Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Γέμισα τα πνευμόνια μου, καταδύθηκα ώς τα σκοτεινά βάθη, πήρα φόρα, αναδύθηκα σχεδόν δίπλα στο μικρό πλεούμενο, με όλο το σώμα στον αέρα, και πέφτοντας, προκάλεσα ένα θηριώδες κύμα, ένα χείμαρρο αφρού που το τουμπάρισε. Τους είδα να κολυμπούν απεγνωσμένα και να γαντζώνονται στο αναποδογυρισμένο σκάφος. Και τότε, όπως ξεμάκραινα, άκουσα το όνομα που μου ’χαν δώσει οι φαλαινοθήρες. "Θα ξαναγυρίσουμε για σένα, Μότσα Ντικ!" φώναξε ο άνθρωπος με το καμάκι. Και η φωνή του, η γεμάτη μίσος, ήταν το προμήνυμα γι’ αυτά που έμελλε να ’ρθούν." Λένε πως στα ν...

Ακόμα δεν έχει ξημερώσει. διακρίνουμε στο βάθος της έρημης γης μια παράξενη σιλουέτα με δύο κεφάλια και οκτώ μέλη. [...] Είναι δύο διαφορετικά σώματα. Το ένα πάνω στ’ άλλο. [...] Αυτός που χρησιμεύει εδώ ως υποζύγιο έχει την κοψιά αγοριού δεκατεσσάρων ετών. Στεγνού και σκληρού. [...] Είναι το παιδί που κουβαλάει τη μητέρα. "Η ιστορία του αγοριού ξεκινά με τον 20ό αιώνα. Βουβό εκ γενετής, το παρακολουθούμε χωρίς ποτέ να το ακούμε και χωρίς ποτέ να μαθαίνουμε τ’ όνομά του ή τ’ όνομα της μητέρας του -για πατέρα ούτε λόγος. Ένας μικρός που ζει σε πρωτόγονη κατάσταση και έ...

"Το πρόβλημα με την κατάθλιψη είναι ότι δεν την παίρνεις είδηση. Κάνοντας την πρακτική της ενσυνειδητότητας μέρος της καθημερινής μου ρουτίνας, βρήκα τον τρόπο να κρατάω το αυτί μου κολλημένο στο έδαφος και να αφουγκράζομαι τα προειδοποιητικά σημάδια - αυτούς τους ψιθύρους της γης που προηγούνται του σεισμού". ""Ενσυνειδητότητα" σημαίνει ότι παρατηρώ προσεκτικά τον κόσμο γύρω μου με έναν μη κριτικό τρόπο· ότι κάνω ένα βήμα πίσω και δεν προσπαθώ συνεχώς ν' αλλάξω τα πάντα - όχι γιατί επιλέγω να ζήσω μες στην ανεμελιά, αλλά γιατί θέλω να γίνω ένας αυτόπτης μάρτυρας των κατ...

20 Βήματα = 20 Κεφάλαια ΒΗΜΑ 1: Γνώθι σαυτόν = Βρες το χρόνο να κοιτάξεις εντός σου. ΒΗΜΑ 2: Αποφάσισε να είσαι ελεύθερος = Αν θέλεις να είσαι τίμιος με τον εαυτό σου, πάψε να προαποφασίζεις το βαθμό δυσκολίας των πραγμάτων. ΒΗΜΑ 3: Να είσαι ανοιχτός στην αγάπη = Βρες κάποιον που θα σε απολαμβάνει χωρίς να σε θεωρεί κτήμα του. ΒΗΜΑ 4: Μην ξεχνάς να γελάς = Το γέλιο είναι υγεία, όμως προσοχή: υπάρχει κι ένα γέλιο άχρηστο, κακό, που αρρωσταίνει. ΒΗΜΑ 5: Ν’ ακούς καλύτερα = "Ακούω" πάει να πει: Α-Κ-Ο-Υ-Ω. ΒΗΜΑ 6: Να μαθαίνεις με ταπεινότητα = Κανείς δεν κατέχει την αλή...

"H αγάπη, με την αυστηρή έννοια του όρου που της έχει προσδώσει μια μακρά ιστορική παράδοση, απειλείται και ίσως είναι ήδη νεκρή ή, εν πάση περιπτώσει, βαριά άρρωστη. [...] Μα ποιος μπορεί να είναι ο εχθρός στα πλήγματα του οποίου η αληθινή αγάπη απειλείται να υποκύψει; Είναι ο σύγχρονος ατομικισμός, φυσικά, είναι η έγνοια να προσδιορίζονται τα πάντα με βάση την αγοραστική τους αξία, είναι η ιδιοτέλεια που διέπει στις μέρες μας τη συμπεριφορά των ατόμων. [...] Το βιβλίο αυτό είναι αφενός μια ακαταμάχητη απόδειξη των ελάχιστων προϋποθέσεων της αληθινής αγάπης και αφετέρου έν...

