Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το να σωπαίνεις σαν απάντηση στη σιωπή που προτείνει η γενιά σου, ενώ στην αρχή ίσως έχει την γοητεία ενός καλλιτεχνίζοντα χαμένου, τελικά είναι ισάξιο σε πλήξη με τα πρόχειρα μεταγλωττισμένα βραζιλιάνικα σήριαλ. Όταν όμως κάποιος αποφασίζει να ρίξει τη σιωπή πάνω στο χαρτί, να την παλέψει άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε περισσότερο γενναία, βρισκόμαστε μπροστά σ' ένα τρυφερό καλλιτεχνικό ξέσπασμα που μπορεί να δικαιώσει και να μετατρέψει σε παρδαλό καρναβάλι ακόμα και την πιο άχρωμη εποχή. Ο Άγγελος Χαριάτης έχοντας μπροστά του μια άδεια παλέτα και ένα λευκό τελάρο που ζητάει...

240 δευτερόλεπτα ή 4 λεπτά. Αυτός είναι ο χρόνος που διαχωρίζει τον εγκεφαλικό θάνατο. Μεταφορικά μιλώντας, έναν θάνατο που μπορεί να προέλθει και από την αποστροφή για την ανάγνωση και την απουσία του βιβλίου γενικότερα στη ζωή μας. 24 διηγήματα με κεντρικό τους θέμα την αξία της Λογοτεχνίας και την απόλαυση της ανάγνωσης δημιουργούνται μέσα από αναμνήσεις του φωτογραφικού φακού εννέα φωτογράφων, παλεύοντας να συνυπάρξουν πλάι στη δύναμη της εικόνας.

24 στιγμιότυπα, 24 καρέ, 24 στάσεις, όσες και σε ένα φωτογραφικό φιλμ. Όσες και οι στάσεις του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου της Αθήνας. 24 αυτοτελείς, ημιτελείς, μετέωρες και συνεχιζόμενες ιστορίες, που εκτυλίσσονται μέσα και έξω από τα βαγόνια και τους σταθμούς. Είναι μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα στην κορύφωση της κρίσης και οι απεργίες έχουν παραλύσει την πόλη - τα ταξί έχουν ανεβάσει χειρόφρενο και τα βενζινάδικα παραμένουν κλειστά για μέρες. Στα γεμάτα βαγόνια συνυπάρχουν τακτικοί επιβάτες με εκείνους που μπαίνουν για πρώτη φορά στο τρένο, εκπρόσωποι της μεσαίας τάξης με νε...

23&1 γράμματα δίχως καμιά συγγένεια, παρά μόνο τη λογική τους συνέχεια στο Αλφάβητο της Ζωής. 23&1 καρδιές αναζητούν την ευτυχή κατάληξη στο ταξίδι που τους ορίζει η μοίρα. 23&1 πρόσωπα ακολουθούν το δίκαιο που ορίζει η καρδιά τους, συνθέτοντας ένα ζωντανό παζλ. Με βαλίτσες από θέλω και πρέπει. Από όχι και ναι. Με εισιτήρια από το παρελθόν, το παρόν ή και το μέλλον. Διαλέγουν διαφορετικά βαγόνια, αποβιβάζονται σε διαφορετικούς σταθμούς. Ο προορισμός όμως ένας. Όπως και η Ζωή...

Οι ήρωες των ιστοριών ζουν την καθημερινότητά τους όπως τους επιβάλλεται. Όπως έχουν μάθει. Ακολουθούν συμβάσεις, κανόνες, παραδόσεις... Δεν είναι, όμως, μόνοι τους. Κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται μόνος του. Κουβαλά και τον άλλο, αόρατο εαυτό του που χωρά παντού. Στο μυαλό, στην καρδιά, στη συνείδηση... Η "συνάντηση" των δύο προκαλείται από μεγάλα ή μικρά αναπάντεχα γεγονότα. Τότε, ξεκινά η συμπόρευση των δύο με τον αόρατο να παίρνει τον έλεγχο. Μαζί αναζητούν το ελάχιστο που θα κάνει τη ζωή τους πιο χαρούμενη, ασφαλή, αθώα, μαγική.

