Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το κράτος. Το βρίζουμε, το περιφρονούμε, καμιά φορά το μισούμε, πάντα κάτι ζητάμε από αυτό, στο βάθος το φοβόμαστε και όχι σπάνια το γλείφουμε. Θυμίζει τίποτε αυτή η στάση; Αλλά, ό,τι και να λέμε, θέλουμε δεν θέλουμε, θα είμαστε πολίτες κάποιου κράτους, γιατί έτσι είναι οργανωμένος ο κόσμος. Υπάρχουν "καλύτερα" και "χειρότερα" κράτη από το δικό μας. Αν και θέλουμε να το βλέπουμε σαν κάτι "έξω από μας", το κράτος είναι "εμείς", με τα καλά μας και τις παθογένειές μας. Το ερώτημα είναι αν θέλουμε να το κάνουμε "καλύτερο". Εκεί συμφωνούμε όλοι, αρκεί η πορεία προς το "καλύτερο"...

Τι ακριβώς εννοούμε όταν μιλάμε για Διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας στην Ελλάδα; Ποιοι είναι οι ιστορικοί, πολιτικοί και κοινωνικοί παράγοντες που τον καθιστούν αναγκαίο; Ποια θα είναι τα οφέλη για τους πολίτες στους τομείς της Παιδείας, της Οικονομίας, της Πολιτικής και της Δικαιοσύνης; Και για ποιους λόγους το επίπεδο της Εκκοσμίκευσης στην πατρίδα μας δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να συγκρίνεται με άλλα ευρωπαϊκά κράτη; Στην παρούσα μελέτη, ο δημοσιογράφος Μηνάς Παπαγεωργίου πραγματοποιεί μία εις βάθος έρευνα, από τους αιώνες κυριαρχίας του Βυζαντίου μέχρι και σήμερα, που...

Η αντιπροσωπευτική πολιτεία γεννήθηκε και θεμελιώθηκε στην ελληνική πόλη του 7ου και 6ου αιώνα π.Χ. Η εμφάνισή της σηματοδοτεί την είσοδο του ατόμου στην ανθρωποκεντρική κοινωνία. Μέσα από τη μελέτη της οργάνωσης του κράτους, της λειτουργίας των θεσμών και της πολιτικής που εφαρμόστηκε, επιδιώκεται η παρουσίαση του προ-κλασικού πολιτικού συστήματος, όπως αυτό εξελίχθηκε μέσα από τα στάδια της αντιπροσώπευσης.Ταυτόχρονα, διερευνάται η οικονομική, κοινωνική και πολιτική αλλαγή, την οποία βίωσε η κοινωνία της πόλης-κράτους, προτού καταλήξει στη δημοκρατία και στην ολοκλήρωση...

Το βιβλίο αυτό είναι το αποτύπωμα δημοσίων συζητήσεων του συγγραφέα με φίλους συνομιλητές. Η δεύτερη και η τρίτη είναι σχετικά πρόσφατες (λίγο πριν και λίγο μετά τις τελευταίες εκλογές του 2015, πριν ωστόσο από την ταπεινωτική συνθηκολόγηση του Ιουλίου)· η πρώτη έγινε τη χρονιά του 1989-90, ιστορική στιγμή της κατάρρευσης του Ανατολικού Μπλοκ. Είναι όλες σημαδεμένες από την πολιτική επικαιρότητα, θέτουν ωστόσο ζητήματα που έχουν πολύ πιο μακροϊστορική σημασία. Κεντρικό τους μέλημα είναι η επεξεργασία μιας στρατηγικής για τα ριζοσπαστικά αντικαπιταλιστικά κινήματα, και το ακ...

Γιατί δεν λειτουργεί το κράτος; Γιατί είναι τόσο χαοτικό; Γιατί αποτυγχάνουν οι μεταρρυθμίσεις; Τι είναι αυτό που εμποδίζει τη χώρα να λειτουργήσει όπως τα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε.; Τι είναι αυτό που δεν κάνουμε καλά; Η προσέγγιση και η προσπάθεια οικοδόμησης της απάντησης δεν ακολουθεί την κλασσική οδό. Δεν πρόκειται για ένα ακαδημαϊκό βιβλίο. Ο συγγραφέας θέλει να δείξει με απλό τρόπο ποια πραγματικά είναι η καθημερινότητα της διοίκησης, πως λειτουργεί, πως σκέφτεται, πως δρα, πως παίρνει τις αποφάσεις. Ποια είναι η σχέση της με τα κόμματα, αλλά και η σχέση των κομμά...

