Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ξύπνησα απότομα με την κρέμα του εφιάλτη ακόμη στο πρόσωπό μου. Ο αέρας είχε καταφέρει να ανοίξει τα παντζούρια και να εισβάλει στο άδειο μου δωμάτιο. Έμεινα για λίγο ακίνητος ακούγοντάς τον να σφυρίζει συνειδητοποιώντας πως σφύριζε παράλληλα κι εντός μου. Μην κατέχοντας τίποτα και κανέναν, μην κατέχοντας καν εμένα, ήμουν το άδειο δωμάτιο μες στα μάτια μου, ήμουν τα άδεια μάτια που κοιτούσαν το δωμάτιο.

Αν η Αγάθη Χρήστου είχε γεννηθεί στην Τορκί του Ντέβον το 1890, ίσως και να λεγόταν Άγκαθα Κρίστι. Η τύχη όμως το έφερε να γεννηθεί στη σύγχρονη Αθήνα, και να γίνει φανατική αναγνώστρια της αγγλίδας συνονόματής της. Ο κόσμος του Ηρακλή Πουαρώ είναι το παράλληλο σύμπαν με το οποίο συνδιαλέγονται τα καθημερινά υπαρξιακά δράματα αυτής της ευαίσθητης μισανθρώπου που δυσκολεύεται να συμφιλιωθεί με το πέρασμα του χρόνου. Γιατί δεν κρύβει τα καλοκαιρινά της; Γιατί στολίζει δύο χριστουγεννιάτικα δέντρα; Γιατί βγάζει ακτινογραφίες και τις παρατάει στα αζήτητα των νοσοκομείων; Γιατί...

Στα λαϊκά τραγούδια που αγαπάω οι ήρωές μου δεν καταλήγουν πουθενά, όπως οι πρωταγωνιστές σε κάποια γουέστερν. Αποφασίζουν βέβαια αμέσως, αν και υποπτεύομαι ότι μετά από λίγο καιρό, θα πέσουν στα ίδια λάθη, για να πάρουν, πάλι αμέσως, την ίδια ακριβώς απόφαση. Καταδικασμένοι να μιλάνε σε έναν κόσμο που αμφιταλαντεύεται, που μπερδεύεται, που τα χάνει και τα ξαναβρίσκει, του προσφέρουν ξημερώματα την αυταπάτη ότι είναι σε θέση να ξεδιαλύνει τα πράγματα πατώντας σίγουρα για τρία λεπτά σ' ένα ζεϊμπέκικο. Μερικές φορές είναι η ξαφνική επίγνωση της κρυμμένης δύναμης, η πρωτόγνωρη...

Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον ο πληθυσμός της γης έχει συγκεντρωθεί -λόγω πολέμων και κλιματικής αλλαγής- σε είκοσι mega-cities πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων κατοίκων η κάθε μια. Στον πλανήτη επικρατεί παράνοια, βαρβαρότητα, βλακεία και τερατωδία. Το Λονδίνο -η οικονομική μητρόπολη του κόσμου- είναι χωρισμένο στα δύο. Το κάτω απ' τον Τάμεση νότιο μέρος και το βόρειο. Το νότιο τμήμα έχει καταληφθεί από φανατικούς οι οποίοι με αρχηγό τον Little John το ανακήρυξαν σε Ανεξάρτητη Τζαμαχιρία. Στο βόρειο μέρος κυριαρχούν οι ολιγάρχες του παγκόσμιου πλούτου. Τα δύο μέρη βρίσκοντ...

Είναι πολύ πιθανό να σκεφτούν οι αναγνώστες των ιστοριών που ακολουθούν πως ό,τι θα διαβάσουν βρίσκονται στο πλαίσιο μιας πιθανής ψυχαγωγικής ανάγνωσης, να είναι αποκυήματα κάποιας νοσηρής φαντασίας. Στις σκέψεις αυτές ο συγγραφέας του παρόντος δεν πρόκειται να προβάλει αντίλογο, σε όλους εκείνους που τυχόν σκέπτονται έτσι, αφού η χρονική απόσταση που με χωρίζει από τα τεκταινόμενα απέχει... αιώνες! ... Για όλες αυτές τις βασανιστικές περιπέτειες που τεχνηέντως ξεχάστηκαν από τους μεγαλύτερους στα χρόνια, που πέρασαν στα χρονοντούλαπα της ιστορίας και της πολιτικής λήθης...

