Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

'Ενα έγκλημα και μια κατάρα. Μια ζωή, έξι θάνατοι. 'Ηταν όλα προδιαγεγραμμένα ή όχι; Σε μια μάχη χωρίς "γιατί", ο ήρωας του μυθιστορήματος, ο Λεωνίδας, επιχειρεί να ανακαλύψει το μυστήριο που καλύπτει τη ζωή του, την άκρη του μίτου της Αριάδνης, που τον οδηγεί στους μυστηριώδεις διαδρόμους του λαβύρινθου που χάραξε τα βιώματά του, του λαβύρινθου που πριν από αιώνες ένωνε την Αλεξάνδρεια με την Ιερουσαλήμ. Ο Λεωνίδας, ή καλύτερα οι Λεωνίδες, "τα ξαδέλφια που όρθιοι... μαζί κάνουν έντεκα Λεωνίδες", είναι αχώριστοι. Ζουν βίους παράλληλους, γιομάτους απίστευτα, παράδοξα και τρ...

"...Τα όνειρα είναι μια ουσία ζωής, η πρώτη που σε κρατά σε εγρήγορση στην άθλια ύπαρξή σου και βιάζεσαι να τρέξεις, να ξεχαστείς, σε μια ονειρική ταινία ή σε ένα βιβλίο με όνειρα ή στον έρωτα, όπου τα όνειρα που πλάθουν οι εραστές είναι τόσο συχνά τ' αντίθετο απ' την πραγματικότητα που ζούνε· και βγαίνουν ξανανιωμένοι απ' τον έρωτα, γιατί μπόρεσαν να ονειρευτούν, κι όσα τους προσγειώνουν στη ζωή, η καρτέλα, το νοίκι, η αρρώστια, η γκρίνια, τα μισούν και ζουν σε όνειρα ταξιδιών, σε διακοπές ονείρων, σ' ονειρικές καταστάσεις συμβίωσης ή πηγαίνουν να ξεδώσουν σ' ένα όνειρο γη...

"Σε βλέπω σαν μια αγκαλιά. Μια αγκαλιά που ζητά να με ξαναπεριλάβει. Να χωνευτώ μέσα στη ζέστα σου. Και μετά την τελευταία φορά, ξάπλωσες πάνω στα πόδια μου, απ' την αντίθετη πλευρά της καρδιάς σου. Τίποτα δεν πρόλεγε πως ήταν η τελευταία. Δεν είχες προλάβει να γεράσεις. Τις πρώτες, τις ελάχιστες άσπρες τρίχες που εμφανίστηκαν στους κροτάφους σου τις αγαπούσες. Το ότι θα σου δινόταν να γεράσεις για σένα ήταν ευτυχία. Γιατί σήμαινε πως θα ζούσες".

"Κάποτε σκάει ίδιο κουκούλι η ψυχή και γεννιέται -λίγο απορημένη στην αρχή- μια χρωμοφόρα πεταλούδα: ο έρωτας. Η ευδαιμονία της ζωής πραγματώνεται μόνο όταν η ύπαρξη από απλή συνήθεια καταφέρνει και γίνεται συνείδηση. Κι αυτό ήταν το όραμα της Ελένης Παπαθωμά στους Αναλφάβητους του Έρωτα και του Ηρακλή Μαρίδα στους Παραχαράκτες της Ευτυχίας. 'Όμως η ύπαρξη έχει ανάγκη από απόδειξη και μόνος άξιος να μας πείσει πως υπάρχουμε είναι ο άλλος άνθρωπος που υπάρχει μαζί με μας. Μ' αυτό το τρίτο μου βιβλίο, κλείνει μια τριλογία ζωής μ' εκείνο που αιώνες τώρα ίδιο πάντα τη χρωματίζε...

