Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Στο σύνολό τους οι "Τολμηρές ιστορίες" σού μεταδίδουν με θέρμη την ανατρεπτική τους διάθεση και την έντονη ερωτική τους κατάφαση. Ένα βιβλίο ηθικά βλάσφημο και γι’ αυτό όχι μόνο πρωτότυπο, αλλά και σημαντικό". (Μάνος Κοντολέων). "Ο Νίκος Δήμου αναγνωρίζεται κυρίως ως δοκιμιογράφος και αφορισμογράφος, ενώ σχεδόν κανένας δεν παίρνει στα σοβαρά τον λογοτέχνη, που είναι πολύ πιο αξιοπρόσεχτη περίπτωση. [...] Σε όλα αυτά τα κομμάτια... ο λογοτέχνης Δήμου εκφράζεται σχεδόν αβίαστα, δραπετεύει από την προτεσταντική φυλακή του..., με χιούμορ, ευλυγισία, αίσθηση για την λογοτεχν...

«Στο σύνολό τους οι "Τολμηρές Ιστορίες" σου μεταδίδουν με θέρμη την ανατρεπτική τους διάθεση και την έντονη ερωτική τους κατάφαση. Ένα βιβλίο ηθικά βλάσφημο και γι’ αυτό όχι μόνο πρωτότυπο, αλλά και σημαντικό.» Μάνος Κοντολέων «Ο Νίκος Δήμου αναγνωρίζεται κυρίως ως δοκιμιογράφος και αφορισμογράφος, ενώ σχεδόν κανένας δεν παίρνει στα σοβαρά τον λογοτέχνη, που είναι πολύ πιο αξιοπρόσεχτη περίπτωση. [...] Σε όλα αυτά τα κομμάτια... ο λογοτέχνης Δήμου εκφράζεται σχεδόν αβίαστα, δραπετεύει από την προτεσταντική φυλακή του... με χιούμορ, ευλυγισία, αίσθηση για την λογοτεχνι...

Τα 22 διηγήματα της συλλογής αφηγούνται με τον τρόπο τους "μικρές ιστορίες", οι οποίες επιχειρούν να αποδώσουν ελλειπτικά, χωρίς άσκοπες περιγραφικότητες, περίπου "μετέωρες" καταστάσεις. Το ποιητικό ζητούμενο κυριαρχεί μέσα σε τόνους μινιμαλιστικούς και σκηνικά όπου η λεπτομέρεια μεγεθύνεται ανησυχητικά ή ειρωνικά. Πρόσωπα (συνήθως το υποκειμενικό βλέμμα) και καταστάσεις δεν υπακούουν αυστηρά στις επιταγές της κλασικής δραματουργίας, ενώ το σύνολο συντίθεται από ποικιλία θεματικών μοτίβων, τα οποία επιχειρούν να συλλάβουν τα φευγαλέα παράδοξα μικρών και μεγάλων "αντινομ...

Μια ιστορία που μας ταξιδεύει από τον Πόρο στο Σανταντέρ και στο σπήλαιο της Αλταμίρα, σ' έναν κόσμο ρομαντικό και συνάμα, ρεαλιστικό, γεμάτο αισθησιακές εικόνες, που απογειώνουν όλες τις αισθήσεις. Ο Κώστας αποτραβιέται στο νησί του, εκεί όπου γεννήθηκε. Τι ρόλο άραγε έπαιξε σ' αυτήν την ιστορία, ο συνέταιρός του; Ποιο μυστικό κρύβει η Αργυρώ, η παιδική του φίλη στο νησί; Una historia que nos transporta desde la isla de Poros hasta la ciudad de Santander y a las cuevas de Altamira; en un mundo rom?ntico y a la vez realista, repleto de im?genes sensuales, que despiert...

Μα είμαι κι εγώ μπαλόνι όπως εσείς, είπε διστακτικά στα στρόγγυλα μπαλόνια που το κοιτούσαν από ψηλά και γελούσαν μαζί του. Ήταν διαφορετικό από τα άλλα, με ένα σπάνιο, σχεδόν χρυσό χρώμα. Είχε κάθε δικαίωμα να καμαρώνει για την εμφάνισή του όμως δεν είχε καταλάβει ακόμα πόσο όμορφο και ξεχωριστό ήταν.

