Αποποίηση επί σκηνής
Πρίμπας Γιώργος
Ενδυμίων (2009)
Πότε έπαιξα μικρός εγώ; Ποτέ! Έπρεπε να διαβάζω συνέχεια ώστε να είμαι ο πρώτος μες στην τάξη! Ποια τάξη; στο σχολείο! ποιο σχολείο; στην Ελλάδα όλη! ποια Ελλάδα; στον κόσμο! Εκτός από το άριστα κάθε τι άλλο ήταν μηδέν! Αποτυχία! Τίποτα! Εκτός από το άριστα, ποιο άριστα; ποιο πάνω!... Όλα τα άλλα δεν ήταν για μένα. Ήταν για τους άλλους! Για μένα... Έπρεπε!... Μόνον η κορυφή! Έπρεπε!... Να μιλάνε όλοι! Έπρεπε!... Να μην υπάρχει όριο για μένα! Και ο Κώστας; Το κακόμοιρο, δε μπορούσε... Έτσι έλεγε η μαμά! Μου επέτρεπε, όμως, να τον έχω φίλο γιατί ήταν καλό παιδί και ήξερε και...
Παλατινή ανθολογία
Ενδυμίων (2009)
"Γδύσου κι άσε τα μέλη μου τα μέλη σου να βρούνε κι ανάμεσά μας, τίποτε - τα πάντα ας ενωθούνε. Ακόμη και το αραχνωτό υφαντό που σ' αγκαλιάζει με τείχος αδιαπέραστο της Βαβυλώνας μοιάζει. Τα στήθη μου στα στήθη σου, τα χείλη μου στα χείλη, μα τ' άλλα ας κρύψει η σιωπή - μ' αυτήν είμαστε φίλοι." (V 252. ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΛΕΝΤΙΑΡΙΟΥ) 125 επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας και 15 αποσπάσματα από το ευρύτερο πεδίο της αρχαίας ελληνικής ποίησης επιλέγονται με κριτήριο την ποιητική συγκίνηση που προκαλούν και αποδίδονται με έμμετρους ομοιοκατάληκτους στίχους, σε αναλογία με τ...
Ήχος από νερό
Καλογεροπούλου Έφη
Ενδυμίων (2010)
ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ Δεν θα πάμε. Το ξέρω. Σε κάποια ναι. Δύο, τρία. Ίσως. Το πολύ. Στα άλλα όχι. Σίγουρα όχι. Τα ταξίδια εννοώ αυτά πού κάθε βράδυ σχεδιάζουμε γελώντας και περνάμε όμορφα και σ΄αγαπώ ακόμα κι όταν στις λεπτομέρειες διαφωνούμε μα στο τέλος συμφωνούμε και ξέρω πως ξέρεις κι εσύ ότι δεν θα πάμε σε όλα όχι τουλάχιστον σε όλα. Και περιμένω με χαρά απόψε και πάλι το επόμενο ταξίδι να σχεδιάσουμε ,το δικό μας αυτό πού δεν θα πάμε.