Δύο αλλιώτικοι μεταξύ τους άνθρωποι συναντιούνται για να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να ανεβούν τις κοινωνικές βαθμίδες. Αντίθετοι χαρακτήρες και με διαφορετικές ρίζες ο καθένας τους, όπως οι πόλοι ενός μαγνήτη, αγωνίζονται να πετύχουν τον κοινό σκοπό τους, ξεκινώντας από ένα υπόγειο του Μεταξουργείου για να φτάσουν στα πολυτελή γραφεία της πλατείας Συντάγματος. Μια πορεία δύο ανθρώπων που ήταν φίλοι και εχθροί, σύμμαχοι και αντίπαλοι συγχρόνως, αλλά που το πεπρωμένο τους τους ήθελε ενωμένους. Πόσο, όμως, μπορεί να διαρκέσει η συνύρπαξη δύο ανθρώπων με διαφο...

Με το βλέμμα της ψυχής του είδε παρσήδες με φανταχτερά ρούχα, κούληδες και μαχαραγιάδες, βρήκε δαμασκηνούς αυτοκράτορες λησμονημένους στο μια φορά κι ένα καιρό, ευφράνθηκε μυρωδιές μπαχαρικών, αναζήτησε στο κορμί του ουρανού χαμένες ψυχές ανθρώπων, ξαπόστασε στα κοραλλένια υπνοδωμάτια μιας παγωμένης θάλασσας πλάι στις νύμφες του Ποσειδώνα... Όρθωσε το μέτωπό του. Προς στιγμή νόμισε πως μια γυναίκα απομακρύνθηκε από κοντά του περπατώντας γυμνή στη μέση του σκονισμένου δρόμου. Φάνηκαν να λάμπουν στον ήλιο τα στιλπνά μαύρα μαλλιά της καθώς χύνονταν μακριά ως τη μέση της, οι λε...

"...Είναι ακόμα τα λόγια σου μέσα μου πολύ ζωντανά. Η φωνή σου δεν έχει τίποτα χάσει από την έντασή της. Η φλόγα σου που καίει με ζεσταίνει ακόμα. 'Ελα, μαζί να βάλουμε ξανά τις νάρκες, να ανατινάξουμε τα κατεστημένα, να πληγώσουμε τους παχύδερμους, να ξύσουμε τους σοβάδες απ' τις εικόνες, για να λάμψουν οι Παναγίες σ' όλη την έκπαγλή τους ομορφιά. 'Ελα μαζί μου σ' αυτό το ταξίδι που κάνω μόνος μου. Θα σου πληρώσω μια θέση άδεια δίπλα μου, για να 'σαι πάντα κοντά μου".

Ο πειρατής Εμίρ Τζαχά που είχε τοποθετήσει το μεγαλύτερο διαμάντι του κόσμου στην άδεια κόχη του τυφλού του ματιού· η ιερή πόρνη της Βαβυλώνας που, με μοναδικό της όπλο την τελειότητα της ομορφιάς της, κατέκτησε την αιώνια νεότητα· ο εμίρης Αμρ ιμπν αλ-Ας που πυρπόλησε την Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη, γλιτώνοντας από τη φωτιά μονάχα τα γραπτά του Αριστοτέλη· ο αλχημιστής Ραϊμόνδος Λούλιος που άγγιξε τα απαγορευμένα μυστικά της φιλοσοφικής λίθου· ο μοναχός επαναστάτης Μάρκος Κράλης που γνώρισε τον Παράδεισο και την Κόλαση στο φιλί ενός αγγέλου· ο Αδάμ και η Εύα στην εξορία της επ...

Μια παρωδία δολοφονικής απόπειρας καταλήγει σ' έναν ταιριαστό μεγαλοαστικό γάμο... Ένα πολύνεκρο ναυάγιο οδηγεί, μοιραία, στο οικογενειακό σχίσμα... Ένας θίασος σκιών –η Αγία Τριάδα στο πηδάλιο, μαυραγορίτες, απόκληροι επαρχιώτες, κουρελήδες νέοι Ροβινσώνες, αδερφοποιτοί κι αγαπητικές, δουλέμποροι, οικοπεδοφάγοι και τοκογλύφοι– συνοδεύει τον Γεράσιμο Σολδάτο στις περιπετειώδεις εξορμήσεις του, ισάριθμα στάδια ενός αγωνιώδους νόστου. Βίος και πολιτεία ενός γνήσιου θαλασσινού ήρωα, με τα μυαλά του διαρκώς φουσκωμένα από την μπουκαδούρα του πελάγους. Στο φόντο ταραγμένες εποχέ...

