Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι γνωστό ότι οι Έλληνες ως λαός συνήθως αναδεικνύονται καλύτερα στις έκτακτες περιστάσεις, όπως και στην αρχαιότητα: Περσικοί Πόλεμοι, εναντίον των Καρχηδονίων στη Σικελία, του ύψους, του βάθους ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, η κατάκτηση του Μεγαλέξανδρου, του ύψους, του βάθους, οι επίγονοι ανάμεσά τους. Εικοσιένα του ύψους, οι εμφύλιοι του βάθους. Ο κατάλογος είναι μακρύς - και πάντοτε σε σχέση με τους ξένους, εχθρούς, βαρβάρους ή μεταξύ μας, θα συνεχιστεί η ίδια εικόνα κατά μήκος της ιστορίας μας. Ποια είναι τα μυστηριώδη κίνητρα αυτού του μηχανισμού; Τα άρθρα, γραμμένα σ...

Αν οι συνομιλίες των "Αταίριαστων" συνιστούσαν ένα υλικό που θα μπορούσε να το συναντήσει καθημερινά κανείς στις εφημερίδες, θα ήταν εντελώς αδικαιολόγητη η συνύπαρξή τους στις σελίδες ενός βιβλίου. Οι συνομιλίες αυτές δημοσιευμένες, στο σύνολό τους, στην εφημερίδα "Τα Νέα", αποτελούσαν μια νησίδα, σε σχέση με την υπόλοιπη ύλη, καθώς το περιεχόμενο των ειδήσεων, των πληροφοριών και των κρίσεων αλλάζει σε καθημερινή βάση, ενώ η ύλη αυτή έχει κάτι το σταθερό και το αενάως επαναλαμβανόμενο. "Οι αταίριαστοι", πέραν από την πρωτοτυπία, σε ευρωπαϊκό μάλιστα επίπεδο, της ιδέας...

Υπάρχει διέξοδος; Αυτό αναρωτιόμαστε όλοι σήμερα σε μια εποχή βαθιάς κρίσης. Για να υπάρξει όμως απάντηση χρειάζεται να κατανοήσουμε τις αιτίες που μας οδήγησαν ως εδώ. Αυτό ακριβώς επιχειρεί ο Ευστάθιος Λιακόπουλος, εστιάζοντας στα ολισθήματά μας τους δυο τελευταίους αιώνες. Δεν μένει όμως μόνο στην ερμηνεία, αλλά με τρόπο απλό και πρακτικό μάς δείχνει το δρόμο προς ένα νέο πολιτισμό, σε αρμονία με τους συμπαντικούς νόμους, αντλώντας από την παγκόσμια σοφία και την πνευματική γνώση.

Η εποχή μας σηματοδοτείται από ολοένα πιο συχνές και ενδιαφέρουσες πολιτισμικές συναντήσεις κάθε είδους. Με όποιο τρόπο κι αν αντιδρούμε στην παγκόσμια τάση προς την ανάμειξη ή την υβριδοποίηση, είναι αδύνατο να αγνοηθεί, από το κάρι με τηγανητές πατάτες -που πρόσφατα ανακηρύχθηκε το αγαπημένο πιάτο των Βρετανών- μέχρι τις ταϊλανδέζικες σάουνες, τις ταινίες του Μπόλιγουντ ή τη μουσική σάλσα και ρέγκε. Κάποιοι επιδοκιμάζουν αυτά τα φαινόμενα, άλλοι πάλι τα καταδικάζουν. Ωστόσο, σε ποικίλα επιστημονικά πεδία αφιερώνεται σήμερα ολοένα μεγαλύτερη προσοχή στις διαδικασίες πολιτι...

Εξετάζοντας την πορεία του λαού μας, τις αξίες και τα μέτρα που αυτός διαμόρφωσε, τις ιδεολογίες που τον καθόρισαν, είτε ως "απεικόνιση της πραγματικότητας", είτε ως "ψευδή συνείδηση", αλλά και τις αισθητικές του προτάσεις, καταλήξαμε ότι στη σκέψη του Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα και της Δόμνας Σαμίου "σημασία στη ζωή έχει να μπορεί από το τίποτα να γίνει το παν", όπως και στον στίχο του Ο. Ελύτη "ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας" συνοψίζονται, με προσφυή και εύστοχο τρόπο, η εξέλιξη, οι αγωνίες και τα πάθη του νεότερου ελληνισμού.

