Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο βιβλίο αυτό παρατίθενται δύο δοκίμια που ανήκουν στο ίδιο θεματικό πλαίσιο "τέχνη και φασισμός". Το πρώτο αναφέρεται στη Λένι Ρίφενσταλ και το άλλο στο κινηματογραφικό έργο του Γιούργκεν Ζύμπερμπεργκ. Το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν για το σημερινό αναγνώστη έχει να κάνει με την ανίχνευση των αιτίων μιας διαφαινόμενης κατά τη δεκαετία του '70 απενοχοποίησης κάποιων φωτογενών μορφών του φασισμού, αιτίων τα οποία η Σόντακ εντοπίζει "στις νέες ευκαιρίες που δόθηκαν στην ιδέα του ωραίου" μέσα στην κοινωνία του θεάματος και του life style.

Στις αρχές της δεκαετίας του '80 συμπίπτει χρονικά με τη δυναμική εμφάνιση του ίδιου του Τζάρμους στο κινηματογραφικό προσκήνιο, αλλά γιατί είναι ένας από τους ελάχισους κινηματογραφιστές του συγκεκριμένου "είδους" και της ίδιας χρονικής περιόδου (ο Τζον Σέιλς είναι ακόμα όνομα που μας έρχεται αυτόματα στο μυαλό) που έμειναν πιστοί στην καλλιτεχνική ελευθερία, την οποία αυτός ο τρόπος κινηματογραφικής παραγωγής τους προσέφερε. Παράλληλα, ανήκει στην κατηγορία των σκηνοθετών που κατάφεραν να εξελίσσονται και να διατηρούν ένα υψηλό επίπεδο καλλιτεχνικής δημιουργίας σε ολόκληρ...

Στο βιβλίο ανθολογούνται 12 ταινίες για τις οποίες γράφουν αντίστοιχα 12 κριτικοί κινηματογράφου, οι: Δημοσθένης Ξιφιλίνος, Βούλα Παλαιολόγου, Θόδωρος Γιαχουστίδης, Γιάννης Γακίδης, Σωτήρης Ζήκος, Γιάννης Τοτονίδης, Αλέξανδρος Μιλκίδης, Αχιλλέας Ψαλτόπουλος, Κώστας Καρδερίνης, Μαριάννα Ράντου,Αλέξης Δερμεντζόγλου και Στράτος Κερσανίδης.

Περιεχόμενα: Ιταλικός κινηματογράφος: - Ο σκηνοθετικός χειρισμός του χρόνου, στις αρχές του μοντέρνου ιταλικού σινεμά - Ο ποιητικός κινηματογράφος του Φεντερίκο Φελίνι - Η ιταλική κωμωδία, ο Μονιτσέλι, ο Κομεντσίνι και ο Ρίζι - Μπερνάρντο Μπερτολούτσι - Αδελφοί Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι Γαλλικός κινηματογράφος: - Ο φλεγματικός στιλίστας κ. Ζακ Τατί - Η γκονταρική αισθητική και οργάνωση του νοήματος Ζακ Ντεμί - Η πρόταση του Ερίκ Ρομέρ - Πατρίς Σερό: Σκοτώνουμε ό,τι αγαπάμε Βελγικός κινηματογράφος: - Αδελφοί Νταρντέν: "Σας σκέφτομαι" Μεξικάνικο...

Ανανεωτικός, παλλόμενος, ορμητικός, σκληρός, αληθινός, συχνά βίαιος και ανησυχητικός, ο νέος κινηματογράφος των Φιλιππίνων αναμφίβολα δεν είναι φιλόξενος σε κάθε θεατή. Δεν ενδιαφέρεται να χαϊδέψει τις ευαισθησίες μας, δε διστάζει να αποκαλύψει με αφοπλιστική ειλικρίνεια και συχνά επώδυνο ρεαλισμό την πραγματικότητα μιας χώρας που υποφέρει από μια σειρά κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων και που ακόμη προσπαθεί να προσδιορίσει την αυθυπαρξία και την ταυτότητά της. Κι όμως ακόμη και κάτω από αυτές τις κάθε άλλο παρά ιδανικές συνθήκες ή ίσως ακριβώς εξαιτίας τους, μια νέα γενι...

Τι είναι αυτό που ορίζει ένα πρωτοποριακό, ανανεωτικό, ριζικά καινοτόμο σινεμά; Μπορεί ένα κινηματογραφικό είδος που υπηρετεί συγκεκριμένους στόχους να ξεπερνά τους περιορισμούς που του υπαγορεύει η χρηστικότητά του και να αναβαθμίζεται σε κάτι αληθινά ξεχωριστό; Οι ταινίες πίνκου έιγκα, του κινηματογραφικού είδους που γεννήθηκε στην Ιαπωνία της δεκαετίας του '60 και το οποίο επιβιώνει κι εξελίσσεται ακόμη και σήμερα, αποδεικνύουν πως η αληθινή τέχνη μπορεί να ανθίσει ακόμη και στο κινηματογραφικό βασίλειο των ενστίκτων και της σαρκικής επιθυμίας. Το να χαρακτηρίσεις τις τ...

