Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας από τους εικονογραφικούς τύπους που εισήχθησαν επί τουρκοκρατίας στην ορθόδοξη αγιογραφία ήταν η σκηνή που παριστάνει τον αββά Σισώη μπροστά στον τάφο του Μ. Αλεξάνδρου. Η σκηνή αυτή που αποτελεί την πιο εποπτική αποστομωτική έκφραση της ματαιότητος της εγκοσμίου δόξης, εκφρασμένης στο πιο απόλυτο ίσως σημείο της, έχει την εξής επιγραφή: "Ο μέγας εν ασκηταίς Σισώης έμπροσθεν του τάφου του βασιλέως των Ελλήνων Αλεξάνδρου, του πάλαι διαλάμψαντος εν δόξη, φρίττει, και το άστατον του καιρού και της δόξης της πρόσκαιρου λυπηθείς, ιδού, κλαίει: Ορών σε τάφε, καρδιοστάλακτο...

Ο Κόλτον Μπούρπο έχει γυρίσει από τον Παράδεισο για να μας πει ένα σημαντικό μήνυμα: ο Ιησούς αγαπά στ' αλήθεια πάρα πολύ τα παιδάκια!!! Και αγαπά στ' αλήθεια πάρα πολύ κι εσένα!!! Η παιδική έκδοση του μπεστ σέλλερ "Στ' αλήθεια ο παράδεισος υπάρχει!!!" είναι ένας υπέροχος τρόπος για να μεταδίδουμε το νόημα του παραδείσου, στις νέες καρδούλες: τα παιδάκια! Στ' αλήθεια ο παράδεισος υπάρχει, και θα σας αρέσει πολύ!!!

Είπε γέρων! Τον θάνατο τον έχει ο κάθε άνθρωπος μέσα στην τσέπη του. Δεν τον βλέπει, δεν τον αισθάνεται, όπως δεν βλέπη την σκιά του, όταν ένα πρωινό βαδίζει προς ανατολάς. Τον βλέπει όμως, όπως βλέπη την σκιά του, όταν το απόγευμα βαδίζη προς ανατολάς. Τον βλέπει και το πρωί βαδίζοντας προς ανατολάς, όταν ακούση έναν εκκωφαντικό θόρυβο πίσω του. Τον βλέπει, τον αισθάνεται κοντά του και προσπαθεί να τον περιφρονήση, όπως προσπαθή να πατήση την σκιά του ο άνθρωπος το μεσημέρι. Τοιουτοτρόπως, επειδή δεν ξέρουμε αν θα δούμε την δύσι του ηλίου, διότι πολλούς εκκωφαντικούς θο...

Ο Γέροντας Αιμιλιανός, βαθύτατα πεπεισμένος ότι ο δίκαιος "μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν", πάντα προέτρεπε τα τέκνα του να αντιμετωπίζουν την ασθένεια και τον θάνατο ως υιοί Θεού. Θεωρούσε δε τόσο αυτονόητη την παρουσία του πόνου στην ζωή του πιστού, ώστε έλεγε πως "μόνον αν μας ξεχάση ο Θεός η αν εμείς ξεχάσωμε τον Θεόν, υπάρχει ενδεχόμενο να μείνωμε χωρίς πόνο και χωρίς τους κτύπους μιάς ασθενεία". Οι κατηχήσεις και ομιλίες του περί ασθενείας και θανάτου, που εν πολλοίς απορρέουν από κάποιο σημαντικό γεγονός, αποτελούν το περιεχόμενο του παρόντος τόμου.

Κάτι εντελώς αφύσικο για την εικόνα του Θεού -της πηγής της ζωής - ο θάνατος είναι απόρροια της πτώσης του ανθρώπου. Τον επέτρεψε ο Θεός «φιλανθρώπως, ινα μη το κακόν αθάνατον γένηται" - και μαζί μ’ αυτόν, το κεντρί του πόνου, της σύγχυσης και της αβεβαιότητας. Το καίριο μήνυμα του Ορθόδοξου Χριστιανισμού, η Ανάσταση, καταργεί θεραπευτικά το κεντρί του θανάτου. Τον μετατρέπει σε "κοίμησιν" και τον αναδεικνύει ως "φοβερώτατον μυστήριον".