Η παρούσα έκδοση συνεχίζει την παρουσίαση του έργου του αντιπροέδρου του πολυεθνικού κράτους της Βολιβίας, Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, στη χώρα μας, που περιστρέφεται γύρω από κομβικά ζητήματα και προκλήσεις των σημερινών προσπαθειών μετάβασης σε μετα-καπιταλιστικές κοινωνίες. Ο Λινέρα χαρακτηρίζει το έργο του Νίκου Πουλαντζά ως "τραγικό παράδοξο" και τον ίδιο ως "ετερόδοξο μαρξιστή". "Ένα μαρξιστή που σκέφτηκε την εποχή του με αφετηρία την προοπτική της επανάστασης, σε μια στιγμή που οι επαναστατικές διαδικασίες είχαν διακοπεί ή είχαν παρεκκλίνει προς την ανώμαλη παλινόρθωσ...

Οι μύθοι - τι πιστεύουμε για τον ρόλο του Κράτους Σύμφωνα με την εμπεδωμένη αντίληψη: 1ος μύθος: το Κράτος δεν μπορεί να παίξει αποτελεσματικά το ρόλο του επιχειρηματία, γιατί δεν αποσκοπεί στο κέρδος. Αναλαμβάνει δράση μόνο όταν η αγορά αποτυγχάνει. 2ος μύθος: το Κράτος δεν πρέπει να κάνει παραγωγικές επενδύσεις, γιατί εκτοπίζει μ' αυτόν τον τρόπο τους ιδιώτες επενδυτές (crowding out). 3ος μύθος: το Κράτος δεν καινοτομεί, απλώς επεμβαίνει διορθωτικά στην οικονομική λειτουργία. Και φυσικά διαχέει στο κοινωνικό σύνολο -μέσω αναδιανεμητικών πρακτικών που εφαρμόζει- τ...

Η ένταση της συζήτησης για τις σχέσεις Εκκλησίας - Κράτους παραμένει διαρκώς αμείωτη στον ελλαδικό δημόσιο λόγο, καθώς συνιστά ζήτημα πρόσφορο για πολέμους αξιών. Το Ινστιτούτο Συντηρητικής Πολιτικής (ΙΝΣΠΟΛ - conservatives.gr) παρουσιάζει την μελέτη "Απελευθέρωση της Εκκλησίας από το Κράτος: οι σχέσεις Εκκλησίας - Κράτους και η μελλοντική μετεξέλιξή τους", η οποία βασίζεται στην έρευνά του για τις σχέσεις Εκκλησίας - Κράτους στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, για τα προβλήματα που ανακύπτουν και την κριτική που ασκείται, καθώς και για τις δυνατότητες μελλοντικής μετεξέλιξης της...

Το συγγραφικό αυτό έργο είναι μια προσπάθεια κοινωνικής μεταβολής και νέας ρύθμισης. Ο συγγραφέας, με αισιοδοξία ξεκινά έναν κοινωνικό προβληματισμό και ανοιχτό διάλογο πάνω σε θέματα που θα έπρεπε να είχαμε ανοίξει προ πολλού αλλά το υπέρ συναισθηματικό μας μεσογειακό ταμπεραμέντο, τα άφησε όλα συσσωρευμένα για το μέλλον. Το μέλλον αυτό ήρθε.

"Η μηχανή του Κράτους, σε όλες τις δυτικές κοινωνίες, γίνεται όλο και πιο κρατικίστικη, δηλαδή γίνεται όλο και πιο αυταρχική· και θα γίνεται όλο και πιο αυταρχική, για ένα σεβαστό διάστημα ή λιγότερο, με τη βαθύτατη συμφωνία της πλειοψηφίας, αυτή που αποκαλούμε συχνά "σιωπηρή" πλειοψηφία· και η σιωπηρή πλειοψηφία μοιράζεται εξίσου στα αριστερά και στα δεξιά. [...] Επομένως, κατά την άποψή μου, θα μεταβαίνουμε σε όλο και περισσότερο αυταρχικές μορφές του Κράτους, γιατί όλος ο κόσμος αποζητά τον αυταρχισμό. [...] Ο σύγχρονος καπιταλισμός παραπαίει εμφανώς, λειτουργεί προσπαθώ...