Ας αρχίσουμε λέγοντας ότι η λέξη κρίση, στα ελληνικά, εκτός από πρόβλημα σημαίνει και αλλαγή. Έτσι η Δύση σήμερα δε βρίσκεται μόνο μπροστά σ' ένα πρόβλημα αλλά και μπροστά σε μια περίοδο αλλαγής. Για να μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτήν την κρίση, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να παραδεχτούμε ότι ο δυτικός πολιτισμός μας δεν είναι μοναδικός. Μέσα στην ιστορία υπήρξαν κι άλλοι πολιτισμοί, οι οποίοι είχαν κι αυτοί τις δικές τους κρίσεις και τα δικά τους προβλήματα. [...] (από το κείμενο του βιβλίου)

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια του 21ου αιώνα ο κόσμος εμφανίζει πολλαπλά σημάδια απορρύθμισης: πνευματικής απορρύθμισης, η οποία χαρακτηρίζεται από μια ξέφρενη τάση επιβεβαίωσης των ταυτοτήτων που δυσχεραίνει κάθε μορφή αρμονικής συνύπαρξης κι αληθινού διαλόγου· οικονομικής και χρηματοοικονομικής απορρύθμισης, που παρασύρει ολόκληρο τον πλανήτη σε μια ζώνη αναταράξεων με απρόβλεπτες συνέπειες, αποτελώντας και η ίδια σύμπτωμα μιας διαταραχής του συστήματος αξιών μας· κλιματικής απορρύθμισης, που απορρέει από μια μακρά περίοδο ανεύθυνης διαχείρισης... Μήπως η ανθρωπότητα έφτ...

Τι είναι η Δύση; Η λέξη βρίσκεται παντού, από τις ειδήσεις μέχρι τα βιβλία της Ιστορίας. Αλλά έχει τόσες διαφορετικές έννοιες που συχνά προκαλείται σύγχυση. Είναι μια περιοχή του κόσμου; Η Ευρώπη; Η Αμερική; Και οι δύο; Ή το σύνολο των πλούσιων χωρών; Είναι μια μορφή κοινωνίας; Ένα οικονομικό σύστημα; Μια θρησκεία; Ένας τρόπος ζωής; Ένας τρόπος σκέψης; Η ύπαρξή της πρέπει να μας χαροποιεί ή να μας προβληματίζει; Πού, λοιπόν, βρίσκεται σήμερα η Δύση; Σε συγκεκριμένα μέρη του πλανήτη; Ή μήπως έχει γίνει παγκόσμια; Για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να αποσαφηνίσουμε την έννοια τ...

Πόσο ανθρώπινο είναι να ζεις σήμερα σε μια μεγαλούπολη; Πόσο οδυνηρό είναι να ζεις στο σημερινό πολιτισμό; Πόσο ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος στη σημερινή κοινωνία; Πόσο ανθρώπινος είναι; Πόσο κοντά στη φύση του και τη Φύση είναι; Πόσο αλλοτριωμένος είναι; Πού πάει; Ποιο είναι το μέλλον του υπό αυτές τις συνθήκες; Αν σηκωθούμε από τον καναπέ, κλείσουμε την τηλεόραση, κοιτάξουμε λίγο παραπέρα από την κοντόφθαλμη οπτική μας και αναρωτηθούμε για μας, για τη ζωή μας, για τη θέση μας στον κόσμο, για την προσφορά μας στο κοσμικό γίγνεσθαι, φοβάμαι ότι οι απαντήσεις θα μας απογο...

[...] Εξίσου ποικίλα με τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα ήταν και τα αντικείμενα των σεμιναρίων της, που παρακολουθήσαμε πρώτα στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης, κι αργότερα -ορισμένοι από εμάς- στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ή στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου: από την ιστορία του Τύπου έως εκείνη της γεωγραφίας, της χαρτογραφίας, και του περιηγητισμού, και από την ιστορία του βιβλίου έως την αλληλογραφία, τις λόγιες εταιρείες, την λογοτεχνία. Μια ιστορία ζωντανών ιδεών και ανθρώπων που εμπνεύσθηκαν από αυτές, κυρίως όμως μια ιστορία των μέσων, όπου οι ιδέες δι...