"Στην κορυφή της βαθμίδας, οι οπαδοί του φωτισμένου νου τοποθετούν τη νοημοσύνη και σε αυτήν αποδίδουν την προέλευση κάθε μεγαλείου. Και έτσι, καθώς δεν αποδέχονται μεγάλο άντρα δίχως πλεόνασμα νοημοσύνης, κατά τον ίδιο τρόπο δεν γνωρίζουν άντρα περίσσια νοήμονα δίχως μεγαλείο. Ταιριάζει αυτό το κεφαλαιώδες χαρακτηριστικό με άλλα δύο: βάθος κρίσης και ύψος πνεύματος. Αν αυτά ενωθούν, σχηματίζουν ένα θαύμα". Ο Μπαλτάσαρ Γκρασιάν, ο αποκαλούμενος Νίτσε της Ισπανίας, "οξύτατος παρατηρητής των ανθρωπίνων πραγμάτων" για τον Σοπενχάουερ, συνθέτει το πρότυπο το...

Ο Φέλιξ Βεντούρα είναι ένας αλμπίνος που ειδικεύεται στη δημιουργία παρελθόντων για τη νέα αστική τάξη της Ανγκόλας. Οι πελάτες του, μετά από περίπου δύο δεκαετίες συγκρούσεων για την απελευθέρωση από την πορτογαλική αποικιοκρατία, έχουν ανάγκη από ένα βελτιωμένο παρελθόν, με "πολυτελές" γενεαλογικό δέντρο, νέα προσωπική ιστορία και φωτογραφίες ένδοξων προγόνων για να εξασφαλίσουν ένα μέλλον με καλές προοπτικές. Ο πωλητής παρελθόντων είναι ένα στοχαστικό μυθιστόρημα για τη μνήμη και τις επιλεκτικές διαδρομές που ακολουθεί όταν ανασύρει ανύπαρκτα συμβάντα, ξεχνώντας γεγονότα...

"Ανάμεσα στις βραχώδεις σχισμές με φλέβες από νεφρίτη στην έρημο του Τακλαμακάν, ζει ένας σκαραβαίος της οικογένειας των Τενεβριονίδων που όταν λέει πλιτς-πλιτς θέλει να πει πλατσπλάτς, και όταν λέει πλατσπλάτς θέλει να πει πλιτς-πλιτς. Εμείς περνάμε πάνω από αυτά τα μικρά έντομα αγνοώντας τα εντελώς, χωρίς καν να αντιληφθούμε ότι αυτή η ένδειξη ευφυΐας του σκαραβαίου του Τακλαμακάν εμπεριέχει στην ουσία της την πιο γνήσια ανθρώπινη πράξη, πιο χαρακτηριστική για το είδος μας ακόμα και από το γέλιο, τη συνθήκη στην οποία βασίζονται οι επιστημονικές εικασίες, η τέχνη και η κ...

"Όλα εξαρτώνται από τη διάθεση της στιγμής, επειδή ποτέ δεν θα μου περνούσε απ’ το μυαλό να διαλέξω έναν συγκεκριμένο τύπο ιστορίας μόλις εγώ ή εμείς σβήσουμε το φως και μπω σ’ εκείνη τη δεύτερη και ωραία μαύρη κουκούλα που μου φοράνε τα βλέφαρα, η ιστορία είναι εκεί, μια σχεδόν πάντα συναρπαστική αρχή ιστορίας, μπορεί να ’ναι ένας άδειος δρόμος μ’ ένα αυτοκίνητο να ’ρχεται απ’ το βάθος, ή η έκφραση του Μαρσέλο Μασίας όταν πληροφορείται πως πήρε προαγωγή, κάτι αδιανόητο ώς εκείνη τη στιγμή δεδομένης της ανικανότητάς του, ή απλώς μια λέξη ή ένας ήχος τα οποία επαναλαμβάνοντα...