Η Ποίηση, να το θυμάσαι, μια μέρα θα φέρει την Επανάσταση. Πότε η δυνατότητα θα γίνει πραγματικότητα, σπουργίτη; Αυτό θα πει ευτυχία! Να έχεις κάθε μέρα να περιμένεις κάτι καινούργιο. Αυτοί οι αλήτες οι θνητοί τα έχουν πει όλα. Όλοι οι άνθρωποι πόσο αγαπάτε τα μπαλόνια. Οι εφημερίδες έχουν από χρόνια χάσει το ρομαντισμό τους. Είναι, όμως, η μνήμη και η νοσταλγία δυνατότερες από τον εγωισμό. Τ’ όνειρο πάντοτε θα είναι το πιο μακρύ σου ταξίδι. Ο πολιτισμός σας, εξελιγμένοι λαοί, σας απαγόρευσε να γερνάτε και να μην είστε ωραίοι. Ώστε έτσι είναι, λοιπόν, να σε πίνουν...

Είναι τόσα πολλά αυτά που μπορεί να χάσει κάποιος καθημερινά. Το μυαλό του, στιγμές, αντικείμενα, αναμνήσεις, ανθρώπους από τη ζωή του, ακόμα και την ίδια τη ζωή του όπως την ξέρει, όλα είναι κομμάτια απωλειών που μένουν αμετάκλητες. Και όταν χαθούν όλα αυτά, τελικά πού πάνε; Δυστυχώς αυτό το βιβλίο δεν έχει την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Έχει όμως τη διάθεση να μιλήσει για την απώλεια ως μέρος της ζωής μας μέσα από δεκαπέντε σύντομες κι ευφάνταστες ιστορίες.

"Όπως και να έχει, όμως, επέστρεψα σήμερα, γιατί σκέφτηκα σοβαρά, ότι χρειάζομαι την βοήθειά σου. Άσχετα με τις προσωπικές μας διαφορές, μόνον εσένα εμπιστεύομαι προσωπικά και τον μακαρίτη τον Γιάννη... Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι ώρα για να ανοίγουμε αυτές τις κουβέντες τώρα... Τι έλεγα; Α, ναι... ότι χρειάζομαι επειγόντως την βοήθειά σου ιδιαίτερα, μετά την τελευταία συνάντησή μου με την Μαρία, που πραγματοποιήθηκε την αμέσως επόμενη ημέρα που έφυγα από εσένα. Νιώθω, ότι τα πράγματα είναι εκτός ελέγχου, είμαι εντελώς μπλοκαρισμένος... Τα θαλάσσωσα Χριστίνα, τα θαλάσσωσα...

Με την αύρα της Θεσσαλονίκης να υπερχειλίζει ή να υπονοείται, δεκατέσσερις ανθρώπινες - και όχι μόνο - ιστορίες παίρνουν τη θέση τους στις γωνιές της πόλης, αρχές Σεπτέμβρη, με το καλοκαίρι να ανασαίνει ακόμη. Μια αλλιώτικη συναυλία στο Θέατρο Δάσους, ένας φοιτητής που νυστάζει, μια σχέση ενός αιώνα, βιβλία που θα σταματήσουν να δανείζονται, μια παλιά ρεμπέτισσα και τα γιασεμιά της φωνής της, η πολύβουη αγορά στο Καπάνι, ένας αμετανόητος εργένης, καφές στη Λεωφόρο Νίκης με ένα κόκκινο πορτοφόλι, δυο αδελφές ψυχές, το Σέιχ-Σου αναδασωμένο με τη μνήμη του ’97, ένας άστεγος πο...