Ο συγγραφέας με δυνατά βιβλικά επιχειρήματα και την πλούσια εμπειρία του απαντά στο ερώτημα που έχει βασανίσει το νου του ανθρώπου από την αρχή της γραπτής ιστορίας: Τι συμβαίνει αφού πεθάνει ο άνθρωπος; Ξέρουμε ότι το σώμα μπαίνει στον τάφο. Τι γίνεται όμως με την ψυχή ή το πνεύμα του; Εκμηδενίζεται ή μετενσαρκώνεται; Έχει συνείδηση ή όχι; Αντιμετωπίζει ατελείωτο πόνο ή ατέρμονα μακαριότητα; Υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για να διορθώσει τα πράγματα; Θα το μάθουμε αυτό αφού πεθάνουμε ή μπορεί να το γνωρίζουμε από τώρα; Φιλόσοφοι, θρησκειολόγοι, επιστήμονες δίνουν τις δικές το...

Πώς θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για τον θάνατο; Συνήθως μόνο με πόνο και θλίψη μιλούν οι άνθρωποι για τούτη την αξεπέραστη βεβαιότητα. Αρκετοί όμως στοχάζονται και μέσα από την αγωνία του θανάτου ξεπηδούν μελέτες και κείμενα που καταγράφουν την έννοια στο πέρασμα του χρόνου. Έτσι και στον παρόντα τόμο. Μέσα από μια συλλογική προσπάθεια, ερευνητές από διαφορετικές μεθοδολογικές και επιστημονικές αφετηρίες καταγράφουν και στοχάζονται για αυτή την αντικειμενική μας κατάληξη. Ο τόμος έχει χωριστεί σε τέσσερα κεφάλαια, δίνοντας στον αναγνώστη την ευκαιρία εντρύφησης σε διαφορε...

Στο βιβλίο του αυτό ο John Bowker μας παρουσιάζει κάποιες αντιλήψεις που γεννήθηκαν από τις θρησκευτικές ερμηνείες του θανάτου, όχι σαν μια περιεκτική ιστορία του θανάτου, αλλά σαν μια ένδειξη των όσων βρίσκονται στη ρίζα των σημαντικότερων θρησκευτικών παραδόσεων, προσδίδοντας στην καθεμιά το χαρακτηριστικό της ύφος. Ο Bowker μας δείχνει για ποιο λόγο σφάλλουν οι εξηγήσεις σχετικά με την προέλευση της θρησκείας ως άρνησης του θανάτου μέσω της προσφοράς της αιώνιας ζωής, και διερευνά τα θέματα αυτά τόσο στις ανατολικές όσο και στις δυτικές παραδόσεις· οι παραδόσεις αυτές δε...

Ο σημερινός άνθρωπος συνεπαρμένος από τις μεγάλες επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις του αντιμετωπίζει με αλαζονεία και περιφρόνηση τα υπαρξιακά προβλήματα του. Δεν θέλει να ασχολείται και να θυμάται γεγονότα, που θέτουν τέρμα στην αυτονομημένη επιστημονική του γνώση. Έτσι, όταν αμείλικτα έρχεται ο θάνατος, μένει βουβός και ανήμπορος να εξηγήσει το φοβερό αυτό γεγονός... Ο θάνατος αποτελεί αναμφίβολα το πλέον καταλυτικό γεγονός για την ζωή του ανθρώπου. Η παρουσία του πάντοτε γέμιζε την ψυχή του ανθρώπου με φόβο και έφερνε τη σκέψη του σε απορία και αδιέξοδο....