Μετά από τριάντα χρόνια αναζήτησης του Απόλυτου, Ο συγγραφέας έχει σχεδόν ολοκληρώσει τη "Μητρόπολη", μια σειρά από αυτοτελή λογοτεχνικά έργα, που καταγράφουν τη σχέση μιας συνείδησης με την ιστορία του καιρού της, σχέση επώδυνη και τραγική, απ' την οποία πήγασε μια μεταφυσική φιλοσοφία. Με το "Μητρόπολη" θέλει να πει "Μητρόπολη της Οδύνης" και εννοεί τον χώρο αυτό που ζούμε εμείς οι Νεοέλληνες. Υπάρχει μια σειρά από θέματα που ο συγγραφέας επαναφέρει σχεδόν σ' όλα τα έργα του, είτε γιατί πάντα τον τυραννούν είτε γιατί αποτελούν τα κύρια δομικά υλικά του. Τα θέματα αυ...

Ελευθερία και ελεύθερος άνθρωπος. Αυτές οι δύο έννοιες είναι οι λέξεις-κλειδιά αυτού του διηγήματος. Μπορούμε να γίνουμε κάποια στιγμή ελεύθεροι άνθρωποι; Μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή με περισσότερα θέλω και λιγότερα πρέπει; "Όμως αυτό το γεγονός, δεν ήταν αυτό που τον ενοχλούσε πραγματικά. Αυτό που τον πείραζε πάνω από όλα, ήταν ότι δεν υπήρξε ποτέ του αληθινά ελεύθερος. Ένας πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος, διαμορφωτής της μοίρας του. Αλλά αντιθέτως, έχοντας πια διανύσει περισσότερο από το ήμισυ του προσδόκιμου βίου του παρέμενε ακόμη εξαρτημένος και μπλεγμένος μέσα στα γ...

Τα πιο σκοτεινά Χριστούγεννα φωτίζονται λαμπρά από ένα ψωμί προσφοράς από το χέρι εχθρού. Ότι δόθηκε χωρίς ελπίδα ανταπόδοσης μετουσιώνεται στην καρδιά ενός παιδιού και γίνεται η σωτηρία της ζωής ενός ξένου στρατιώτη. Κατοχή και πείνα στο Βόλο. Η πανιότα γίνεται Χριστόψωμο. Και ένα φτωχό λουστράκι σώζει τον εχθρό που κινδύνεψε για να το ευεργετήσει. Ένα τρυφερό διήγημα βασισμένο σε μια αληθινή ιστορική μαρτυρία.

Μνήμες καλά φυλαγμένες, μνήμες ακριβές, μνήμες φορτωμένες απ' τη χαρμολύπη των ημερών που τις γέννησαν, έρχονται στο παρόν και φέρνουν μαζί τους λίγη απ' τη "ζεστασιά" του ζείδωρου άρτου που τρέφει το σώμα και ευφραίνει την ψυχή των ανθρώπων. Η συγγραφέας, ξεκινώντας απ' το προσωπικό βίωμα, με την πηγαία γλώσσα και τη λιτή και ειλικρινή πρωτοπρόσωπη διήγηση, ξαναζωντανεύει τα παρελθόν της γενιάς της, το οποίο αναπλάθει με τρυφερότητα και ειλικρινή αγάπη, χωρίς να μεμψιμοιρεί για τον "απολεσθέντα παράδεισο"! Ο αναγνώστης, καθώς η αφηγηματική μνήμη μετατρέπει πολύ εύκολα...

