Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο προοδευτικός χώρος αρνείται να αντιμετωπίσει τα δύσκολα προβλήματα της σύγχρονης πραγματικότητας. Εγκαταλείπει όλες τις κρίσιμες αποφάσεις στον συντηρητικό χώρο, και αυτό δεν αφορά μόνο το ασφαλιστικό. Αφορά τα περισσότερα μεγάλα ζητήματα που απαιτούν θυσίες σήμερα προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα καλύτερο μέλλον, ζητήματα όπως το περιβάλλον, η ενέργεια, η υγεία, η εκπαίδευση. Το αποτέλεσμα είναι η κοινωνία να βγαίνει χαμένη. Γιατί, για τις λύσεις στα πεδία αυτά, οι μεν συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις προσφεύγουν στην αγορά, ο δε προοδευτικός χώρος στην αδράνεια. Και στις...

Με τη μελέτη αυτή ο συγγραφέας επιχειρεί να συγκεντρώσει, να συστηματοποιήσει και να αναπτύξει, εκ νέου, προβληματισμούς για την έννοια της Δημοκρατίας, όπως αυτή διαμορφώνεται ως θεσμικό χαρακτηριστικό της ευρωπαϊκής ενωσιακής διαδικασίας. Θα μπορούσε ίσως, και με τις δέουσες επιφυλάξεις, να ειπωθεί ότι, με την ανά χείρας μελέτη, αποτολμάται η διατύπωση μιας ευρωπαϊκής δημοκρατικής θεωρίας.

Σε ένα κακοφωτισμένο και σκυθρωπό μπαρ του Μπορνμάουθ, μιας παραθαλάσσιας αγγλικής κωμόπολης, ο ανθρωπολόγος Τζόναθαν Χιουζ, ιδιόρρυθμος διανοούμενος που έχει τάξει ως σκοπό της ζωής του να αποκαθιστά την τιμή ανθρώπων που υπήρξαν θύματα δικαστικής πλάνης, έχει ραντεβού με την Τζωρτζ Γκάρντνερ, μια χοντρούλα και ελαφρώς κωμική δημοτική σύμβουλο. Πριν από τριάντα χρόνια, του λέει εκείνη, ένας ανισόρροπος νεαρός κατηγορήθηκε άδικα ότι είχε δολοφονήσει τη γιαγιά του. Ο νεαρός δικάστηκε, καταδικάστηκε και βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του. Η Τζωρτζ πείθει τον Χιουζ να ξανανο...

Στο ερώτημα "πώς οργανώνονται οι κοινωνικές σχέσεις στη μεσαιωνική Δύση;" το βιβλίο αυτό αναζητά απαντήσεις τόσο στις βαθύτερες υλικές δομές (δημογραφικές, οικονομικές, τεχνολογικές κλπ.) όσο και στις νοητικές στάσεις και τις συμπεριφορές των ανθρώπων όπως ανιχνεύονται στην ιδεολογία, το θρησκευτικό δόγμα, τις θρησκευτικές πρακτικές και τις δικαιικές συνήθειες. Επιπλέον, χάρη στην ιστορική ανθρωπολογία, το ενδιαφέρον της έρευνας στρέφεται στον γάμο, τη σεξουαλικότητα και τη θρησκεία. Ο Μεσαίωνας είναι και "ξένη χώρα" και προοίμιο της νεότερης εποχής. Ο Μεσαίωνας δεν έχει...

Η ιστορία και ο πολιτισμός που μελετώνται στον ανά χείρας τόμο αντιστοιχούν στην ιδρυτική περίοδο του "Βυζαντίου", όνομα που έδωσαν οι ουμανιστές στo ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που έγινε προοδευτικά αυτοκρατορία ελληνική και χριστιανική. Γνωρίζοντας μεγαλύτερη σταθερότητα και μεγαλύτερη ευημερία από τη Δύση, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν έπαψε ποτέ να διεκδικεί τη ρωμαϊκή της κληρονομιά, όπως μαρτυρεί η πολιτική του Ιουστινιανού να επανακτήσει την Αφρική από τους Βανδάλους, την Ιταλία από τους Οστρογότθους και την νότια Ισπανία από τους Βησιγότθους....

