Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Βρέστε μου έστω κι έναν μεγάλο Ευρωπαίο ποιητή που να ανταποκρίνεται στα ανθρώπινα ιδανικά μας με τόση πληρότητα και με τέτοιο τρόπο, όσο αυτός ο αντιπρόσωπος της ποίησής μας: ο Πούσκιν. Γι' αυτό χαρακτηρίζουμε τον Πούσκιν σαν τον μεγαλύτερο εθνικό μας ποιητή. Αν τον ονομάζουμε εθνικό είναι γιατί αντιπροσωπεύει την πληρέστερη έκφραση των τάσεων, των ενστίκτων και των αναγκών της ρωσικής ψυχής, σε μια δοσμένη περίοδο της ιστορίας μας. Στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία υπάρχουν καλλιτεχνικές μεγαλοφυΐες πρώτου μεγέθους, οι Σαίξπηρ, οι Θερβάντες, οι σίλλερ. Αλλά δείχτε μου κι ένα μο...

Ο πρώτος Έλληνας που μετέφρασε Χάινε στην Ελλάδα ήταν ο Άγγελος Βλάχος. Τα ποιήματα του Χάινε κυκλοφόρησαν και σαν δημοτικά ελληνικά τραγούδια με πολλές αλλαγές. Γενικά, οι μεταφραστές του Χάινε απέδωσαν τον ποιητικό του λόγο έμμετρο κι ως εκ τούτου ονόμασαν τα ποιήματά του τραγούδια. Συλλέξαμε 77 ποιήματα του Χάινε από 19 Έλληνες μεταφραστές και τους παρουσιάζουμε σ' αυτήν μας την έκδοση, προσπαθώντας να διατηρήσουμε και την ορθογραφία των μεταφράσεών τους, όσο αυτό είναι δυνατό. (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Στα χρόνια της τρομερής εξουσίας του Γιεχόβ, πέρασα δεκαεφτά μήνες κάνοντας ουρά στις φυλακές του Λένινγκραντ. Μια μέρα, κάποιος μ’ αναγνώρισε. Τότε, η γυναίκα με τα μπλάβα χείλια που στεκόταν πίσω μου και που σίγουρα ποτέ δεν θα ’χε ακούσει τ’ όνομά μου, βγήκε απ’ τον λήθαργο που όλοι είμαστε βυθισμένοι και μου ψιθύρισε στ’ αυτί (εκεί όλοι μιλούσαμε ψιθυριστά): "Κι αυτό μπορείτε να το περιγράψετε;" Είπα: "Μπορώ". Τότε, κάτι σαν χαμόγελο γλίστρησε πάνω σ’ αυτό που κάποτε ήταν το πρόσωπό της. Όχι, δεν ήμουνα κάτω από ξένον ουρανό ούτε και με προστάτευαν ξένα φτερά. Με το λαό...

Στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, στις αρχές του 1915, ο Γιαροσλάβ Χάσεκ επιστρατεύεται στο 91ο σύνταγμα πεζικού, και τον Απρίλιο του ίδιου έτους βρίσκεται κιόλας στο μέτωπο. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, δραπετεύει και κατατάσσεται στον Κόκκινο Στρατό. Αγωνίζεται με τους Ρώσους επαναστάτες και ζει από κοντά τον εμφύλιο πόλεμο μέχρι τις 19 Δεκεμβρίου 1920, που επιστρέφει παράνομος στην πατρίδα του. Το 1921 δημοσιεύει στον τύπο μια σειρά από κείμενα με τίτλο: "Οι περιπέτειές μου στον Κόκκινο Στρατό". Πρόκειται για τις εμπειρίες του από τον εμφύλιο πόλεμο -πέρα για πέρα αληθιν...

