Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν ο πόνος σαν καταρράκτης πλημμυρίζει την ψυχή κι η απόγνωση σαν βράχος γίνεται ένοικος κι αφέντης, τότε όλα καταρρέουν. Και τις νύχτες στα όπλα που διαθέτεις, λογική κι αισθήσεις, απάντηση ποτέ δε θα πάρεις στα χρόνια της καταχνιάς. Βραδιά απελπισίας, αφού τα νανουρίσεις να κοιμηθούν, άφησε λεύτερη την καρδιά να αγναντεύει, να βυθίζεται στα σωθικά και να καταγράφει, δίχως ερμηνείες και συμπεράσματα, μονοπάτι αυτογνωσίας. Αναβλύζουν τότε σαν ένστιχτα, σαν διαίσθηση, αυθεντικά συναισθήματα και σκέψεις. Τότε βιώνεις το νόημα του Εγώ. Φτάνει να μην αγνοήσεις την αυθεντική κ...

Νοτιοδυτικά του εγκεφάλου και σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων υπάρχει μια χώρα σε σχήμα οβάλ. Είναι η χώρα του Θέλω. Στα βάθη του εγκεφάλου θάβω τον πόνο. Φρέσκος σέρνεται ψυχομαχώντας. Μια σπίθα φόβου ξεπετιέται, αλλά δεν σβήνει. Κίνησε η ματιά να φέρνει γύρα τον ορίζοντα. Ένας απλοϊκός πολίτης της χώρας του Θέλω είμαι, ανυποψίαστος, σε νησί για διακοπές ξαποσταίνω. Ξένος βραχνάς με κυκλώνει και με φιλοξενεί. Κάτι, κάτι άπιαστο με πολιορκεί. Αλλά τι; Ή το παρακάμπτω ή το ξεψαχνίζω. Έσπρωξε η συνήθεια το σώμα στο μονοπάτι της παραλίας. Αλλά στα έμπειρα μάτια...

Δεν θα ήταν δυνατόν να μην έχω κάποιες σκέψεις, αλλά ούτε και να παραμένουν αυτές οι σκέψεις συνεχώς οι ίδιες. Με αυτή την έννοια, αυτό το βιβλίο αποτελεί την προηγούμενη από μία ή περισσότερες πιο καθαρές καταστάσεις αίσθησης και σκέψης (από τους ανθρώπους, γενικώς) πάνω στα πράγματα.

Η ΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ Είναι λογικό, το βάρος τής ερευνούμενης γειτνίασης να μην καταπίνεται: Δεν έχουμε περίπτωση κατάληψης. Όταν ο επιστήμονας αισθανθεί απειλή και την υλική άγνοια, έχει να επιλέξει μέσα σε τρόπους κυκλοφορίας: Παίρνει άτεχνα το φορτίο και σαν όχημα (σαν καρότσι από εκμίσθωση με υπαλληλική πραμάτεια), το κάνει μια βόλτα στους δημόσιους δρόμους, μέχρι να περάσει ο μεγάλος κίνδυνος.

ΧΑΜΗΛΩΜΑ ΣΤΗ ΓΗ Οργανώνω -στη φούρια μου- συμπόσιο λογικής, με σφραγίδες αιτιών και επιχειρήματα για συνειδητότητα. Για να ανακαλύψω τη φύση τής δυστυχίας μου. Με αυτά για μέσα, ανάλογα έρχεται και το αποτέλεσμα: εικόνες και ύφος που με κολακεύουν. "Είναι που είμαι ανώτερος, που δε με καταλαβαίνουν, και που γι' αυτό και γι' άλλα, συχνά με αδικούν". Μικρή απόκλιση από την ταύτιση τού εγώ μου μ' εμένα αν συμβεί, βλέπω και δεν τρομάζω, αφού το ήξερα: Συντροφιές γνωστές, σώματα, λόγια γνωστά και κλασικά, αντικείμενα σκέψης αρκούσης αν και μονοδιάστατης, ολότητες...

Η γλυκύτατη κυρία Λέλα, ιδιοκτήτρια κομμωτηρίου της Θεσσαλονίκης, ο ιδιόρρυθμος σύντροφός της, ο Τάκης, τρεις ανύπαντρες κομμώτριες, πελάτισσες του μαγαζιού, και τρεις πανέμορφοι νεαροί άντρες. Ζιγκολό! Οι εραστές της σοκολάτας! Σχέσεις συνήθειας, συμφέροντος, εξάρτησης, σχέσεις ανθρώπινες, προσπαθούν να ισορροπήσουν πάνω στο τεντωμένο σχοινί των συμβάσεων! Σε ένα μαγαζί –που απαγορεύονται οι απαγορεύσεις– οι πρωταγωνιστές και οι δευτεραγωνιστές του μυθιστορήματος αυτού δείχνουν να υφαίνουν με μαεστρία τις ιδιαίτερες πτυχές τής κρυφής ζωής τους. Χαίρονται άραγε με τις...

