Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Κωνσταντίνος Βολανάκης (1837-1907), ο πατέρας της ελληνικής θαλασσογραφίας, απέκτησε την πρώτη του εγκύκλιο παιδεία, όσον αφορά το χρώμα και το σχέδιο, στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου και συγκεκριμένα στο εργαστήριο του Karl von Piloty, όπως και οι σπουδαίοι συνάδελφοι του, Γύζης και Λύτρας. Ο Βολανάκης ξεκίνησε με την τοπιογραφία, όπου οι γερμανικές επιδράσεις με το λυρικό, ατμοσφαιρικό ύφος, είναι φανερές. Κατάφερε ωστόσο να αποσπαστεί πολύ νωρίς από τη γερμανική αφετηρία των σπουδών του και να αποκτήσει γόνιμη επαφή με άλλα ευρωπαϊκά κέντρα. Ο πίνακάς του "Το τσίρκ...

Η κόλαση είναι στη γη και έχει μάλιστα όνομα: Μπεριμπάου. Σε μια από τις άθλιες παραγκουπόλεις του Ρίο ντε Τζανέιρο, σε μια φαβέλα, εκτυλίσσεται η ιστορία ενός παιδιού που ήθελε να γίνει βασιλιάς. Ο Ζοζέ Λουίς Ρέις, γιος μιας θεοσεβούμενης υπηρέτριας, με μια καπάτσα αδερφή που παριστάνει την ενάρετη και έναν πατέρα εξαφανισμένο, μπλέκεται από τα έντεκά του χρόνια στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Από την πρώτη του δουλειά, ως τσιλιαδόρος, μαθαίνει πως για να επιβιώσει πρέπει να επαγρυπνεί και να ανεβαίνει στην ιεραρχία του εγκλήματος, σ’ αυτό τον ζοφερό κόσμο όπου βασιλεύει η...

"Η καταγωγή του Μίνωα ήταν θεϊκή, από τον ίδιο τον βασιλιά των Θεών, τον Δία. Στη Φοινίκη ο Δίας συνάντησε την Ευρώπη. Την ερωτεύθηκε και για να την πλησιάσει μεταμορφώθηκε σε ταύρο όμορφο και παιχνιδιάρη. Η βασιλοπούλα ξεγελάστηκε και κάθισε στη ράχη του. Αμέσως ο ταύρος όρμησε στη θάλασσα και την έφερε στην Κρήτη." Άννα Μιχαηλίδου Περιέχονται οι ενότητες: - Εισαγωγή - Ιστορικό πλαίσιο - Ο αρχαιολογικός χώρος της Κνωσού - Αναπαραστάσεις - Εικόνες

Όταν το 1964 έγινε η πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου η έκφραση "Κήνσορες και θεράποντες" αποτελούσε απλώς έναν τίτλο. Έκτοτε έγινε έκφραση τρέχουσας χρήσης, παροιμιακή σχεδόν αντίθεση. Όταν εμφανίστηκε το βιβλίο, η χρήση οργάνων της αυστηρής έρευνας σε θέματα όπως τα κόμικς, το καταναλωτικό τραγούδι, το λαϊκό αφήγημα, φαινόταν εξωφρενική σε πολύ κόσμο: σήμερα, οι ίδιες οι γενεές, που απάντησαν με τις τεχνικές της εναλλακτικής πληροφόρησης και της αντιπληροφόρησης στην εισβολή των μαζικών μέσων, απέδειξαν ότι το πρόβλημα αυτών των μέσων αγγίζει τον πυρήνα της κοινωνίας μας, δ...

Ήλιος και σκόνη. Ελιόδεντρα και βράχια. Η ζέστη θολώνει τον ορίζοντα. Σ' ένα χωματόδρομο, ένας γάιδαρος προχωρά αργά. Στην πλάτη του κουβαλάει ένα άντρα τόσο άγριο όσο και τα πνεύματα που δραπετεύουν από την κόλαση. Το πεπρωμένο μπαίνει σε λειτουργία... Ο αναβάτης αυτός θα σπείρει μια καινούργια γενιά τους Σκόρτα. Οι Σκόρτα "οι ηλιοφάγοι", που τίποτα δεν τους χορταίνει, κινούνται στους άγονους λόφους του Μοντεπούτσιο, ενός χωριού της Νότιας Ιταλίας, ανάμεσα στο οικογενειακό καπνοπωλείο και τη θάλασσα. Η συναρπαστική ιστορία τους, από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι το 1980, θ...

Στους "Καλούς καιρούς" οι ήρωες δεν αντιδικούν με την τύχη τους. Αναρωτιούνται όμως τι θα έκαναν αν μπορούσαν να ξαναπαίξουν μια παρτίδα μαζί της. Ο Παύλος ελπίζει πως η επιστροφή του στην Ελλάδα θα είναι αρκετή για να διαγραφούν τα λάθη του κι ο Ανέστης πως δεν είναι αργά για ν' αλλάξει τον τόπο διαμονής και τις συνήθειές του. Η Άρτεμη αναζητά τη σωστή λύση στα οικογενειακά της διλήμματα κι ο Νίκος ένα ταιριαστό τέλος στο καινούργιο του βιβλίο. Η Μαρίκα προσπαθεί να τους βοηθήσει όλους, αλλά καταλήγει να αναρωτιέται μαζί μ' αυτούς. Οι καλοί καιροί πλησιάζουν άραγε ή ξεμακ...

