Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο 18 Άνω, τη μεγαλύτερη δημόσια Μονάδα Απεξάρτησης στην Ελλάδα, η ανθρωποκεντρική, ψυχοκοινωνική προσέγγιση του εξαρτημένου ατόμου, με τη διαλεκτική ως κύριο μεθοδολογικό εργαλείο και τη θεραπευτική ομάδα ως συλλογικότητα, διαμορφώνεις του αναγκαίους όρους για την ανάπτυξη του θεραπευτικού πλαισίου της απεξάρτησης. Στο 18 Άνω, η Ψυχοθεραπεία και η Τέχνη, στη διαλεκτική τους σχέση, δημιουργούν έναν καταπληκτικό αστερισμό ομάδων, κινητοποιώντας τις τόσο ελλειμματικές στον τοξικομανή διαδικασίες της συμβολοποίησης, της επανάκτησης δηλαδή του κόσμου των συμβόλων και της κο...

"Η έκταση των 42.614 τετραγωνικών χιλιομέτρων της Βορείου Ελλάδος, μοιάζει στον χάρτη να επικάθεται σαν πνεύμα ή τόνος, ψιλή ή περισπωμένη, επί του υπολοίπου ελλαδικού σώματος. Θα εξετάσουμε το φαινόμενο αρχινώντας εκ Δυσμών. [...]" Το 1966 ένας αγγλικός εκδοτικός οίκος θέλησε να εκδώσει έναν οδηγό της Ελλάδας με την εξής ιδιομορφία: γνωστοί συγγραφείς, Έλληνες και ξένοι, θα έγραφαν για το κάθε μέρος του τόπου, καθώς και δοκίμια για την ιστορία, την τέχνη, τον πολιτισμό και τα ήθη των νεοελλήνων. Στον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη ανατέθηκε η Βόρειος Ελλάδα. Αποτέλεσμα το κείμεν...

Το ύφος των διηγημάτων, αν και είναι φαινομενικά απλό, τελικά είναι πολυδιάστατο και πολυσύνθετο. Όλα σου δίνουν την αίσθηση του πρώτου ψελλίσματος, ενώ στην πραγματικότητα έχουνε δουλευτεί με τέτοια τελειότητα που ενεργούν πάνω στον αναγνώστη, μέσα του, σαν μια δαιμόνια μηχανή, αθόρυβη, αόρατη και εξεζητημένη. Ο Αλέξανδρος Αδαμόπουλος μας μιλάει για την "άλλη μεριά", το "από κει και πέρα". Εκεί όπου η επικοινωνία δεν γίνεται πια με λέξεις, αλλά με κάτι πέρα από τις λέξεις. [...] Το διήγημα "Η Άννα", στο τέλος, κλείνει τον κύκλο που ουσιαστικά άνοιξε το εφιαλτικό και θαν...

Που θα πρέπει να αναζητήσει κανείς τη λύση του αινίγματος της τοξικομανίας; Στην εποχή μας, τα ναρκωτικά, όλες δηλαδή οι ψυχοτρόποι ουσίες που μπορούν να γίνουν αντικείμενο τοξικομανιακής χρήσης, έρχονται να καλύψουν θεμελιακά ελλείμματα στον ψυχισμό του ανθρώπου. Παίρνουν τη θέση μιας αινιγματικής απουσίας, της απουσίας του Άλλου, της αδύνατης επικοινωνίας. Στο βιβλίο επιχειρείται να δοθεί μια απάντηση σε όλα αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν την τοξικομανία και έχουν συνέπειες στη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. Επιχειρείται η ανάλυση της θεραπευτικής διαδικασίας απεξάρτησης...

Ο μύθος υπήρξε η πρώτη μορφή "κοσμοθεωρίας". Στο ανιμιστικό σύμπαν των πρωτόγονων λαών, ανθρωπόμορφα όντα καθόριζαν τα φυσικά φαινόμενα και τη μοίρα των ανθρώπων. Υπερβαίνοντας τις ανιμιστικές κοσμογονίες, οι προσωκρατικοί επιχείρησαν να ερμηνεύσουν τα φυσικά φαινόμενα με φυσικά αίτια. Οι φυσιοκρατικές κοσμολογίες τους αποτέλεσαν την ιστορική-διαλεκτική άρνηση των αρχέγονων κοσμογονιών. Μετά από δύο χιλιάδες χρόνια περίπου, είχε έλθει η ώρα της επιστήμης, η οποία, με τη σειρά της, αποτέλεσε τη διαλεκτική άρνηση και υπέρβαση των ορθολογικών κοσμολογιών και γενικότερα της φι...

