Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τον οικονομικό οργασμό της Γουόλ Στριτ μέχρι τα κλαμπ του κέντρου του Μανχάταν, τους θυλάκους των Ρώσων γκάγκστερ και τις παλιές συνοικίες μεταναστών, αυτό το δυνατό, σύγχρονο μυθιστόρημα παντρεύει τον κίνδυνο με την επιτυχία, τις δυνατότητες, το κύρος, τη δύναμη. Το κύρος κι η δύναμη είναι που άνοιξαν τις πόρτες των πιο σημαντικών νυκτερινών κέντρων στον Μόντι Μπρόγκαν. Αυτό του εξασφάλισε θέσεις μπροστά στο Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν. Όπως τα επί παραγγελία κουστούμια του, τα πολλά μετρητά και η φανταχτερή Κορβέτ του, το κύρος και η δύναμη ήρθαν μαζί με την περιοχή δικ...

Τη νύχτα της 25ης προς 26η Νοεμβρίου 1992 έκλεισαν 50 χρόνια από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου στο πέρασμα των Θερμοπυλών. Στην κατεχόμενη από γερμανικά, ιταλικά και βουλγαρικά στρατεύματα Ελλάδα, Βρετανοί και Νεοζηλανδοί σαμποτέρ με τη συνεργασία Ελλήνων ανταρτών πραγματοποίησαν με επιτυχία το 1942 αυτή την εντυπωσιακή επιχείρηση, χάρις στην οποία παρεμποδίστηκε ο ανεφοδιασμός των αφρικανικών στρατευμάτων του Ρόμμελ. Καθώς όλοι οι δρόμοι διαφυγής είχαν αποκοπεί, παρέμειναν οι Βρετανοί στα ελληνικά βουνά, όπου και εκπαίδευσαν τις ντόπιες αντιστασιακές οργανώσε...

Ο πόλεμος στη Σερβία, αποτέλεσε για τους λαούς, μια δυσάρεστη, αλλά ικανή γεύση, ώστε να αντιληφθούμε πως θέλει η οργουελική αντίληψη της οικονομικοπολιτικής ηγεσίας των Η.Π.Α. τον αυριανό κόσμο, την αυριανή ανθρωπότητα, τον αυριανό άνθρωπο, τον αυριανό "παγκόσμιο πολιτισμό" και ποια τύχη επιφυλάσσει για τους επιμέρους εθνικούς πολιτισμούς, τους οποίους τα έθνη, συγκροτημένα σε κρατικές οντότητες δημιούργησαν επί αιώνες στους γεωγραφικούς χώρους της κυριαρχίας τους. Πολιτισμούς, στους οποίους αποτύπωσαν τις δικές τους αξίες και τους σφράγισαν με τη δική τους σφραγίδα. Και ο...

Μια φορά κι έναν καιρό, σε έναν πλουμιστό αγρό, ζούσε μια μικρή χελώνα που είχε φίλο κολλητό, ένα χαρούμενο λαγό μέχρι τον ουρανό ψηλό. Μια μέρα ξαφνικά, λέει η χελώνα δυνατά: "Στο καβούκι δε χωράω, μεγάλο σπίτι αναζητάω. Ζηλεύω όσους ζουν μακριά, στης πολιτείας τη μεριά", Η χελώνα μια και δυο, με όνειρα μες το μυαλό, στην πόλη πάει στο καλό. Με το καινούριο σπιτικό ξαναγυρίζει στον αγρό, να τη δουν, να τη θαυμάσουν, απ’ τη ζήλια τους να σκάσουν... Πού οδήγησε τη χελώνα η άπληστη αναζήτηση μιας άλλης ζωής; Πώς τη βοήθησε ο λαγός να ξαναβρεί τον εαυτό της; Έ...

Ύπνος στο μπλε δωμάτιο Μετράει τον χρόνο και δεν της βγαίνει πότε γεννήθηκε πότε γονάτισε πότε αγάπησε για πότε θρήνησε σε ποιο δωμάτιο ποια μέρα μήνα ποια χρονιά Σεντόνι και τα σκεπάζει όλα το μούχρωμα μόνο να γίνει νύχτα στο μπλε δωμάτιο Επιτέλους να πέσει, θέλει, να κοιμηθεί.

Ο αστυνόμος Στεφάν Κορσό αναλαμβάνει την έρευνα για μια σειρά από άγριες δολοφονίες με θύματα στριπτιζέζ. Πιστεύει ότι πρόκειται για κλασική υπόθεση εντοπισμού του ενόχου. Έχει όμως άδικο: πρόκειται για μονομαχία έως θανάτου. Αντίπαλός του είναι ο βασικός ύποπτος, ο Φιλίπ Σομπιεσκί. Ένας ζωγράφος αλαζόνας, έκφυλος, φονιάς. Και στο φόντο υπάρχει ο κόσμος του πορνό, του σαδομαζοχισμού, της διαστροφής. Στο φόντο ή μήπως στο προσκήνιο; Ο Κορσό επιμένει. Ο Σομπιεσκί αντιστέκεται. Και εν τω μεταξύ το κακό απλώνει τα σκοτάδια του, μπλέκει αθώους και ενόχους, ίχνη, στοιχεία, αλ...

