Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Καθώς μια γυναίκα προεταοιμάζεται να γίνει μητέρα, αντιμετωπίζει μια εμπειρία που δεν μοιάζει με καμία άλλη στη ζωή της. Η γέννηση του μωρού της θα της δώσει νέα κατεύθυνση στις προτιμήσεις και στις απολαύσεις της και, πιθανότατα, θα επαναπροσδιορίσει μερικές από τις αξίες της. Καθώς υποβάλλεται σε αυτή τη μοναδική ψυχική μεταμόρφωση, νέες ελπίδες, φόβοι και προτεραιότητες την καθοδηγούν. Η απόκτηση ενός παιδιού επηρεάζει όλες τις στενές σχέσεις της και ο ρόλος της στην ιστορία της οικογένειάς της αλλάζει. Με αυτή την έννοια, στους πολλούς μήνες που προηγούνται και ακολ...

Ένας άγνωστος άντρας, πανικόβλητος, κυνηγημένος από δολοφόνους, τηλεφωνάει από καφέ σε καφέ στη Δικαστική Αστυνομία και ζητάει βοήθεια από τον επιθεωρητή Μαιγκρέ. Δεν θα καταφέρουν να τον σώσουν. Το πτώμα του θα βρεθεί πεταμένο από ένα αυτοκίνητο στην Πλας ντε λα Κονκόρντ, στο κέντρο του Παρισιού. Η υπόθεση στοιχειώνει τον Μαιγκρέ, που ξενυχτάει με τους συνεργάτες του για να βρουν τους ενόχους. Θα οδηγηθεί έτσι σε μια σπείρα Τσέχων και Πολωνών κακοποιών, που αποδεικνύονται σήριαλ κίλλερ της γαλλικής επαρχίας, στα πλούσια αγροκτήματα της Πικαρδίας. Ένα μυθιστόρημα με πολλή...

ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕΣ Τα μικρά που δεν πρόλαβες Τα μικρά πίσω-μπρος που δε μεγάλωσαν σε καιρό πολέμου για τη ζωή Τα μικρά που δε σου διάβασα, καλέ μου ας πετάξουν μακριά όπως εσύ δυο μοναξιές παράλληλες

H φωτογραφική εργασία του Στράτου Καλαφάτη "Άθως, Τα χρώματα της πίστης" ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2008 και ολοκληρώθηκε το 2013. Συνολικά χρειάστηκαν εικοσιπέντε επισκέψεις στην Αθωνική Πολιτεία και ένα σύνολο διακοσίων ημερών φωτογράφισης, για να παρουσιάσει μια σύγχρονη εκδοχή για το τοπίο και τους ανθρώπους σε αυτόν τον ιδιαίτερο χώρο. Ο φωτογράφος μετά την εμπειρία των μεγάλων εκθέσεων των φωτογραφιών και της πρώτης έκδοσης του βιβλίου, επέστρεψε στο Άγιον Όρος σε ένα πολυήμερο ταξίδι για να φωτογραφίσει ξανά ανθρώπους, τοπία και εικόνες. Πολλές από αυτές παρουσι...

"Αφοβως" - Για τον Φίλιππο Ηλιού Αναγκαία τύχη - Για τον Άγγελο Ελεφάντη Στον τόπο - Για τον Δήμο Μαυρομμάτη Δ.Ν. Μαρωνίτης - Το θάρρος του αδιάκοπου μετεωρισμού Ποιά είναι η δική μας αντίδραση απέναντι στην αρχαία τραγωδία; [...] Ο Ναπολέων είχε πει στον Γκαίτε πως ό,τι ήταν το πεπρωμένο για τον αρχαίο κόσμο ήταν η πολιτική για τον νεότερο, και ο Μπενζαμέν Κονστάν έλεγε πως η σημασία του υπερφυσικού στην αρχαία τραγωδία θα μπορούσε να μεταφερθεί στο νεότερο θέατρο μόνο με πολιτικούς όρους. [...] Η αρχαία τραγωδία αρνείται να παρουσιάσει ανθρώπινα όντα ιδανικά εναρμ...