"Αγαπούσα παράφορα την Κόμισσα ντε... Ήμουν είκοσι χρόνων, ήμουν άπειρος, με απατούσε, θύμωσα, με εγκατέλειψε... Ήμουν άπειρος, την επιθύμησα πάλι, ήμουν είκοσι χρόνων, με συγχώρησε. Είκοσι χρόνων, άπειρος, με απατούσε διαρκώς και δεν με εγκατέλειπε πια. Πίστευα ότι ήμουν ο εραστής των εραστών, ο πληρέστερος των ανδρών." Ο Μίλαν Κούντερα, στο έργο του "Η τέχνη του μυθιστορήματος", θεωρεί ότι το μυθιστόρημα του Βιβάν Ντενόν "ξεκινάει με την ωραιότερη παράγραφο της γαλλικής μυθιστορίας". Η αρχή του "Χωρίς επαύριον" επιβάλλεται ως αριστούργημα ύφους και ειρωνείας. Οι προ...

Η "Χρωμοφοβία" -δηλαδή ο φόβος της καταστροφής ή της γενικευμένης παρακμής εξαιτίας του χρώματος- ενυπάρχει στη δυτική τέχνη από την αρχαιότητα. Αυτό γίνεται φανερό στις πάμπολλες απόπειρες να απαλλαγεί η τέχνη, η λογοτεχνία και η αρχιτεκτονική από το χρώμα, καθώς αυτό παρουσιάζεται άλλοτε ως στοιχείο του "ξένου" σώματος -του ανατολικού, του γυναικείου, του παιδαριώδους, του πρόστυχου ή του παθολογικού- και άλλοτε ως συστατικό του επιφανειακού, του ασήμαντου ή του καλλωπιστικού, χαρακτηριστικά που σε μερικές περιπτώσεις συμπίπτουν. Στη Χρωμοφοβία ο David Bachelor αναλύει τη...

Δείγμα γραφής: Πώς σώθηκε Πώς γλίτωσε από την πέτρα της λήθης σχεδόν δροσερή Θα της δώσω χρώματα και σώμα μυρωδιές φωνή να γράψει το ποίημα απ’ το ποίημα να πιει, να μιλήσει Σαν ωκεάνιο κύμα η εικόνα ορμά απ’ το σκοτάδι και το ψύχος στο ζεστό παρόν· αιφνίδια χρώματα βάφουν την αμετάκλητη απουσία ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ Η αυτοάνοση αρρώστια είμαι εγώ Ο εαυτός που στρέφεται εναντίον μου Σα να ήταν η επιθυμία εχθρός του μυαλού Με τον καιρό, θλίψη αφάνισε το αδιέξοδο Εύκολα το αφύσικο γίνεται συνήθεια ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ Πόσο τεντώνει το σχοινί Πόσο ισορροπεί ο φ...

Λένε πως όταν ο Ιούλιος Βερν γνώρισε τον Αλέξανδρο Δουμά (πατέρα), αποφάσισε: "Ό,τι κάνει αυτός με την Ιστορία θα κάνω εγώ με τη Γεωγραφία". Κάπως ανάλογα αντιμετώπισε και ο Νίκος Καββαδίας τη γενιά του: Ό,τι έκαναν εκείνοι με τη Ρωμιοσύνη έκανε αυτός με τη θάλασσα. Ο Καββαδίας, έτσι κι αλλιώς δεν αποπειράθηκε να καταγράψει πουθενά ναυτική (ή πολιτική) ηθογραφία, ούτε να περιγράψει βάσανα και καημούς. Το ταξίδι στο έργο του είναι το αυτονόητο -και τελικά αναμενόμενο- σκηνικό. Το πλοίο είναι το ονειρώδες αφροδίσιο σώμα, το νερό η πλήρης ερωτική φαντασίωση. Η δράση είναι μι...