Μπουένος Άιρες, ένα πρωινό του Μαΐου του 1957. Στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και σε πηχυαίους τίτλους διαβάζουμε: "Κίνδυνος στους δρόμους: λιοντάρι δραπέτευσε από το τσίρκο". Είναι η μέρα που αναστατώνει και τη ζωή του Λεόν Φερράρα, επαγγελματία πορτοφολά και δεινού χορευτή του τάνγκο. Τρεις Ευρωπαίοι, ανάμεσά τους και μια μελαγχολική γυναίκα με ξεχωριστή ομορφιά και τρυφερό βλέμμα, τον εκβιάζουν πως θα καταγγείλουν τη δράση του στην αστυνομία, αν δεν δεχτεί να χρησιμοποιήσει την τέχνη του για να κλέψει τα χαρτιά ενός μυστηριώδους ξένου. Έτσι, ο Λεόν θα βρεθεί αναμεμ...

"Είμαστε, λοιπόν, μια ομάδα ολιγάριθμη, ανθρώπων οι οποίοι σε πολύ νεαρή ηλικία έζησαν την ανάταση της Αντίστασης και τα στριμώγματα του Εμφυλίου και σημαδεύτηκαν από τα ανατρεπτικά και πρωτοποριακά ακόμη, τότε, ρεύματα του μαρξισμού και του λεγόμενου ιστορικού υλισμού. Αυτό διαμόρφωσε και τις ιστοριογραφικές μας ευαισθησίες, στις οποίες, ανεξάρτητα από τις μεταγενέστερες εξελίξεις και του κόσμου και ενδεχομένως και τις ατομικές μας, μείναμε πιστοί και σχεδόν προσηλωμένοι. Ιστορικές ευαισθησίες τις οποίες μπορώ άνετα να κατονομάσω: αναζήτηση του αντικειμενικού, πριμοδότηση...

Η "Θρησκεία εντός των ορίων του λόγου και μόνο" (1793), το κύριο έργο της φιλοσοφίας της θρησκείας του Καντ, είναι ένα έργο-σταθμός. Αποβλέπει στην αναζήτηση της αληθινής, έλλογης θρησκείας και στην εξακρίβωση του πυρήνα αληθείας των ιστορικών θρησκειών, ώστε να διασωθεί από αυτές (και ειδικότερα από τον Χριστιανισμό) ό,τι είναι δυνατόν να αντέξει στον κριτικό έλεγχο του "Λόγου". Στόχος του Καντ είναι η ανάδειξη της αυθεντικής διδασκαλίας (ή της "ουσίας") του Χριστιανισμού και συγχρόνως η αυστηρή κριτική της κατεστημένης θεσμικής Εκκλησίας. Η "Θρησκεία εντός των ορίων τ...

Το πολιτικό ιδεώδες της ελευθερίας -το ιδεώδες της ελευθερίας που θα πρέπει να προάγει το κράτος- είναι το ιδεώδες της μη κυριαρχίας. Ωστόσο, κάθε κράτος που έχει αναλάβει το έργο της διαφύλαξης της μη κυριαρχίας αποτελεί το ίδιο μια δύναμη που απειλεί να κυριαρχήσει πάνω στους πολίτες του. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση εδώ ότι το κράτος δεν θα λειτουργήσει αυθαίρετα και αυταρχικά: καμία εγγύηση ότι θα σεβαστεί τα κοινά αναγνωρίσιμα συμφέροντα των μελών του. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να προφυλαχθούμε από αυτόν τον κίνδυνο; Υποστηρίζουμε ότι, για να λειτουργήσει η δημοκρατία, θα πρέ...

Απ' όλα τα έργα του εξαίσιου συγγραφέα, το εν λόγω είναι ασφαλώς το πιο βαθύ, το πιο ευρύ, το πιο εμπεριστατωμένο· πιθανόν, όμως, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, να είναι και το πιο ακατανόητο. Νά ποια είναι η ιδέα και η πλοκή αυτού του παράξενου και εγκυκλοπαιδικού βιβλίου που θα μπορούσε να φέρει ως υπότιτλο: "Περί της απουσίας μεθόδου στη μελέτη των ανθρώπινων γνώσεων". Δύο αντιγραφείς που εργάζονται στο Παρίσι, γνωρίζονται τυχαία και συνδέονται με στενή φιλία. Ο ένας κληρονομεί ένα ποσό, ο άλλος εισφέρει τις οικονομίες του· αγοράζουν ένα αγρόκτημα στη Νορμανδία...

