Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα μοναχικό διανοητικό παιχνίδι; Αναζήτηση του εαυτού; Του άλλου μισού; Αναζήτηση συμπαίκτη; Ένας άνθρωπος καταδικασμένος να φτιάχνει ιστορίες για να επιβιώσει; Η ένα βαθύ μπλέ που πλημμυρίζει τα πάντα; Η πιό ευχάριστη έκπληξη αυτού του βιβλίου δεν είναι η εντυπωσιακή και πέρα από κάθε προσδοκία και συμβατικότητα μυθοπλασία, αλλά η πνευματικότητά του και η παράξενη, ακαταμάχητη γοητεία που ασκεί στον αναγνώστη.

Για λίγες στιγμές έμεινα να αιωρούμαι αγκιστρωμένος στη σχοινένια σκάλα. Οι δισταγμοί μου ενισχύθηκαν όταν κατάλαβα ότι ο ήλιος είχε εξαφανιστεί. Πάνω από το κεφάλι μου, στηριγμένο σε τέσσερα δοκάρια που έτριζαν, έστεκε το ξύλινο κελί του πάτερ-Εουσέμπιο. Ο φόβος κι ένα υγρό αεράκι, με ανάγκασαν να αποφασίσω. Έσπρωξα με το ένα χέρι την καταπακτή, αλλά δεν φάνηκε τίποτα. Πιάστηκα από το άνοιγμα και σύρθηκα μέσα. Μέχρι να συνηθίσουν τα μάτια μου στο σκοτάδι, δοκίμασα με την αφή να γνωρίσω το περιβάλλον. Τα σανίδια γέμισαν τις παλάμες μου αγκίδες. Η ατμόσφαιρα ήταν πυκνή από μ...

Ο παλαιός βενετσιάνικος καθρέφτης στο σαλόνι του γιου του κατοχικού Δημάρχου, κουβαλά μέσα του μνήμες από την αλλοτινή Κέρκυρα: Εκείνη του 1944, των ημερών του εκτοπισμού των Εβραίων του νησιού. Τότε που όλα άλλαξαν για τους ανθρώπους που το μοναδικό παράπτωμά τους ήταν η διαφορετική καταγωγή τους. Μέσα σε τρεις μέρες οικογένειες σκόρπισαν, άνθρωποι ξεκληρίστηκαν, η ζωή έχασε το νόημά της. Χίλιοι οχτακόσιοι πολίτες ελεύθεροι και δραστήριοι μετατράπηκαν σε αντικείμενα προς αφανισμό. Στη μεταπολεμική πια Κέρκυρα, νέα ήθη, καινούριες ανάγκες, άλλες προτεραιότητες αρχίζουν να...

Είναι η ιστορία ενός ξεπεσμένου νέου από την Πόλη, που έρχεται στην Αθήνα με σκοπό να γλεντήσει και ταυτόχρονα να εισχωρήσει γρήγορα στην υψηλή αθηναϊκή κοινωνία. Το μόνο εφόδιο του είναι η σαγηνευτική ομορφιά του που θα τη χρησιμοποιήσει, για να πετύχει τους σκοπούς του. Στα δίχτυα του πρόστυχου αυτού ανθρώπου εμπλέκονται η Αμαλία μια παντρεμένη, νέα γυναίκα, πάμπλουτη και η κόρη.

Φαντάζεστε τη θέση ενός ανθρώπου, που παντρεύεται με όλη τη φρόνηση, με όλη την προσοχή, που εξετάζει πρώτα τα πάντα (από την κοινωνική και οικονομική κατάσταση, ως την υγεία, την κράση και το ανάστημα ακόμα εκείνης που πρόκειται να κάνει σύζυγο και μητέρα των παιδιών του) κι άξαφνα, μετά καιρό, αφού γεννήθηκαν πια και τα παιδιά, να βρίσκει ότι έπεσε μέσα σ' ένα... φρενοκομείο! Αυτή είναι η φοβερή θέση του Νάσου Ζαρκάνη, του ήρωα του νέου μυθιστορήματος.

"...Η Ρούλα μού δίνει τα χέρια της. Είναι απλή, το σώμα της διαγράφεται γλυπτό κάτω απ' το φόρεμα. "Κάθισε", μου λέει, και μου δείχνει το κρεβάτι όπου κάθεται. Αρνιέμαι. Μ' αρέσει απόψε τόσο πολύ, η φτώχεια της, η μυρωδιά της μπουγάδας, το παντοτινό χαμόγελο, τα αφράτα, ξυπόλυτα πόδια της, θέλω τόσο πολύ να την αγκαλιάσω, να πιάσω τα πόδια της, να τα φιλήσω, όπως ο εγκληματίας τα πόδια της πόρνης Σόνιας, όταν μετανοεί, και φοβάμαι να καθίσω δίπλα της, μήπως μαγνητιστώ και τα χάσω".

Η Αγνή, κόρη του Λουδοβίκου Ζ΄της Γαλλίας, ήρθε στο σπαρασσόμενο Βυζάντιο το 1179, σε ηλικία μόλις οκτώ ετών, προκειμένου να αρραβωνιαστεί τον δωδεκάχρονο διάδοχο του θρόνου Αλέξιο, τον οποίο δηλητηρίασε το 1182 ο Ανδρόνικος Κομνηνός. Η μοίρα της Αγνής συνδέθηκε έκτοτε με εκείνη του κατά πενήντα χρόνια μεγαλύτερού της Ανδρόνικού Κομνηνού, ενός άντρα όμορφου και ικανότατου, αλλά ταυτόχρονα ανήθικου και αδίστακτου. Προτού ανατραπεί, ο τελευταίος των Κομνηνών προσπάθησε να δραπετεύσει από την Κωνσταντινούπολη μαζί της, αλλά συνελήφθη. Παρά το μένος των αντιπάλων του εναντίο...