Noir λογοτεχνία, ιπποτικό αφήγημα ή σουρεαλιστικό μυθιστόρημα; Κάπου ανάμεσα κρύβεται η αλήθεια...

Περιέχονται τα έργα: - Ο βασιλιάς των κρυπτογράφων - Ο Χρυσοκάνθαρος - Η Σφίγγα

"Τι να 'ναι αυτό;" αναρωτήθηκε η Ορτένσια, μυρίζοντάς το και χώνοντας μέσα το δάχτυλο. "Να δω κι εγώ!" είπε με περιέργεια η Ορτανσία. "Να δεις που θα 'ναι κάποιο μπλε ζαχαρωτό..." Δοκίμασαν λίγο, όσο κόλησε στο δαχτυλάκι. "Πικρό!" απεφάνθησαν εν ενί στόματι, σουφρώνοντας ταυτόχρονα τις όμοιες φατσούλες τους. Μισή ώρα αργότερα, η μπλε ζάχαρη ενήργησε ολοκληρωτικά και αναπόδραστα και η νύχτα που ακολούθησε ήταν μακρά και εφιαλτική.

Για να διηγηθεί κανείς και να περιγράψει στην πληρότητά της τη χασιστική ψευδαίσθηση, χρειάζεται ένας ολόκληρος τόμος, και βέβαια ένας απλός επιφυλλιδογράφος, δεν θα επέτρεπε ποτέ στον εαυτό του να αποτολμήσει ν' αναπλάσει εξ' αρχής την Αποκάλυψη.

Κείνα τα βρωμερά όρνια είναι πτηνά Θανάτου. Μ' έχουν σκιάσει σ' όλη μου τη ζωή. Κι είναι μόνο τώρα που μπορώ να τα τυλίξω. Με τα μάτια μου.

Σκόρπιοι και ανερμάτιστοι γύριζαν, όπως και οι Αμερικάνοι, γύρω απ την ουρά τους... Αυτή η κατάσταση για τους περισσότερους έτεινε να ξεφτίσει... Ορισμένοι, βλέπεις, είχαμε φιλοδοξίες... Μας άρεσε και η συλλογικότητα... Από την αντίπερα πλέον όχθη ο Λεωνίδας Χρηστάκης, ψυχοπομπός των εξ αγχιστείας Ελλήνων και αμερικανών beat αδελφών, μας στέλνει ένα ακόμη βιβλίο του, ίσως από τα πιο σημαντικά στα κατάλοιπά του, αφενός γιατί ανατέμνει το βίο και τα έργα ενός πλήθους δημιουργών με έντονη παρουσία και επιρροή στην Ελληνική και Παγκόσμια Γραμματεία και αφετέρου γιατί συμμ...

Ελάχιστα λεπτά παρατήρησης, καταγραφής διαστάσεων, καταστάσεων και παραστάσεων, συνειρμικής αυτό-εγκατάλειψης στο κέντρο της Αθήνας και στο ολόγραμμα του νου, ομφαλών της πλανητικής μας κοινοτοπίας και κομπόστερ κάθε ευαίσθητης (παραίσθητης ή και αναίσθητης) υποκειμενικότητας. Σε μία, δέκα ή άπειρες διαφορές: το φάσμα των ρωγμών της κανονικότητας, μεταξύ ψευδοπραγματικού και αλληλομικρογονιμοποιήσεων έξω- ενδο- χώρας.

Πάρε μια γεύση από τον Κάτω Κόσμο που σε περιμένει. Επιστροφή εγγυημένη.

Είναι να φοβάσαι και να μετράς -περασμένα μεσάνυχτα- τους σκληρούς και μοιραίους χτύπους του ρολογιού, είναι το φορτίο ενός σώματος που αλλάζει απότομα πλευρό, είναι να ανοίγεις τα βλέφαρα, είναι κάτι σαν πυρετός που δεν είναι πραγματική αγρύπνια, είναι να ψιθυρίζεις στίχους που έχεις διαβάσει εδώ και χρόνια, είναι να τα βάζεις με τον εαυτό σου που ξαγρυπνά όταν οι άλλοι κοιμούνται, είναι να θέλεις να βυθιστείς στο όνειρο και να μην το μπορείς, είναι ο τρόμος να ζεις και να συνεχίζεις να υπάρχεις...