Ένας γιατρός "χρεώνεται" το θάνατο του άνδρα της αδελφής του, αλλά και τη δική της "παραίτηση" απ' τη ζωή εντελώς άδικα. Δυο νέοι, τ' ανίψια του, κυριεύονται από ένα παράλογο, άσβεστο μίσος, που γυρεύει την ψυχική και φυσική του εξόντωση. Μια παράξενη σύγκρουση αναδύεται απ' τις σελίδες αυτού του βιβλίου. Ανάμεσα σ' ένα μονόπλευρο, τυφλό πάθος απ' τη μια μεριά και μια φιλοσοφημένη εγκαρτέρηση απ' την άλλη. Μια ως ένα βαθμό καλοδεχούμενη αποδοχή των μελλούμενων, όπως τουλάχιστον φαίνεται πως θα 'ρθουν. Όμως η μοίρα φυλάει για τον εαυτό της τον τελευταίο λόγο. Ζωντανο...

Ένας δεκαεξάχρονος μαθητής λυκείου επιχειρεί να εμπλέξει σε ερωτική σχέση τη μητέρα του με τον κατά πολύ νεότερό της αγαπημένο του καθηγητή. Οι δολοπλοκίες του φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Προκύπτει ένα περίεργο τρίγωνο μάνας - καθηγητή - μαθητή. Ο έφηβος, όμως, δε θα μπορέσει να χειραγωγήσει την παράταιρη σχέση και να ελέγξει το πάθος της. Ούτε να κατορθώσει να εγκλωβίσει σ' αυτήν το νεαρό καθηγητή και να σώσει τη μάνα του. Το μόνο που του απομένει είναι η εκδίκηση. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα αναγκάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα, για να αναπλάσει με κάθε λεπτομέρεια...

Ο νεαρός Αλέξανδρος, που αφηγείται αυτή την ιστορία, έχει διπλή οικογένεια: δύο αδερφές Αγλαΐες, δύο αδερφούς Φωκίωνες, δύο αδερφούς Γρηγόρηδες και τέλος έναν αδερφό Αλέξανδρο, «τον άλλο Αλέξανδρο», που θα 'θελε να γνωρίσει. Αυτά συμβαίνουν γιατί ο πατέρας και ιδιοκτήτης των ορυχείων της περιοχής έχει δώσει στα νόθα του παιδιά τα ίδια ονόματα που έδωσε και στα νόμιμα. Τα ετεροθαλή αδέρφια λατρεύονται και μισούνται. Το πάθος του Αλέξανδρου να γνωρίσει τον άλλο Αλέξανδρο δίνει τη σφραγίδα σε όλο το μυθιστόρημα. Φυσικά, κυνηγώντας αυτό τον άλλο αδερφό, ο Αλέξανδρος γυρεύει...

Τα δύο πρόσωπα του έργου στο κέντρο μιας πελώριας ξύλινης εξέδρας που βρίσκεται κάπου μεταξύ Ωκεανού και Πόλης. Δυο αδέρφια στη μέση μιας τεράστιας σκηνής «θεάτρου» έτοιμα να ερμηνεύσουν τους ρόλους τους. Η παιδική τους παρόρμηση, που δεν τα εγκατέλειψε ποτέ, είναι να πουν ένα ποίημα ο καθένας. Στην ηλικία που βρίσκονται όμως, και επειδή το κοινό δεν ενδιαφέρεται γι' αυτά, επιχειρούν έναν πρώτο απολογισμό ζωής. Ο ένας λέει ότι διάλεξε τη μεταναστευτική περιπέτεια πιστεύοντας σ' ένα ψέμα υπέροχο, αλήτικο, τυχοδιωκτικό, που έλεγε ότι τα δολάρια τα βρίσκει κανείς στο δρόμο. Μπ...