Ο Θέμης Αγραφιώτης, πτυχιούχος Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, καταχείμωνο του ’93, φτάνει στο παγωμένο μακεδονικό οροπέδιο, στη μικρή μεθοριακή πολιτεία του: αυτός στο μεσοστράτι της ζωής του, η χώρα στα μισά μιας μακράς Μεταπολίτευσης, στον κολοφώνα ενός ξέφρενου εθνικού ξεφαντώματος. Εκεί, εγκάτοικος της "σπηλιάς", όπως συμβολικά αποκαλεί την ταπεινή του κάμαρη, στοιχειώνεται τις νύχτες από τις νεκρές ψυχές εκείνων που από ιδιοτέλεια και δειλία τον είχαν κάποτε προδώσει. Μόνη καταφυγή στις ώρες της σχόλης του η συγγραφή. Τα δεινά, ο άδικος διωγμός του φίλου του Ίων...

Οι "Αποφάσεις για όταν είμαι γέρος" γράφτηκαν το 1699, όταν ο Σουίφτ ήταν τριανταδύο ετών, δηλαδή νέος ή, ακόμη, και πολύ νέος. Διαβάζοντας, θαυμάζει κανείς την πρώιμη σοφία του νέου και ίσως να ζηλεύει, γέρος ο ίδιος, που δεν είχε την πρόνοια να σκεφτεί σαν τον νεαρό Σουίφτ. Όπως και να έχει το πράγμα, ο Σουίφτ δεν μοιάζει με άνθρωπο που αγνοούσε ότι πολύ συχνά παίρνουμε αποφάσεις για να μην τις τηρήσουμε. Ο επιστήμων Robert Boyle συγκέντρωσε τους στοχασμούς του σε ένα βιβλίο που δημοσιεύτηκε το 1664 με τον τίτλο "Συγκυριακές σκέψεις πάνω σε πολλά θέματα". Ξεκινώντας α...

Ποιός ήταν ο Φράντς Κάφκα; Χάρη στον Μίχαελ Κούμπφμύλλερ, μπορούμε να φανταστούμε τον διάσημο συγγραφέα σαν ευτυχισμένο άνθρωπο που στο τέλος της ζωής του βρίσκει τον μεγάλο έρωτα. Ένα έξυπνο, συγκινητικό μυθιστόρημα για την αγάπη, την πλήρωση και την αξία κάθε μιας μέρας που ζει κανείς με προσοχή και φροντίδα. Καλοκαίρι του 1923 σε μια λουτρόπολη της Βαλτικής, το Μύριτς. Ο φυματικός Φράντς Κάφκα, που έχει μόλις κλείσει τα σαράντα, γνωρίζει την εικοσιπεντάχρονη Ντόρα Ντιαμάντ και τολμά, λίγο πριν από το τέλος της ζωής του, να κάνει ένα βήμα που δεν είχε επιχειρήσει ως...

Οι τοξικομανείς με ψυχοπαθολογία είναι οι διπλά "αποκλίνοντες", οι διπλά στιγματισμένοι άνθρωποι, γυναίκες και άντρες, στην πλειονότητά τους νεαρής ηλικίας, από όλα τα κοινωνικά στρώματα, που ο αριθμός τους μεγαλώνει καθημερινά, αποδέκτες μιας βάρβαρης, ρατσιστικής αντιμετώπισης από τους θεσμούς και τους φορείς, παρίες ανάμεσα στους παρίες. Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούνται ανεπιθύμητοι από τις ψυχιατρικές δομές -δημόσιες και ιδιωτικές- και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Είναι οι περιπτώσεις που παραπέμπονται από τη μια υπηρεσία στην άλλη, ακόμα και όταν έχουν το χαρακτήρα του επείγο...

Μέρες ολόκληρες ο νεαρός δικηγόρος αγωνιζόταν για να βρει ένα κομματάκι της αλήθειας, και τώρα, εκεί στο μικρό πάρκο του Αγίου Παντελεήμονος, μπροστά σ’ ένα καφέ, κάτω από τα δέντρα, η αλήθεια ήρθε ολόκληρη, επικίνδυνη, δραματική. Η Λέλα Μαυρομμάτη τού διηγήθηκε όσα έγιναν κι ο Γιάννης Αποστόλου βρέθηκε μπροστά στο μεγαλύτερο δίλημμα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος κι ένας δικηγόρος..