Οι χαρακτήρες και οι σχέσεις που εμφανίζονται στην οθόνη δεν απεικονίζουν πάντα τα πράγματα όπως ακριβώς συμβαίνουν, ακόμη και όταν πρόκειται για ντοκιμαντέρ. Και όμως η κινηματογραφική ταινία αποτελεί ντοκουμέντο, αφού ο λόγος του δημιουργού -ακόμη και ο φανταστικός- ριζώνει στον βιωμένο κόσμο και στις συγκεκριμένες κοινωνικές-ιστορικές συνθήκες ζωής που εκφράζονται μέσα από το έργο του. Η παιδική ηλικία, μια πόλη που αναγκάζεται να απεκδυθεί τον πανάρχαιο χιτώνα της, ο ξένος που δεν έχει πού την κεφαλήν κλίναι, η νοσταλγία του γενέθλιου τόπου αναπαριστώνται κινηματογρ...

Το βιβλίo "Κινηματογράφος και φεμινισμός" αποτελεί μια εισαγωγή στη φεμινιστική θεωρία του κινηματογράφου ως λόγο, ο οποίος έχει αποκτήσει μια πολιτισμική αξία από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 έως σήμερα. Η Janet McCabe σκιαγραφεί το ευρύ γνωστικό πεδίο που παρήχθη από τη φεμινιστική θεωρία του κινηματογράφου, από τις φορμαλιστικές αναγνώσεις και τις ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις έως τον θεωρητικό διάλογο που ξεκίνησαν οι θεωρητικές σπουδές, η θεωρία του φύλου και η queer θεωρία. Επιπλέον, αυτό το βιβλίο καταγράφει ένα δυναμικό πεδίο κριτικής, το οποίο πραγματεύεται ποι...

Είναι πάντα δύσκολο να αποχαιρετάς σπουδαίους ανθρώπους, είναι, όμως, ακόμη πιο δύσκολο να λες οριστικά αντίο σε συνεργάτες και φίλους. Ο Νίκος Κολοβός υπήρξε και τα δύο: ένας εξέχοντας θεωρητικός του σινεμά, αλλά κι ένας σημαντικός συνεργάτης του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, έχοντας στο παρελθόν συνεισφέρει διεισδυτικά, ώριμα και στιβαρά κείμενα, σε μια σειρά από εκδόσεις και μονογραφίες του. Η απώλειά του είναι πλήγμα για την κριτική στην Ελλάδα, καθώς υπήρξε μια από τις πιο φωτεινές προσωπικότητές της, ένας θεωρητικός του σινεμά που όρισε με τον καλύτερο τρόπο την έννοια τη...

Κάθε σπουδαίος σκηνοθέτης έχει μια μυστική μέθοδο δουλειάς· αλλά του καθενός είναι διαφορετική. Ο Martin Scorsese αρέσκεται να προετοιμάζει κάθε του πλάνο με πολύ μεγάλη ακρίβεια εκ των προτέρων, έτσι ώστε να έχει την ευκαιρία να αλλάξει τα πάντα αν νιώσει την ανάγκη. Ο Lars von Trier, από την άλλη, αρνείται να σκεφτεί ένα πλάνο πριν από τη στιγμή του γυρίσματος. Και ο Bernardo Bertolucci προσπαθεί να ονειρεύεται τα πλάνα του το προηγούμενο βράδυ. Κι αν αυτό δε λειτουργήσει, περιπλανιέται στο πλατό μόνος του με ένα βιζέρ, φανταζόμενος τις σκηνές πριν φτάσουν οι ηθοποιοί και...

Κατά τη δεκάχρονη ενασχόλησή της με το ετήσιο "Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών" και της παράλληλες εκδηλώσεις του στη Θεσσαλονίκη, η "Σύμπραξη Κατά της Ομοφυλοφοβίας" συγκέντρωσε απόψεις ειδικών σε θέματα σκηνοθεσίας, κριτικής κινηματογράφου, ηθοποιίας, κοινωνικής και ψυχολογικής έρευνας, επιστημολογίας και μεθοδολογίας. Το 2007 καταγράφηκε μέσω ερωτηματολογίων η αντίληψη ελλήνων και ξένων σκηνοθετών που παρήγαγαν ταινίες ομοφυλοφιλικής, αμφιφυλοφιλικής και τρανσσεξουαλικής θεματολογίας, καθώς και των ομο/αμφι-/ και τρανσσεξουαλικών θεατών, σε θέματα που απασχολούν αυτή την...

