Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κάποιες από τις ιστορίες στο βιβλίο αυτό μου τις διηγήθηκε ο Ευάγγελος Λουίζος. Ο Λουίζος ήταν ένας αληθινός κοσμοπολίτης, που συνδέθηκε στα νιάτα του με την ομάδα Κατσίμπαλη, Καραντώνη, Ελύτη, Αντωνίου κ.ά. Στο σπίτι του στην Αμμόχωστο φιλοξένησε τον Ελύτη και τον Σεφέρη. Ένα μεγάλο μέρος της αγάπης του Σεφέρη για την Κύπρο ανήκει στο "μάστρο", όπως αποκαλούσε ο Σεφέρης τον Λουίζο. Ασχολήθηκε με κυπρολογικές έρευνες και ίδρυσε το 1966 στην Αμμόχωστο, με προτροπή του Σεφέρη, τον εκδοτικό οίκο "Les editions L'Oiseau". Έζησε στην Αμμόχωστο μέχρι το 1974. Τον επισκεπτόμουν τακτικά τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη Λευκωσία. Όταν πέθανε, το 1993, σκέφτηκα να συγκεντρώσω κάποιες ιστορίες του. Όταν όμως ξεκίνησα να γράφω, τα πρόσωπα στο βιβλίο πήραν τους δικούς τους δρόμους, η φαντασία μπλέχτηκε με τις αληθινές ιστορίες της Αμμοχώστου, με τις δικές μου αναμνήσεις της εποχής, και βγήκε τελικά ένα άλλο κείμενο, που δεν είναι πια η ιστορία του Ευάγγελου αλλά η μυθιστορία μιας εποχής και μιας πόλης. Μια νεαρή Γερμανίδα ζωγράφος παντρεύεται στην Αμμόχωστο του 1962 έναν ιδιόμορφο άντρα, που έχει τη διπλάσια ηλικία. Μέσα από την ιστορία του Στέφανου και της Βέρας, τους σκοτεινούς δρόμους του έρωτα, διαγράφεται η φυσιογνωμία μιας παραλιακής μεσογειακής πόλης στη δεκαετία του '60, θολή και κρυφή. Νίκη Μαραγκού