότητα όχι των ειδών, αλλά του συγγραφέα. Με προσεκτική ανάλυση όλων των έργων ενός συγκεκριμένου συγγραφέα, άσχετα από το λογοτεχνικό είδος, οι μελέτες αυτές βοηθούν στο να διεισδ...

Στο έργο αυτό δίδεται αδρά η μορφή του περίφημου παλικαριού της ελληνιστικής εποχής, του Δημητρίου του Πολιορκητού, αλλά και όλο το ιστορικό πλαίσιο με πολλή ακρίβεια, σεβασμό απόλυτο στις πηγές και λεπτομέρειες και πληροφορίες εν πολλοίς άγνωστες, όχι μόνο στο ευρύτερο φιλομαθές αλλά και ειδικό κοινό. Η μορφή της Λάμιας, φωτίζεται από το φως των ιστορικών πηγών και της έρευνας της συγγραφέως

Ως τώρα το "De administrando imperio" του Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου αντιμετωπιζόταν από τη σύγχρονη έρευνα ως έργο "περιγραφικής γεωγραφίας", "εθνολογίας", "αρχαιογνωσίας" ή στην καλύτερη περίπτωση ως μια πολύτιμη, αλλά δυσνόητη ιστορική πηγή με πολλά λάθη και ανακρίβειες. Εδώ το "De administrando imperio" αντιμετωπίζεται ως εγχειρίδιο πολιτικής ιδεολογίας που εκφράζεται με μεσαιωνική νοοτροπία και δεοντολογία: πρόκειται για το πώς η Μακεδονική δυναστεία σχεδιάζει να αντιμετωπίσει τους πιο επικίνδυνους από τους εχθρούς της Πατζινακίτες (που η σύγχρονη ιστοριογραφία το...