"Η παρουσία του Δον Κιχώτη στην ελληνική ποίηση είναι μακρόχρονη και παραγωγική. Σπουδαίοι, ελάσσονες και ασήμαντοι ποιητές ελκύονται από τη μορφή του και νιώθουν την ανάγκη να μιλήσουν γι' αυτήν με τους στίχους τους. Δυο πράγματα είναι ευδιάκριτα σε αυτή την ποιητική ανταπόκριση. Το πρώτο είναι ο μεγάλος αριθμός των ποιητών -αναλογικά μεγαλύτερος απ' ό,τι σε κάθε άλλη ευρωπαϊκή ποίηση- που κάνουν τον Δον Κιχώτη ποιητικό τους θέμα. Αλλά και κανένας άλλος ξένος λογοτεχνικός ήρωας -ο Φάουστ, ο Άμλετ, ο Δον Ζουάν - δεν κινητοποίησε τόσο την ελληνική ποιητική ευαισθησία. Το δεύ...

Ο Τζόναθαν Κόου, στο βιβλίο αυτό, εστιάζει τη ματιά του στις ανθρώπινες σχέσεις, γράφοντας ένα δυνατό, συγκινητικό, υποβλητικό και μελαγχολικό μυθιστόρημα που κυριαρχείται από γυναικείες φωνές και αποτυπώνει με εξαιρετικό τρόπο την πορεία μιας οικογένειας κατά το δεύτερο ήμισυ του εικοστού αιώνα. Μια ηλικιωμένη κυρία αποφασίζει, πριν πεθάνει, να καταγράψει σε μαγνητόφωνο, όχι μόνο τη δική της ιστορία, αλλά και την ιστορία ενός τυφλού κοριτσιού που εμφανίστηκε ξαφνικά στο πάρτι των πεντηκοστών της γενεθλίων πριν από πολλά πολλά χρόνια. Περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια εί...

Μπορούμε να ξαναδιαβάσουμε βασικά κείμενα της νεοελληνικής πεζογραφίας με διαφορετικούς τρόπους από τους καθιερωμένους; Ως ποιο βαθμό αυτές οι νέες ερμηνευτικές αναγνώσεις σχετίζονται με τις τρέχουσες πολιτισμικές εξελίξεις; Γιατί ιστορικές και πατριωτικές προσεγγίσεις των αφηγηματικών κειμένων έχουν κυριαρχήσει μέχρι τώρα; Πώς ταυτότητα και κοινωνία συλλειτουργούν στη σύνθεση των κειμένων; Πόσο η ψυχανάλυση, η θεωρία της λογοτεχνίας και η πολιτισμική ανάλυση μπορούν να μας βοηθήσουν σε νέες αναγνώσεις; Επιδιώκοντας να δώσει απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα και να διερευνή...

6 Νοεμβρίου 1947. Ο μεγάλος σκηνοθέτης και ηθοποιός Όρσον Γουέλς, έχοντας μόλις συνέλθει από τον χωρισμό του με τη Ρίτα Χέιγουορθ, φτάνει στη Ρώμη για να ερμηνεύσει τον ρόλο του Καλιόστρο στην ταινία του Γκρέγκορι Ράτοφ "Black Magic". Την πρώτη μέρα των γυρισμάτων ένας κομπάρσος πεθαίνει στα χέρια του Γουέλς, προφταίνοντας να ψελλίσει, καθώς ψυχορραγεί, δύο λέξεις: Σαν Φραντσέσκο. Η αστυνομία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κομπάρσος, που ήταν γνωστός μορφινομανής, πέθανε από υπερβολική δόση. Τα λόγια του νεκρού όμως δεν αφήνουν τον Γουέλς να ησυχάσει. Ανυπομονώντας να αν...

Στον φανταστικό κόσμο που με μοναδική δεξιοτεχνία πλάθει ο Τζάσπερ Φορντ, η λογοτεχνία βρίσκεται στο κέντρο, όχι στο περιθώριο. Στον κόσμο αυτό, οι διαμάχες που χωρίζουν τους ανθρώπους δεν είναι κοινωνικές ή πολιτικές, αλλά λογοτεχνικές. Ποιος είναι ο πραγματικός συγγραφέας των έργων του Σαίξπηρ; Όντως ο Γουίλλιαμ, ή άραγε ο Φράνσις Μπέικον; Μήπως, πάλι, ήταν ο Κρίστοφερ Μάρλοου; Νά γιατί, όταν ο Αχέρων Άδης, ο δαιμονικός κακός του βιβλίου, απάγει την Τζέην Έυρ από το πρωτότυπο χειρόγραφο της Σάρλοτ Μπροντέ, με αποτέλεσμα όλα τα αντίτυπα που κυκλοφορούν να γεμίσουν απ...

