Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στα αστυνομικά αναγνώσματα τα εγκλήματα γίνονται στην αρχή ή στη μέση της αφήγησης. "Το ξεκαθάρισμα, αν έρθει, έρχεται μετά την καταστροφή. Ο φόνος έχει γίνει", λέει ο Μπρέχτ. Τι κάναμε εμείς για να τον εμποδίσουμε; Ο ιδιωτικός αστυνομικός Φοίβος Μαύρος, όπως και το όνομά του, είναι ένα άτομο αντιφατικό. Για τον ίδιο ξέρουμε ελάχιστα. Υπάρχει κυρίως μέσα από τις πράξεις των άλλων. Αν και έξυπνος δεν καταφέρνει στο τέλος να αντιστρέψει τη ροή των πραγμάτων. Οι περιπέτειες του Μαύρου και του βοηθού του Στεβή δεν αρχίζουν αλλά -όπως και στη ζωή- τελειώνουν με ένα έγκλημα.

Όταν έπεφτε η νύχτα, η γκουβερνάντα της Έβελιν σήκωνε τα σκεπάσματα του κρεβατιού και γλιστρούσε πλάι μου. Ήταν εποχή που παραπονιόμουν ότι υπέφερα από πόνους στα πόδια μου, ψηλά στους μηρούς. Η γκουβερνάντα ξάπλωνε δίπλα μου, φροντίζοντας ωστόσο να μη μ' ακουμπά με το σώμα της, και χάιδευε τα πόδια μου με μια παλάμη ψυχρή και άκαμπτη, λέγοντάς μου πάντα την ίδια ιστορία, με μικρές παραλλαγές και γρήγορο ρυθμό, λες και η βιασύνη της αυτή θα μ' έκανε να κοιμηθώ πιο γρήγορα. Αλλίμονο, ο ύπνος τέτοιες νύχτες σπάνια μ' έπαιρνε. Η άθλια πλήξη, που μ' έριχνε το παραμύθι της, κι ο...

Περιέχονται τα διηγήματα: "Ο μαύρος γάτος", "Ένας πειρασμός", "Ο σιωπηλός", "Ο βρυκόλακας", καθώς και βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα.

Σύμφωνα με τον Απόστολο Σαχίνη, "ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής είναι ιστορικά και χρονολογικά, ο πρώτος διηγηματογράφος της νεοελληνικής πεζογραφίας, ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά με το λογοτεχνικό αυτό είδος κι έγραψε εικοσιένα πρωτότυπα διηγήματα, κυρίως στα χρόνια ανάμεσα 1847 και 1853". Για τα διηγήματά του, που χαρακτηρίστηκαν περίεργα (βλ. Δημ. Μάργαρης, "Τα παλιά περιοδικά: η ιστορία τους και η εποχή τους"), -περίεργα γιατί "... αντί να στρέψει την προσοχή του στον ελληνικό κόσμο, έγραψε... διηγήματα εντελώς ξένης πνοής, με τους πιο παράξενους τίτλους, όπως "Γλου...

Με χιλιάδες σελίδες καθημερινών χρονογραφημάτων στο ενεργητικό του, ο Γιάννης Κονδυλάκης στάθηκε -ίσως, ή κυρίως γι' αυτόν το λόγο- από τους πιο "ολιγιγράφους" της γενιάς του, αφήνοντας δύο μόνο τόμους διηγημάτων και μία εκτεταμένη νουβέλα, τον πολύκροτο "Πατούχα" - αν δεν θεωρήσουμε τους "Αθλίους των Αθηνών" μέσα στις αυστηρές προδιαγραφές του προσωπικού του ύφους. Τα διηγήματα των δύο αυτών τόμων, και εντελώς ιδιαίτερα το "Όταν ήμουν δάσκαλος" και η "Πρώτη αγάπη", αποτυπώνουν από τη μια μεριά ανάγλυφες τις αρετές του Κονδυλάκη (λιτότητα, αίσθηση του περιττού, θεματική ευ...