Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με φόντο μια Αθήνα που φλέγεται από κοινωνικές συγκρούσεις, ένας εικοσάχρονος γεύεται τον απόλυτο έρωτα στο πρόσωπο της νεαρής Μαργαρίτας. Γύρω τους ο κόσμος αλλάζει - υποσχέσεις και όρκοι, παλιές φιλίες και αναπάντεχες προδοσίες υφαίνουν ένα σύμπαν όπου όλα μοιάζουν να κερδίζονται ή να χάνονται από τη μια στιγμή στην άλλη. "Το σύνδρομο της μαργαρίτας" είναι ένα μυθιστόρημα για το τέλος της εφηβείας, τους έρωτες και τα πάθη της, την κατάρρευση των ψευδαισθήσεων, την αμηχανία μπροστά στην επικείμενη ενηλικίωση.

Ο ήρωας του καινούριου αστυνομικού μυθιστορήματος του Πέτρου Μάρκαρη "Άμυνα ζώνης" είναι και πάλι ο αστυνόμος Κώστας Χαρίτος, γνωστός μας από το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα, "Νυχτερινό δελτίο". Στην "Αμυνα ζώνης" ο Χαρίτος πιέζεται από τη γυναίκα του, την Ανδριανή, να πάνε διακοπές σε νησί. Για κακή του τύχη όμως πέφτει πάνω σ' ένα σεισμό που γκρεμίζει τα μισά σπίτια του νησιού. Και σαν μην έφτανε αυτό, μέσα από το σεισμό ξεπετάγεται το πτώμα ενός άγνωστου άντρα. Τι να κάνει ο Χαρίτος ένα πτώμα, που λόγω του σεισμού δε θέλει κανείς να το αναλάβει; Το φορτώνεται και το...

Ένας άντρας εγκαταλείπει την πόλη. Αφήνει πίσω του μια ζωή γεμάτη οινόπνευμα και αποτυχημένες σχέσεις. Με τη Σέρκοβα και τις αναμνήσεις του υπό μάλης καταφεύγει σ' ένα κυκλαδίτικο νησί. Μια γνωριμία, και το ένστικτο της ζωής ενεργοποιεί ξανά το λεξιλόγιο του έρωτα. Η "απούσα αληθινή ζωή" αχνοφαίνεται και πάλι πίσω από τον παραμορφωτικό καθρέφτη. Ωστόσο η διψομανία είναι ένας αεικίνητος, ευφυέστατος αντίπαλος που δεν κάνει διακρίσεις. Ο έρωτας τον παρασύρει σε τόπους που επιδρούν στον ψυχισμό του ολοένα και πιο βίαια: από την Πάρο και το Μόναχο ως το Λονδίνο κι ένα ορεινό χω...

"Ξοδεύτηκαν στοίβες από χρόνια, χιλιόμετρα από ανάσες, τόνοι από ψιθύρους και πάντα στους μεγάλους μου πυρετούς έβλεπα το πρόσωπό μου στριμωγμένο σε μια γωνιά πέτρινου τοίχου και να μην μπορώ να δω δεξιά αριστερά ούτε πάνω κάτω· μόνο στο βάθος, μέσα στο πηχτό σκοτάδι, διέκρινα μια λουρίδα χωράφι, κατηφορικό χωράφι, κι ένα μικρό τεσσάρων-πέντε χρόνων να σέρνει μια σκουριασμένη αλυσίδα ανάμεσα σε χωμάτινες κόκκινες πέτρες, λεκιασμένες ελπίδες και λιγδερές επιθυμίες, κι ακόμα στο πάνω μέρος του χωραφιού οι μεγάλοι να συνεχίζουν σκυφτοί τη δουλειά. "Ολεμάν", φώναζα και πεταγόμο...

