Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Υπογραμμίζουμε ότι, για πρώτη φορά βρίσκουμε και δημοσιεύουμε γαλλικές πηγές που αναφέρονται σε επαναστατικές ή αυτονομιστικές κινήσεις στο χώρο της Νότιας Ελλάδας μετά το 1806. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι σε ένα σχετικά πρόσφατο έργο για τους Γάλλους στα Ιόνια ο Baeyens (1973:111) δηλώνει ρητά ότι έψαξε αλλά δεν βρήκε τίποτε στο Παρίσι σχετικά με το σχέδιο απελευθέρωσης του Μοριά και τη μυστική συνάντηση των Κολοκοτρώνη, Φαρμάκη και Δονζελότ του 1808. Πιστεύουμε ότι μια μελλοντική έρευνα, στα ρωσικά αυτή τη φορά αρχεία, και στις αναφορές του πρόξενου στην Κέρ...

Ο Γερμανός αρχαιολόγος Λουδοβίκος Ρος (1806-1959), συγγραφέας του βιβλίου που κρατά ο αναγνώστης στα χέρια του με τον τίτλο "Αναμνήσεις και ανταποκρίσεις από την Ελλάδα" (1863), έφθασε στον τόπο μας το 1832, κατά το διάστημα μεταξύ της αποπομπής του Αυγουστίνου Καποδίστρια, (αρχηγού της τριανδρίας, μαζί με τους Κολοκοτρώνη και Κωλέττη που κυβέρνησε την Ελλάδα μετά τη δολοφονία του Ιω. Καποδίστρια) και του ερχομού του βασιλιά Όθωνα, πρίγκιπα της Βαυαρίας, και ανέλαβε τη διεύθυνση της Αρχαιολογικής υπηρεσίας αρχικά και κατόπι την έδρα αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών....

Ότε τω έτει 1806 επεχείρησα την διαπόντιον περιήγησίν μου, ουδείς σχεδόν ανεμιμνήσκετο των Ιεροσολύμων, η δε προς την κοιτίδα της θρησκείας ασεβής των συγχρόνων ολιγωρία υπήρχε τοσαύτη, ώστε ήθελέ τις ειπεί ότι μετά των σταυροφόρων ιπποτών συνηφανίσθη και η Παλαιστίνη. Ο τελευταίος εν τη Ανατολή περιηγητής Κ. Κόμης Βολνέης κατέστησε μεν ημίν πολλά γνωστά περί της Συρίας, αλλ' εις ολίγας μόνον και αορίστους περί της κυβερνήσεως της Ιουδαίας περιωρίσθη ειδήσεις. Εκ δε τούτων πάντων συνέβαινεν ώστε τα άλλως τοσούτον εγγύς ημών Ιεροσόλυμα να νομίζωνται ούτω εις τα πέρατα της...

Ότε τω έτει 1806 επεχείρησα την διαπόντιον περιήγησίν μου, ουδείς σχεδόν ανεμιμνήσκετο των Ιεροσολύμων, η δε προς την κοιτίδα της θρησκείας ασεβής των συγχρόνων ολιγωρία υπήρχε τοσαύτη, ώστε ήθελέ τις ειπεί ότι μετά των σταυροφόρων ιπποτών συνηφανίσθη και η Παλαιστίνη. Ο τελευταίος εν τη Ανατολή περιηγητής Κ. Κόμης Βολνέης κατέστησε μεν ημίν πολλά γνωστά περί της Συρίας, αλλ' εις ολίγας μόνον και αορίστους περί της κυβερνήσεως της Ιουδαίας περιωρίσθη ειδήσεις. Εκ δε τούτων πάντων συνέβαινεν ώστε τα άλλως τοσούτον εγγύς ημών Ιεροσόλυμα να νομίζωνται ούτω εις τα πέρατα της...

Ο Έλγιν δεν ανήκει σ' αυτούς που σεβάστηκαν μνημεία και ιερά, και τα λάφυρα της λεηλασίας του βρίσκονται, δυο περίπου αιώνες τώρα, στο Βρεταννικό Μουσείο. Στις επιστολές που έστειλε η Μαίρη Νίσμπετ, σύζυγος του λόρδου, στη μητέρα της, αποκαλύπτει τη λεηλασία του Έλγιν και των συνεργών του για την απόσπαση των γλυπτών και ομολογεί τις φθορές που προξενήθηκαν στο ναό από την αδέξια αποκαθήλωσή τους. Τα επιστολικά αυτά κείμενα θα βοηθήσουν τον αναγνώστη να συλλάβει το δόλο του Έλγιν για την απόσπαση των γλυπτών και να κατανοήσει πληρέστερα το μέγεθος του κακού που προξέν...

Πώς βρέθηκε στο Μοριά ο Εντγκάρ Κινέ (1803-1875), προσωπικότητα του γαλλικού προοδευτικού πνεύματος και της επιστήμης της εποχής του, οξύς παρατηρητής της ελληνικής πραγματικότητας στη μόλις απελευθερωμένη Ελλάδα του 1828-1830, όπως αποδεικνύεται από το βιβλίο του "Η νέα Ελλάδα και οι σχέσεις της με την Αρχαιότητα", 1830 (κυκλοφόρησε στη Γαλλία για δεύτερη φορά στα 1857 και πρόσφατα το 1984, στις εκδόσεις Belles Lettres, ενώ χαρακτηριστικά αποσπάσματα καταχωρίζονται στον Ε΄ τόμο της σειράς του Κυριάκου Σιμόπουλου "Πώς είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του '21", σ. 532 κ.ε.). Όταν ε...