Θα ήταν ίσως κοινότοπο να πει κανείς, παραφράζοντας τους Karl Marx και Friedrich Engels, ότι "ένα φάντασμα στοιχειώνει τη φιλοσοφία, το φάντασμα του σχετικισμού. Όλες οι δυνάμεις της γέρικης φιλοσοφικής σκέψης ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να το κυνηγήσουν: ο Πλάτων και ο Descartes, ο Kant και ο Davidson, οι αριστεροί διανοούμενοι και οι δεξιοί τεχνοκράτες." Ένας συγγραφέας δηλώνει με αγωνία ότι η νίκη του σχετικισμού "θα ήταν μια νίκη για το Βασίλειο του Σκότους", ενώ ο Gottlob Frege, αντιμέτωπος με μια μορφή σχετικισμού στη λογική, το λεγόμενο ψυχολογισμό, αναφωνεί με...

Έπεφτα, έπεφτα, έπεφτα, όλο και πιο χαμηλά, σαν σε κενό αέρος, χωρίς ν' αλλάξω θέση. Οι αισθήσεις λες κι έφευγαν εκείνη την στιγμή έξω από το σώμα μου, χάνοντας την νιώση του πραγματικού σχήματος. Κάπως έτσι μάλλον γίνεται και με τον ύπνο. Ούτε αργή, ούτε γρήγορη κίνηση: μια αέναη στάθμη βάρους πάνω από τη γη. Θυμάμαι που διάβαζα πάντα τις ώρες ανατολής και δύσης του ηλίου ξανά τις σελίδες του ημερολογίου μου. Κάθε μέρα κι ένα μικρό τετράστιχο γραμμένο στην πίσω σελίδα.

Οι ανά χείρας σχεδιοκρότοι ανάγονται στο απώτερο παρελθόν (κάπου στην σκοτεινή δεκαετία του '80) και μέχρι πρόσφατα παρέμεναν ανενεργοί. Ο Τέος Ρόμβος έχει στην κατοχή του φλέγον υλικό και το έχει αναρτήσει στο διαδίκτυο.

Μία χονδρή καπνοσακκούλα τελωνοσταθμάρχου επί της τραπέζης. Δέκα σιγάρα κατά οικτρόν τρόπον στρημένα, δέκα πίπες, δέκα πέννες, δέκα καλαμάρια και δέκα αναστεναγμοί. Ο Μπάμπης (αφίνων την πένναν δια να πάρη άλλην): Ώωωωχ! Μια φωνή: Τι έχεις Μπάμπη; Ο Μπάμπης (θρηνωδώς): Κοκκαλίτιδα! (Σημ. Νόσος άγνωστος εις την παθολογίαν, ανακαλυφθείσα υπό τον διασήμου παθολόγου Μπάμπη, όταν δεν θέλη να γράψη) Από την καπνοσακκούλα εκείνη και την κοκκαλίτιδα εξήλθε τριάντα ετών ιλαρογραφία, η οποία ως καγχαστικόν πνεύμα υγιούς ευθυμίας θα διέλθη τας γενεάς. Εάν ο γέλως είνε ιατρι...

Αν εζητείτο λέξις δυναμένη μόνη αυτή να συνοψίση την όλην ημών κατάστασιν, αναμφιβόλως ουδεμία άλλη θα ηδύνατο να εκπληρώση τούτο ακριβέστερον και εκφραστικώτερον ή το μονοσύλλαβον καββαλιστικόν λεξείδιον της χρημαστικής argot κρακ. Αυτή η κυβέρνησις εκήρυξεν από πολλού το οικονομικόν κρακ. Η φιλολογία μας ευρίσκεται εις διηνεκές κρακ γενναίων εμπνεύσεων και αξίων λόγου έργων. Κρακ πολιτικών ανδρών, κρακ κοινωνικών συμβάντων, μεγάλων επιχειρήσεων, αξιομνημόνευτων πράξεων, κινήσεως, ζωής. Εν τω μέσω λοιπόν της κρακαστροφής ταύτης μεταφέρων την σκηνήν μου από του αοιδίμου Α...