Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιέχονται τα κείμενα: - Εγώ, ο Αρίοστος και πάλι - Άρνηση, σχεδόν ενδοτική - Σπιθίζουσα νύχτα - Τα λεμόνια, εγώ και το Αόρατο - Περί ειλικρίνειας - Δείγμα υπεκφυγής - Παρ' όλα αυτά - Πράγματι ασημαντολογίες; - Αντινομίες και συμφωνίες - Τα μυστικό της νεότητας - Βαρύτητα κι ελαφρότητα - Τμήματα του θαύματος - Αμφίβολοι μετασχηματισμοί - Αντιστροφή - Το τρύπιο καπέλο - Το πανδοχείο - Οι δυο αχινοί - Ζωγραφική στον μαυροπίνακα - Ναι, ο κόσμος είναι απλός - Αυτοαγιασμός; Ούτε - Επανεμφάνιση του φωτογράφου μου

Δε μπορώ, όχι, δε μπορώ να την υποφέρω πια!... Τι πληγή ειν' αυτή που μου 'στειλες θε μου; Τι αμαρτίες έχω κάνει για να με τιμωρείς τόσο σκληρά; Ως πότε θα 'μαι υποχρεωμένη να την ανέχομαι, να βλέπω τη μούρη της, ν' ακούω τη φωνή της, ως πότε; Δε θα βρεθεί επιτέλους κανένας στραβός χριστιανός να την πάρει, ν' απαλλαγώ απ΄ αυτό το έκτρωμα της φύσεως, που μ' άφησε ο πατέρας της για να μ' εκδικηθεί -που χαΐρι και προκοπή να μη δουν εκείνοι που δε μ' άφησαν να κάνω την έκτρωση!... Μα γιατί τους βλαστημάω; Δε ζούνε πια. Ούτε φταιν' εκείνοι. Φταίω εγώ που τους άκουσα. Σε τέτοι...

Καβάλα. Καλοκαίρι του 1955. Στην ξακουστή "καπνούπολη" η αλλαγή των καιρών δεν αφήνει στην τάξη των καπνέμπορων περιθώριο για καμιά δανεική γοητεία απ' τις "παλιές καλές μέρες". Η νέα εποχή τους υπόσχεται ένα τετ-α-τετ με το τέρμα της φθίνουσας πορείας τους. Δίπλα σ' αυτό το σκηνικό οι καπνεργάτες υπάρχουν σαν φόντο για να γίνουν μάρτυρες της αέναης και ολοένα αυξανόμενης σύνθλιψης των ηγετών - αστών από τους μηχανισμούς ενός διεθνούς οικονομικού συμπλέγματος που προβάλλει άτεγκτα και ορθολογικά στο λυκόφως του παλιού κόσμου. Κέντρο της ιστορίας ένας μεγαλοκαπνέμπορος...

..."Την άλλη τη μέρα, πάλι μοναχός μου ήμουν στο σπίτι, κι είπα από μέσα μου. Καλά που είμαι και μοναχός μου, είπα. Γιατί κι ο Στέργιος να 'ταν, κι ο Βαγγέλης, εγώ πάλι μοναχός μου είμαι, κι όλα μες στο κεφάλι μου βρίσκονται. Ακόμα και τα Γιάννενα, κι αυτά, μες στο κεφάλι μου τα 'χω. Αλλά κι αυτοί που είναι απόξω απ' το κεφάλι μου, καλοί είναι, λέω, γιατί κι αυτοί μες στο δικό τους το κεφάλι, πάλι μοναχοί τους θα 'ναι. Όταν έιμαστε όμως όλοι μαζί, αλλιώτικοι είμαστε. Γιατί εγώ είναι εγώ, κι ο Βαγγέλης είναι ο Βαγγέλης. Ο Στέργιος πάλι είναι άλλος, κι άλλος είναι ο πατέρας τ...