Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Η ΠΕΙΝΑ Χορτάσαμε απ' τα φαγιά, τα πιοτά, τα τσιγάρα, τις εκδρομές, τα νυχτογυρίσματα, τα χόμπι, τις κατευναστικές ουσίες και τις καθησυχαστικές θεωρίες. Πεινάμε για δημοκρατία και αίσθημα. ΜΑΡΚΗΣΙΟΣ ΝΤΕ ΣΑΝΤ Έναν καιρό εντρυφούσα μανιωδώς στα έργα του Σαντ. Κάπου είχα διαβάσει πως μέσα στα όργιά του ήταν η μεγαλύτερη άρνηση της αστικής κοινωνίας, η εκ των ένδον απόρριψή της, η πρωιμότερη αμφισβήτηση της οικογένειας και της εξουσίας. Τα έβλεπα όλα αυτά, αλλά υπό συνεχή σηκωμάρα. Τελικά πήρε αυτή το πάνω χέρι, δεν μ' άφηνε να προσηλωθώ. Η τσόντα ταιριάζει...

τι ειρωνεία χρόνε κι αυτή εμείς να είμαστε ελάχιστοι κι Εσύ να λιγοστεύεις ------------------------------------------------ παντού δρομάκια αδίστακτα να βγάζουν καρφί στο κορμί της ----------------------------------------------------- ετούτη η σελίδα ας μείνει λευκή δεν αρκούν οι σκοτούρες μας πρέπει σώνει και καλά να κάνουμε λογοτεχνία;

Στο βιβλίο αυτό αναδεικνύεται η πολιτική-αναρχική διάσταση των γραπτών του Κάφκα και εξετάζεται το γιατί αποσιωπήθηκε αυτή η παράμετρος από την επίσημη κριτική, καθώς και γιατί υποβαθμίστηκε η αντίστοιχη σύνδεσή του με αναρχικούς κύκλους της Πράγας από πολλούς βιογράφους του. Αναλύονται τα μυθιστορήματα και οι νουβέλες του Κάφκα (η "Δίκη", ο "Πύργος", η "Μεταμόρφωση", η "Σωφρονιστική αποικία", η "Αμερική", η "Φωλιά") που αποδεικνύουν πως υπήρξε ένας διεισδυτικός κριτικός της εξουσίας, της γραφειοκρατίας, του καπιταλισμού, του νόμου, της πατριαρχίας και των φυλακών. Επιπλέ...

Tα βιβλία των ελευθεριακών ιστορικών, όπου η ιστορική έρευνα είναι αδιαχώριστη από την αφοσίωση στον αγώνα, προσφέρουν σήμερα στον αναρχισμό δύναμη και συνοχή με τρόπο εξίσου ζωτικό με εκείνον του έργου φιλοσόφων και θεωρητικών, γιατί τα βιβλία αυτά αναδεικνύουν την ιστορική και την ανθρώπινη διάσταση του αναρχισμού. Η συνεισφορά των αυτοβιογραφιών και των απομνημονευμάτων συγκροτεί μια ελευθεριακή βιβλιοθήκη ακαταμάχητη, ένα εργαλείο για να διευρυνθούν οι προοπτικές του κοινωνικού κινήματος, να ξυπνήσει η φαντασία του. Μέσα από τέτοιες προσπάθειες, το παρελθόν έρχεται στη...

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται ανάγλυφα τα βασικά στοιχεία της φιλοσοφικής κοσμοθεώρησης του μεγάλου ρώσου αναρχικού Μιχαήλ Μπακούνιν, έτσι όπως τα συνέλεξε από διάφορα έργα του και τα συστηματοποίησε σε ένα εύληπτο και συμπαγές σύνολο ο ομοϊδεάτης και συμπατριώτης του Γκ. Π. Μαξίμοφ. Κάτω από ένα αυστηρά υλιστικό-ιστορικό πρίσμα, ο Μπακούνιν διερευνά εδώ τη φύση και τις μεταβολές του ανθρώπου στην αλληλεπίδρασή τους τόσο με την εξωτερική φύση (το φυσικό περιβάλλον) όσο και με την εσωτερική φύση. Και το βάρος της ανάλυσής του πέφτει, φυσικά, σ' αυτή την εσωτερική φύση, της...

Περιεχόμενα του τόμου: Ελευθερία και ισότητα Φεντεραλισμός Αποτίμηση των θεωριών του κρατικού σοσιαλισμού Κριτική του μαρξισμού Εξέταση του σοσιαλδημοκρατικού προτάγματος Σοσιαλισμός δίχως κράτος: Αναρχισμός Ίδρυση της Πρώτης Διεθνού Γυναίκες, γάμος, οικογένεια

Όταν γράφεις δεν ανήκεις πουθενά, δεν πιστεύεις σε τίποτα. Καρφώνεις του φέρετρού σου τις σανίδες. Η καταστροφή είναι η μόνη βιώσιμη καριέρα. Τα υπόλοιπα είναι λίπασμα. Νέοι καλλιτέχνες και διανοητές ευδοκιμούν. Μυρωδιά απορρυπαντικού μπαίνει απ’ το παράθυρο, πράκτορες καθαρίζουν τα όπλα τους, μητέρες νταντεύουν τα παιδιά τους. Το άνοιγμα των ανθών. Στο ασβεστωμένο νεκροταφείο του Λαράς οι άνεμοι από τον Ατλαντικό λυσσομανάνε με τα καρφιά και τις τσιμπίδες των οιωνών που πέρασαν σε αχρησία. Η μόνη αλήθεια είναι η καταστροφή και το τέλος η μόνη συμπόνια γι’ αυτήν.

