Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συγγραφέας "απελευθερώνει" τις κλασσικές χριστουγεννιάτικες ιστορίες από τις αρχαϊκές, σεξιστικές, ηλικιακές, κλασικιστικές, εικαστικές, ρατσιστικές και οικολογικά απαράδεκτες προκαταλήψεις.

Ο συγγραφέας "απελευθερώνει" τις κλασσικές χριστουγεννιάτικες ιστορίες από τις αρχαϊκές, σεξιστικές, ηλικιακές, κλασικιστικές, εικαστικές, ρατσιστικές και οικολογικά απαράδεκτες προκαταλήψεις.

Παραμύθια για μικρά και μεγάλα παιδιά, γεμάτα γλυκύτητα και κοινωνικό προβληματισμό που απορρέει από την μαχόμενη ζωή της Αλίκης Παπαδομιχελάκη. Με το μέλι της αγάπης για την Ζωή του Ανθρώπου και της Φύσης!

"Είμαι Τσιγγάνος", της είπε ο βασιλιάς, "σ' αυτόν τον τόπο έχω βαρεθεί τη ζωή μου. Εσύ που είσαι αγράμματη αλλά σοφή. Εσύ που είσαι πεντάφτωχη, αλλά έχεις ξάστερο και ακονισμένο μυαλό. Που δεν έχεις τίποτα, αλλά έχεις κέφι και καρδιά. Πες μου αν ξέρεις κάτι σημαντικό που να ξυπνήσει την ψυχή μου. Που να είναι στ' αλήθεια όμορφο, χωρίς η ομορφιά του να σκανδαλίζει. Κάτι που να έχει το μυστικό άρωμα της αρετής, χωρίς τη συνηθισμένη βλακεία της διδασκαλίας. Κάτι που να είναι αληθινά σοφό και απλό, χωρίς ωστόσο τυλιγμένο στα φανταχτερά κουρέλια της επιστήμης και της φιλοσοφίας....

Πώς ήρθαν οι ιστορίες στον κόσμο; Πόσο θρεπτική είναι η γλώσσα; Τι μπορεί να συμβεί όταν ακούς με την καρδιά σου; Γιατί λέμε ιστορίες και ποια είναι η σημασία τους; Τι πεθύμησε να ακούσει ο βασιλιάς Άκμπαρ; Πώς άραγε να φτιάχτηκε η πρώτη ιστορία; Γιατί πρέπει να μοιραζόμαστε τα παραμύθια που γνωρίζουμε; Είναι δυνατό να σταματήσει κανείς έναν παραμυθά που θέλει διαρκώς να αφηγείται; Υπάρχει κατάλληλη ανταμοιβή για τις ιστορίες που λέγονται; Ήταν άντρας ή γυναίκα αυτός που είπε πρώτος παραμύθια στη γη; Τι συνέβηκε τη μέρα που στέρεψε η φαντασία του παραμυθά; Έχουν άλλο βάρος...

Όταν ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο κάθισε και τον καμάρωσε. - Μπράβο μου, είπε, έκαμα ωραία δουλειά. Έφτιαξα περιβόλια, δάση, ποτάμια, βουνά, λίμνες, θάλασσες, ζώα, ψάρια, πουλιά! Χαρά Θεού να τα βλέπει και να τα χαίρεται όλ' αυτά ο άνθρωπος!... Ελπίζω να τ' αγαπήσει, να τα σεβαστεί και να ζήσει χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Αλλά ο άνθρωπος δε σεβάστηκε το ωραίο περιβόλι του Θεού. Έκοψε τα δέντρα, έκαψε τα δάση, μόλυνε τις θάλασσες, τις λίμνες και τα ποτάμια, κυνήγησε και σκότωσε τα ζώα και τα πουλιά κι έχτισε πολυκατοικίες κι έκλεισε μέσα τα παιδιά. Και τα παιδιά άρχισαν να κλα...

Όταν ακούγονται παραμύθια λαϊκά, ο λόγος των ανθρώπων του κόσμου ανοίγει δρόμους μέσα στα σκοτάδια. Ιστορίες περασμένες απ' του χρόνου το δοκίμι, υποθέσεις μπολιασμένες απ' τη σοφία και την ανάσα των πολλών, έρχονται ως φωνές απ' το άχρονο και μαγιά του άτοπου να μιλήσουν για το σήμερα που στριμώχνεται ανήσυχο μα πάντα λοξοκοιτάει στο φως. Σε εποχές σκοτεινών περιόδων μοιράζουν απλόχερα την αισιοδοξία και ενδυναμώνουν την ενέργειά μας σε μια λογική μεταστροφής της διάθεσής μας έτσι ώστε να μπορέσουμε τελικά να μπολιάσουμε θετικά την καθημερινότητά μας. Μας υποδεικνύουν λύσε...

..."Υπήρχε λένε κάποτε, στην αρχή του όλου, ή πριν απ΄όλα, μιαν εποχή, που όλοι οι άνθρωποι ούτε λίγο μα ούτε πολύ ήσανε όλοι τους Θεοί. Έβλεπαν την καταιγίδα κι εκείνη ερχόταν και ξέσπαγε πάνω στον ωκεανό. Άκουγαν τον σεισμό και έπειτα η γης κουνιότανε συθέμελα. Έβλεπαν το Δέντρο και ο σπόρος μεγάλωνε και μεγάλωνε και έβγαζε άνθη και καρπούς και έκανε κλαριά και δυνατό κορμό και από κάτω του ξεκουράζονταν τα όνειρα και πότε πότε και οι καημοί. Σκέφτονταν έναν πλανήτη και ο πλανήτης σχηματιζόταν, ονειρεύονταν έναν κόσμο και ο κόσμος υφαινόταν. Ανάσαιναν και κάθε στιγμή που...