Όταν σε μια συζήτηση γίνεται αναφορά στο Μεσαίωνα, αισθανόμαστε υπερήφανοι που αυτή η σκοτεινή περίοδος της Ιστορίας όχι μόνο βρίσκεται αρκετά μακριά μας αλλά και έχει ξεπεραστεί πια οριστικά. Είναι όμως αυτό αλήθεια; Έχουμε πραγματικά ξεπεράσει το σκοταδισμό του Μεσαίωνα της Ιστορίας, ή απλούστατα, με περισσή έπαρση, κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας; Μήπως στην πραγματικότητα ζούμε σε ένα σύγχρονο Μεσαίωνα, χειρότερο από αυτόν της Ιστορίας; Μήπως ο πολιτισμός μας, απαρνούμενος συστηματικά τη Λογική, βρίσκεται μπροστά σε μια πρωτόγνωρη υπαρξιακή κρίση; Και αν ναι, τότε εμείς...

"Μεταφυσική του Έρωτα... Αδεξιότητα και ανεπάρκεια των φιλοσόφων, όσων μιλήσανε για τον Έρωτα". Η παραπάνω διαπίστωση του Α. Σοπενάουερ ισχύει για όλες τις αφηρημένες έννοιες της φιλοσοφίας. Χιλιάδες βιβλία περιγράφουν, αναλύουν και ορίζουν τη ζωή και το θάνατο, τον πολιτισμό, τη θρησκεία, την τέχνη, τη γλώσσα, την ψυχή, αλλά παραμένει η "αδεξιότητα και η ανεπάρκεια των φιλοσόφων, όσων μίλησαν για..." οτιδήποτε! Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι "η επισήμανση της αναγκαιότητας και η εξήγηση των γεγονότων" και δεν είναι η "επαναδιατύπωση των γεγονότων" (όπως πολύ ωραία χρησ...

Περιεχόμενα: - Ειρήνη Ι. Δούκα, "Αντί Προλόγου" - Β. Καλογεροπούλου-Μεταλληνού, "Πολιτισμός: Η αποδοχή του "Άλλoυ" - Φ. Κακριδής, "Για τους Πέρσες του Αισχύλου" - Α. Σχινά, "Πoλιτισµός δυϊσµός: Το µετέωροβήμα μεταξύ παραδοσιακού και σύγχρονου" - Σ. Ι. Καργάκος, "Πoλιτισµός ή βαρβαρότητα; (Mια λέξη "πασπαρτού")" - Ν. Παρίσης, "Γκρίζες σκιές στο πρόσωπο του πολιτισµού;" - Μ. Χναράκη, "Moisicistan" - Ι. Ηλιοπούλου, "Αναζητώντας την ποιηση" - Η. Γκρής, "Ποίηση και τηλεόραση" - Γ. Ρωµανός, "Απο το όπιο του θεάματος, στον ήχο της λoγοτεχνίας" - Θ. Α. Κατερινάκης,...

"Μεταφυσική του Έρωτα... Αδεξιότητα και ανεπάρκεια των φιλοσόφων, όσων μιλήσανε για τον Έρωτα". Η παραπάνω διαπίστωση του Α. Σοπενάουερ ισχύει για όλες τις αφηρημένες έννοιες της φιλοσοφίας. Χιλιάδες βιβλία περιγράφουν, αναλύουν και ορίζουν τη ζωή και το θάνατο, τον πολιτισμό, τη θρησκεία, την τέχνη, τη γλώσσα, την ψυχή, αλλά παραμένει η "αδεξιότητα και η ανεπάρκεια των φιλοσόφων, όσων μίλησαν για..." οτιδήποτε! Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι "η επισήμανση της αναγκαιότητας και η εξήγηση των γεγονότων" και δεν είναι η "επαναδιατύπωση των γεγονότων" (όπως πολύ ωραία χρησ...