"Το εσωτερικό παιχνίδι του τένις είναι το παιχνίδι που παίζεται μέσα στο μυαλό του παίκτη ο οποίος προσπαθεί να ξεπεράσει εμπόδια όπως τα κενά προσοχής, η νευρικότητα, η αβεβαιότητα και η αυτoκαταδίκη. Με δυο λόγια, το εσωτερικό παιχνίδι παίζεται για να ξεπεράσουμε τις συνήθειες του μυαλού που εμποδίζουν την άριστη επίδοση. Ο παίκτης του εσωτερικού παιχνιδιού εκτιμά την τέχνη της χαλαρής συγκέντρωσης περισσότερο απ’ όλες τις άλλες, ανακαλύπτει την αληθινή βάση της αυτοπεποίθησης και μαθαίνει ότι το μυστικό της νίκης δε βρίσκεται στην υπέρμετρη προσπάθεια. Ο παίκτης αυτό...

Και η Κοκκινοσκουφίτσα ρωτάει τον λύκο, σαν να μιλούσε στη γιαγιά της: "Γιατί, γιαγιά, ξαναδιαβάζεις αυτά τα παραμύθια, αφού τα ξέρεις απέξω;". Τότε ο λύκος σηκώνεται πάνω και της απαντάει με καθαρή φωνή: "Για να μάθω ποιος είμαι!". "Η περίφημη φράση ‘‘μια φορά κι έναν καιρό’’ με την οποία αρχίζουν τα παραμύθια, μου θυμίζει την άλλη περίφημη φράση, ‘‘άμπρα κατάμπρα’’, επειδή κάθε μία με τον τρόπο της μας βάζει σ’ έναν κόσμο μαγικό, σ’ έναν κόσμο συναισθημάτων, κι αυτό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και χρήσιμο στη διαδικασία εξέλιξης που ακολουθούμε ως άνθρωποι. Καταπέλτες...

"Ομολογώ ότι συνεχίζω να γράφω για καθαρά ηδονοθηρικούς λόγους. Γράφω για μένα και για τους φίλους μου. Δεν διαθέτω ευρύ κοινό, μήτε φήμη ή κρατικό βραβείο. Γνωρίζω εις βάθος τη λογοτεχνική στρατηγική και την περιφρονώ. Με θλίβει η αφέλεια των συγχρόνων μου και τη σέβομαι. Επιπλέον, κολακεύομαι να πιστεύω ότι δεν επαναλαμβάνομαι ποτέ, ότι δε ζητάω δανεικά από ξένες δόξες, ότι είμαι πάντα παρθένος κι ότι αυτός ο ναρκισσισμός πληρώνεται πολύ ακριβά. Με την αδιαφορία των άλλων. Εγώ, όμως, όπως είπα, γράφω για καθαρά ηδονοθηρικούς λόγους." Ένας εκκεντρικός αφηγητής καταγρ...

Στη στιγμή, ενώ έξω τα πελώρια κύματα έσπαγαν στα τρεμάμενα πλαϊνά του καραβιού, η γριά, βαδίζοντας τραμπαλιστά, έπιασε να περνάει από κάθε έναν αιχμάλωτο και ν’ ακουμπά την κοκαλιάρικη παλάμη της σε κάθε φλογισμένο μέτωπο. Άρχισε από τις γυναίκες που αγωνιούσαν και έκλαιγαν, συνέχισε με τον φύλαρχο Σιάκα και τελείωσε στο κούτελο του ανήσυχου ανδαλουσιάνικου αλόγου, που ήταν δεμένο σ’ ένα χοντρό δοκάρι. Κι ενώ εκτελούσε την παράξενη τελετουργία της μπροστά στο μονόφθαλμο βλέμμα του Zεσουί Ολιβιέ, ενός πειρατή που καιροφυλακτούσε για οποιαδήποτε απόπειρα εξέγερσης, η γριά άρ...

Βαρκελώνη, 31η Δεκεμβρίου, δείπνο για την αλλαγή του χρόνου. Σε δημιουργική υπερένταση, η Αμάλια ετοιμάζει με τη βοήθεια του γιου της το γιορτινό τραπέζι εν αναμονή των υπολοίπων μελών της οικογένειας. Με την αγνή αφέλεια της άπειρης, ημιμαθούς και (φαινομενικά) ελαφρόμυαλης μεσογειακής μητέρας που έχει δει τη ζωή της να ανατρέπεται σε μεγάλη ηλικία, η Αμάλια ονειρεύεται μια νύχτα επανασύνδεσης γεμάτη "καλοσύνη και εμπιστοσύνη". Γύρω από το τραπέζι, οι παρεξηγήσεις, οι εσκεμμένες παρερμηνείες, οι αφόρητες αποκαλύψεις, οι ανατροπές, οι υπεκφυγές και τα υπονοούμενα, οι εκνευρ...