[...] Νοείτε δ' οίκοθεν, ότι, αν και καλύπτεται σήμερον η περικλεής Μακεδονία διά της σημαίας της Ελληνικής ελευθερίας, δεν έπαυσαν οι καλοθεληταί αυτής να έχωσι διαρκώς εστραμμένα επ' αυτής τα αρπακτικά τους βλέμματα. [...] Διά πάντων τούτων αποδεικνύεται πασιφανώς, ότι η Μακεδονία υπήρξεν αρχαιόθεν ου μόνον Ελληνική, αλλά και ασπίς και προμαχών της άλλης Ελλάδος. Φρονώ δε ότι εις την στερεάν, την αδιάσειστον ημών εν τη χώρα ταύτη εδραίωσιν μέγιστον δύναται η ακλόνητος, η αδαμάντινη πίστις παντών ημών, ότι ουχί υπέρ αρπαγής αλλοτρίων, αλλ' υπέρ διαφυλάξεως πατρώας κληρονομ...

Στην έκδοση αυτή περιλαμβάνονται έξι διηγήματα του συγγραφέα Ernest Renan, μεταφρασμένα από πέντε φοιτήτριες (Χ. Αγκυρανοπούλου, Γ. Γιαννάτου, Η. Μήτσιου, Μ. Νάσιου και Ό. Τσατσάνη) του Διαπανεπιστημιακού Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Μετάφραση-Μεταφρασεολογία", του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και με επιμέλεια κειμένου από την Αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιφιγένεια Μποτουροπούλου. Ο Ernest Renan, από την Βρετάνη της Γαλλίας, υπήρξε από τους μεγαλύτερους διανοητές του 19ου αιώνα στην Ευρώπη στους τομείς της Αρχαιολογίας, της Ιστορίας τω...

Η προσφυγή στην τέχνη του λόγου αποκαλύπτει βαθύτερα το πνεύμα μιας εποχής, με τομές δε και κατόψεις παρουσιάζει η ζωή του ανθρώπου. Γνώστης της αντικειμενικής αξίας και της ανθρώπινης φύσης ο Οράτιος μετέχει των κοινωνικών ανησυχιών, μετατρέπει σε ποίηση την ανθρώπινη συμπεριφορά και τις ιδέες που την καθορίζουν. Έχοντας αίσθηση των αναλογιών, της τάξης, του μέτρου και των συνεπειών της υπέρβασης ενός ορίου γίνεται αποτελεσματικός στην ηθική αντίληψή του οδηγώντας τον αναγνώστη να βλέπει τα απλά γεμάτα σημασία και τα αντικειμενικώς ορθά ως θεώρηση των σχέσεων που τα συνδέο...

Πάντοτε όταν η ζωή μας λυγίζει κάτω απ' την αυστηρή πειθαρχία της καθημερινότητας, γεννιέται μέσα μας μια τάση αντίστασης ενάντια στη μονοτονία της σκέψης, ενάντια στις σκληρές δοκιμασίες της πραγματικότητας. Επειδή ζούμε μια ζωή στερημένη από πολυάριθμες δυνατότητες ηδονής, η λογική μας, καταλήγει να γίνεται εχθρός μας, από το ζυγό του οποίου με χαρά αναζητούμε τη λύτρωση τουλάχιστον προσωρινά, αφηνόμενοι έτσι στη γοητεία του παραλογισμού. Ο μαθητής ευχαριστιέται να παίζει με τις λέξεις, ο επιστήμονας ύστερα από ένα επιστημονικό συνέδριο αυτοσαρκάζεται και κοροϊδεύει την ί...

Το έργο "Οι Μικροαστοί" παρόλο που γράφτηκε στις αρχές του αιώνα είναι και σήμερα επίκαιρο. Και σήμερα ανάμεσά μας βλέπουμε τύπους μικροαστών σαν τους γέρους Μπεσιμιόνωφ, που σατυρίζει και χτυπάει ο Γκόρκι στο έργο του. Ειδικώτερα για τον ελληνικό χώρο, όπου η δομή της οικονομίας επιτρέπει ακόμα την επιβίωση της μικροαστικής νοοτροπίας, το έργο αυτό είναι πάντα επίκαιρο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η σημερινή εποχή ταυτίζεται με την εποχή της Ρωσίας του 1905.