Λογοτεχνία, κινηματογράφος, διάφορα κοινωνικά φαινόμενα και προβλήματα πολιτιστικά -με εξέχον το θέμα της γλώσσας-, καθώς και τα άρθρα άλλων συγγραφέων, αποτελούν τις αφορμές των έντεκα κειμένων αυτού του βιβλίου, τα οποία συνιστούν ισάριθμες μαχητικές παρεμβάσεις στον χώρο των ιδεολογικών ζυμώσεων κατά την περίοδο 1964-67 και 1977-81. Ανυπότακτα σε μιαν αυστηρή ειδολογική ταξινόμηση, οικοδομούνται ως ελεύθερος στοχασμός που, υπερβαίνοντας τα άμεσα εναύσματά του χωρίς να τα συρρικνώνει, επιχειρεί να διατυπώσει μερικά κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την υφή των συγχρόνων κοινων...

Τα "σημαντικά παραλειπόμενα" κείμενα αυτού του βιβλίου αποτελούν απαντήσεις στα ερωτήματα: -Ποιες αντιθέσεις και συγκρούσεις προέκυψαν μεταξύ, αφενός των κοινωνικών δυνάμεων της προόδου και του πολιτισμού που στηρίζονται στη φυσιοκρατία και αναζητούν εξηγήσεις για τα φαινόμενα της φύσης και της κοινωνίας και, αφετέρου, των δυνάμεων που στηρίζονται στη θεοκρατία και διασώζουν ή ακόμα χειρότερα, καλλιεργούν παρωχημένες δοξασίες και αντιλήψεις με συνηθέστερο συνειδητό στόχο τη χειραγώγηση της κοινωνίας; -Ποιες δυνάμεις και ποιες στρατηγικές επιλογές οδήγησαν τους πληθυσ...

Ο πολιτισμός ως έννοια, οι ορισμοί που οι άνθρωποι του έδιναν ανάλογα με τις συνθήκες, η σχέση του με την ιστορική συνέχεια των λαών στη γραμμή του χρόνου, καθώς και οι αντιλήψεις για την πολιτιστική κληρονομιά και τον ρόλο που αυτή διαδραματίζει στην ιστορία του πολιτισμού και την οντότητα ενός λαού είναι θέματα που πάντοτε απασχολούσαν τους Έλληνες και την εκάστοτε ηγεσία της χώρας. Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια κατάθεση σκέψεων, προβληματισμών, οραμάτων, αλλά και αγωνίας και ελπίδας γι' αυτό το διαχρονικά σημαντικό κομμάτι της πολιτικής ζωής του τόπου. Φιλοδοξεί να κατα...

Ένα μοναδικό βιβλίο-ντοκουμέντο της καθηγήτριας του Πανεπιστημίου της Ευρώπης Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ. Με αδιαπραγμάτευτο, υψηλής θερμοκρασίας, εθνικό φρόνημα και λέξεις βαπτισμένες στις διαυγέστερες και διαχρονικότερες πηγές του ελληνικού λόγου, η γνωστή βυζαντινολόγος μάς κοινωνεί και μας μυεί σε θέματα και προβλήματα του εικοστού και του εικοστού πρώτου αιώνα. Μια μοναδική σε βάθος και πλάτος γνώση της ιστορίας και του πολιτισμού επιτρέπει στη διαρκώς εν εγρηγόρσει συνείδηση της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ να διατυπώνει κρίσεις και θέσεις οριστικές για την εποχή μας και τις...

Το βιβλίο αυτό μιλάει για το γνήσιο και το (τα) αντίγραφο (-α), το οικείο και το ξένο, για τη φιλοξενία, την κληρονομία και το δώρο. Μπορεί να διαβαστεί ως μια απόρριψη του βάρους που συνεπάγεται ένα ανεπιθύμητο και αζήτητο δώρο, το δώρο του "έντεχνου λαϊκού τραγουδιού" και τη "υψηλής συνιστώσας" της εθνικής απόλαυσης. Ή, ως μια επιτελεστική δήλωση αποποίησης κληρονομιάς αλλά και ανάδειξης / αποδοχής άλλων, εναλλακτικών ή και ανταγωνιστικών κληρονομιών. Μπορεί επίσης να διαβαστεί ως ένα sequel της "Αθεράπευτης νεκροφιλίας", άρα ως μια unauthorized bio(thanato)graphy. Από...