Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"...Το σχολείο Θυμιανών, λειτούργησε χωριστά το Αρρένων από το Παρθεναγωγείο, σύμφωνα με τον αείμνηστο δάσκαλο Δημ. Ι. Σκανδάλη, μέχρι το σχ. έτος 1924-25 και στη συνέχεια λειτούργησε ως μεικτό. Το μεικτό σχολείο συνέχισε τη λειτουργία του με κάποιες τάξεις στο επάνω σχολείο, στου Κλαδιά, και κάποιες τάξεις στο παλαιό Παρθεναγωγείο, στου Τρυπάνη, μέχρι την ανέγερση του νέου σχολείου, όπου πλέον στεγάστηκαν σε ένα κτήριο..."

Στη μνήμη του Σχολάρχη (ελληνοδιδασκάλου) Ιωάννη Κούρου (1854-1912), "εξ Αγίου Βλασίου Παρακαμπυλίων Ευρυτανίας" - για τα 100 χρόνια μετά το θάνατο του - διοργανώνεται και πραγματοποιείται, 25 Ιουνίου 2012, επιστημονική ημερίδα στη γενέτειρα του με θέμα: "Ο θεσμός των σχολαρχείων στην Αιτωλοακαρνανία". Εμπνευστής και Χορηγός της εκδήλωσης και της έκδοσης των Πρακτικών είναι ο εγγονός του Σχολάρχη, δικηγόρος Ιωάννης Τσαλάκος, ο οποίος καταθέτοντας το μνημονικό του φορτίο και στήνοντας την προτομή του Ιωάννη Κούρου, αναζωπυρώνει τη συλλογική μνήμη της τοπικής κοινωνίας αφενός...

Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της διαμάχης που ξέσπασε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο τον Μάρτιο του 1925 και απασχόλησε την κοινή γνώμη και τον πολιτικό κόσμο για μια κρίσιμη διετία. Η αφετηρία της αφορούσε τον τρόπο με τον οποίο η Ρόζα Ιμβριώτη φερόταν να διδάσκει την Επανάσταση του 1821 και γενικά το μάθημα της Ιστορίας· κατέληξε, όμως, να θέσει υπό αμφισβήτηση το συνολικό μεταρρυθμιστικό έργο που επιτελούνταν εκεί, υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Δελμούζου, ακυρώνοντας έτσι, για μία ακόμα φορά, τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης. Στο ανά χείρας βιβλίο, τα "Μαρασλειακά" εντ...

[...] Το παρόν βιβλιαράκι είναι γραμμένο από καρδιάς, με προσωπικό, απλό και αυθόρμητο ύφος. Δε στηρίζεται αποκλειστικά σε βιβλιογραφικές πηγές, και έχει ως σκοπό να δώσει ένα πρώτο δείγμα για το πώς θα είναι το επόμενο βιβλίο, με το ίδιο θέμα. Είναι, επίσης, ένας τρόπος επικοινωνίας μας και έμπρακτης απόδειξης για την επιθυμία μου (αλλά και επιθυμία των περισσοτέρων από εμάς) να συνεχιστούν οι δεσμοί φιλίας μας, που ξεκίνησαν στην ηλικία της προ-εφηβείας (είμαστε τότε 12 χρόνων), συνεχίζονται στα 58 μας (δηλαδή στη "δεύτερη ή τρίτη εφηβεία"... μας) και ελπίζω να συνεχιστού...

Συνδυάζοντας ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία με μνήμες δικές του και αφηγήσεις άλλων, ο συγγραφέας προσφέρει μια γλαφυρή περιγραφή των σχολείων του Κορωπίου αλλά και των αγώνων για την καθιέρωση και επέκταση της εκπαίδευσης στη νεότερη Ελλάδα.

Μια φορά και χρόνια πριν, όχι όμως πάρα πολλά, οι μαθητές πήγαιναν στο σχολείο κρατώντας πάνινη, υφασμάτινη ή δερμάτινη τσάντα, έγραφαν στην πλάκα με το κοντύλι, έκαναν μάθημα πρωί, απόγευμα και Σάββατο. Κάθονταν στα ξύλινα θρανία πολλοί μαζί, ζεσταίνονταν με ξυλόσομπα, αγόραζαν τα βιβλία, "έτρωγαν ξύλο" από το δάσκαλο όταν δε μελετούσαν ή έκαναν αταξίες, αλλά έπαιζαν πολύ. Ώρες ατέλειωτες έτρεχαν στις αλάνες με τα γόνατα ματωμένα και μια φέτα ψωμί στο χέρι, ώσπου να πέσει το σκοτάδι και ν' ακουστεί η φωνή της μάνας που τους καλούσε να μαζευτούν στο σπίτι. Ανέμελα χ...

