Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο ερωτευμένος άνθρωπος είναι οντολογικά ελεύθερος. Δεν είναι ελεύθερος από τον έρωτα ή ελεύθερος για τον έρωτα, αλλά ελεύθερος μέσω του έρωτα· γι αυτό, και η αποκλειστική ταύτιση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας με την αναπαραγωγή, και η ταύτιση του έρωτα με το fast-sex, αποτελούν διαστροφικές αποκλίσεις, που αρνούνται την ολοκληρωτική επιθυμία, σωματική και ψυχική, για τον άλλον. Στο Άσμα Ασμάτων, ο ερωτικός άνθρωπος απελευθερώνεται· καταφάσκει την ελευθερία του. Ελευθερώνεται υπαρξιακά στον έρωτα του άλλου. Ερωτεύομαι σημαίνει αγγίγματα, λόγια, ματιές, ελπίδες, μάχες, πόθου...

Η Κοινωνιολογία της Θρησκείας αποτελεί την κύρια ενασχόληση στη σκέψη του Καθηγητή Απόστολου Νικολαΐδη, διαμορφώνοντας ένα πλαίσιο αναφοράς και ταυτόχρονα ερμηνείας, όχι μόνο της ίδιας της θρησκείας, αλλά και της κοινωνικής πραγματικότητας που τον περιβάλλει. Ασχολείται με όλα εκείνα τα ζητήματα που απασχόλησαν τους σημαντικότερους θεωρητικούς της Κοινωνιολογίας, όπως είναι οι μορφές εξουσίας, η πολιτική και οικονομική συμπεριφορά, η λειτουργία των θεσμών, αλλά και οι μορφές αναπαραγωγής των ιδεολογιών, όπως η άσκηση του κοινωνικού ελέγχου και η κριτική των θρησκευτικών θεσ...

Στο παρόν βιβλίο αποκαλύπτουμε ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι πριν 100 έτη έσχισαν την Εκκλησία της Ελλάδος στα δύο, επιφέροντας ένα θρησκευτικό χάος, το οποίο κράτησε περίπου 60 έτη. Αποκαλύπτουμε με αδιάσειστα στοιχεία ποιοί και γιατί προσκύνησαν τους αιρετικούς της Δύσεως και έκαναν περίγελο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών την Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού εξωμειώνοντάς την με δήθεν "εκκλησίες" που δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο, αλλά και ποιοι και για ποιούς λόγους, επέτρεψαν όσα εδάφη μας διεκδικούνται από τους Αλβανούς, Σκοπιανούς και Τούρκους να μην ανήκουν στην Ε...

Υπάρχει ένα Μυστικό. Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ακαδημαϊκούς θεολόγους του 20ού αιώνα, ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης, δήλωσε: "Αν η Ορθοδοξία ήταν αυτή που διδάσκουν τα νεοελληνικά εγχειρίδια, εγώ σήμερα θα ήμουν άθεος". Μίλησε έτσι επειδή γνώριζε το Μυστικό. Γύρω στο 1860, ο σαμουράι Τακούμα Σαβάμπε εισήλθε στο δωμάτιο του ορθόδοξου ιεραποστόλου π. Νικολάου Κασάτκιν, με το σπαθί στο χέρι και με πρόθεση να τον θανατώσει. Ο νεαρός ιερέας εκείνη την ώρα διάβαζε την Αγία Γραφή. Του είπε: "Θα δεχτώ τον θάνατο, αν προηγουμένως μου επιτρέψεις να σου εξηγήσω ό,τι διαβ...

Όταν ο σύγχρονος άνθρωπος μιλάει για το θάνατο, εννοεί κάτι που βρίσκεται στο τέρμα της ζωής. Όμως αυτό το αυτονόητο συχνά μας δυσκολεύει να αναρωτηθούμε παραπέρα: Κατά πόσο αυτό που υπάρχει πριν από το θάνατο, είναι ζωή; Πόσο ζωή είναι να βιώνεις τον "άλλο" σαν ανταγωνιστή ή σαν απειλή; Πόσο ζωή έχουν τα έργα μας, αν είμαστε όντα με ημερομηνία λήξης; Τι όραμα ζωής φανερώνει το να γεννηθείς σε φάτνη, να βρεθείς σε άξενους τόπους και να καλέσεις σε φιλοξενία αφιλόξενους ανθρώπους; Το βιβλίο αυτό επιμένει πως, αν ανασηκωθούμε στις μύτες των ποδιών μας και κοιτάξουμε πίσω απ'...