Η γυναίκα που ακροβατεί ανάμεσα στο όνειρο και στην αληθινή ζωή - πονάει, υποφέρει, ερωτεύεται, φοβάται, φεύγει, νοσταλγεί, θρηνεί, ελευθερώνεται και ζει. Μια γυναίκα που αλλάζει πρόσωπα, η Γυναίκα της Βορινής Κουζίνας. Η συγγραφέας Ελένη Γκίκα δομεί το νέο μυθιστόρημά της πάνω στα πρόσωπα τριών γυναικών σαν αρθρώσεις του ίδιου σώματος - ώσπου γίνονται τρία πρόσωπα της ίδιας γυναίκας, όπως οι ετερώνυμοι του Πεσσόα, όπως "όλες η Βερενίκες κ' η Κλεοπάτρες θαυμαστές" του Καβάφη, όπως οι πολλοί εαυτοί του Παλαμά. Οι ηρωίδες της παρουσιάζονται ευρηματικά σαν γυναίκες-μπάμπουσ...

Πίσω από τα μεγάλα τείχη και τις επιβλητικές αψίδες του παλατιού της Μεκνές, ο Νους-Νους, αιχμάλωτος γιος φυλάρχου και σκλάβος πλέον και γραφέας της Αυλής, κατηγορείται για φόνο. Καθώς προσπαθεί να γλιτώσει την τιμωρία για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας σκοτεινής συνωμοσίας στην οποία εμπλέκονται τρεις πανίσχυρες μορφές: ο απάνθρωπος και δεσποτικός σουλτάνος του Μαρόκου Μουλάι Ισμαήλ, ένας από τους πιο τυραννικούς ηγεμόνες της ιστορίας, η διαβόητη σύζυγός του Ζιντάνα, ειδική στη χρήση δηλητηρίων και μαύρης μαγείας, και ο ύπουλος και μοχθηρός Μεγά...

E λοιπόν, ναι, έφθασε επιτέλους η στιγμή να σας συστηθώ: Είμαι η δεσποινίς Ορθογραφία! Γιαγιά μου είναι η σοφή κυρία Γλώσσα και μαμά μου η πολύτεκνη Αλφαβήτα. Έχω είκοσι τέσσερα αδελφάκια και ακόμα δύο, τον Μολυβένιο που χαϊδευτικά τον φωνάζω Βένιο και τον Άκη Γομάκη που τρέχει συνέχεια με το χαμόγελο στα χείλη και σβήνει ορθογραφικά λάθη. Το αγαπημένο μου φαγητό είναι η ηρωική ελληνική φασολάδα που, όταν την τρώω, νομίζω πως αρχίζουν κι ανεμίζουν περήφανα μες στα μάτια μου γαλανόλευκες σημαιούλες. Μου αρέσει πολύ να διηγούμαι παράξενες ιστορίες και να σκαρώνω ποιηματάκια...

Από τον καιρό που η χρήση της γραβάτας στέριωσε για τα καλά, ο άνδρας για να θεωρείται σοβαρός δεν επιτρέπεται να εμφανίζεται χωρίς γραβάτα, γιατί όλα τα κουσούρια του γίνονται βούκινο και οι καθώς πρέπει γραβατοφορεμένοι άντρες τον αντιμετωπίζουν με περιφροσύνη. Δεν του δίνουν το χέρι για χαιρετισμό, δεν τον κάνουνε παρέα ούτε για μια πρέφα. Το πρόβλημα οξύνθηκε όταν στα δικαστήρια εμφανίστηκαν και γυναίκες δικηγόροι. Ένας γραβατοφορεμένος δικαστής με μια απόφασή του δικαίωσε τον ιδρωμένο άντρα δικηγόρο, που τον έσφιγγε η γραβάτα του, κρίνοντας ότι η αντίδικός του γυναίκα...

Στη χώρα των χαμένων χαρταετών, ανάμεσα σε χιλιάδες χαρταετούς, βρίσκονται και οι μαγευτικοί χαρταετοί του Χάρτινου Ιππότη. Ο ιππότης αυτός έγραφε τα παραμύθια του σε χρωματιστά χαρτιά, τα έκανε χαρταετούς και τους άφηνε ελεύθερους από το παράθυρο της φυλακής του. Σ' ένα από τα μακρινά ταξίδια του ο Ευγένιος έφτασε σ'αυτή την ξεχασμένη χώρα, βρήκε τους χαρταετούς, διάβασε τα παραμύθια και τώρα θ'αρχίσει να τα λέει και σ' εσάς.