Οι μύθοι - τι πιστεύουμε για τον ρόλο του Κράτους Σύμφωνα με την εμπεδωμένη αντίληψη: 1ος μύθος: το Κράτος δεν μπορεί να παίξει αποτελεσματικά το ρόλο του επιχειρηματία, γιατί δεν αποσκοπεί στο κέρδος. Αναλαμβάνει δράση μόνο όταν η αγορά αποτυγχάνει. 2ος μύθος: το Κράτος δεν πρέπει να κάνει παραγωγικές επενδύσεις, γιατί εκτοπίζει μ' αυτόν τον τρόπο τους ιδιώτες επενδυτές (crowding out). 3ος μύθος: το Κράτος δεν καινοτομεί, απλώς επεμβαίνει διορθωτικά στην οικονομική λειτουργία. Και φυσικά διαχέει στο κοινωνικό σύνολο -μέσω αναδιανεμητικών πρακτικών που εφαρμόζει- τα...

Καμία χώρα δεν μπορεί να ξεπεράσει τον ρυθμό οικονομικών και θεσμικών μεταρρυθμίσεων της Κίνας τα τελευταία χρόνια, αλλά και ελάχιστες μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν να αντιμετωπίσουν τόσες προκλήσεις στο εγγύς μέλλον όσες η Κίνα. Πρόσφατα, οι Κινέζοι φίλοι του συγγραφέα του έθεσαν το ερώτημα: "Πως μπορεί μια χώρα με μακροχρόνια αυταρχική παράδοση να διευρύνει την υιοθέτηση του Κράτους Δικαίου, προκειμένου, μεταξύ άλλων, να επιταχύνει τον προσανατολισμό της προς την οικονομία της αγοράς;" Η απάντηση του συγγραφέα ήταν η εξής: "Σταδιακά και κατά τρόπο που δεν θα διαταράσσε...

Ο Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, πρώην αντάρτης και νυν αντιπρόεδρος της Βολιβίας και στενός συνεργάτης του Έβο Μοράλες, συγκαταλέγεται στους πιο γόνιμους διανοούμενους του 21ου αιώνα. Παρά το πλούσιο και ιδιαίτερα δημοφιλές στη Λατινική Αμερική συγγραφικό του έργο, παραμένει σχεδόν άγνωστος στην Ευρώπη και στη χώρα μας. Οι θεωρητικές επεξεργασίες του Λινέρα ανιχνεύουν νέους δρόμους μέσα από το πάντρεμα του μαρξισμού με τις ιθαγενικές αντιλήψεις, τη ρήξη με τη συμβιβασμένη και αναποτελεσματική παραδοσιακή αριστερά, την έμπρακτη αντιπαράθεση στους «μονόδρομους» του νεοφιλελευθερισμ...

Η φήμη, η αξιοπιστία, η διεθνής εικόνα κάθε κράτους αποτελούν τόσο παράγοντα ισχύος όσο και πηγή κινδύνου. Η οικονομική κρίση συντέλεσε στην κατάρρευση της διεθνούς εικόνας και της αυτο-εικόνας της Ελλάδας. Η έξοδος από την κρίση απαιτεί την αποτελεσματική διαχείριση της εικόνας της χώρας και προϋποθέτει τη συστηματική αναζήτηση των αιτιών που διαμορφώνουν αυτή την εικόνα. Η πολυδιάσπαση των θεωριών, των φορέων και των προσπαθειών που αφορούν τη διαχείριση της εικόνας δημιουργούν την ανάγκη για γόνιμο διάλογο και προβληματισμό. Το βιβλίο εστιάζει στη στρατηγική επικοινωνία,...