Παράξενες ιστορίες που θα άκουγες στην κατασκήνωση γύρω από την φωτιά. Ή δίπλα σε ένα τζάκι κάποια παγωμένη βραδιά του Χειμώνα. Παράξενες ιστορίες που λέγονται σε απόμερα και σκοτεινά μέρη, υπενθυμίζοντας ότι δεν είμαστε μόνοι και ότι οι σκιές δεν είναι πάντα τόσο αθώες όσο φαίνονται. Παράξενες ιστορίες που τελικά, ίσως να μην ήθελες να ακούσεις ποτέ. Ιστορίες από σενάρια και για σενάρια. Γι’ αυτό και η γραφή του συγγραφέα αφήνει τα λογοτεχνικά μονοπάτια που είχε ακολουθήσει στα προηγούμενα βιβλία του, παίζοντας με τους χρόνους των λέξεων, υπηρετώντας την ιστορία.

Πλατεία Συντάγματος 12 Δεκεμβρίου 2012, ώρα 22:30 Στη Βουλή γίνεται η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2013, που θα ψηφιστεί τα μεσάνυχτα. Στην πλατεία χιλιάδες κόσμου διαδηλώνουν εναντίον των νέων μέτρων. Ένας ξαφνικός έντονος σεισμός προκαλεί την διακοπή της ρευματοδότησης μέσα και έξω από τη Βουλή. Από το σημείο αυτό ξεκινάνε οι οκτώ ιστορίες μας...

Άνθρωποι... Άνθρωποι πολλοί... Πολλά κορμιά, πολλές ψυχές, πολύς πόνος, δάκρυα, γέλια, όνειρα, αγκαλιές, φιλιά, ιδρώτας κι αγωνία. Κάθε οντότητα είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Κόσμοι που σμίγουν, αγαπιούνται, βρίζονται, πληγώνονται, χωρίζουν... για ν' ανταμωθούν με άλλους κόσμους και να επαναληφθούν οι ιστορίες, με μικρές ή μεγάλες παραλλαγές. Στο φόντο, η σύγχρονη εποχή. Ο σημερινός "απολίτιστος" πολιτισμός μας. Και στο κέντρο της σκηνής, άνθρωποι που έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους... Η απέραντη μοναξιά που φωλιάζει μες στο γάμο και οι συχνά "ανίεροι" συμβιβασμ...

12 λιτές ιστορίες για ισάριθμους μήνες, που αποτυπώθηκαν με απλό τρόπο στο χαρτί, χάριν ενός έτους, και εκφράζουν αισιοδοξία. Στις ιστορίες αυτές υπάρχουν χαρακτήρες καλοκάγαθοι, αυστηροί, συναισθηματικοί, αδύναμοι μα και γενναιόδωροι, με ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία.

Ποιος αναρωτιέται πραγματικά για τις παράλογες φοβίες αυτού του κόσμου, για τα κλουβιά μέσα στα οποία ζει; Ποιος έρχεται αντιμέτωπος με τα δικά του ψεύδη, ποιος τολμά να φανταστεί μια άλλη ζωή; Ποιος επαναστατεί στον κοινό τόπο της καθημερινότητας; Ποιος κοιτά τον ουρανό και όχι το ρολόι του; Ποιος προσέχει τις λεπτομέρειες; Η ζωή είναι οι λεπτομέρειές της. Ενώστε αυτά τα δώδεκα κομμάτια, τα φαινομενικά αταίριαστα μεταξύ τους. Θα δείτε πως είναι τα δώδεκα βήματα του ίδιου ταξιδιού. Οι δώδεκα διαφορετικές αφηγήσεις μιας ιστορίας παρηγορητικής σε καιρούς δύσκολους -μα π...

Το περιβάλλον και οι πόλεις δεν είναι τίποτε άλλο από εκφάνσεις της πολιτικής στο χώρο και αυτά τα δώδεκα διηγήματα, αναδεικνύουν αυτό ακριβώς με τη βοήθεια της φαντασίας και του χιούμορ.

Ένας ήρωας της παγκόσμιας μουσικής σκηνής εμπνέει 11 ελληνικές blues ιστορίες και αποδεικνύει για πολλοστή φορά ότι η τέχνη αντιγράφει τη ζωή, είναι διαχρονική και υπερπόντια. Vitabrevis, arslonga.