Σκιάχτρα με ακριβά ρούχα, πετεινοί που αρνήθηκαν να λαλήσουν, φρυκτωρίες, πυθίες, σίβυλλες και ναυαγισμένοι Aladdin. Παραμύθια για μεγάλα παιδιά...

Αναντίρρητα, ο Ηρόδοτος είναι ένας μέγας ιστορικός. Απομονώνοντας όμως τις αφηγήσεις του με λογοτεχνική αξία, υπογραμμίζεται η αξία των έργων του στο λογοτεχνικό είδος του παραμυθιού, της λαϊκής αφήγησης, ψήγματα της οποίας αποκαλύπτουν πραγματικά γεγονότα από τη ζωή ανθρώπων και λαών αλλά και παράξενες διηγήσεις που αγγίζουν τα όρια του φανταστικού και της υπερβολής, που είναι απαραίτητη για την έκφραση ενός μοτίβου παραμυθιού στην ηροδότεια αφήγηση, που κάθε φορά αποκαλύπτει την τραγικότητα, την ανοησία ή το μεγαλείο τής ανθρώπινης ύπαρξης. Οι ιστορίες του Ηροδότου που α...

Μια μέρα, στα πολύ παλιά χρόνια, ο Γκόχα, ο πιο σοφός ανάμεσα στους τρελούς, διάλεξε για πρωτεύουσα το Κάιρο. Και από τότε, αμέτρητες ιστορίες μαγικές, αστείες ή σοφές πλανιούνται μέσα στην αιγυπτιακή πόλη. Αρχίζουν έτσι: Καν γιάμα καν, μια φορά ήταν και δεν ήταν, γιατί τούτο δω είναι μονάχα παραμύθι. Καν γιάμα καν... Και παρουσιάζεται ο Σαΐντ, ο φτωχός χωρικός, φορώντας στο κεφάλι το ξύλινο γαβάθι του. Καν γιάμα καν... Θα μιλήσει στο τέλος η αμίλητη πριγκίπισσα; Καν γιάμα καν... Ήταν ένας έμπορος που, προτού ξεκινήσει για τη Μέκκα, φύλαξε το θήσαυρό του μέσα σ' ένα πιθά...

Διαβάζοντας τα "Παραμύθια από τη Φινλανδία", μπορεί κανείς να εντοπίσει ομοιότητες με πολύ γνωστά ευρωπαϊκά παραμύθια. Μια περίπτωση αποτελεί το παραμύθι "Η Μιέλικκι και οι εννιά της γιοι", το οποίο θυμίζει την ιστορία του Τσάρου Σαλτάν, που έγραψε σε μορφή ποιήματος ο Αλέξανδρος Πούσκιν και στο οποίο, λίγο αργότερα, βασίστηκε η ομώνυμη όπερα του Νικολάι Ρίμσκι-Κόρσακοφ. Μία άλλη περίπτωση είναι το παραμύθι "Η Λίισα και ο πρίγκιπας", όπου η ιστορία της ορφανής από μητέρα πρωταγωνίστριας με την κακιά μητριά, θυμίζει την τύχη της γνωστής σε όλους Σταχτοπούτας. Οι Φινλανδοί...

Τα παραμύθια αφηγούνται φανταστικές ιστορίες, που σκοπό έχουν να διασκεδάσουν τον ακροατή και να τον διδάξουν. Η φαντασία παίζει κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση της ιστορίας, η οποία συνήθως διαδραματίζεται σ’ ένα μαγικό κόσμο με ήρωες υπερφυσικούς, που δεν έχουν καμιά σχέση με την καθημερινότητα, αλλά γίνονται δεκτοί από το ακροατήριο με ευχαρίστηση και έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν ως πρότυπα. Στα περισσότερα παλιά παραμύθια πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα ζώα με ανθρώπινες ιδιότητες. Το χρυσό πουλί, το φτερωτό άλογο, ο λύκος, η αλεπού και άλλα πολλά ζώα είναι οι ήρωες...

Ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά των Παραμυθιών του Βίλχελμ Χάουφ είναι η ανάμιξη φανταστικών στοιχείων και στοιχείων από την καθημερινή ζωή. Στους κύκλους του βιβλίου του, ο συγγραφέας αναμιγνύει τα παραμύθια που διηγούνται τα συγκεκριμένα πρόσωπα με τις πραγματικές ιστορίες, που χρησιμεύουν ως φόντο και αφορμή για τη διήγησή τους. Υπάρχει για παράδειγμα μια πραγματική ιστορία, που βρίσκει τη λύση και τη δικαίωσή της μέσ' από το ίδιο το παραμύθι. Εκεί ακριβώς έγκειται και η μαγεία τους. Κοντολογίς, ο Βίλχελμ Χάουφ μας μεταφέρει στη μαγική εκείνη Ανατολή, όπου η ονειροφ...