Το κοινό νήμα που διατρέχει τις σελίδες αυτού του βιβλίου αναφέρεται στη δυσανεκτική συμβίωση της συνεχούς διάψευσης και της ου-τοπικής και ου-χρονικής ελπίδας. Γραμμένα σε διαφορετικές περιόδους, τα κείμενα που ακολουθούν αποτελούν απόπειρες ανάγνωσης της κινούμενης πραγματικότητας. Δεν εμπεριέχουν προτάσεις, ούτε προδιαγράφουν στρατηγικές. Αρκούνται στην επισήμανση μιας σειράς αδιεξόδων που δεν φαίνεται να είναι δυνατόν να αρθούν αλλιώς παρά μέσα από ριζικές αναθεωρήσεις των τρόπων με τους οποίους αντιμετωπίζουμε τους άλλους, την κοινωνία και τον κόσμο. Συνέχονται μεταξύ...

Πώς κατασκευάζει ένα κράτος τους επικίνδυνους πολίτες του; Και με ποιους τρόπους και ποιες διαδικασίες αποφάσισε το ελληνικό κράτος ποιοι θα ήταν άξιοι να λέγονται πολίτες του και ποιοι ανάξιοι; Το βιβλίο καταδύεται σε αυτό το ερώτημα και παρουσιάζει, με τρόπο που είναι ταυτοχρόνως επισκοπικός και λεπτομερής, τις πτυχώσεις της εμπειρίας της αντίστασης στην κρατική τρομοκρατία στη διάρκεια του 20ού αιώνα στην Ελλάδα. Φέρνοντας σε διάλογο πολλαπλούς ερευνητικούς τρόπους -προφορικές μαρτυρίες και αυτοβιογραφικές αφηγήσεις με ιστορικά αρχεία και αναλύσεις, επίσημες τοποθετήσεις...

Πώς κατασκευάζει ένα κράτος τους επικίνδυνους πολίτες του; Και με ποιους τρόπους και ποιες διαδικασίες αποφάσισε το ελληνικό κράτος ποιοι θα ήταν άξιοι να λέγονται πολίτες του και ποιοι ανάξιοι; Το βιβλίο καταδύεται σε αυτό το ερώτημα και παρουσιάζει, με τρόπο που είναι ταυτοχρόνως επισκοπικός και λεπτομερής, τις πτυχώσεις της εμπειρίας της αντίστασης στην κρατική τρομοκρατία στη διάρκεια του 20ού αιώνα στην Ελλάδα. Φέρνοντας σε διάλογο πολλαπλούς ερευνητικούς τρόπους -προφορικές μαρτυρίες και αυτοβιογραφικές αφηγήσεις με ιστορικά αρχεία και αναλύσεις, επίσημες τοποθετήσεις...

Αυτή η νέα έκδοση της Σύγχρονης Εποχής, περιλαμβάνει 3 κείμενα του Λένιν που γράφτηκαν μετά τη νίκη της Οκτωβριανής επανάστασης. Είναι τρία κείμενα μάχης που ταυτόχρονα φωτίζουν πολλά θεωρητικά ζητήματα για το κράτος, ενώ περιέχουν επιχειρηματολογία διαχρονική στη διαπάλη με την αστική τάξη και τον οπορτουνισμό. Το πρώτο κείμενο της συλλογής, "Για το κράτος" αποτελεί διάλεξη που έγινε στο πανεπιστήμιο Σβερντλόφ το 1919, και αποδεικνύει θεωρητικά και ιστορικά πως κάθε κράτος αποτελεί δικτατορία μιας τάξης, της κυρίαρχης. Το δεύτερο κείμενο με τίτλο "Θέσεις και εισήγ...

Ο κοινωνικός διάλογος υπήρξε μια σημαντική παρέμβαση για τη σχέση κράτους, κεφαλαίου και εργασίας, η οποία θεωρήθηκε θεμέλιο της διαδικασίας εξευρωπαϊσμού σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Σηματοδότησε σε μεγάλο βαθμό τη σταδιακή εγκατάλειψη του μοντέλου του «κοινωνικού κορπορατισμού», που καθόριζε τις σχέσεις κεφαλαίου - εργασίας τις προηγούμενες δεκαετίες. Ωστόσο, όπως υποστηρίζει η συγγραφέας πρόσφατα διαφαίνεται η αντικατάστασή του από ένα είδος «διαβουλευτικού κορπορατισμού» στο υψηλό επίπεδο εκπροσώπησης και δομές εξαρθρωμένου πλουραλισμού στο μέσο και χαμηλό. Το...