Όταν οι συγγραφείς φοράνε μπλε κορδόνια στο ένα τους παπούτσι, πράσινα στο άλλο, τότε τους συμβαίνουν τα πιο παράξενα πράγματα. Έτσι κι εμένα. Μια μέρα, καθώς έσκυβα στο πεζοδρόμιο να δέσω τα μπλε κορδόνια μου, τσουπ, έπεσε πάνω στο κεφάλι μου ένα παλιό παιχνίδι. Για την ακρίβεια, μια κουρδιστή μαϊμού με κόκκινο σκουφί και δυο πιατίνια στα χέρια της, που τα χτυπούσε ασταμάτητα σαν τρελαμένη. Κόντευε να με ξεκουφάνει η αθεόφοβη μαϊμού. Θα με ρωτήσετε τώρα από πού έπεσε τούτη η κουρδιστή μαϊμού. Κι εγώ θα σας απαντήσω: Από τον ουρανό! Για την ακρίβεια, από ένα κόκκινο σύ...

"Καρότο" τη φώναζαν τα άλλα παιδιά και η Σοφία έκλαιγε. Τι κι αν τα κόκκινα μακριά μαλλιά της ήταν το καμάρι της γιαγιάς της. "Σαν φλόγα στον άνεμο", της έλεγε κάθε φορά που τη χτένιζε. Τι κι αν ο φίλος της ο Ορέστης τα έλεγε "μαγικά". Η μικρή Σοφία μισούσε τα κόκκινα μαλλιά της, ήθελε να τα κόψει, να τα εξαφανίσει για να μην την κοροϊδεύουν τα παιδιά. Ώσπου μια ζωγραφιά που ταξιδεύει θα αλλάξει τα πάντα μαγικά... Η Ελένη Γκίκα πλάθει μία ιστορία γεμάτη ευαισθησία και ρεαλισμό και διηγείται με το δικό της ξεχωριστό τρόπο την καθημερινότητα ενός παιδιού που έρχεται αντιμέ...

"Μην αφήνετε τη σχέση σας να βουλιάξει στην πλήξη". Αυτός είναι ο τίτλος ενός άρθρου που διάβασα στο "Βίβα" και με κατατρομοκράτησε. Έχω τα ίδια συμπτώματα: Τα δέκα χρόνια γάμου, τα δύο παιδιά, τη δουλειά, τις οικογενειακές διακοπές, το στενό φιλικό κύκλο - τους ίδιους πάντα φίλους, με τους οποίους ανταλλάσσουμε δείπνα κι επισκέψεις - ακόμη και τη σεξουαλική αποτυχία του συζύγου, που είναι, κατά τα φαινόμενα, ο οιωνός ότι ήδη κάναμε το πρώτο βήμα προς τη μοναξιά για δύο. Η Βιρζινί είναι τριάντα τεσσάρων ετών. Έχει μια καλή δουλειά στη διαφήμιση, έναν ιδανικό σύζυγο, δύο...

Ο Γκωτιέ, επί σαράντα χρόνια στην πρώτη γραμμή των ρομαντικών συγγραφέων, δημοσίευσε ποιήματα, μυθιστορήματα, δράματα, αρχαιολογικές μελέτες και λογοτεχνικές κριτικές. Ρομαντική υπήρξε και η ζωή του, "τα πολύχρωμα ενδύματά του και το μυστήριον, δι' ου ηρέσκετο να περιβάλλει τας πράξεις και τα αισθήματά του", γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης γι' αυτόν. Στα 1857, ο Μπωντλαίρ του αφιέρωσε τα "Άνθη του Κακού", αποκαλώντας τον "άψογο ποιητή". Τον ίδιο ακριβώς καιρό δημοσιευόταν σε επιφυλλίδες "Η ιστορία της Μούμιας", που εκδόθηκε αυτοτελώς την επόμενη χρονιά. "Ποιητική νουβέλα" θα...

- Ήτανε πάντα φυσικό για μάς τους Έλληνες να πεθαίνουμε από άγριο θάνατο, είπα ενθουσιασμένος, κάτι που δεν ένιωθα συχνά. Κανένας από τους ήρωές μας δεν ταπεινώθηκε, πεθαίνοντας στο κρεβάτι. Θα ήτανε ντροπή για τους απογόνους. - Είμαστε όμως Έλληνες. Και όχι μόνο Έλληνες, αλλά Μακεδόνες. Εμείς δεν ανεχόμαστε το σατανά να μας πατήσει. Να το θυμάσαι αυτό. - Μα το θυμάμαι. Οι Μακεδόνες δεν αποφεύγουνε ποτέ τους κινδύνους. Πολλές φορές, για χάρη της ελευθερίας, πηγαίνουν ν' ανταμώσουν το θάνατο με το κεφάλι ψηλά! - Δραματική κατάσταση, αναστέναξε ο παπα-Κολκής, κι έβγαλε το...