Η δημοκρατία δεν συνίσταται μόνο σε εκλογικές διαδικασίες, κομματικούς ανταγωνισμούς και το κυνήγι της εξουσίας. Έχει προπαντός ηθική διάσταση. Αφορά τον άνθρωπο και την ολοκλήρωσή του, τη χειραφέτησή του από δεσμά, τη διαμόρφωση μιας κοινωνίας ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης. Είναι και ο προβληματισμός, οι συζητήσεις, οι αναμετρήσεις για τις αξίες και αρχές της και την εφαρμογή τους, για τη συνεχή βελτίωση της ποιότητάς της, για τους κανόνες που διέπουν την κοινωνική ζωή. Όλα αυτά αποτελούν το ζωντανό περιεχόμενο της δημοκρατίας. Είναι αντικείμενο της πολιτικής. Εάν η...

Σήμερα, μετά τις συχνές διαμάχες για την ιστορία, είναι καιρός να συζητήσουμε πώς το παρελθόν γίνεται, μετασχηματίζεται, μετατρέπεται σε ιστορία. Πώς από τα άπειρα συμβάντα του παρελθόντος καταλήγουμε σε ιστορίες με νόημα; Γιατί μεταβάλλεται η ιστορία; Γιατί παθιαζόμαστε για γεγονότα μακρινά, για πράξεις ανθρώπων που ποτέ δεν γνωρίσαμε; Η μετατροπή του παρελθόντος σε ιστορία δεν γινόταν με τον ίδιο τρόπο σε κάθε εποχή και δεν είναι όμοια σε διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα. Πώς μια κοινωνία χειρίζεται τις σχέσεις της με τον χρόνο και ποια θέση δίνει στην ιστορία στο πολ...

Η ζωή στην απομονωμένη και κλειστοφοβική πόλη Ντάλγκαρνοκ, στη Σκωτία, δεν είναι εύκολη για τον πατέρα Ντέιβιντ Άντερτον, έναν ιδιαίτερα καλλιεργημένο Άγγλο ιερέα. Έχοντας να αντιμετωπίσει τον άγριο σωβινισμό των κατοίκων, νιώθει να τον στοιχειώνουν θραύσματα του παρελθόντος του - o απρόσμενος θάνατος του πατέρα του, ο φανταστικός κόσμος των ιστοριών της μητέρας του, τα ήσυχα μαθητικά του χρόνια στο Άμπλφορθ, η μεθυστική και απατηλή περίοδος της Οξφόρδης και κυρίως ο χαμένος έρωτας. Μέσα στη μοναξιά του γοητεύεται από δύο ρηχούς εφήβους της πόλης, τον Μαρκ και τη Λίσα, και...

Νομίζατε πως ο Θεός έχει πεθάνει και έχει ενταφιαστεί, ή τουλάχιστον ότι έχει οριστικά εκδιωχθεί από τον δημόσιο χώρο. Στον βρόντο των βομβών και στη λάμψη των πυρκαγιών, στις λιτανείες του μίσους και στις κατάρες των αυτοανακηρυχθέντων εκπροσώπων του, ανακαλύπτετε, έντρομος, ότι ο Θεός επιστρέφει δριμύτερος, και μάλιστα με πάταγο. Πράγματι, ποιος θα μπορούσε με αποτελεσματικότερο τρόπο να συγκεντρώσει παρόμοια πλήθη, να υψώσει τέτοια τείχη, να εξάψει τέτοια πάθη, να μετατρέψει γυναίκες σε φαντάσματα και νέους ανθρώπους σε φλεγόμενες δάδες; Ο Θεός; Τρόπος του λέγειν. Διότι...

"Καταφθάνει η γαμήλια τούρτα, σε ένα πελώριο δίσκο που τον κουβαλούν δυο γκαρσόνια. Καθώς περπατούν, τρεμουλιάζει στο ρυθμό του βαδίσματος αυτός ο Πύργος της Βαβέλ από σου με κρέμα, με το παραδοσιακό ζεύγος των νεόνυμφων στην κορφή. Λέει στον εαυτό του: εγώ είμαι το ανθρωπάκι εκεί πάνω. Εγώ είμαι. Αναρωτιέμαι ποιος μπορεί να επινόησε αυτό το τόσο γελοίο γλυκό. Αυτή τη γκροτέσκα πυραμίδα που τη στολίζουν μικρά κουφετάκια από ασημένια ζάχαρη, φύλλα από άζυμο ψωμί σε πράσινο φιστικί και τριαντάφυλλα από αμυγδαλωτό, αυτή τη τερατώδη ζαχαροπλαστική δημιουργία πάνω σε βάθρο από ν...