Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πολλοί φίλοι συνομήλικοί μου με πίεσαν να περιλάβω στο συγγραφικό μου έργο και τα δύσκολα χρόνια που πέρασε η ταλαιπωρημένη γενιά μας. Στην πράξη ήταν δύσκολη η καταγραφή όλων των στοιχείων από τη δική μας Οδύσσεια. Αν γινόταν καταγραφή όλων των δικών μας δεινών, το κείμενο θα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερο από εκείνο του Ομήρου έστω κι αν δεν περιλάμβανε παραμύθια ομηρικού τύπου. Γι' αυτό το λόγο κρίνεται σκόπιμος ο περιορισμός στα κυριότερα στοιχεία που μας επηρέασαν κατ' αυτά τα μαύρα χρόνια κι άφησαν ισόβια μελανά σημάδια στην ψυχή μας. Τ' αναφερόμενα στο παρόν δεν αποτελ...

Σε μια σκληρή, μεταπολεμική, μετεμφυλιακή περίοδο που ακόμη μάστιζαν οι εξορίες και η μετανάστευση, απλοί καθημερινοί άνθρωποι παρατηρούν τα τόσο σημαντικά γεγονότα και βιώνουν τις καταστάσεις που απορρέουν από αυτά προσπαθώντας συνάμα να δώσουν ένα ανάλαφρο τόνο στη δύσκολη καθημερινότητα των "πέτρινων χρόνων". Ο μικρός Βασίλης παρατηρεί μέσα από τον μικρόκοσμο της γειτονιάς του πρόσωπα και γεγονότα και φροντίζει να απολαμβάνει κάθε τι που του είναι ευχάριστο, όπως η λειτουργία των θερινών σινεμά, που από νωρίς το απόγευμα έβαζαν στη διαπασόν τα μεγάφωνα με τραγούδια ευχάρ...

Το βιβλίο αυτό είχα ανάγκη να το γράψω. Η κύρια αιτία ήταν να αποτυπώσω σε βιβλίο την εξηντάχρονη διαδρομή μου, με αφετηρία τον πόλεμο με την Ιταλία το 1940. Ήταν κάτι που σημάδεψε τη γενιά μου με τις μάχες της Αλβανίας, τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που συνεχίστηκε, την εμπλοκή μου στην Εθνική Αντίσταση, τα βιώματα της Κατοχής, και τις κατοπινές προσωπικές μου περιπέτειες, με τις εξορίες, τα βασανιστήρια, τις σπουδές μου και τις μελέτες μου, εκτός της Ιατρικής. Στον πρόλογο, είναι ανάγκη να διατυπωθούν οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές που ακολούθησα, τα ιστορικά πλαίσι...

Στα κείμενα του βιβλίου παρουσιάζεται ανάγλυφα ολόκληρη η βασανισμένη τριακονταετία της πατρίδας μας, 1922-1952, όπως την έζησε ο συγγραφέας. Από την Τρίπολη του Πόντου στα κακοτράχαλα ορεινά της Καβάλας και από τη δικτατορία του Μεταξά στη Βουλγαρική κατοχή και ομηρία με καταναγκαστική εργασία στα βάθη της Βουλγαρικής γης στις οροσειρές της Ροδόπης. Ένα αυτοβιογραφικό κείμενο όπου οι πραγματικές περιπέτειες του συγγραφέα μοιάζουν με εξαιρετικού ενδιαφέροντος μυθιστόρημα. Αυτό το γεγονός δεν μειώνει την αξία των πληροφοριών επί των γεγονότων τα οποία δίδονται με ακρίβεια...

Το 1991, άρχισα να γράφω, όπως μου έρχονταν. Πότε στα ουράνια, πότε στα τάρταρα. Πότε ευτυχία κι επιτυχίες. Πότε καταστροφές και δάκρυα. (...) Πέρασαν χρόνια έτσι. Μέσα δούλευε το σαράκι. Θυμόμουν, μετά την καταστροφή, όλα εκείνα τα αγαπημένα πρόσωπα, ξεχασμένα τώρα ονόματα, που προσωπικά εγώ τα είχα εμπνεύσει, τα είχα ανεβάσει κι αυτά στα ουράνια μαζί μου, τα περισσότερα χαμένα, σκοτωμένα, ή με σκυμμένα κεφάλια. (...) Αν δεν έκανα μνημόσυνο γι' αυτόν τον κόσμο, θαρρούσα, θα τους πρόδινα -οι περισσότεροι τουφεκίστηκαν. (...) Πολλές φορές ένιωσα την οργή, το θυμό, την πίκ...