Ποιος, ξέροντας να συνθέτει θρήνους για οδυνηρά γεγονότα, θα μπορούσε να θρηνήσει, όπως της αξίζει, την πόλη της Θεσσαλονίκης; Αυτή η πόλη, όσο ξεπερνούσε παλιά κατά πολύ όλες τις άλλες σε ευημερία και φαινόταν παντού υπέροχη και ζηλευτή, τόσο τώρα γνώρισε τη δυστυχία και αποτελεί το θέμα πολλών θρήνων. Όσοι, έστω και για λίγο χρόνο, συνέβη να απολαύσουν τα αγαθά της, δεν μπορούν να πουν τίποτε άλλο για αυτήν παρά πράγματα στενάχωρα στην ψυχή και που προκαλούν ροή δακρύων. Αυτή ξεπερνούσε πολλές πόλεις σε ομορφιά και σε γεωγραφική θέση και άλλες τόσες σε μέγεθος και σε αφθο...

Από όλες τις μορφές του αρχαίου λυρισμού η χορική ποίηση είναι η πιο σύνθετη και πιο εξελιγμένη. Είναι ποίηση ομαδική: τραγουδιέται και εκτελείται ρυθμικά από τη συντεταγμένη ομάδα ενός χορού, με τη συνοδεία λύρας. Και στη συνοδεία αυτού του οργάνου οφείλει την ονομασία της από τους Αλεξανδρινούς ως "λυρική". Πού οφείλεται η προσήλωση ενός μεταφραστή, που ενεργεί ως δευτερογενής δημιουργός -δηλαδή και αυτός ως ποιητής-, στα σωζόμενα αποσπάσματα του έργου των αρχαίων λυρικών; Στην ιδιαιτερότητα εκείνων των αιώνων που χαρακτηρίζονται ως αρχαϊκοί, την ευαισθησία και τη σημασί...

Ο τόμος περιέχει 4 συλλογές: "Η μύγα που πέταξε" / "A fly that flew away", "Εκείνο που δεν φεύγει ποτέ" / "What never goes away", "Χορεύοντας πάνω στις στάχτες" / "Dancing on Ashes" & "Οι ελάχιστοι" / "The Few". "Η παράξενη υφή του ουρανού δεν έχει σχέση μ' εσένα" στείλε μου νέα - είμαι τόσο μακριά "Η παράξενη υφή της γης δεν έχει σχέση μ' εσένα" δρόμος επιστροφής - το μόνο που ξέρω "The strangeness of the sky is not yours" send me news - I'm so far away "The strangeness of the earth is not yours" the way back - all I know

Από τις απαρχές της ιστορίας, οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν γύρω από υπαίθριες φωτιές ή στην αγορά για να ακούσουν ιστορίες. Αυτή η επιθυμία μοιάζει βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη ύπαρξη. Ουδέποτε αποκρίθηκα ότι ήμουν κάτι άλλο πέρα από παραμυθάς. Χαίρομαι να αφηγούμαι ιστορίες και έχω πει πολλές. Δυστυχώς για μένα, η αφήγηση μιας ιστορίας χάριν της ιστορίας και μόνο αποδοκιμάζεται από τη διανόηση. Προσπαθώ να υπομείνω σθεναρά την κακοτυχία μου. ΣΟΜΕΡΣΕΤ ΜΩΜ Από τον πρόλογο του βιβλίου

Η συστηματική ενασχόληση με τα ερωτικά των αρχαίων Ελλήνων είναι σχετικά πρόσφατη. Σε αντίθεση με τη συγκρατημένη στάση των παλαιότερων μελετητών, οι ειδικοί φέρνουν στις μέρες μας διαρκώς στο φως τα απόκρυφα και τα λησμονημένα. Εντρυφούν στις ιδιωτικές επιστολές και τα άτυπα χαράγματα με τις υβριστικές εκφράσεις. Μελετούν τους ερωτικούς καταδέσμους και τους μαγικούς παπύρους. Αναλύουν τους συμβολισμούς και τα νοήματα των ερωτικών αγγείων. Αναπτύσσουν νέες θεωρίες για την παιδεραστία. Στα βιβλιοπωλεία βρίσκει κανείς ό,τι επιθυμεί. Όσα εξακολουθούν να κρύβουν τα μουσεία, τα...