Έξι γυναίκες συναντιούνται τυχαία στο αεροδρόμιο του Μονάχου. Λόγω της κακοκαιρίας οι πτήσεις τους καθυστερούν... Γνωρίζονται κάτω από περίεργες συνθήκες. Είναι ευχαριστημένες από τη ζωή τους; Ζουν ευτυχισμένες; Σταγόνες ζωής... η ζωή τους! Σταγόνες έρωτα, φιλίας, αγάπης, ευχαρίστησης... Ποτάμι οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες τους, θάλασσα τα «θέλω» τα «πρέπει», και τα «μη»... Περίεργα συμβάντα τις οδηγούν στο ιατρείο του αεροδρομίου. Κι από εκεί κάπου αλλού... Δένονται μεταξύ τους μετά από όλα αυτά που θα τους συμβούν στο αεροδρόμιο; Θα αντέξει άραγε αυτό το δέσιμο στον χρ...

Μικρές και μεγάλες διαδρομές, ανάμεσα σε ηλιοτρόπια και υψικαμίνους. Μια βδομάδα του Ιούλη, αναδρομή μιας τυπικής ζωής, ζωής μικρής όταν τη βλέπεις από απόσταση, ζωής μεγάλης γιατί χωράει το εύρος μιας ψυχής. Κι ο αντίλαλος... "Είμαι ο ένας μέσα στον χρόνο. Είμαι η απόδειξη της ανυπαρξίας του χρόνου. Γιατί εγώ είμαι που νικώ τον χρόνο κάθε φορά που σε κοιτώ βαθιά στα μάτια. Γιατί πάντα θα έρχομαι και θα σε κοιτώ βαθιά στα μάτια".

Έξι γυναίκες συναντιούνται τυχαία στο αεροδρόμιο του Μονάχου. Λόγω της κακοκαιρίας οι πτήσεις τους καθυστερούν... Γνωρίζονται κάτω από περίεργες συνθήκες. Είναι ευχαριστημένες από τη ζωή τους; Ζουν ευτυχισμένες; Σταγόνες ζωής... η ζωή τους! Σταγόνες έρωτα, φιλίας, αγάπης, ευχαρίστησης... Ποτάμι οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες τους, θάλασσα τα "θέλω" τα "πρέπει", και τα "μη"... Περίεργα συμβάντα τις οδηγούν στο ιατρείο τουαεροδρομίου. Κι από εκεί κάπου αλλού... Δένονται μεταξύ τους μετά από όλα αυτά που θα τους συμβούν στο αεροδρόμιο; Θα αντέξει άραγε αυτό το δέσιμο στον χρ...

Η γλυκύτατη κυρία Λέλα, ιδιοκτήτρια κομμωτηρίου της Θεσσαλονίκης, ο ιδιόρρυθμος σύντροφός της, ο Τάκης, τρεις ανύπαντρες κομμώτριες, πελάτισσες του μαγαζιού, και τρεις πανέμορφοι νεαροί άντρες. Ζιγκολό! Οι εραστές της σοκολάτας! Σχέσεις συνήθειας, συμφέροντος, εξάρτησης, σχέσεις ανθρώπινες, προσπαθούν να ισορροπήσουν πάνω στο τεντωμένο σχοινί των συμβάσεων! Σε ένα μαγαζί –που απαγορεύονται οι απαγορεύσεις– οι πρωταγωνιστές και οι δευτεραγωνιστές του μυθιστορήματος αυτού δείχνουν να υφαίνουν με μαεστρία τις ιδιαίτερες πτυχές τής κρυφής ζωής τους. Χαίρονται άραγε με τις...

Δεν πιστεύω ότι μπορεί ο άνθρωπος να καταλάβει την πραγματικότητα. Ίσως δεν πιστεύω καν στην ύπαρξη πραγματικότητας: συνεχώς ανακαλύπτουμε νόμους ή εξαιρέσεις που αναιρούν ό,τι γνωρίζαμε μέχρι χθες. Αυτές οι αρχές δίνουν σ’ αυτούς που τις ανακάλυψαν ιδέες για νέες ανακαλύψεις και σ’ εμάς θάρρος για μια καθολική δυσπιστία. Η διατήρηση της πίστης για αδυναμία κατανόησης της αλήθειας δίνει τον τίτλο σε κάθε παραγωγή τού νου: σχεδόν ψέματα. Είναι όμως η πράξη τής σκέψης και η προσπάθεια πάνω από τα αντικείμενά της οι υπεύθυνοι για το διαχωρισμό αυτό από το απόλυτο ψέμα έστω...