Εγχειρίδιον εκκλησιαστικής ιστορίας μετά λειτουργικής
Γούναρης Γρηγόριος Α.
Εκδοτική Θεσσαλονίκης (1994)
Σαρκολατρία
Εκδοτική Θεσσαλονίκης (1999)
Εκλογή ποιημάτων
Lorca Federico García 1898-1936
Εκδοτική Θεσσαλονίκης (2001)
"Μα τι να σου πω για την Ποίηση; Τι να σου γι' πω αυτά τα σύννεφα, γι' αυτό τον ουρανό; Να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω και τίποτ' άλλο. Καταλαβαίνεις πως ένας ποιητής δεν μπορεί να πει τίποτα για την Ποίηση· ας τ' αφήσουμε αυτά στους κριτικούς και τους δασκάλους. Μα ούτε εσύ, ούτε εγώ, ούτε κανένας ποιητής, δεν ξέρουμε τι είναι Ποίηση. Είναι εκεί! κοίταξε. Έχω τη φωτιά μέσα στα χέρια μου, το ξέρω και δουλεύω τέλεια μαζί της, μα δεν μπορώ να μιλήσω γι' αυτή χωρίς να κάνω φιλολογία. Καταλαβαίνω όλες τις ποιητικές τέχνες. Θα μπορούσα να μιλήσω γι' αυτές, αν δεν άλ...
Απολογία Σωκράτους
Πλάτων
Εκδοτική Θεσσαλονίκης (2001)
"Για το μεγάλο φιλόσοφο της ελληνικής αρχαιότητας, τον Σωκράτη, έχουν γραφεί πάρα πολλά βιβλία και έχουν διατυπωθεί απόψεις ποικίλες για την προσωπικότητά του, καθώς και ενδιαφέρουσες αναλύσεις των φιλοσοφικών του θέσεων. Για τις ανάγκες της παρούσας έκδοσης της Απολογίας εκείνο που έχει σημασία, φυσικά, δεν είναι να προηγηθεί μια εκτενής εισαγωγή. Αρκεί μια σύντομη αναφορά στον άνθρωπο Σωκράτη, στη φιλοσοφία του και στη στάση του ενώπιον των δικαστών στο δικαστήριο της Ηλιαίας".
Άπαντα τα καλύτερα ποιήματα
Σουρής Γεώργιος Χ. 1853-1919
Εκδοτική Θεσσαλονίκης (2002)
Τεμπελιά Δεν έχω κέφι για δουλειά, πάλι με δέρνει τεμπελιά και κάθομαι στο στρώμα... βρίσκω το σώμα μου βαρύ και όλ' η γη δε με χωρεί κι ο ουρανός ακόμα. Κακά νομίζω τα καλά και βλέπω μια στα χαμηλά και μια κοιτώ απάνω... Σ' αυτόν τον κόσμο τον χαζό ας ημπορούσα να μη ζω, μα... δίχως ν' αποθάνω
Τα καλύτερα
Σολωμός Διονύσιος 1798-1857
Εκδοτική Θεσσαλονίκης (2002)
Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε Της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι, Σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε Τ' ουρανού σε κανένα από τα μέρη· Και από κει κινημένο αργοφυσούσε Τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι, Που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα: Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα.
Περί παίδων αγωγής
Πλούταρχος
Εκδοτική Θεσσαλονίκης (2004)
Εγώ τουλάχιστον δεν έχω την απαίτηση να είναι οι γονείς άγριοι και σκληροί στη συμπεριφορά τους, αλλά συχνά πυκνά να συγχωρούν τα λάθη κάποιου νεότερου και να θυμούνται πως και οι ίδιοι υπήρξαν νέοι. Κι όπως οι γιατροί ανακτώντας τα πικρά φάρμακα με γλυκούς χυμούς, βρήκαν την ευχαρίστηση ως δρόμο για την βελτίωση της υγείας του αρρώστου, έτσι και οι γονείς πρέπει να συνδυάζουν της σκληρές παρατηρήσεις με την πραότητα. Κι άλλοτε να υποχωρούν στις επιθυμίες των παιδιών τους και να χαλαρώνουν τα χαλινάρια άλλοτε πάλι να τα τεντώνουν· και προπαντός πρέπει να υπομένουν τα λάθη τ...