Και ενώ δούλευα πάνω σ' αυτήν την μελέτη, ένοιωσα την ανάγκη να γνωρίσω τα Ελληνικά Χειρόγραφα, που μέχρι τότε ήταν ανέκδοτα, που περιείχαν τις πιο παλιές γνώσεις πάνω στο ζήτημα αυτό, πραγματικές μαρτυρίες. Και τότε, απροσδόκητα το θέμα έλαβε διαστάσεις. Από ό,τι μπόρεσα να μελετήσω, μου αποκάλυψε καινούργιες χώρες, ανεξερεύνητες για την ιστορία αυτών των ιδεών. Πραγματική επανάσταση. Οι πρώτοι Αλχημιστές είχαν γίνει κοινωνοί και των ιεροπραξιών και των μυστικών διδαγμάτων, που προηγήθηκαν της διαμόρφωσης του χριστιανισμού και μετείχαν τόσο των γνωμών όσο και των προλήψεων...

"Οι μεγάλοι ποιητές", έχει πει ο Ρ. Β. Τσέημπερς, "μιλούν σε όλους τους καιρούς μέσα από τη γλώσσα, τις συμβάσεις και τις πεποιθήσεις της δικής τους εποχής". Έπεται ότι, για να τους ακούσουμε καθαρά, πρέπει να καταλάβουμε τη δική τους γλώσσα, τις δικές συμβάσεις και πεποιθήσεις και να μη τις συγχέουμε με τις δικές μας. "Πάντως, μέσα στο τραγικό σύμπαν του Σαίξπηρ, οι ήρωες δεν είναι "αλλοτριωμένα αυτόματα": αισθάνονται με ένταση και την ίδια ένταση προκαλούν και σε μας. Πραγματικά, μπορούμε να πούμε πως η επιρρέπεια στον πόνο αποτελεί ακριβώς το ξεχωριστό σημάδι του τραγι...

Ο "Μπαμπάς Φάλαινα" είναι μια συλλογή από 9 μικρά διηγήματα, γραμμένα σε πρωτοπρόσωπη γραφή. Μιλάνε για τον έρωτα, τις σχέσεις, τον αποχωρισμό -πραγματικό και μη- κυριολεκτικά και μεταφορικά σε ένα αλληγορικό έγκλημα, σε μια ψυχοθεραπευτική συνάντηση 45΄. Η Άλκη Ζέη αναφέρει στον Πρόλογο του βιβλίου: "Να γράφεις με φροντίδα, αλλά όχι υπερβολικά. Μην τα χαϊδεύεις, μην τα στιλβώνεις, να είσαι άκομψος και θρασύς. Η συντομία είναι αδελφή του ταλέντου", λέει ο Τσέχωφ. Κι η Ιωάννα είναι σύντομη. Οι φράσεις της είναι απλές και κοφτές χωρίς όμως να στερεί τίποτα από αυτό...

Η πορεία που ακολουθεί η χώρα μας εδώ και δεκαετίες και κατέληξε στα Μνημόνια, με τη σκληρή λιτότητα, τις απολύσεις, την καλπάζουσα ανεργία, τη φτώχεια, τα μαγαζιά και τις μικροεπιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο, τα σχολειά, τα πανεπιστήμια και τα νοσοκομεία που κλείνουν, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, την κατάργηση των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, όλα όσα επιβάλλονται από τις κυβερνήσεις δεσποτικά, βίαια στην κοινωνική πλειονότητα, δεν είναι μοίρα ούτε μονόδρομος. Είναι το σχέδιο των μεγάλων συμφερόντων -του κεφαλαίου-, των πολιτικών κομμάτων που συνδέο...

