Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στους "Καλούς καιρούς" οι ήρωες δεν αντιδικούν με την τύχη τους. Αναρωτιούνται όμως τι θα έκαναν αν μπορούσαν να ξαναπαίξουν μια παρτίδα μαζί της. Ο Παύλος ελπίζει πως η επιστροφή του στην Ελλάδα θα είναι αρκετή για να διαγραφούν τα λάθη του κι ο Ανέστης πως δεν είναι αργά για ν' αλλάξει τον τόπο διαμονής και τις συνήθειές του. Η Άρτεμη αναζητά τη σωστή λύση στα οικογενειακά της διλήμματα κι ο Νίκος ένα ταιριαστό τέλος στο καινούργιο του βιβλίο. Η Μαρίκα προσπαθεί να τους βοηθήσει όλους, αλλά καταλήγει να αναρωτιέται μαζί μ' αυτούς. Οι καλοί καιροί πλησιάζουν άραγε ή ξεμακ...

Ήλιος και σκόνη. Ελιόδεντρα και βράχια. Η ζέστη θολώνει τον ορίζοντα. Σ' ένα χωματόδρομο, ένας γάιδαρος προχωρά αργά. Στην πλάτη του κουβαλάει ένα άντρα τόσο άγριο όσο και τα πνεύματα που δραπετεύουν από την κόλαση. Το πεπρωμένο μπαίνει σε λειτουργία... Ο αναβάτης αυτός θα σπείρει μια καινούργια γενιά τους Σκόρτα. Οι Σκόρτα "οι ηλιοφάγοι", που τίποτα δεν τους χορταίνει, κινούνται στους άγονους λόφους του Μοντεπούτσιο, ενός χωριού της Νότιας Ιταλίας, ανάμεσα στο οικογενειακό καπνοπωλείο και τη θάλασσα. Η συναρπαστική ιστορία τους, από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι το 1980, θ...

Όταν το 1964 έγινε η πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου η έκφραση "Κήνσορες και θεράποντες" αποτελούσε απλώς έναν τίτλο. Έκτοτε έγινε έκφραση τρέχουσας χρήσης, παροιμιακή σχεδόν αντίθεση. Όταν εμφανίστηκε το βιβλίο, η χρήση οργάνων της αυστηρής έρευνας σε θέματα όπως τα κόμικς, το καταναλωτικό τραγούδι, το λαϊκό αφήγημα, φαινόταν εξωφρενική σε πολύ κόσμο: σήμερα, οι ίδιες οι γενεές, που απάντησαν με τις τεχνικές της εναλλακτικής πληροφόρησης και της αντιπληροφόρησης στην εισβολή των μαζικών μέσων, απέδειξαν ότι το πρόβλημα αυτών των μέσων αγγίζει τον πυρήνα της κοινωνίας μας, δ...

"Η καταγωγή του Μίνωα ήταν θεϊκή, από τον ίδιο τον βασιλιά των Θεών, τον Δία. Στη Φοινίκη ο Δίας συνάντησε την Ευρώπη. Την ερωτεύθηκε και για να την πλησιάσει μεταμορφώθηκε σε ταύρο όμορφο και παιχνιδιάρη. Η βασιλοπούλα ξεγελάστηκε και κάθισε στη ράχη του. Αμέσως ο ταύρος όρμησε στη θάλασσα και την έφερε στην Κρήτη." Άννα Μιχαηλίδου Περιέχονται οι ενότητες: - Εισαγωγή - Ιστορικό πλαίσιο - Ο αρχαιολογικός χώρος της Κνωσού - Αναπαραστάσεις - Εικόνες

Η κόλαση είναι στη γη και έχει μάλιστα όνομα: Μπεριμπάου. Σε μια από τις άθλιες παραγκουπόλεις του Ρίο ντε Τζανέιρο, σε μια φαβέλα, εκτυλίσσεται η ιστορία ενός παιδιού που ήθελε να γίνει βασιλιάς. Ο Ζοζέ Λουίς Ρέις, γιος μιας θεοσεβούμενης υπηρέτριας, με μια καπάτσα αδερφή που παριστάνει την ενάρετη και έναν πατέρα εξαφανισμένο, μπλέκεται από τα έντεκά του χρόνια στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Από την πρώτη του δουλειά, ως τσιλιαδόρος, μαθαίνει πως για να επιβιώσει πρέπει να επαγρυπνεί και να ανεβαίνει στην ιεραρχία του εγκλήματος, σ’ αυτό τον ζοφερό κόσμο όπου βασιλεύει η...

Ο Κωνσταντίνος Βολανάκης (1837-1907), ο πατέρας της ελληνικής θαλασσογραφίας, απέκτησε την πρώτη του εγκύκλιο παιδεία, όσον αφορά το χρώμα και το σχέδιο, στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου και συγκεκριμένα στο εργαστήριο του Karl von Piloty, όπως και οι σπουδαίοι συνάδελφοι του, Γύζης και Λύτρας. Ο Βολανάκης ξεκίνησε με την τοπιογραφία, όπου οι γερμανικές επιδράσεις με το λυρικό, ατμοσφαιρικό ύφος, είναι φανερές. Κατάφερε ωστόσο να αποσπαστεί πολύ νωρίς από τη γερμανική αφετηρία των σπουδών του και να αποκτήσει γόνιμη επαφή με άλλα ευρωπαϊκά κέντρα. Ο πίνακάς του "Το τσίρκ...

Ο Κωνσταντίνος Μαλέας (1879-1928) υπήρξε μια παραδειγματική περίπτωση αφοσίωσης και μετεξέλιξης της ζωγραφικής παράδοσης που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα, από τις Σχολές του "Μονάχου" και του "Παρισιού". Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, όπου και σπούδασε την αρχιτεκτονική, ο Μαλέας συνέχισε τις σπουδές του στη ζωγραφική στο Παρίσι, για εφτά χρόνια (1901-1908). Από νωρίς, ο κατεξοχήν πλαστικός χώρος στον οποίο αναζήτησε το προσωπικό ύφος του υπήρξε η τοπιογραφία. Όμως, τα τοπία του Μαλέα δεν εξυπηρετούν μια αναπαραστατική ηθογραφία. Δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως περι...

Ο Κωνσταντίνος Παρθένης (1878-1967) υπήρξε η δεσπόζουσα μορφή στην ελληνική τέχνη σε όλο το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Η επίδρασή του είναι αναμφισβήτητη σε ομοτέχνους αλλά και σε γλύπτες και χαράκτες -ιδίως μετά το 1929 όταν αρχίζει να διδάσκει στη Σχολή Καλών Τεχνών. Είναι στην ουσία ο πρώτος "μοντέρνος" στην Ελλάδα της εποχής. Ένας ζωγράφος που ανδρώνεται μέσα στην ατμόσφαιρα της βιεννέζικης πρωτοπορίας και που, στη συνέχεια, εμπνέεται από τον γαλλικό Συμβολισμό καθώς και από την σεζανική μεταϊμπρεσιονιστική οπτική. Ο μοντερνισμός του διαπιστώνεται, πέρα από τα εμφα...

[...] Τα έργα του Τσόκλη, ως σταθερά και επίμονα ερωτήματα σχετικά με τη ροή και τη ρευστότητα της φαινομενικής πραγματικότητας, της συνεχώς μεταβαλλόμενης και διφορούμενης, μετατρέπουν τη βαθύτερη ουσία της σε εικαστικές μορφές που ως γοητευτικές σφίγγες αναρτούν μπροστά στα μάτια μας του πίνακες-γρίφους που καλούμαστε να λύσουμε. Πράγματι, η τέχνη του, που δεν είναι καθόλου διακοσμητική, έχει μια εμβληματική βάση και είναι διαποτισμένη από αγωνία και μια πειραματική διάθεση που έχει τελικό σκοπό τη γνώση, οδηγώντας έτσι τον Τσόκλη σε συνεχώς καινούριες και ευμετάβλητες πλ...

[...] Το "Λεμονοδάσος" (1930), με το οποίο γίνεται η πρώτη εμφάνιση του Κοσμά Πολίτη στα γράμματα, είναι μια ιστορία γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, εν είδει ημερολογίου. Καλύπτει τον ίδιο χρόνο που καλύπτουν τα αναφερόμενα γεγονότα και αφηγείται τον νεανικό έρωτα ανάμεσα στον Παύλο, το κεντρικό πρόσωπο, ένα νέο με επιτυχημένη σταδιοδρομία, γεμάτο όρεξη για ζωή και πόθο να χαρεί τα νιάτα του, και τη Βίργκω, το νεαρό κορίτσι από τον Πόρο που εγκλιματίζεται σιγά σιγά και στην κυριολεξία "ετοιμάζεται" να ενσαρκώσει την πραγματικότητα του απόλυτου έρωτα που βιώνει στο πρόσωπό της ο...

Ένα λεξικό που δίνει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να έχει μια συνοπτική άποψη για όρους και νεολογισμούς που έχουν χιλιοειπωθεί και για τους οποίους έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες από κορυφαίους και μη επιστήμονες. Ένα λεξικό με επιστημονικούς, θρησκευτικούς, καλλιτεχνικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς, πολιτικούς, φιλοσοφικούς όρους με κοινό χαρακτηριστικό την κατάληξη -ισμός.

Όταν ήταν παρών ο Γουίλλομπυ, η Μάριαν δεν είχε μάτια για κανέναν άλλον. Οτιδήποτε έκανε αυτός ήταν σωστό· οτιδήποτε έλεγε ήταν έξυπνο. Κι εκείνος, από την πλευρά του, τις βραδιές που έπαιζαν χαρτιά στο Παρκ, έκλεβε τον εαυτό του και όλους τους άλλους για να την αβαντάρει. Αν η βραδιά ήταν χορευτική, ήταν ο αποκλειστικός σχεδόν καβαλιέρος της, και όταν αναγκάζονταν να χωριστούν για έναν-δυο χορούς, φρόντιζαν να βρίσκονται δίπλα και σπάνια έλεγαν κουβέντα σε οποιονδήποτε άλλον. Η συμπεριφορά αυτή, όπως είναι ευνόητο, τους έκανε επίκεντρο της γενικής θυμηδίας. Αλλά τα γέλια κ...

"Δεν αμφισβητώ ότι οι πατέρες της Εκκλησίας δανείστηκαν κάποια ρητορικά σχήματα από τους αρχαίους συγγραφείς, απάντησε ο Βεζιρτζής. Υπήρξαν ωστόσο θανάσιμοι εχθροί της κλασικής παιδείας και του πολιτισμού των αρχαίων. [...] Ο διασυρμός του ελληνισμού από την Εκκλησία υπήρξε τόσο συστηματικός ώστε οι Έλληνες αναγκάστηκαν ν' αλλάξουν όνομα, να μετονομαστούν σε Ρωμαίους, Ρωμιούς ή Γραικούς. Σε ορισμένες τοιχογραφίες του Αγίου Όρους απεικονίζονται μαζί με τους αγίους και τους αγγέλους διάφοροι φιλόσοφοι, ο Αριστοτέλης, ο Πλάτων, ο Σωκράτης, ο Πυθαγόρας. Όλοι φορούν στέμμα, έχου...

Αυτό το ωραίο και ευχάριστο βιβλίο αποτελεί ιδεώδη εισαγωγή στη σκέψη σχετικά με την τέχνη. Η Cynthia Freeland εξηγεί γιατί η καινοτομία και η διαμάχη βρίσκονται μονίμως στην πρωτοπορεία της τέχνης, και γιατί αυτό έχει σημασία. Μελετά τη σχέση της τέχνης με το ωραίο, τον πολιτισμό, το χρήμα, το φύλο και τη νέα τεχνολογία και προχωρεί αναφερόμενη παραδειγματικά στον Rembrandt, τον Goya και τον Damien Hirst αλλά και στα αφρικανικά γλυπτά-φετίχ, τους χορούς των Ινδιάνων Pueblo και το MTV.