Ο Γιώργος Μουμουζιάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος του Β΄ Λυκείου, πτυχιούχος Φυσικής και διδάκτωρ Χημείας. Έχει εργαστεί ως εκπαιδευτικός στη μέση και την ανώτατη εκπαίδευση, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι επιθεωρητής του Υπουργείου Εργασίας. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 2007 με το βιβλίο "Με καμπάνα παντελόνι..." (University Studio Press). Το 2ο Γυμνάσιο - Λύκειο είναι ένα από τα πιο ιστορικά εκπαιδευτήρια της Θεσσαλονίκης. Έχοντας συμπληρώσει σχεδόν έναν αιώνα παρουσίας στα εκπαιδευτικά δρώμενα της πόλης, φιλοξένησε στα θρανία του κορυφαίες προσ...

Ένα σημαντικό βιβλίο για το ιστορικό Γυμνάσιο Καλαμωτής εξέδωσαν ο Προοδευτικός ΄Ομιλος Καλαμωτής και ο Σύλλογος Καλαμωτούσων Αττικής. Ο σημαντικός ρόλος που διαδραμάτισε το Γυμνάσιο Καλαμωτής στην εκπαιδευτική κατάσταση των χωριών της νότιας Χίου καθώς και η εξελικτική πορεία που ακολούθησε, από της ιδρύσεώς του το 1950 μέχρι σήμερα, παρουσιάζονται και τεκμηριώνονται στο βιβλίο με πλήθος παλιών και σύγχρονων φωτογραφιών, υπηρεσιακών εγγράφων και άλλων ντοκουμέντων. Τα έσοδα από τη διάθεση του βιβλίου θα διατεθούν για την ανέγερση της προτομής του μεγάλου ευεργέτη τ...

Το "Απουσιολόγιο του χρόνου" είναι ένα μαγευτικό ταξίδι στην παιδική μας ηλικία. Στο φόντο βρίσκονται τα έρημα σχολεία του Ελληνισμού στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Στο προσκήνιο είναι οι άνθρωποι: δάσκαλοι, μαθητές, μαστόροι. Οι άνθρωποι μιλούν και τα σχολεία, ερείπια τα περισσότερα από αυτά, ξαναζωντανεύουν. Το βιβλίο αναπτύσσεται σε τρεις επιμέρους άξονες: - Ο ιστορικός άξονας μας βοηθά να κατανοήσουμε την εξέλιξη του θεσμού της παιδείας αλλά και της ανέγερσης των διδακτηρίων από το 1880 μέχρι και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. - Ο γεωγραφικός άξονας μας βοηθά να γ...

Στην παρούσα μελέτη θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε την πορεία των σχολείων που ίδρυσαν τα καθολικά μοναχικά τάγματα, την παιδαγωγική τους, την οργάνωση και τον εκπαιδευτικό τους σχεδιασμό. Η δημιουργία και η λειτουργία των σχολείων αυτών που αποτέλεσαν (κι αποτελούν ακόμα) θερμοκήπιο καλλιέργειας της γαλλικής γλώσσας και της διάδοσης του γαλλικού πολιτισμού, αποτελεί μια ανεξερεύνητη ακόμα πτυχή της εκπαιδευτικής μας ιστορίας. Τα σχολεία αυτά τα οποία κατά καιρούς αποτέλεσαν το πειστικότερο πιστοποιητικό "καλής" ανατροφής και καταξίωσης ανάμεσα στους κύκλους των αστικοπ...

Πρόκειται για μια περιήγηση σε κείμενα και εικόνες που καταγράφουν την παρουσία του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στην εκπαιδευτική και κοινωνική πραγματικότητα της πόλης από το 1934, έτος ίδρυσής του, μέχρι σήμερα, μια παρουσία ακόμη διακριτή. Ξεφυλλίζοντας κανείς αυτό το Λεύκωμα γίνεται κοινωνός της πολύπλευρης δραστηριότητάς του: Γνωρίζει τον ιδρυτή του ΠΣΠΘ, τον σπουδαίο αγωνιστή του εκπαιδευτικού δημοτικισμού Αλέξανδρο Δελμούζο και παράλληλα θαυμάζει το κτήριο, ένα έργο τέχνης του μεγάλου έλληνα αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη. Ενημερώνεται για το πε...