Ο διάλογος συνιστά ταυτόχρονα ένα θεολογικό, ανθρωπολογικό, κοινωνιολογικό, θρησκειολογικό και εκκλησιαστικό εργαλείο. Είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των λογικών όντων αλλά και μεταξύ των θεσμών. Θεμελιώνεται δε και στα τέσσερα στοιχεία της κατ’ εικόνα Θεού δημιουργίας του ανθρώπου: λογικό, κοινωνικό, αυτεξούσιο, κυριαρχικό επί της κτίσεως. Ο διάλογος συνιστά τρόπο ενδο-τριαδικής κοινωνίας, κοινωνίας Θεού και ανθρώπων, σχηματισμού της εαυτο-ταυτότητας του ανθρώπου, ενεργοποίησης των διαπροσωπικών σχέσεων, εξισορρόπησης των πάσης φύσεως αντίρροπων συμφερόντων, πρ...

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που τέθηκαν σε κοινωνικό επίπεδο κατά την προεπαναστατική περίοδο στη Γαλλία του 18ου αιώνα, ήταν αναμφίβολα το θρησκευτικό, με τη ριζική αλλαγή νοοτροπίας μιας μεγάλης μερίδας του λαού απέναντι στην Εκκλησία, τον κλήρο αλλά και την έννοια της θρησκείας γενικότερα. Η μελέτη αυτή του Αθανάσιου Γάλλου παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίον ένας θεσμός που απολάμβανε επί αιώνες την κοινωνική υπεροχή, επάνω στη βάση του εθιμικού δικαίου κυρίως, μετατράπηκε κατά την εποχή του μερκαντιλιστικού μοναρχικού φεουδαρχικού κράτους, σε νομοκατεστημένη τάξη...

Ο Θεός δεν κωφεύει στις προσευχές μας, αλλά εμείς είμαστε συχνά ανίκανοι να εννοήσουμε τη σιωπή του Θεού σαν απάντηση στις κραυγές μας. Αν αναγνωρίζαμε ότι βρισκόμαστε έξω από μια κλειστή πόρτα, τότε θα ήταν δυνατό να μετρήσουμε την ανθρώπινη μοναξιά καθώς επίσης και το πόσο απέχουμε ακόμα από τη χαρά για την οποία έχουμε κληθεί, πόσο μακριά είμαστε από την πληρότητα που μας προσφέρει ο Θεός. Ταυτόχρονα θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε -και αυτό είναι πολύ σπουδαίο- πόσο πλούσιοι είμαστε παρά την απέραντη φτώχια μας. Γνωρίζουμε τόσο λίγο τον Θεό, ζούμε τόσο ελάχιστα "εν Χριστώ...

Οι παπάδες παρελαύνουν καθημερινά από τα τηλεοπτικά τραπέζια με επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά και άλλα θέματα και αφήνουμε τους επιστήμονες να ασχολούνται με τον... καιρό. Αναλογιστήκατε ποτέ γιατί παπάδες και όχι επιπλοποιοί, υδραυλικοί, ακόμη και πουτάνες, με δεδομένη την περισσότερη εμπειρία τους; Μετρήστε τις εκκλησίες και αντιπαραβάλετε με τα ολιγάριθμα νοσοκομεία. Επενδύουμε περισσότερο στη μεταθανάτιο ανυπαρξία μας παρά στην υγεία της παρουσίας μας. Κι αν κρίνονται τόσο αποτελεσματικές οι εκκλησίες και οι κάθε λογής ναοί, γιατί δεν καταργούμε τα νοσοκομεία; Κάπ...

Η "Αγρία Γραφή" περιγράφει και σχολιάζει απίθανες και ακατονόμαστες καταστάσεις, γραμμένες από ανθρώπους που θεωρούσαν τη γη τετράγωνη, τον ουράνιο θόλο βυθό μιας τεράστιας δεξαμενής ύδατος και αφόδευαν οπουδήποτε. Προειδοποιείστε πως περιεχόμενά της ενδεχομένως να παρακινούν σε αυτοκτονία, αιμομιξίες, κτηνοβασίες, σαδομαζοχιστικές καταστάσεις, βίαιη σεξουαλική συμπεριφορά ή παρεκτροπές, δολοφονίες, θηριωδίες. Πρόκειται για βιβλίο φαντασίας ημιάγριων βοσκών. Αν και είναι γραμμένο με χιούμορ, δεν είναι σίγουρο πως θα γελάσετε. Μπορεί να εκπλαγείτε, να δυσαρεστηθείτε, να θ...

