Σουηδική πεζογραφία - Αφήγημα

Γράμματα στην κόρη μου

Γαβριηλίδης (2013)

'Ενας από τους τρεις μεγαλύτερους Ρωμαίους ποιητές, ο Οβίδιος, εξορίζεται στους Τόμους της Μαύρης Θάλασσας. Γράφοντας επιστολές στην κόρη του, αναπολεί τη ζωή του στη γενέτειρά του και στη Ρώμη, μιλάει για τους έρωτές του, για τα ήθη και τα έθιμα της εποχής, για την ποίηση και την τέχνη. Επίσης περιγράφει τις συνθήκες στη μακρινή πόλη όπου ζει με μοναδική συντροφιά τον μαύρο υπηρέτη του. Οι άγνωστοι άνθρωποι, οι συνήθειές τους, η νοοτροπία τους είναι το πλαίσιο που του προσφέρεται για να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Πρόκειται για ένα γοητευτικό βιβλίο, όπου ο...

Τα περασμένα δεν είναι όνειρο

Γαβριηλίδης (2012)

Η Λακωνία μετράει πληγές και απώλειες τα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου σπαραγμού. Ένα οχτάχρονο αγόρι, κρατώντας το χέρι του παππού του, έρχεται στην Αθήνα για να εγκατασταθεί μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια του. Από εκείνη τη μέρα ξεκινάει η μεταναστευτική διαδρομή του αγοριού. Αναπάντητα ερωτηματικά αιωρούνται μέσα του, ταπεινώσεις και πίκρες κάνουν την προσαρμογή στη ζωή της πρωτεύουσας ακόμα πιο δύσκολη. Στα χρόνια της στρατιωτικής του θητείας ο παραλογισμός του φασισμού τον οδηγεί στα όρια του. Ακόμα και οι διάφοροι έρωτες καταλήγουν σε αποτυχία, νιώθει πάντα υποδεέ...

Η φωλιά

Ακρίτας (2009)

Μέσα στην άγρια κακοκαιρία, δύο πουλάκια βρίσκουν ένα περίεργο δέντρο να χτίσουν τη φωλιά τους. Και στην καρδιά του αυστηρού ερημίτη παρουσιάζεται μια άγνωστη αλήθεια: Η αγάπη για τη δημιουργία που δεν είναι άλλη από την αγάπη του Θεού. Μέσα στη βαρυχειμωνιά εμφανίζεται το χαμόγελο της άνοιξης. Για άλλη μια φορά, με την απλή, κρυστάλινη κι έξυπνη γραφή της, η νομπελίστα Σέλμα Λάγκερλεφ φωτίζει την ανθρώπινη ζωή με το χαμόγελό της ελπίδας.

Μητέρες και γιοί

Γαβριηλίδης (2007)

Όταν ήμουν παιδί πίστευα ότι θα πέθαινα πριν από τη μητέρα μου, σύμφωνα με την αρχή ότι το δέντρο επιβιώνει του καρπού του. Με τον καιρό κατάλαβα την ορθή ή τουλάχιστον τη φυσική σειρά των πραγμάτων, οπότε απέκτησα ένα νέο πρόβλημα: πώς θα μπορούσα να της δώσω μια τέτοια λύπη σαν το θάνατό μου; Αυτή η σκέψη με έκανε προσεκτικό και φρόνιμο. Τα παιχνίδια μου δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα τολμηρά, κατά κανόνα προσπαθούσα να βρίσκομαι κοντά της, κάτι που μου θυμίζει συχνά όταν της τηλεφωνώ τα Σάββατα. Μένει στην Αθήνα. Εγώ ζω στη Στοκχόλμη περίπου σαράντα τρία χρόνια...

Το τελευταίο τριαντάφυλλο

Γαβριηλίδης (1996)

Ποιο μυστικό κρύβεται στις σελίδες του γαλάζιου τετράδιου, που παραδόθηκε στον γιο όταν πέθανε ο πατέρας του; Ποια άγνωστη πτυχή, στη ζωή του Δημήτρη Καλλιφατίδη, αποκαλύπτει το στεφάνι με τα τριαντάφυλλα; Από τη Σαμάρουξα του Πόντου ως την Αθήνα και από την Αθήνα ως τη Στοκχόλμη, δυο άντρες -πατέρας και γιος- διαγράφουν την πορεία τους, γεμίζοντας τη ζωή τους με σταθμούς, τόπους και βιώματα ανάλογα με τις συνθήκες, χωρίς ποτέ να ξεχάσουν την αφετηρία τους. Το βιβλίο είναι γραμμένο με το γνωστό αφηγηματικό ύφος του συγγραφέα, που ισορροπεί τέλεια ανάμεσα στη λεπτομέρεια κ...

Αγάπη

Ευθύνη (1993)

[...]...σε κάποιο ολιγοσύχναστο πεζοδρόμιο της Θεσσαλονίκης όπου κάθε πρωί κάποιος γεράκος άπλωνε κάμποσα παλιά βιβλία για πώληση, βρήκα και απόκτησα αμέσως, ένα λιγοσέλιδο αφήγημα του Γκέϊγερσταμ, την "Αγάπη". Γι' αυτό το κείμενο δεν μου είχε μιλήσει κανείς. Είχε εκδοθεί, βέβαια στα 1926 από λησμονημένο στα φοιτητικά μου χρόνια εκδότη. Αλλά και η ποιότητα και η γραφή του κειμένου αυτού, πυκνής αφήγησης χαμηλόφωνης και αδρής γραφής, είχε τον ίδιο τόνο και κινούνταν σε αυτήν τη γραμμή εσωτερικής γλώσσας πάθους που μου είχε γνωρίσει ένα άλλο βιβλίο του Γκέϊγερσταμ το "Το βι...

Συνολικά Βιβλία 6
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου