Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Πίσω απ' τις βαθιές γραμμές των ρυτίδων, τα καμπουριασμένα κορμιά και το θολά βλέμματα, κρύβονται όνειρα, επιθυμίες, έρωτες. Όλα όσα χάθηκαν ή αφέθηκαν να χαθούν. "Μα και τα νιάτα, με τα δροσερά κορμιά και τα φωτεινά χαμόγελα, θα θαμπώσουν και θα σβηστούν, γιατί όλα διαρκούν λίγο κι έπειτα δε σημαίνουν τίποτα. Με το φόβο του πόνου και την αγωνία της ματαιότητας, πώς να κάνουμε καλύτερα όνειρα; "Σ' αυτό το πρώτο μου βιβλίο εμπνεύστηκα την Ελένη Παπαθωμά, την ηρωίδα αυτού του βιβλίου, να είναι η ενσάρκωση όλων των χαμένων ονείρων που πασχίζουν να ξαναγεννηθούν, η ελπίδα γ...

Ήρθε και στάθηκε πάνω απ' την αστραφτερή Machules. Με νωχελικές κινήσεις πέρασε στα χέρια του ένα ζευγάρι μαύρα γάντια κεντημένα όλα μ' ασημόκαρφα. Μετά φόρεσε τα γυαλιά του... Κοιτάχτηκε στο καθρεφτάκι. Δεν καταλαβαίνω κανέναν, μουρμούρισε μέσ' απ' τα δόντια του και σήκωσε αργά το πόδι του, το ζύγισε και το τίναξε με δύναμη πάνω στο πεντάλ, καθώς τα γαντοφορεμένα χέρια του πέταξαν κι άρπαξαν το στριφτοκέρατο τιμόνι. Μαρσάρισε σκληρά, ώσπου ένα σύννεφο σκόνης ξεσηκώθηκε και τον τύλιξε. Μετά, πάντα χωρίς να βιάζεται, καβάλησε τη μοτοσικλέτα. Κοίταξε δεξιά, αριστερά, κι ύστερ...

Και είναι ακριβώς αυτό το "ημερολόγιο" ή ραχοκοκαλιά, θα έλεγα, του "Τελευταίου περάσματος". Αν δεν υπήρχε το φιλμ "Aguirre" με τον Κλάους Κίνσκι, θα ζούσα ίσως για πρώτη φορά αυτή την επική πορεία μιας μικρής ομάδας ανθρώπων μέσα απ' το εκτυφλωτικό και σαρκοβόρο ποτάμι. Μα αν το "πέρασμα" του Αμαζόνιου θυμίζει το έργο του Herzog, πουθενά στην παγκόσμια λογοτεχνία δεν μου έτυχε να διαβάσω ένα κείμενο ανάλογο σε δύναμη και παραστατικότητα, όπως οι μεστές και παλλόμενες αυτές σελίδες του Γαϊτάνου. Αφήνω στον αναγνώστη τη χαρά να ανακαλύψει σιγά σιγά τους δυνατούς χαρακτήρε...

«Έτσι όπως οι σολομοί που ταξιδεύουν διασχίζοντας ωκεανούς και που ανεβαίνουν ποταμούς αντίθετα στο ρεύμα και σκαρφαλώνουν καταρράχτες, έτσι ολόιδια τυφλά κι επίμονα ξυπνούν κάθε πρωί και βγαίνουν από τα σπίτια τους και είναι αποφασισμένες να καούν, το επιδιώκουν να καούν... κανένα τίμημα δεν είναι αρκετά ακριβό... υπνωτισμένες βγαίνουν από τα σπίτια τους και ψάχνουνε τον έρωτα και απογοητευμένες επιστρέφουνε τα βράδια και έχουνε την αίσθηση πως τις ξεγέλασαν, όταν περάσει ακόμα μια μέρα και δεν ανέβουν στο βωμό... το θέλουν τα κορίτσια να πονέσουν...»

"Το σόλο του Φίγκαρω" είναι, ενδεχομένως, το πιο πρωτοποριακό και τολμηρό μυθιστόρημα της Γενιάς του Τριάντα και της εποχής του συγγραφέα. Παράλληλα, αποτελεί το πιο σημαντικό έργο της πεζογραφικής παραγωγής του Σκαρίμπα, διότι σ' αυτό απαντούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του προσωπικού του ύφους, στην πιο δραστική τους εκδοχή. Το μυθιστόρημα εκδόθηκε προς το τέλος μιας πολύ γόνιμης δεκαετίας, το 1939, οπότε η ανανέωση του ποιητικού πεζού λόγου έχει σχεδόν συντελεστεί: η Γενιά του Τριάντα έχει κάνει την εμφάνισή της με μερικά από τα δραστικότερα έργα της, και ο εσωτερικός...

Το πρώτο μυθιστόρημα του Γιάννη Σκαρίμπα, ο "Μαριάμπας", γράφτηκε και εκδόθηκε σε μια εποχή εξαιρετικά κρίσιμη για τη νεοελληνική λογοτεχνία. Τόσο στην ποίηση όσο και στην πεζογραφία εγκαταλείπεται βαθμηδόν ο παραδοσιακός τρόπος γραφής και νέες τάσεις, εν μέρει φερμένες από την Ευρώπη, εν μέρει γεννημένες από μια ντόπια ανάγκη για ανανέωση, έρχονται να επικρατήσουν και να δημιουργήσουν ένα νέο ύφος. Από την άποψη αυτή ο "Μαριάμπας" βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή της πρωτοπορίας αφού με την ιδιαίτερη γραφή του εγκαινιάζει το ελληνικό Αντιμυθιστόρημα. Η πολύπλοκη αφηγηματική...

Έναν αιώνα μετά την πρώτη έκδοση το απολαυστικό σατιρικό μυθιστόρημα του Ιωάννη Κονδυλάκη παραμένει αγέραστο! Ο Πατούχας βγαλμένος από την πέννα ενός κεφάτου συγγραφέα είναι ένα απολαυστικό μήνυμα χαράς προς τους γελαστούς νέους κάθε ηλικίας και εποχής.

Πολλές γενιές η Ρωμιοσύνη στην Αίγυπτο και από κάθε γενιά λιγοστά τα μεγάλα ονόματα, λίγοι οι φτασμένοι, οι πλούσιοι, οι Εθνικοί Ευεργέτες, οι άνθρωποι των γραμμάτων. Οι πολλοί, με μεγάλη δυσκολία ξέφευγαν από τη φτώχεια που κουβαλούσαν, μετανάστες από την ορεινή και τη νησιωτική πατρίδα. Αυτό το ανώνυμο πλήθος, η μάζα της ξενιτεμένης φτωχολογιάς, που πάλεψε να επιβιώσει σε ξένα μα φιλόξενα χώματα, που δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα του και τους δικούς του, πήρε όνομα και έγινε "Ο πάροικος". Σε τούτο το βιβλίο ξετυλίγεται το μωσαϊκό της μεγάλης πατρίδας του Αιγυπτιώτη Ελληνισμ...