Aντονελλιάνα, Νανά, Άννα, Χριστίνα, Λέλα, Λέλα και πάλι Λέλα, για πάντα Λέλα. Πολλές γυναίκες και πάντα μία, η ανύπαρκτη Λέλα των ονείρων. Κορίτσια άτακτα, αδέσποτα κορίτσια της φαντασίας και της πραγματικότητας ενός φτωχού και ανυπεράσπιστου συγγραφέα συναντώνται στη φανταχτερή δεξίωση που παραθέτει το μικρό αυτό βιβλίο. Με τις αταξίες και τα καμώματά τους, τα άτακτα κορίτσια σκορπίζουν αφειδώλευτα τη σαγήνη και την ταραχή στο σώμα και το πνεύμα των τυχερών-άτυχων συμπρωταγωνιστών τους. Τα άτακτα κορίτσια και οι εκάστοτε συμπρωταγωνιστές τους, στο κοινό τους πα...

Το "Όσα δεν είπες" μια τρυφερή και οξυδερκής αφήγηση, τα απομνημονεύματα ενός διακεκριμένου ιστορικού, εξερευνά τις ευρωπαϊκές συγκρούσεις του 20ού αιώνα μέσα από τη ζωή, τις ελπίδες και τα όνειρα μιας και μοναδικής οικογένειας - της οικογένειας του συγγραφέα. Διερευνώντας τις ιδιαίτερες και συγκινητικές ιστορίες των μελών της, ο Μαρκ Μαζάουερ αφηγείται τις θυσίες και τις σιωπές που σφράγισαν μια γενιά και τους απογόνους της. Η μοίρα θέλησε μέλη της οικογένειας να βιώσουν την πολιορκία του Στάλινγκραντ, τον εγκλεισμό στο γκέτο της Βίλνας, την Κατοχή στο Παρίσι, η να βρεθούν...

"Βουντού - Χ-Men εναντίον Ανθρώπων της Σκιάς", "Ζήτω ο Πρόεδρος!" και "Η Κλινική Μπαλαντίνα". Τρεις αστυνομικές ιστορίες του Ανδρέα Αποστολίδη, γραμμένες αντίστοιχα το 2005, το 2011 και το 2016, σύμφωνα με το κλίμα της κάθε εποχής, που αλλάζει ραγδαία. Το έγκλημα αναπροσαρμόζεται, ενώ οι ιδεοληψίες της ελληνικής κοινωνίας παραμένουν κυρίαρχες και απογειώνονται σε καινούργιους συνδυασμούς και ποικιλίες, προσφέροντας δουλειά στον ιδιωτικό ντετέκτιβ Λέλο Λίβα και τον πρώην ανακριτή της Ασφάλειας Περισσού Ηλία Σούλη. Σκύλοι κακοποιούνται, αρχαία διακινούνται παράνομα, κοκαΐν...

Απεικονίζοντας ιδιοφυώς την ανθρώπινη εμπειρία στη σύγχρονη μεγαλούπολη του Βερολίνου, η "Πόλη" αυτό το μυθιστόρημα χωρίς λόγια, που αποτελείται από 100 λεπτοδουλεμένες ξυλογραφίες, θεωρείται το αριστούργημα του Φρανς Μαζερέελ. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία το 1925. Οι ξυλογραφίες του, αξιοσημείωτης δύναμης και ομορφιάς, αποδίδουν το τεταμένο κλίμα στην ταραγμένη Βαϊμάρη και έχουν πρόγονό τους τα κοινωνιολογικά κείμενα της "Μητροπολιτικής αίσθησης" του Γκέοργκ Ζίμμελ, συνδιαλέγονται με την κινηματογραφική "Μητρόπολη" του Φριτς Λανγκ, τα πρώιμα εξπρεσιονιστικά...

Ένα σπουδαίο κείμενο του Ρόλαν Μπαρτ της ώριμης περιόδου του, με την ασύγκριτη γλώσσα και τη βαθιά και ελεύθερη επιχειρηματολογία του εκδίδεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Συνοδεύεται από μια θαυμάσια φωτογραφική καταγραφή του Πύργου από τον Αντρέ Μαρτέν, σε ένα βιβλίο με τη μορφή μικρού λευκώματος. Σύμβολο του Παρισιού, της νεωτερικότητας, της επικοινωνίας, της επιστήμης ή του 19ου αιώνα, πύραυλος, μίσχος, πλατφόρμα εξόρυξης, φαλλός, αλεξικέραυνο η έντομο, ο Πύργος του Άιφελ είναι το αναπόφευκτο σημείο αντίκρυ στα μεγάλα δρομολόγια του ονείρου. Για να εκπληρώσει αυτή...

