Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"... Τα σύννεφα είχαν σκεπάσει την πόλη, μια μάζα από πίσσα είχε απλωθεί πάνω στην ανιαρή, μονότονη, τετραγωνοποιημένη επιφάνεια. Ο Ζήσης περπατούσε στο δρόμο βιαστικά και αμήχανα. Κάπου κάπου γύριζε πίσω και με τα μάτια προσπαθούσε να εντοπίσει κάποιο ελεύθερο ταξί... Είχε πια περάσει, ο Ζήσης, σ' αυτή τη νέα -παράλογη- λογική των πραγμάτων, από την πρώτη στιγμή που "μετανάστευσε" στην πόλη..." Ο Ζήσης Μπούκας, ο ήρωας του "Ψώνιου", είναι ένας νέος αριβίστας, όχι χωρίς ταλέντο, που θέλει να εκπορθήσει μια θέση στα γράμματα και γύρω από τη νόμιμη αυτή φιλοδοξία του υφαίνετ...

Το ερωτικό παραλήρημα ενός άντρα που, ανάμεσα σε δύο γυναίκες -μία αδιαλείπτως παρούσα, παρά τη σωματική απουσία της και μία σχεδόν απούσα, παρά το γεγονός ότι συμμετέχει ενεργά σε όλη τη διάρκεια της αφήγησης- , συνειδητοποιεί ότι η αγάπη του άλλου είναι ο μοναδικός ιστός του σώματος και της ψυχής του· ότι η απώλεια αυτής της αγάπης τον καταβυθίζει σε ένα τεράστιο κενό που ανοίγεται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν και καταργεί, μπροστά στα μάτια του, τα όρια ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα. Συνειδητοποιεί όμως ακόμα, εξαιτίας αυτής της απώλειας, ότι δύο είναι,...

Ο Νίκος μου έφερε το σημείωμα της Ρίλας την ώρα που έπινα τον καφέ μου. Είχα δουλέψει όλη τη νύχτα και αισθανόμουν σαν φίλαθλος που προσπαθεί να εξηγήσει γιατί το σουτ του σέντερ φορ στο 90΄, αντί να μπει στα δίχτυα, χτύπησε στο οριζόντιο δοκάρι. Είχα βάλει ελάχιστη ζάχαρη στον καφέ και τον έπινα με τρομακτική δυσκολία. Ο Νίκος έβαλε νερό για καφέ, κάθισε απέναντί μου και βάλθηκε να ατενίζει το χάος. Οι μαύροι κύκλοι γύρω απ' τα μάτια του μεγάλωσαν επικίνδυνα. [...]

... Ξάφνου σε μια γωνιά, αποκομμένος από τους υπόλοιπους, ένας πίνακας τράβηξε την προσοχή της. Πλησίασε. Κάτι μέσα της σκίρτησε. Μπροστά, στο πρώτο πλάνο, δύο απλές ψάθινες καρέκλες πλαισίωναν ένα σιδερένιο τραπεζάκι καφενείου. Πάνω του μέσα σ' ένα κλουβί ένα πουλί με κλεισμένα φτερά, γατζωμένο στα κάγκελα, ατένιζε έναν καταγάλανο απέραντο ουρανό. Αυτός έδινε το χρώμα του στη θάλασσα που έγλειφε αφρισμένη τη χρυσοκάστανη αμμουδιά. Το κλουβί όμως ήταν ανοιχτό στο πάνω μέρος του. Η λεπτομέρεια συγκλόνισε την Άννα. Η αντίθεση ήταν σαν μια γροθιά στο στομάχι. Η απέραντη φύση α...

- Τι σημαίνει Μελάμπους; Με ρώτησε η γυναίκα του Ταλγκόν καθώς άναψε τσιγάρο, φύσηξε τον καπνό προς το ταβάνι, έγειρε στο μαξιλάρι το όμορφο κεφάλι της και ονειρεύτηκε ότι πετούσε ολόγυμνη πάνω σε μια απέραντη γαλάζια θάλασσα από γεροδεμένα ανδρικά κορμιά. Δεν απάντησα αμέσως. Η φωνή της στην αρχή ήχησε απόμακρη, σαν να έβγαινε μέσα από κάποιο όνειρο, σαν να ήταν ηλεκτρονική ή μαγνητοφωνημένη. Ύστερα, καθώς έστρεψα το κεφάλι μου στο πλάι και αντίκρισα το πρόσωπό της, η φωνή έγινε φυσιολογική. Παρ' όλο που ήταν νύχτα έκανε αρκετή ζέστη. Το κορμί μου ήταν πνιγμένο στον ιδρ...