Ο Θάνατος! Κι έπειτα;... Τι συμβαίνει μετά τον θάνατο; Να υπάρχει κάτι; Κι αν ναι, πού θα στραφούμε για να πάρουμε μια σίγουρη πληροφορία; Στο μικρό και αξιόλογο αυτό βιβλίο δίνεται η απάντηση. Το βιβλίο αυτό έρχεται να δώσει την απάντηση· να βοηθήσει κάθε ειλικρινή αναζήτηση. Να δείξει τον δρόμο, για μια ελπίδα ασάλευτη και σίγουρη, ακόμα και πέρα από τον τάφο. Ένα και μοναδικό Πρόσωπο έχει αυτή την απάντηση, που - ταυτόχρονα - "κρατάει στα χέρια Του τα κλειδιά του θανάτου και άδη": Ο Ιησούς Χριστός! Ο Πολικός Αστέρας για το παρόν και το μέλλον. Όσοι Τον πρόσεξαν βρήκ...

Στις σελίδες του βιβλίου αυτού, διερευνάται η σχέση του θανάτου µε το προπατορικό αµάρτηµα, η έννοια του θανάτου πριν και µετά την έλευση του Ιησού Χριστού στον κόσµο, καθώς και η σχέση του θανάτου µε τη σταυρική θυσία και την κάθοδο του Χριστού στον Άδη. Εξετάζεται ο θάνατος ως φυσικό γνώρισµα της ανθρώπινης φύσης, ο θάνατος του ανθρώπου ως δικαίωµα του Θεού, η υπακοή µέχρι το θάνατο στο θέληµα του Θεού, ο άδικος και ο δίκαιος θάνατος. Επίσης, µελετάται ο ύπνος ως θάνατος, ο θάνατος ως το τέλος της πλεονεξίας, ο θάνατος ως ρυθµιστής των ανθρωπίνων πραγµάτων και σχέσεων...

Ο άνθρωπος είναι εκείνο το ον που γνωρίζει ότι μπορεί και ότι οφείλει να πεθάνει. Η σκιά του θανάτου απλώνεται σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής, δεδομένου ότι είναι αδύνατος ο χωροχρονικός εντοπισμός του θανάτου. Αυτή η βέβαιη αβεβαιότητα της έλευσης της απουσίας είναι η βάσανος του ανθρώπου. Ο άνθρωπος γνωρίζει ότι ο θάνατος είναι εδώ, αλλά δεν έχει γίνει ακόμη επίκαιρος. Αυτή η μη-γνώση του θανάτου γεννά την αγωνία για την απώλεια της ύπαρξης και συγχρόνως την απαίτηση για τη μετάβαση στη γνώση. Οι Ακολουθίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας συμβάλλουν σε αυτή τη δίψα του αν...

Η βαθιά αποστροφή και συνάμα εμμονή με τον θάνατο που παρατηρείται στη σύγχρονη δυτική κουλτούρα πιστοποιεί τη δύναμή του πάνω μας. Έχει γίνει το πρωταρχικό μας ταμπού και πολλοί από μας έχουμε φθάσει στο σημείο να τον βλέπουμε σαν μια υπέρτατη δύναμη, κάτι σαν θεότητα. Όμως, όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα που θεοποιούμε, καταφέραμε να ξεπεράσουμε το φόβο μας γι’ αυτόν τόσο όσο χρειάζεται για να τον χειριζόμαστε για τους σκοπούς μας... Ξεπεράσαμε την αποστροφή μας για το θάνατο τόσο όσο χρειάζεται για να τον κάνουμε εργαλείο: να ξεφορτωνόμαστε δι’ αυτού κάποιους εγκληματ...

Όταν ο γιατρός είπε στη Σούζη, "Λυπούμαι, αλλά έχω άσχημα νέα για σας", ο φοβερότερος εφιάλτης που θα μπορούσε μια μητέρα ν' αντιμετωπίσει γίνεται πραγματικότητα στη ζωή της. Ο πεντάχρονος γιος της, Στέφανος, έχει λευχαιμία. Μετά από δύο χρόνια έρχεται και η ύστατη δοκιμασία: να προετοιμάσει το παιδί της για το ενδεχόμενο ότι ο θάνατος θα τους χωρίσει...