[...] Στη διάρκεια των κινηματογραφικών μου σεμιναρίων-αφιερωμάτων συγκεντρώθηκε και συνεχίζει να συγκεντρώνεται ένας αριθμός σημειώσεων και σχολίων μου που απευθύνονται στους συμμετέχοντες. Οι σημειώσεις αυτές αποτελούν το περιεχόμενο τού παρόντος βιβλίου. Θέλω να τονίσω με έμφαση πως πρόκειται για σχόλια ενός θεατή που αγαπάει τον κινηματογράφο, και πως τα σχόλια αυτά απευθύνονται σε έναν όμοιό του, δηλαδή σε έναν άλλο θεατή που αγαπάει τον κινηματογράφο. Δεν προέρχονται από ειδικό, ούτε απευθύνονται σε ειδικό. Η δομή των σημειώσεων παίρνει πριν από όλα σαν βάση τον σ...

Το 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με την ευκαιρία του αφιερώματος Διάσπαση και ενότητα: Ο Κινηματογράφος στη Μέση Ανατολή, εκδίδει δίγλωσση μονογραφία, η οποία περιλαμβάνει: - Εισαγωγικό κείμενο από τη Δέσποινα Μουζάκη. - Εισαγωγικό κείμενο από τη Λίλυ Μ. Παπαγιάννη - Εισαγωγικό κείμενο από τη Dr Lina Khatib - Εισαγωγικό κείμενο από τη Dr Viola Shafik - Εισαγωγικό κείμενο από τη Μυρσίνη Ζορμπά - Πρωτότυπα και ανέκδοτα στην Ελλάδα δοκίμια για το έργο των σκηνοθετών από τους κριτικούς Samir Farid και Yasser Moheb. - Πρωτότυπα και ανέκδοτα στην Ελλάδ...

[...] Στις σελίδες που ακολουθούν επιλέξαμε και αναλύουμε -η σειρά είναι τυχαία- τις πιο χαρακτηριστικές παραγωγές του παγκόσμιου κινηματογράφου που έχουν ως κύριο θέμα τη σχιζοφρένεια ή παρουσιάζουν χαρακτήρες με σχιζοφρενικές διαταραχές. Είναι κατανοητό πως λόγω της πολυπλοκότητας της ασθένειας, οι ταινίες που επιχείρησαν να περιγράψουν αυτή την ιδιαίτερα περίπλοκη κατάσταση είναι ελάχιστες. Η πιο χρόνια και σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για λίγους αλλά αξιόλογους δημιουργούς της μεγάλης οθόνης που αντιμετώπισαν το συγκεκριμένο θέμα με απλό τρόπο αλ...

[...] Αναλαμβάνοντας την εβδομαδιαία στήλη του "Αθηνοράματος", ο Μπάμπης Ακτσόγλου απαγκίστρωσε την κινηματογραφική κριτική από τις αγκυλώσεις προηγούμενων δεκαετιών, διατηρώντας ακέραιο το κύρος και την αποτελεσματικότητά της. Στα κείμενά του συναντιόνταν η έγκυρη πληροφόρηση και η πολύπλευρη ανάλυση, η δημοσιογραφία και η κινηματογραφοφιλία, όλα εκείνα που θα μπορούσε να είναι ακόμα η κριτική αν δεν είχε παραδοθεί στις ευκολίες του lifestyle. Η παρούσα έκδοση δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει, λόγω του περιορισμένου όγκου της, παρά τα ελάχιστα αυτής της κληρονομιάς. Μια επ...

Ένας από τους πρώτους που άρθρωσε κινηματογραφικό λόγο για τον κινηματογράφο στην Ελλάδα, ένας από τους πρωτοπόρους της κινηματογραφικής κριτικής με τον τρόπο που την (ανα)γνωρίζουμε σήμερα, ο Αντώνης Μοσχοβάκης έφυγε φέτος από κοντά μας πλήρης ημερών και έργου. Από τη δεκαετία του 1950 και για περισσότερα από τριάντα χρόνια, τα κείμενά του υπήρξαν όχι μόνο οδηγός για ολόκληρες γενιές κινηματογραφόφιλων, αλλά την ίδια στιγμή αποτέλεσαν αξιοπρόσεκτα δείγματα μιας νέας αντίληψης για την κριτική που αντιμετώπιζε τις ταινίες σαν ολοκληρωμένα και σημαντικά καλλιτεχνικά έργα,...