Τριάντα πέντε ποιητές κάτω των τριανταπέντε σαράντα ποιήτριες κάτω των σαράντα ενενήντα έξι ποιητές σε εξήντα εννέα ποιητικές στάσεις ποιήτριες με διπλό επώνυμο και οικιακή βοηθό ποιητές με πισίνα και μεζονέτα στα βόρεια της πρωτεύουσας ποιήτριες με δυο μεταπτυχιακά κι ένα διδακτορικό ποιητές με εξοχικό και θέα στο απόλυτο γαλάζιο του αιγαίου ποιητές της κυβέρνησης ποιήτριες της αντιπολίτευσης εξωκοινοβουλευτικοί ποιητές εκπρόσωποι τύπου στο υπουργείο πολιτισμού στην εταιρεία συγγραφέων στην εθνική βιβλιοθήκη δίχως βιβλία απαγγέλλουν στην κατάφωτη σάλα σ...

Τα δοκίμια αυτά, που επανεκδίδονται σήμερα 20 χρόνια μετά την πρώτη τους συγκεντρωτική δημοσίευση, είχαν, μέσ’ από τη φαινομενικά ετερόκλητη θεματολογία τους, μία κεντρική πρόθεση: να ιχνηλατήσουν, μέσα στις σύγχρονες περιπέτειες του στοχασμού και της τέχνης, εκείνο το νήμα που συνέδεε πάντα την εξέγερση με τη γιορτή, το κρυφό περιεχόμενο κάθε λαϊκής ανταρσίας, κάθε μεσσιανικής προσδοκίας και κάθε επαναστατικής εξαγγελίας στην ιστορία - στοιχείο σταθερά αρνημένο ή απωθημένο σε όλη την διαδρομή τής δυτικής νεωτερικότητας, του οποίου η επιστροφή αναγγέλθηκε με πολλούς τρόπους...

Το βιβλίο αυτό μιλάει για το γνήσιο και το (τα) αντίγραφο (-α), το οικείο και το ξένο, για τη φιλοξενία, την κληρονομία και το δώρο. Μπορεί να διαβαστεί ως μια απόρριψη του βάρους που συνεπάγεται ένα ανεπιθύμητο και αζήτητο δώρο, το δώρο του "έντεχνου λαϊκού τραγουδιού" και τη "υψηλής συνιστώσας" της εθνικής απόλαυσης. Ή, ως μια επιτελεστική δήλωση αποποίησης κληρονομιάς αλλά και ανάδειξης / αποδοχής άλλων, εναλλακτικών ή και ανταγωνιστικών κληρονομιών. Μπορεί επίσης να διαβαστεί ως ένα sequel της "Αθεράπευτης νεκροφιλίας", άρα ως μια unauthorized bio(thanato)graphy. Από...

Ο Όμηρος, η Σαπφώ, το "λέγειν" του αγγέλου στην τραγωδία, η παράνοια της εκταφής στην ορθόδοξη χριστιανοσύνη, τα fake news πολύ πριν γίνουν κοινότοπη αναφορά, οι μορφές της αμφιβολίας και η θολή Αρχαία Ελλάδα γένους θηλυκού δεν είναι διόλου θέματα ετερόκλητα: ανήκουν στο πελώριο τώρα μιας σκέψης ακατάτακτης που "εμπεριέχει", κατά τον Jean-Pierre Vernant, "μια διάσταση ποιητικής ευφυΐας". Η Αδριανή "έφυγε", αφήνοντάς με μόνη να τιθασεύσω, όπως της υποσχέθηκα, το υλικό που επιλέξαμε μαζί. Έχω πολλές αμφιβολίες για το αν θα ενέκρινε τις μονομερείς, εκ των πραγμάτων, αποφάσεις...

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται δύο απ' τα σημαντικότερα ντοκουμέντα της ιστορίας του επαναστατικού κινήματος του 19ου αιώνα. Το πρώτο είναι "Η κατήχηση του επαναστάτη" του Σεργκέι Νετσάγιεφ (για πρώτη φορά ολόκληρο στα ελληνικά), ένα κείμενο-θρύλος, που προκάλεσε εντονότατες συζητήσεις και διαμάχες μέσα στο επαναστατικό κίνημα, γραμμένο από έναν άνθρωπο με φανατικούς υποστηρικτές αλλά και σφοδρούς πολέμιους. Το δεύτερο είναι μια ιστορική επιστολή-απάντηση του Μιχαήλ Μπακούνιν (εμβληματικής μορφής του αναρχικού κινήματος) στον Νετσάγιεφ που σηματοδότησε την οριστική τους ρ...