Αυτό το βιβλίο έχει σκοπό να αναδείξει μιαν άγνωστη πλευρά της εκπαιδευτικής δραστηριότητας των Σχολείων και Διδασκαλείων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, κατά τα έτη 1836-1914, όταν οι περιοχές της Ηπείρου, Μακεδονίας και Θράκης ήταν ακόμη υπόδουλες. Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς και ερευνητές της Ιστορίας της Εκπαίδευσης, που επιθυμούν να μελετήσουν βαθύτερα τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες των Αρσακείων Σχολείων κατά τον 19ο και αρχές του 20ου αιώνα. Απευθύνεται ακόμη στους γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς και μέλη της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, που θέλουν να γνωρίσ...

Το "Αρέθειον Εκπαιδευτήριον" συνδέθηκε στενά με τη μεταπολεμική ζωή της Πάτρας με τις εκπαιδευτικές για την εποχή του καινοτομίες που εισήγαγε. Παράλληλα είχε μεγάλη απήχηση στην Πατραϊκή κοινωνία και εξακολουθεί να παραμένει μετά από πολλά χρόνια μια ευχάριστη ανάμνηση γι' αυτούς που το έζησαν από κοντά, μαθητές, δασκάλους, καθηγητές, διοικητικούς, γονείς και κηδεμόνες. Η έκδοση αυτή έχει σκοπό να παρουσιάσει ένα ιστορικό χρονικό του Αρεθείου Εκπαιδευτηρίου στην Πάτρα από την ίδρυση μέχρι την αναστολή της λειτουργίας του. Τα περιεχόμενα του βιβλίου βασίζονται σε όσα από...

Αυτό το έργο αντιπροσωπεύει ένα σύνολο προσφοράς και βιωμάτων. Είναι βιβλίο ιστορικό. Αφηγείται τη ζωή, τη δράση και την απόδραση μιας γενιάς εφήβων. Κάνει καταγραφή πορείας μαθητικής μέσα σ' έναν ιδιαίτερο κοινωνικό χώρο. Σ' ένα μεγάλο μέρος είναι και λογοτεχνικό, που αντέχει να σταθεί απέναντι σε οποιαδήποτε απαίτηση. Είναι και καταγγελτικό. Αυτό κι αν είναι! Ξεσκεπάζει το φαρισαϊσμό του συγγραφέα και των συνεργατών του. Θα το βρείτε μελαγχολικό μέχρι ελεγειακό. Που όμως δεν του λείπει η σάτιρα, το χιούμορ και το γέλιο. Ξεσκεπάζει φάσεις εκπαιδευτικής ανορθογραφία...

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, στάσου ψηλά, περήφανα, με αισιοδοξία δάσκαλε! Δώσε αγώνες για την Παιδεία και παιδιά, τα παιδιά σου... Δώσε τους γνώση, δώσε τους παράδειγμα ζωής, μη κάνεις διακρίσεις ποτέ, άσπροι μαύροι κίτρινοι, πλούσιοι, φτωχοί, έξυπνοι, κουτοί αλλοδαποί κατατρεγμένοι ένα να 'ναι μεσ' την ψυχή σου... Κι αν μάθουν πιο λίγα, μη πεθαίνεις... Να γίνουν "Άνθρωποι" που σκέπτονται και κρίνουν ελεύθερα αυτό το βάλσαμο, το καταστάλαγμα στις ψυχές τους... μήπως κι αλλάξει ο κόσμος!

Κατά το έτος 2008 συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από την αποχώρηση του Μητροπολίτου Πενταπόλεως Νεκταρίου Κεφαλά (1846-1920) από τη διεύθυνση της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής. Η σχολή, κατά τον ιστορικό της πρώτης 75ετίας της Αρχιμ. Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, διευθυντή της Ριζαρείου και αργότερα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, "ένεκα του κύρους αυτού (του Νεκταρίου) ως Ιεράρχου επανεύρε την εσωτερικήν αυτής γαλήνην και δια του εκλεκτού αυτής διδακτικού προσωπικού εχώρησε προς τα πρόσω". Η σημαντική αυτή περίοδος (1894-1908) της ζωής τόσο του Αγίου Νεκταρίου όσο και της σχολής αποτελεί το...