Περιέχονται τα μικρά πεζά: "Εγκεφαλικό σάουντρακ", "Η Γκρούσενκα της Μάρκου Ευγενικού", "Γένεση" και "Μαύρη Θάλασσα".

Ο όρος "ελληνιστική" περίοδος είναι αποκύημα ενός Γερμανού λόγιου του 19ου αιώνα, του Gustav Droysen. Κατασκεύασε τη λέξη "ελληνιστικός" για να αποδώσει τη φάση εκείνη του ελληνικού πολιτισμού κατά την οποία τα χαρακτηριστικά και η (σχετική πάντα) ισορροπία της κλασικής εποχής αντικαταστάθηκε από ένα πρωτοφανή δυναμισμό, κληροδότημα της προς ανατολάς ορμητικής επέκτασης των Ελλήνων, και μεταλλάχθηκαν εξαιτίας της επαφής τους με τους ανατολικούς πολιτισμούς. [...] Λίγες ιστορικές περίοδοι έχουν εξάψει τη φαντασία αλλά και την ερευνητική δίψα των ιστορικών όσο η ελληνιστική....

Η Ικαρία δεν είναι ένα από τα πολλά νησιά του Αιγαίου· είναι ένας τόπος μοναδικός, που τα θέλγητρά του δεν περιορίζονται μόνο στις ιαματικές πηγές, γνωστές ήδη από την αρχαιότητα. Αρκεί να ανηφορίσετε για λίγο τις κορδέλες του δρόμου πάνω από τον Άγιο Κήρυκο, και από εκεί ψηλά να ατενίσετε το τοπίο, για να γίνει αμέσως αντιληπτή η ιδιαιτερότητα του νησιού. Τότε θα δείτε μπροστά σας κάποιο γραφικό χωριουδάκι, πνιγμένο στο πράσινο. Οι στέγες των σπιτιών του, όλες με πλάκες, σαν τις πηλιορείτικες και ακόμα πιο όμορφες. Το βουνό κατάφυτο με μια άγρια βλάστηση, πρωτόγονη, και πέ...

Η έκδοση αυτή του λευκώματος είναι μια προσφορά αγάπης των μελών του Φεστιβάλ Ικαρίας προς την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Το Φεστιβάλ Ικαρίας είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία καταστατικά ταγμένη στην υπηρεσία του πολιτισμού γενικότερα και του πολιτισμού της Ικαρίας ειδικότερα. Από τη δημιουργία του στοχεύει στην μελέτη-καταγραφή και προβολή της πολιτισμίκης κληρονομιάς της Ικαρίας, στην ανάδειξη του τρόπου ζωής και της γενικότερης Ικαριώτικης κουλτούρας και τη σύνδεση της με τη σύγχρονη ζωή. Στη μέλετη και προβολή της ιστορίας της, αρχαίας και σύγχρονης, στη διερεύνηση...

Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ (1870;-1934) γεννημένος στη Βαρειά της Λέσβου και μεγαλωμένος στη Σμύρνη, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του ζωγραφίζοντας για ένα κομμάτι ψωμί στο Βόλο και στα χωριά του Πηλίου κι αργότερα (από το 1927 και εξής) ξανά στην πατρίδα του. Ζωγράφισε τοίχους σε σπίτια και αρχοντικά της εποχής, σε καφενεία, μπακάλικα και μύλους, πάνω σε τενεκέδες, σε ξύλα και πανιά, σε δίσκους, σε κάρα, ακόμα και πάνω σε ναυτικούς σάκους. Απεικόνισε σκηνές από την ελληνική ιστορία, τον Ερωτόκριτο, από το βίο των λαϊκών ηρώων, εξωτικά κυνήγια και τόπους, καθημερ...

Κάποιο μεσημέρι που έτρωγα μόνος μου στον Δημόκριτο, ένα εστιατόριο κοντά στο διαμέρισμά μου στην Αθήνα, εμφανίστηκες στην είσοδο του μαγαζιού και έριξες μια προσεκτική ματιά γύρω σου. Είχα τελειώσει το φαγητό μου και διάβαζα την εφημερίδα. Το βλέμμα σου με προσπέρασε όπως προσπέρασε και τους άλλους θαμώνες. Προσπάθησα να μετριάσω την απογοήτευσή μου. Συλλογίστηκα ότι είχαμε δώδεκα χρόνια να ιδωθούμε. Αναλογίστηκα όλες τις αλλαγές που είχε υποστεί στο διάστημα αυτό το πρόσωπό μου... Ατένισες για δεύτερη φορά την πελατεία. Με κοίταξες ξανά, πίστεψα ότι ήσουν έτοιμη να στραφ...