Οι μύθοι περί θεών και μεταφυσικής τύχης του ανθρώπου δε γεννήθηκαν από ψυχαγωγική διάθεση! Προέκυψαν ως απότοκο αποτέλεσμα έκφρασης των εσωτερικών ανησυχιών του, ψάχνοντας εναγωνίως να προσδιορίσει την αιτιώδη συνάφειά του με τη Φύση, να την προσεγγίσει, να την ερμηνεύσει και να καθορίσει τη στάση του απέναντί της. Εκείνο δε που εντελώς ξεχωριστά και βασανιστικά τον απασχόλησε ήταν το αόρατο, το απρόσιτο, το μεγάλο «επέκεινα», το αμείλικτο ερώτημα «τι κρύβεται στην πίσω πλευρά του λόφου»! Μεταθανάτιο υπαρξιακό άγχος τον πίεζε να βρει απάντηση σε τούτο το μεγάλο προβληματισ...

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται οι αντιλήψεις για τη μεταθανάτια ζωή σε διάφορους αρχαίους πολιτισμούς. Πέρα από τις αποστάσεις χρόνου και τόπου και παρά τις διαφορετικές πεποιθήσεις, συναντούμε σε όλους τους λαούς του κόσμου ένα μεγάλο ενδιαφέρον για τη "μεταθανάτια ζωή". Είναι σημαντικό να διαπιστώσουμε ότι όλοι οι λαοί, παρά τις όποιες άλλες διαφορές, έχουν μια κοινή αντίληψη: ότι η ανθρώπινη ψυχή επιζεί μετά το θάνατο και μάλιστα ότι η μεταθανάτια εμπειρία της είναι αρκετά σημαντική, όπως και η εμπειρία της γήινης ζωής της. Ο αναγνώστης θα ταξιδέψει μέσα από αυτέ...

[...] Εκτός του μεγάλου περί θανάτου ζητήματος· και άλλα, ως τα έχοντα σχέσιν με την επίγειον ζωήν και του τρόπου διελεύσεως αυτής, του σκοπού της, της αντιμετωπίσεως και λύσεως των παρουσιαζομένων προβλημάτων, εν αυτή και τα μετά θάνατον επακολουθούντα, ως της ελεύσεως του Χριστού, της αναστάσεως των νεκρών, της τελικής κρίσεως και αποκαταστάσεως των ψυχών, περί της αθανασίας αυτών και της ζωής των εν τη αθανασία, τα εν ουρανοίς ητοιμασμένα δια τας ψυχάς των δικαίων, αλλά και δια τας των αδίκων τοιαύτας, ως και άλλα, εκτίθενται εις το παρόν εν πάση δυνατή περιεκτική συντομ...

Η "Βίβλος των νεκρών" αποτελείται από διάφορα θρησκευτικά κείμενα, συνθέσεις και συλλογές των αρχαίων Αιγυπτίων, που βρέθηκαν γραμμένα συχνά πάνω σε φέρετρα, τάφους, ακόμα και διπλωμένα μέσα στα υφάσματα που τύλιγαν τις μούμιες. Αυτές οι συνθέσεις-συλλογές στο σύνολο τους αριθμούν γύρω στις 200 περίπου. Είναι μαγικές επικλήσεις και γητιές που βοηθούσαν τους νεκρούς κατά την είσοδο τους στην αιωνιότητα. Η κηδεία του νεκρού σώματος και η τοποθέτηση του μέσα στον τάφο, συνοδευόταν από διάφορα τελετουργικά που ήταν συμβολικού χαρακτήρα. Ιερείς, συγγενείς και φίλοι έψαλλαν ύμνο...