Η "πραγματικότητα" του κακού αποτελεί το θεμελιώδες επιχείρημα εναντίον του Θεού και το κύριο εμπόδιό μας για να αντιληφθούμε το Νόημα της Ζωής που είναι η Αγάπη του Θεού. Για αυτό και σε τούτο το σύντομο έργο θα επιχειρήσουμε να αποκαλύψουμε την ψευδαισθησιακή υπόσταση του κακού, έχοντας ως οδηγό μας την Α-λήθεια ότι το κακό είναι μη ον (ανύπαρκτο) και ότι το μόνο που υπάρχει είναι το Καλό, το Αγαθό.

Με εμπεριστατωμένο τρόπο ανιχνεύεται η ιστορική βάση των θρησκειών, υποδεικνύοντας πως η κοινή τους ρίζα εδρεύει στο θρησκευτικό ένστικτο του ανθρώπου, ενώ έρχονται στην επιφάνεια στοιχεία που πολλές φορές εσκεμμένα αγνοήθηκαν ή συνεχίζουν να αγνοούνται από τους θρησκευτικούς ηγέτες, ιδιαίτερα της Καθολικής Εκκλησίας. Οι έρευνες των σύγχρονων ιστορικών σε ένα μεγάλο βαθμό έρχονται να επιβεβαιώσουν τις απόψεις της Ε. Π. Μπλαβάτσκι και να τη δικαιώσουν, παρόλο που καταγράφηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα. Συνεπώς, το έργο της παραμένει ουσιωδώς επίκαιρο σήμερα, καθώς οι σύγχρον...

Ο θεός των μονοθεϊστικών θρησκειών δεν ορίζεται, δεν κατανοείται... Ο κουζουλός κάθε χωριού έχει την ίδια γνώση για το θεό με τον εκάστοτε αρχιεπίσκοπο: απολύτως καμία!.. Κι όμως αυτός ακριβώς ο θεός αποτελεί το σημείο αναφοράς για τη διάδοση ευτελών παραμυθιών και ηθικολογιών, οι οποίες αποτελούν τη λεγόμενη "θεολογία". Όλα αυτά δεν θα είχαν καμία σημασία, αν δεν υπήρχε από πίσω ένας ιεραρχικά δομημένος μηχανισμός, η λεγόμενη εκκλησία, που γιγάντωσε με την υποστήριξη της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας και με σκοπό τον πλουτισμό και την κοινωνική επιρροή των ρασοφόρων με...

Ο Terry Eagleton, πανεπιστημιακός καθηγητής λογοτεχνίας και πολιτισμικής θεωρίας και ειδήμονας στον μαρξισμό, εξηγεί γιατί η απόρριψη της θρησκείας είναι η ρίζα των περισσότερων από τα δεινά μας. Επιστρέφοντας στις χριστιανικές του ρίζες, επιτίθεται στους "νέους αθεϊστές" όπως ο Richard Dawkins και ο Christopher Hitchens και συνηγορεί υπέρ της πίστης. Πράγματι, δεν είναι πολλοί οι "αριστεροί" χριστιανοί - όμως ο χριστιανισμός είναι "αριστερός" από τη φύση του: βοηθάει τους φτωχούς και τους αρρώστους, μιλάει εξ ονόματος όσων δεν έχουν φωνή... Οι αθεϊστές, λέει ο Eagleton, έχ...

Πώς είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς σ' ένα ον που δεν υπάρχει, του οποίου ο γιος γεννήθηκε τάχα από μια παρθένο, το οποίο έχει αποφανθεί πως η γη είναι επίπεδη και το οποίο υποτίθεται ότι δημιούργησε τον κόσμο πριν από 4.000 χρόνια πλάθοντάς τον με τα χέρια του και με μόνο υλικό το χώμα; Για ποιο λόγο οι θρησκείες, που τις θεωρούσαμε ημιθανείς, ξεπερασμένες από την πρόοδο της επιστήμης και την καταναλωτική κοινωνία, αναζωογονούνται και ξανακερδίζουν το χαμένο έδαφος στις αρχές του 21ου αιώνα; Για ποιο λόγο αυτή η "νεκρανάσταση" του θρησκευτικού φορά την ειδεχθή και οπισ...