Την τόσο φριχτή και όμως τόσο απλή ιστορία που αρχίζω να γράφω, ούτε περιμένω ούτε ζητώ να την πιστέψετε. Θα ήμουν, αλήθεια, τρελός αν περίμενα κάτι τέτοιο για μια υπόθεση, όπου οι ίδιες οι αισθήσεις μου αρνούνται τη μαρτυρία τους. Και όμως δεν είμαι τρελός - και ασφαλώς δεν ονειρεύομαι. Αλλά αύριο πρόκειται να πεθάνω και θα 'θελα να ξαλαφρώσω σήμερα την ψυχή μου. Σκοπός μου είναι να εκθέσω στον κόσμο, απέριττα και δίχως κανένα σχόλιο, μια σειρά κοινότατα γεγονότα που έχουν σχέση με το σπίτι μου. Αυτά τα γεγονότα, στις συνέπειές τους, με τρομοκράτησαν, με βασάνισαν, με κατά...

Η παρούσα μελέτη έχει σκοπόν την σύντομον επισκόπισην της πολιτικής ιστορίας και του πολιτισμού των Ελλήνων της Μικράς Ασίας κατά τον μεσαίωνα μετά της συσχετίσεως προς την κυριωτάτην νεωτέραν βιβλιογραφίαν. Δεν απευθύνεται προς τους ειδικούς, αλλά προς τους λογίους, οι οποίοι καταγινόμενοι με τα σχετικά ζητήματα της Μικράς Ασίας αγνοούσι συνήθως τα νεώτερα βοηθήματα· αναπληροί εν μέρει και την έλλειψιν ειδικής βιβλιογραφίας περί της Μικράς Ασίας, της οποίας άλλως ο όγκος είναι τόσον μέγας, ώστε καταντά έργον μικροτέρου χρόνου. Αλλ' η σχετική αναφορά προς τα κυριώτατα βοηθή...

Στον "Αιώνιο σύζυγο", υπάρχει μια ψυχολογική διάσταση, που για πρώτη φορά εμφανίζεται στην παγκόσμια λογοτεχνία: πριν ο Ντοστογιέφσκι περιγράψει τον χαρακτήρα του Πάβλοβιτς, υπήρχε μια θέση κενή, στην πινακοθήκη των ψυχολογικών τύπων. Κι αυτό, γιατί η γαλλική λογοτεχνία, περιόρισε τους απατημένους συζύγους στη διάσταση της τραγωδίας και της φάρσας. Όλα τα συζυγικά ατυχήματα, τα παρουσίαζε σαν κωμικά ή συγκινητικά ερωτικά επεισόδια. Αγνοούσε τον τύπο εκείνον, που στον "Αιώνιο σύζυγο" ενσαρκώνεται από τον Πάβλοβιτς, και χαρακτηρίζεται από ένα είδος έμφυτης παρόρμησης, όπου το...

Πριν από τον Πούσκιν δεν είχε γραφτεί ούτε μια αυθεντική ρωσική τραγωδία. Σ' ένα γράμμα στο φίλο του Βιαζέμφσκι το 1823, ο Πούσκιν διαπιστώνει απογοητευμένος: "Δεν έχουμε θέατρο". Θέλει να γράψει ένα θεατρικό έργο, του λείπει όμως το θέμα. Γρήγορα όμως το βρίσκει στην Ιστορία της Ρωσίας του Καραμζίν που εκδίδεται σε δώδεκα τόμους την άνοιξη του 1824. Για έναν ολόκληρο χρόνο μελετά την ιστορία του Καραμζίν και τα παλιά αυθεντικά χρονικά. Σ' αυτά περιγράφεται ο σφετερισμός του θρόνου της Ρωσίας από τον Μπόρις Γκοντούνοφ που δολοφονεί τον διάδοχο του θρόνου Δημήτριο (1598-1601...