Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Κάθε φορά που ταξιδεύεις στους λειμώνες με την ποίηση του Ιωσήφ Ιωσηφίδη κάνεις ένα ταξίδι μαγικό στον κόσμο της Ιστορίας, της Τέχνης και του Πολιτισμού. Έμπνευση από όλο το φάσμα της διαχρονικής ανθρώπινης πνευματικής δημιουργίας και της σύγχρονης ζωής. Προϊδεάζει για τις ασύνορες διαστάσεις του έρωτα και της ποίησης". Δρ Κώστας Κατσώνης, Φιλόλογος, Συγγραφέας, τ. Σύμβουλος Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου "Ποίηση πυκνή, ουσιώδης και δραστική έχει θεματολογία που ξεπερνά το ατομικό και αγγίζει το "καθόλου", και αποτελεί σημαντική προσφορά στην ελληνική κυπρια...

...έζησα σε έναν ανάποδο κόσμο έγραψα γι αυτόν στη γλώσσα των Νεάντερταλ που δεν είχαν γραφή... Η ποίηση του Γ. Καλοζώη διαλαλεί το σχεδόν αυτονόητο, πως τίποτα δεν υπάρχει εκτός αν ειπωθεί ή γραφτεί. Ο πόλεμος του ποιητή με τα αρχετυπικά, φρικώδη όντα συνεχίζεται αμείωτος, όχι πάντα και κατ’ ανάγκην με νικητή τον άνθρωπο. Και μόνο το γεγονός ότι τα όντα αυτά, π.χ. το φίδι, πρωταγωνιστούν σε αρκετά ποιήματα είναι ένα είδος νίκης των όντων αυτών πάνω στον ιστορικό και μυθολογικό χρόνο. Ο άνθρωπος εξακολουθεί να είναι μια τραγική φιγούρα, αφού έχει να αντιπ...

Είμαι πιο πονηρός από ιερέα πιο άδικος από δικαστή πιο άνομος από αστυνόμο πιο μικροπρεπής από βουλευτή. Να με προσέχεις - γιατί είμαι εσύ.

Συγκεντρωτικός τόμος που περιλαμβάνει το σύνολο των έως τώρα ποιητικών συλλογών του βραβευμένου Κύπριου ποιητή. ΠΟΙΗΤΗΣ Αν είχα δροσερό μυαλό, μολύβι που να γράφει γοργά γοργά μη μας προλάβει ο χρόνος και χέρι τρισευλογημένο από τους εκπροσώπους του θείου παντός, τότε στο βάθος θα 'λαμπε η χαρά μου και θα κουδούνιζαν των ουρανίων σωμάτων τα κλαριά.

Τριάντα ποιήματα, δύο κείμενα για το "Σπίτι δίπλα στη θάλασσα" στην Κερύνεια και ένα αλληγορικό παραμύθι εμπεριέχονται στην έκδοση "Το σπίτι δίπλα στη θάλασσα". Η Βούλα Αντωνίου καταθέτει ένα πολύ προσωπικό ύφος γραφής με άριστη γλωσσική καλλιέργεια και πειθαρχία. Αντλεί ερεθίσματα από μια ισχυρή αυτοσυνειδησία καθώς και από την οδύνη τής θύμησης, τις διαδρομές στη ρηχή εποχή μας, την αγάπη, τα αναπάντητα γιατί και πολλά από αυτά τα σημάδια του χρόνου που αφορούν στο μυθικό νησί τής Κύπρου. Αισθάνεται ζεστό ακόμη το αίμα τής παλιάς πληγής να τρέχει. Διατηρεί αυθεντι...

Οι ραψωδίες του ποιητή στη Νέκυια με φέρουν. Τα προχριστιανικά σπέρνω κόλλυβα και με κρασί μεθάω τον Τειρεσία. Κάποιοι μού μήνυσαν για το νεκρομαντείο. Πριν αυτό σπαρθεί με καρπούς μια σκιά ρουφούσε τα πουλιά. Η αιώνια αυτή κατάρα. Ίσως, στις αχαρτογράφητες των Πλουτωνίων σπηλιές να ξαλαφρώσει η ψυχή μου και της Ιθάκης το δρόμο να βρω. Διψασμένος από το χοντρό αλάτι των τριμμένων οστών σου κόρεσα το μένος μου με της Στυγός το νερό.

Έχουν περάσει σχεδόν 17 χρόνια από τότε. Αλλά το θυμάμαι σαν να ήταν τώρα. "Εγώ θα γράψω βιβλίο γι’ αυτή την ιστορία κάποτε" σου είπα. Γέλασες. Και να που τώρα το βιβλίο είναι έτοιμο. Μόνο που δεν αναφέρεται σε σένα. Γιατί τελικά εσύ ήσουνα απλά η αφορμή. Για να κάνω την πιο σημαντική γνωριμία της ζωής μου. Δεν ήταν μια διαδικασία εύκολη. Γιατί βλέπεις, η δική σου η απόρριψη, άνοιξε την πόρτα σε αυτό που για όλη μου την ως τότε ζωή ήταν καλά κρυμμένο. Φόβος. Γι’ αυτό που ένοιωθα, αλλά σύμφωνα με τους σοφούς, δεν θα έπρεπε να νοιώθω. Δεν είχα το δικαίωμα να νοιώθω. Αυτ...