[...] Βροντολογούσε αχάραγο η εξώπορτα. Έτρωγε άγριες κλωτσιές και σπρωξιές. Τα καντινάτσα κόντευαν να σπάσουν. Ανοίξαμε κατατρομαγμένοι και ξεχύθηκαν μέσα οι Γερμανοί με ένα κουκουλοφόρο που είχε δυο τρύπες στα μάτια. Τρέμανε τα πόδια μου. Αρπάξανε τον πατέρα και τον θειό, τον αδελφό της μητέρας και πάνε λέει να τους σκοτώσουν. Πιάσανε όλους τους άντρες της Σπάρτης εκτός από τα τέσσερα αδέλφια μου, που από καιρό με τα καριοφύλια τους είχανε πιάσει τα καταράχια. Έτσι τους είχε μηνύσει η φωνή της σκλαβωμένης Πατρίδας μέσα από το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, το Ε.Α.Μ. [...]...

Τα άρθρα που θα διαβάσετε ανθολογημένα εδώ, κυκλοφόρησαν σε τόμο για πρώτη φορά το 1945 από τον εκδοτικό οίκο "Τα Νέα Βιβλία". Ήταν μια εποχή που ο Καραγιώργης μεσουρανούσε σαν αρθρογράφος του "Ριζοσπάστη". Μέσα σε χρονικό διάστημα μικρότερο απο δύο χρόνια ο διευθυντής και αρθρογράφος του αντάρτη "Ρήγα" που έβγαινε στα βουνά της Αντίστασης κατά την περίοδο της Κατοχής, είχε κατακτήσει με την ορμή και το πάθος της αρθρογραφίας του όχι μόνο το αριστερό αναγνωστικό κοινό, αλλά και τον αντίπαλο και μάλιστα σε μια εποχή που τα πολιτκά πάθη βρίσκονταν σε μόνιμη οξύτητα.

Μεσοπόλεμος, δεκαετία του '30, οι έντονοι ταξικοί αγώνες συγκλονίζουν την Ευρώπη. Η άνοδος και επικράτηση του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη δεν άφησαν ανέγγιχτη φυσικά και τη χώρα μας. Οι επικρατούσες διεθνείς συνθήκες ενθαρρύνουν την επιβολή της στυγνής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, όπου οι καθημερινές συλλήψεις και τα απάνθρωπα βασανιστήρια, η λογοκρισία και ο χαφιεδισμός αφαίρεσαν από τους πολίτες κάθε έννοια ελευθερίας, καθώς κυριάρχησαν οι φυλακές, οι εξορίες και η κάθε είδους τρομοκρατία. Ανάφη, Άη Στράτης, Φολέγανδρος, Γαύδος... Νησιά που έγιναν πασίγνωστ...

Όταν άρχισε η επίθεση της φασιστικής Ιταλίας, εμείς, οι εξόριστοι κομμουνιστές στη Σίκινο, δεν είχαμε καμιά απολύτως επικοινωνία με το παράνομο τότε, σχεδόν διαλυμένο ΚΚΕ. Ούτε με τον έξω κόσμο, ούτε με τα σπίτια μας. Μόνοι μας, από την πρώτη στιγμή ταχθήκαμε ανεπιφύλαχτα κι ομόφωνα κατά της φασιστικής εισβολής. Με υπομνήματα και τηλεγραφήματα προς την κυβέρνηση διεκδικούμε την άμεση συμμετοχή μας στον πόλεμο, για να αποκρούσουμε τους φασίστες επιδρομείς. Ζητάμε να μας μεταφέρουν στην πρώτη γραμμή του μετώπου, για να πολεμήσουμε για την πατρίδα. Επιμένουμε στο αίτημά μας με...

Η άγνωστη βουλγαρική κατοχή των ετών 1916-18 στην Ανατολική Μακεδονία, επί τέλους στο φως! Το Ιστορικό και Λογοτεχνικό Αρχείο Καβάλας αγωνίστηκε τα τελευταία επτά χρόνια για να μεταφραστεί, να επιμεληθεί και να παρουσιάσει ένα αναμφισβήτητο ντοκουμέντο, τα πρακτικά της Διεθνούς Επιτροπής Έρευνας, η οποία στα 1918 συνεστήθη για να ερευνήσει τα ανήκουστα εγκλήματα που διέπραξαν γα στρατεύματα κατοχής και να παραπέμψει τους εγκληματίες σε Διεθνές Δικαστήριο. Παρελαύνουν όλες οι καταθέσεις των θυμάτων σε κάθε πόλη και σε κάθε χωριό, όπως τις κατέγραψε η Επιτροπή, η έρευνα της...