Ένας παρατημένος σκύλος και ένα περιστεράκι φιλαράκι. Το τραίνο που έφυγε και ένα ραντεβού σε δύο ώρες. Τα ταξίδια μου είναι σαν τα παραμύθια... Και ένας ξένος από πολύ μακριά! Ένας γλύπτης στα βουνά της Κρήτης και η θεία Αυγούστα με την αγελάδα Φωτέ. Μικρές ιστορίες αγάπης και πόνου... Το ραντεβού στη ζωή που δεν έγινε ποτέ... Περιμένοντας τη φιάλη... Ιστορίες αγάπης, η Λάουρα στη Βενετία, ο Στάθης και η Άννα στην Παβία. Πρόσφυγες στην ίδια την πατρίδα, αέρας και σκόνη... Το ταττού πονάει και... I love you!

Δεκαπέντε ιστορίες. Δεκαπέντε πυρετικές ιστορίες που στροβιλίζονται, κάνουν κύκλους. Πασχίζουν να αποφύγουν η μία την άλλη κι όμως κάπου μέσα στις σκιές ενώνονται πεισματικά. Επαναλαμβάνουν μονολόγους, νυχτερινές προσευχές και αφορισμούς. Επαναλαμβάνονται όπως η κάθε ίδια μέρα που ζούμε μέσα στη ζωή που άλλοτε προσπερνάμε κι άλλοτε κολλάμε στις μικρές κι ασήμαντες για τους άλλους στιγμές της. Ενώνουν τ’ ακροδάχτυλά τους δημιουργώντας γέφυρες ανάμεσα στους ήρωες κι αφήνουν να δραπετεύσει η αίσθηση ότι πρόκειται για έναν και μόνο ήρωα. Κάποιον καθημερινό, ανασφαλή και τελικά...

Όλοι κάποια στιγμή της ύπαρξής μας νιώθουμε χαμένοι στο σκοτάδι. Είναι τέτοιες στιγμές που η ζωή δεν εξελίσσεται όπως θα θέλαμε, που χρειαζόμαστε κάποιον να μας τραβήξει ξανά στο φως. Άνθρωποι τόσο διαφορετικοί από εμάς, αλλά κατά βάθος τόσο ίδιοι. Όπως η κα. Μαρίκα που στα 83 της χρόνια αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή της, την Αλίκη που αντιλαμβάνεται πως η νιότη δεν είναι και τόσο ρόδινη τελικά, τη Σοφία που πασχίζει να βρει τη θέση της σε αυτό τον κόσμο. Άτομα που ζουν ανάμεσά μας και δεν τους αντιλαμβανόμαστε, που επιζητούν αδρεναλίνη σαν την Δανάη και τον Διονύση, ή απλά...

Κάποτε ο μύθος εισβάλλει στην πραγματικότητα και πλάθεται μαζί της, άλλοτε δραπετεύει ή αποστραγγίζεται ως ενδότερη αλήθεια από αυτήν. Στις αφηγήσεις αυτές, με μία εξαίρεση, το φως επικρατεί και καταυγάζει, αλλά μόνον αφού το σκοτάδι διεκδικήσει πλήρως τα δικαιώματά του. Κι όπως ένα λεπτό νήμα ενοποιεί τα διαφορετικά μέρη κάθε οργανικού συνόλου, έτσι κι εδώ μία κρυφή διάθεση, ένα λανθάνον συνολικό αίτημα ή ερώτημα ίσως διαπερνά τα ετερόκλιτα πρόσωπα, τα σκηνικά και τις πλοκές.

Έξι διηγήματα της Ζωής Σπυροπούλου που χαρακτηρίζονται από ρέουσα γραφή, ακριβή περιγραφή προσώπων και καταστάσεων και -το κυριότερο- από τη θέση της απέναντι στα πολιτικά - κοινωνικά φαινόμενα. "Ο μελανοχίτωνας" είναι μια δυνατή εικόνα της τραγικότητας που γέννησε ο Εμφύλιος. Στο "Χαμένο καλοκαίρι" αποδίδει με δυνατή περιγραφή τα αισθήματα των απλών ανθρώπων για το βαθύτερο νόημα του προοδευτικού κινήματος. "Το χτήμα", "Το χρέος", "Η διαπόμπευση", απεικονίζουν τον δεσμώτη κοινωνικά Έλληνα που χάνεται στο τέλμα αντιανθρώπινων τρόπων ζωής. Ο "Επιτάφιος για έναν Περικλή" δ...