Ας θυμόμαστε τους αγώνες για την τελική νίκη. Κι ας ψάλουμε στην μνήμη των ηρώων της. Τραγούδι για τη Λευτεριά.

Ωδές ψυχοσωματικές από σκιές νεκρές... βαναύσως ποδοπατημένες από αδιόρατες αποπλανημένες ομορφιές... Ιστορία έχουν ακροβατική κι άλαλα αποτυπώματα φωτοσυνθετικά...

Πρόκειται για μια ποίηση προσωπικού στιλ, φιλοσοφικού περιεχομένου, όπου η σκέψη ξανοίγει τα φτερά της πέραν απ’ το γνωστό ουρανό, ελπίζοντας πως, ακόμα και στο κενό, θα βρει την πηγή που εκ γενετής αναζητεί, ο εγκέφαλος των ανθρώπων...

Ο Οσμάν Τουρκάι έγινε γνωστός ως "Ο Ποιητής του Διαστήματος ή του Σύμπαντος". Στα ποιήματά του πραγματεύθηκε και ανέπτυξε θέματα κοσμικής συνείδησης και λογικής. Σκοπός και ιδανικό των ποιημάτων του ήταν η ενότητα, η συμπαντική σκέψη και η συνύπαρξη στη διαφορετικότητα. Συνθέτοντας ποιήματα με υλικό τα ανωτέρω εφόδια, άρχισε να μνημονεύεται ως ο μυστικιστής της εποχής του διαστήματος ή του σύμπαντος. Κατάφερε να αναγνωριστεί παγκοσμίως και να τιμηθεί με βραβεία τόσο στην πατρίδα του όσο και στην παγκόσμια κοινότητα. Το 1988 με αφορμή την ποιητική του συλλογή "Variations"...

Όλα τα ταξίδια που σου έταξα σε πόλεις, σε ποτάμια, σε έρωτες ή θάλασσες και δεν έγιναν, θα διανύσω στον υφασμάτινο χάρτη του κόσμου που με περιτυλίγει καθώς εισχωρώ στο απέραντο γαλάζιο, πράσινο και μαύρο νερό της θάλασσας για να χορέψω ένα τανγκό στον βυθό. Αν δεις τις φυσαλίδες να φτάνουν στα παράλια της Κύπρου στη Μεσόγειο, ενώ κάθεσαι και αγναντεύεις, είμαι ζωντανός.

Είκοσι ένας νέοι κύπριοι ποιητές (δεκαεφτά Ελληνοκύπριοι και τέσσερις Τουρκοκύπριοι) συστεγάζονται στην Ανθολογία αυτή· από αυτούς, εννιά είναι γυναίκες και δώδεκα άντρες, που γεννήθηκαν στα χρόνια 1980-1994 και άρχισαν να δημοσιεύουν ποιήματά τους κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα. Ίσως είναι νωρίς να μιλήσουμε για μια νέα ποιητική γενιά, με ευδιάκριτα χαρακτηριστικά ή με τέτοια συνεκτικά στοιχεία που να δικαιολογούν τον όρο "γενιά". Επίσης, δεν ήρθε η ώρα να αξιολογήσουμε με σιγουριά την ποιοτική στάθμη του έργου τους, και θα ήταν παρακινδυνευμένο να προδιαγράψ...

Τα πιο όμορφα ποιήματα γράφονται σε μικρές ώρες. Κει που το δάκρυ ξεχειλίζει και χαράζει σαν διαμάντι τα γυάλινα! Τα μάτια αλητεύουν, περιπλανιούνται κει που έζησες. Ο νους πλάθει αρχέγονες εικόνες. Η νύχτα δεν έχει τίποτα να σου πει, η έκσταση δε δαμάζεται με όνειρα, θεριεύει όλο σου το είναι και αναμασάς ιστορίες. Και τότε, σε βρεγμένο χαρτί ζωγραφίζονται ολόκληροι χάρτες ονείρων και ωκεανοί αδάμαστοι.

ΠΡΩΙΝΑ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ Κοίταξε επιτέλους έξω / απ΄ το ανοιχτό παράθυρο / να χωθούν βαθιά / τα κλαδιά μέσα στα μάτια! / Το δέρμα είναι πνεύμα / Το κρύο σφίγγει το δέρμα / Το κρύο σφίγγει το πνεύμα. / Πρωινά γαλλικού χειμώνα. / Η παρουσία είναι απόλυτη. / Κάμπος αιωνιότητας. Χαρούμενα ποιήματα και σύντομα κείμενα θεωρίας της παρατήρησης. Η οπτική ως απτική. Έργο για την άσκηση του βλέμματος, τη μεγάλη γλυπτική, το πώς δυναμιτίζεται η επιθυμία, τη λεπτότητα του έρωτα, το γαλλικό κόρνο. Η θλίψη μας ενώνει. Η χαρά είναι ασκητής.

Τα ποιήματα του Μάριου έρχονται σαν ψηφίδες από το παντοτινό νησί του Έρωτα - το πολύπαθο. Έρχονται να μπουν στις χαραμάδες που αφήνουν τα χιλιάδες μικρά καθημερινά μας ανεκπλήρωτα. αυτό που είδαμε όλοι και κανείς δεν πρόλαβε να πει... Σταμάτης Κραουνάκης