Πάντα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο. Από μικρό παιδί. Πάντα ήθελα να φτιάξω σε μια γωνιά του μυαλού μου μερικά δωμάτια σαν καταφύγιο για τις ώρες της μεγάλης καταιγίδας, όταν θα καταλάβαινα ότι η αναμονή του έρωτα δεν έχει κανένα νόημα. Αγαπούσα βέβαια, αλλά η αγάπη μου ήταν πολύ παράξενη, δεν είχε όνομα, ούτε αντικείμενο κι ήταν πιο τυραννική από οποιαδήποτε κανονική αγάπη. Με έτρωγε σαν αρρώστια και συνεχώς με απογοήτευε, ήταν μια θολή επιθυμία που δεν έμαθα να απευθύνω στους άλλους. Ζούσα στη Γειτονιά των Καλών Κλεφτών και θα 'πρεπε να νιώθω περήφανη γι' αυτό. Ποτέ μου δεν...

Στις πλατιές μυθιστορηματικές συνθέσεις του -"Οι Πανθέοι", "Η αίθουσα του θρόνου", "Οι φρουροί της Αχαΐας", "Οι τελευταίοι εγγονοί"- ο Τάσος Αθανασιάδης αφηγήθηκε την εξέλιξη της νεοελληνικής κοινωνίας από τα τέλη του περασμένου αιώνα ώς τις μέρες μας. Στα "Παιδιά της Νιόβης" καταπιάστηκε να εξιστορήσει -με επίκεντρο τη γενέτειρά του Σαλιχλί- τη ζωή του μικρασιατικού Ελληνισμού υπό την τουρκική κυριαρχία και την ελληνική κατοχή ώς το διωγμό από τις εστίες του μετά την αποχώρηση του ελληνικού στρατού.

Κάποιες από τις ιστορίες στο βιβλίο αυτό μου τις διηγήθηκε ο Ευάγγελος Λουίζος. Ο Λουίζος ήταν ένας αληθινός κοσμοπολίτης, που συνδέθηκε στα νιάτα του με την ομάδα Κατσίμπαλη, Καραντώνη, Ελύτη, Αντωνίου κ.ά. Στο σπίτι του στην Αμμόχωστο φιλοξένησε τον Ελύτη και τον Σεφέρη. Ένα μεγάλο μέρος της αγάπης του Σεφέρη για την Κύπρο ανήκει στο "μάστρο", όπως αποκαλούσε ο Σεφέρης τον Λουίζο. Ασχολήθηκε με κυπρολογικές έρευνες και ίδρυσε το 1966 στην Αμμόχωστο, με προτροπή του Σεφέρη, τον εκδοτικό οίκο "Les editions L'Oiseau". Έζησε στην Αμμόχωστο μέχρι το 1974. Τον επισκεπτόμουν...

Το "Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης" είναι ένα μυθιστόρημα για το τι σημαίνει να είσαι νέος στο κέντρο του δυτικού κόσμου -και συγχρόνως στην άκρη του, στις φτωχογειτονιές της Νέας Υόρκης. Η ιστορία εκτυλίσσεται στις αρχές της δεκαετίας του '80, με φόντο τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα της δεκαετίας, τα τραγικά και τα ευτράπελα. Στα εφτά χρόνια που περνάνε στις σελίδες αυτού του βιβλίου, οι νέοι ήρωες θα ζήσουν την αληθινή φιλία, θα γνωρίσουν την τρέλα και θα δουν το πρόσωπο του θανάτου, μερικοί θα μεγαλώσουν, μερικοί θα χαθούν για πάντα, κι άλλοι θα γίνουν πολύ-πολύ ε...

Άκου μήνυμα, αγάπη μου. Τρίτη, 24 του Γενάρη, με πήρε το Λενιό από τη Μίλατο αναστατωμένο, να μου αναγγείλει, τι θαρρείς; Πως ο δυνατός άνεμος ξερίζωσε ένα δέντρο από τον κήπο μου. Ο άνεμος; Ποιος άνεμος, ξαφνιάστηκα. Τι να 'ναι ο άνεμος, πού τον ξανάκουσα; Δε βρίσκομαι χρόνια τώρα κλεισμένη μέσα δω με τούτους τους ανθρώπους; Του μυθιστορήματος, λέω, που τέλειωσε απόψε. Τι; Πώς μπήκε δω ο άνεμος και μου τους παίρνει πάνω από το τραπέζι που δε λέω να ξεκολλήσω, καταπονημένη και τρομαγμένη, πως έτσι και σηκωθώ θα κοπεί ο λώρος, τόσα χρόνια τώρα που οι ήρωές μου και γω ανατινά...