Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα κατοικημένο κτήριο πρόκειται να ανατιναχθεί. Υποψήφια δράστης μία γυναίκα που το παρακολουθεί καθημερινά πίσω από τη βιτρίνα του ανθοπωλείου της. Υποψήφια θύματα άνθρωποι απλοί ή σύνθετοι ή και εξεζητημένοι, που εκπροσωπούν πολύμορφα τη μεσοαστική νοοτροπία. Ώσπου κάποια στιγμή οι υποψίες μιας ασυνήθιστης δωδεκάχρονης δίνουν την αφορμή για ένα παιχνίδι παράδοξο. Η παρακολούθηση γίνεται αμοιβαία, οι καταστάσεις αγωνιώδεις, η κατάληξη αμφίβολη. Ένας διασκεδαστικός διάλογος μεταξύ αστών και τρομοκρατών, αλλά ταυτόχρονα ένας διάλογος ύπουλος, γιατί τα όρια μεταξύ θυμάτω...

"Αν πάρεις δέκα σκυλιά και πας και τ' αφήσεις σ' έναν αγριότοπο, σε μια ερημιά απ' όπου δεν περνάει ψυχή ζώσα, τα σκυλιά αυτά μέσα σε λίγες εβδομάδες θα ξαναγίνουν λύκοι..." Με την ανεξιχνίαστη περιστροφή που θα ακολουθούσε ένα ηλιοτρόπιο της νύχτας, η τέχνη της Ζ.Ζ. -επαληθευμένη χαρμόσυνα σε αυτό το τρίτο της βιβλίο, που είναι και το πρώτο της μυθιστόρημα- αποδεικνύει ότι μπορεί κανείς να γράφει σαν να προσπαθεί να λύσει τα μάγια του κόσμου ή σαν να ξορκίζει τη λύση τους. Το διάχυτο θέμα αυτών των ιστοριών: πώς γεύεται κανείς το μέλι πάνω στο τσεκούρι, είναι και η α...

Οι λαοί της Ανατολής δημιουργούσαν πολυάριθμα θαύματα και θεράπευσαν με τη δύναμη και τη γοητεία των τραγουδιών. Ο Αμφίων είχε χτίσει τη Θήβα με τα τραγούδια του και διάφοροι περίφημοι τραγουδιστές της Ινδίας ήταν ικανοί, τραγουδώντας, να προκαλέσουν τη βροχή και να δημιουργήσουν ή να σταματήσουν μια φωτιά. Παλιότερα πίστευαν ότι οι καστράτοι, με τις θαυμαστές ιδιόρρυθμες φωνές τους, μπορούσαν να θεραπεύσουν τη μελαγχολία και την τρέλα. Ο καστράτος Ματτεούτσιο βελτίωσε την απελπιστική κατάσταση της υγείας του Καρόλου Β/ της Ισπανίας. Ο καστράτος Φαρινέλλι με τα τραγούδι...

1939. Εκείνος -ο επικίνδυνος Εκείνος- προχωρούσε... προχωρούσε... Το '39 θα 'φερνε το '40. Αλλά στην επαρχιακή πόλη άλλα πράγματα, πολύ πιο ανήσυχα κι ενδιαφέροντα, αφορούσαν κάποιες αστικές οικογένειες. Όλα έδειχναν τέλεια. Ακόμα και η πρόβα του νυφικού. Κι όμως... Η πέραν του κόσμου τούτου, όπως έλεγαν την Ευανθούλα, ήξερε πολύ περισσότερα απ' αυτά που φανέρωναν οι λιγοστές της κουβέντες...