Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο νεαρός συγγραφέας τρέφοντας από την παιδική του ηλικία ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ζητήματα που απασχολούν τον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου, την ύπαρξη του και τη σχέση του με τη φύση περιγράφει στο βιβλίο "Περί ζωής και θανάτου" τις ηλικιακές φάσεις του ανθρώπου: Τη γέννηση-την ανάπτυξη Την ωριμότητα-τη δημιουργικότητα Τη φθορά-το θάνατο Το βιβλίο αυτό αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε αναγνώστη, αφού ο συγγραφέας μέσα από τους ανώνυμους ήρωές του εκφράζει τον προβληματισμό του για την αντιμετώπιση του θανάτου. Επίσης, ασκεί κοινωνική κριτική υπενθυμίζοντας στον...

Στην όγδοη ποιητική συλλογή του Λεωνίδα Γαλάζη που τιτλοφορείται "Δοκιμές συγκολλήσεως" δεσπόζει η μορφή του πατέρα. Στα ποιήματα της συλλογής, που μπορούν να αναγνωστούν και ως ένα ποίημα εν προόδω, ο ποιητής δεν περιορίζεται αποκλειστικά στη βιωματική αφορμή τους (την κοίμηση του πατέρα του), αλλά επιδιώκει επίμονα και βασανιστικά να μορφοποιήσει τα θραύσματα της μνήμης, ενάντια στον φθοροποιό χρόνο και στη λήθη. Είναι έκδηλο ότι στη συλλογή "Δοκιμές συγκολλήσεως" συνυφαίνονται η υπαρξιακή αγωνία και η κριτική ματιά απέναντι στις όποιες "βεβαιότητες" γύρω από τα άλυτα...

Ο Μελέτης Αποστολίδης, στην πρώτη του ποιητική συλλογή υπό τον τίτλο "Θέμα αρτιμέλειας", καταγράφει τα θραύσματα μισού αιώνα βαθιά χαραγμένων προσωπικών βιωμάτων, ενώ συγχρόνως ανιχνεύει το συλλογικό υποσυνείδητο της νεώτερης κυπριακής ιστορίας, παραμερίζοντας τη "μεγάλη" αφήγηση και εστιάζοντας στον βίο των απλών ανθρώπων από το 1964 μέχρι σήμερα. Τα τριάντα ποιήματα της συλλογής, γραμμένα τον Ιούνιο-Ιούλιο του 2011 καθώς οι "επετειακές" μέρες από την τουρκική εισβολή του 1974 πλησίαζαν ακόμη μία φορά, αποτελούν έκφραση μιας έντονης εσωτερικής παρόρμησης που σπάζει -και ε...

Η συλλογή αποτίνει φόρο τιμής στους επιφανείς και αφανείς ήρωες του Έπους της ΕΟΚΑ 1955-59, στις χιλιάδες αγωνιστών που πολέμησαν και ονειρεύονται ακόμα τη Λευτεριά της Κύπρου. Δείγμα γραφής: Χέρι με χέρι τον πυρρίχιο χόρευαν στ' αλώνια της τιμής, στα κακοτράχαλα βουνά και στις μικρές ραχούλες. Και πορεύονταν με μπόρες, με λιοπύρι ακάματοι, θηρευτές Δικαιοσύνης.

Ο ποιητής διαμορφωμένος από το χειραφετικό πνεύμα του Μάη του ’68, με ψυχαναλυτική παιδεία και επιρροές από τον υπερρεαλισμό, ιδίως από την εμπειρίκεια εκδοχή του, μας παραδίδει μια Σωμα το Ποίηση, η οποία δίνει σάρκα και οστά στο ανομολόγητο βίωμα, σε ό,τι δηλαδή σιγόκαιε κρυφά μέσα του: τον έρωτα, την ηδονή, τον πόθο, τον πόνο, την οδύνη, τη φαντασίωση. Και αίφνης τα μετέτρεψε σε ερωτο ποίηση, ηδονο ποίηση, ψυχο ποίηση, μπολιασμένη με εικόνες από όστρακα, κοχύλια, χείλια, ρόδια, φιλιά και πικραμύγδαλα.

Μία επιστροφή επιχειρεί, ο Κώστας Ρεούσης, με το ανά χείρας βιβλίο, Καρίνα (ποιήματα 1993-1997). Μία έκθεση ολιγόστιχων ποιημάτων, ζυμωμένων μες στην τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα, που εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα μίας λοξοδρομημένης ποιητικής ενός σαλεμένου δημιουργού. Άτσαλα χαραγμένα γράμματα οδηγούνται σε άξεστες λέξεις, σε ανοίκειους στίχους, σε άμορφα ποιήματα-σχήματα. Τρεις επάλληλοι κύκλοι τερματίζουν ταυτόχρονα... την αφετηρία. Η μετάβαση από το ένα ποίημα στο άλλο αγγίζει το πεδίο του επιγραμματικού αφορισμού. Ανάπηρος ο λόγος τραυλίζει την ύπαρξη του...

"Η Τέχνη βρίσκει τη δική της τελειοποίηση μέσα της και όχι απ' έξω. Δεν πρέπει να κρίνεται με εξωτερικά μέτρα ομοιότητας. Είναι πέπλο μάλλον παρά καθρέφτης. Έχει άνθη που κανένα δάσος δεν γνωρίζει, πουλιά που κανένας δασότοπος δεν τα έχει. Φτιάχνει και ξαναφτιάχνει πολλούς κόσμους, και το Φεγγάρι από τον ουρανό να το κατεβάσει μπορεί με μια μοναχά βυσσινόχρωμη κλωστή... Οι Δρυάδες κρυφοκοιτάζουν μέσα από τα χαμόκλαδα καθώς διαβαίνει και οι Φαύνοι παράξενα της χαμογελούν καθώς τους πλησιάζει. Γερακοπρόσωπους θεούς έχει να τη λατρεύουν και Κένταυρους στο πλάι της να καλπάζουν...

Ευτυχία θα πει: να βρεις την αγάπη και την καλοσύνη μέσα σου, και να τις μοιραστείς με τους άλλους.

"Οι πέντε εποχές" είναι το ταξίδι ενός ανθρώπου διαμέσου πέντε περιόδων της ζωής του. Ένα άλλο πρόσωπο αποτελεί το συνεχή προσδιορισμό με βάση τον οποίο ο άνθρωπος αυτός ορίζει την ύπαρξή του. Όταν όλα τελειώσουν κι απέρχεται το αδηφάγο πένθος, έκπληκτος ανακαλύπτει πως ακολουθεί και μια Πέμπτη εποχή. Ίσως μάλιστα η εποχή αυτή να είναι και η καθοριστική γιατί του δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψει τον εαυτό του. "Οι πέντε εποχές" είναι μια εξομολόγηση για τον έρωτα, τα τραύμα αλλά και τη μετα-τραυματική άνθηση που ενδεχομένως ακολουθεί.