Το "Πεντιγκρή" είναι το πιο μακροσκελές, το πιο εκπληκτικό, το πιο τολμηρό μυθιστόρημα του Ζωρζ Σιμενόν· είναι το βιβλίο που έχει φτάσει να θεωρείται, ολοένα περισσότερο, ο πυρήνας των σημαντικών επιτευγμάτων του ως χρονικογράφου του σύγχρονου εαυτού και της σύγχρονης κοινωνίας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1940, ο Σιμενόν ξεκίνησε να γράφει μια αυτοβιογραφία με θέμα την παιδική του ηλικία στο Βέλγιο. Έδειξε τις πρώτες σελίδες στον Αντρέ Ζιντ, και εκείνος τον προέτρεψε να τις μετατρέψει σε μυθιστόρημα. Το αποτέλεσμα ήταν, σύμφωνα με μεταγενέστερο σχόλιο του ίδιου του Σιμενό...

Το αλφαβητάρι ανοίγοντας έχεις ένα σκοπό: στις ζωγραφιές να ψάξεις να βρεις το μυστικό, γιατί κάθε λεξούλα που κρύβεται στο ποίημα υπάρχει στην εικόνα, κι αν σου ξεφύγει - κρίμα! Ένα ξεχωριστό αλφαβητάρι που μας ταξιδεύει στον ζωγραφικό κόσμο του Νίκου Εγγονόπουλου και εξοικειώνει τα παιδιά με την τέχνη. Σε κάθε γράμμα του αλφάβητου αφιερώνονται τέσσερις σελίδες με δύο έργα του Νίκου Εγγονόπουλου. Τα έμμετρα ποιήματα του Χάρη Βλαβιανού σχολιάζουν τα έργα επιλέγοντας κάθε φορά για το σκοπό αυτό μια διαφορετική λέξη που εικονίζεται στον πίνακα και ξεκινά από διαφορετικό...

Ο φωτογράφος Πάρις Πετρίδης νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ για δεκαπέντε μέρες. Η διάγνωση: πνευμονία και εμπύημα. Η θεραπεία: νυστέρι. Το βλέμμα: δεκαοχτώ φωτογραφίες. Ο τίτλος του βιβλίου, "Ατομικό αναμνηστικό", στην ιατρική ορολογία σημαίνει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς. Για έναν φωτογράφο σημαίνει το οδοιπορικό του βλέμματος στην επικράτεια του ζόφου. Κι ο ζόφος, όταν τον κοιτάς κατάματα ημερεύει, κάπως. Όπως ημερεύει το σωληνάκι του ορού με μια μισοφαγωμένη φέτα ψωμιού πλάι του. Ο θάλαμος του χειρουργείου με την Βρεφοκρατούσα ανάμεσα στα καλώδια. Οι από...

Για ποιο λόγο φιλοτεχνούνταν οι Κόρες στην αρχαία Ελλάδα και πώς ερμηνεύονται αυτές οι μαρμάρινες κορασίδες; Ποιο ήταν το μήνυμα που έστελναν; Ποιες παριστάνουν; Η συγγραφέας του βιβλίου απαντά στα ερωτήματα αυτά, βασιζόμενη στις εκτενείς έρευνές της. Οι εξαιρετικής τέχνης, σμιλευμένες σε μάρμαρο Κόρες ήταν ευρέως διαδεδομένες από τα μέσα του 7ου ώς τον 5ο αι. π.Χ. σε όλο τον τότε ελληνικό κόσμο. Αφιερώνονταν ως αναθήματα σε διάφορα ιερά, αλλά τοποθετούνταν και ως επιτύμβια μνημεία σε τάφους νεαρών κοριτσιών. Το γεγονός της ανακάλυψης ενός εντυπωσιακά μεγάλου αριθμο...