[...] Ο μεθοδικός επιστήμονας Γκέοργκ Λούντβιχ Μάουρερ πρόσφερε θετικότατες υπηρεσίες στον τόπο μας με το βιβλίο του "Ο Ελληνικός λαός", όσο αρνητικές ήταν οι υπηρεσίες του σαν πολιτικού μέλους της τριμελούς αντιβασιλείας. Το μεγαλύτερο μέρος της συγγραφής είναι αφιερωμένο στην έρευνα και την αποτύπωση των εσωτερικών δομών της κοινωνικής συμβίωσης του λαού, από τις οποίες αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες, σαν συμβιωτική κοινωνική μονάδα, είχαν μια δική τους συνεκτική και νομοτελιακά καθορισμένη κοινωνική ζωή, που δεν μπορούσε ν' αγνοηθεί στη θεσμοθεσία του νεοελληνικού κράτο...

[...] Ο μεθοδικός επιστήμονας Γκέοργκ Λούντβιχ Μάουρερ πρόσφερε θετικότατες υπηρεσίες στον τόπο μας με το βιβλίο του "Ο Ελληνικός λαός", όσο αρνητικές ήταν οι υπηρεσίες του σαν πολιτικού μέλους της τριμελούς αντιβασιλείας. Το μεγαλύτερο μέρος της συγγραφής είναι αφιερωμένο στην έρευνα και την αποτύπωση των εσωτερικών δομών της κοινωνικής συμβίωσης του λαού, από τις οποίες αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες, σαν συμβιωτική κοινωνική μονάδα, είχαν μια δική τους συνεκτική και νομοτελιακά καθορισμένη κοινωνική ζωή, που δεν μπορούσε ν' αγνοηθεί στη θεσμοθεσία του νεοελληνικού κράτο...

Όταν ο νεαρός Άγγλος γιατρός Henry Holland, μετά το πέρας των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου της Σκωτίας αποφάσισε να περιηγηθεί την επικράτεια του Αλή πασά το 1812 ήταν μόλις 24 ετών. Η περιοχή που διάλεξε για ν' αρχίσει την έρευνά του (αρχαιολογική, κοινωνική, πολιτική και εκπολιτιστική) είχε ήδη γίνει γνωστή στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και είχε ελκύσει το ρομαντικό ενδιαφέρον της Ευρώπης από τις προηγηθείσες περιηγήσεις του ποιητή λόρδου Μπάυρον και του φίλου του Χόμπχαουζ. Η φυσιογνωμία του Αλή πασά καθώς και οι εντυπωσιακές μαρτυρίες ότι στην περιοχή του υ...

[...] Οι εργασίες που περιέχονται στο "Μελέτες συγκριτικής θεατρολογίας" χαρακτηρίζονται ακριβώς από ένα παρόμοιο προσανατολισμό. Επικεντρώνοντας δηλαδή κυρίως στην αναζήτηση της σχέσης που υφίσταται μεταξύ του νεοελληνικού θεάτρου και της παράδοσης του αρχαίου δράματος, στις επιδράσεις που η νεοελληνική δραματουργία έχει δεχθεί από μορφές του ευρωπαϊκού και αμερικανικού θεάτρου, καθώς επίσης και επιμέρους σχέσεις που υφίστανται ανάμεσα σε συγκεκριμένους συγγραφείς και κείμενα από το ελληνικό θέατρο του εικοστού αιώνα και άλλους δημιουργούς και έργα από την αρχαιότητα μέχρι...

[...] Η στενή ένταξη του Τιρς στο ευρωπαϊκό φιλελληνικό κίνημα, η αδιάκοπη επαφή του με ελληνικούς και άλλους παράγοντες, καθώς και η απασχόλησή του με τα προβλήματα του ελληνικού χώρου σε συνάρτηση με τα γενικώτερα ευρωπαϊκά, τον κατέστησαν έναν ειδικό του ελληνικού ζητήματος και κατά τη διάρκεια του αγώνα και στην αυγή της ελληνικής ανεξαρτησίας. Οπαδός ενός συγκρατημένου αστικού φιλελευθερισμού, οπλισμένος με τις γνώσεις ενός ουμανιστή γνώστη των αρχαίων ελληνικών γραμμάτων, αλλά και κάτοχος των συγχρόνων προβλημάτων του ευρωπαϊκού χώρου, όπως είταν το εθνικοενωτικό, το...

[...] Η στενή ένταξη του Τιρς στο ευρωπαϊκό φιλελληνικό κίνημα, η αδιάκοπη επαφή του με ελληνικούς και άλλους παράγοντες, καθώς και η απασχόλησή του με τα προβλήματα του ελληνικού χώρου σε συνάρτηση με τα γενικώτερα ευρωπαϊκά, τον κατέστησαν έναν ειδικό του ελληνικού ζητήματος και κατά τη διάρκεια του αγώνα και στην αυγή της ελληνικής ανεξαρτησίας. Οπαδός ενός συγκρατημένου αστικού φιλελευθερισμού, οπλισμένος με τις γνώσεις ενός ουμανιστή γνώστη των αρχαίων ελληνικών γραμμάτων, αλλά και κάτοχος των συγχρόνων προβλημάτων του ευρωπαϊκού χώρου, όπως είταν το εθνικοενωτικό, το...

Μια από τις πιο ελκυστικές περιοχές της νεοελληνικής μας ιστορίας είναι το μεταίχμιο του 18ου προς το 19ο αιώνα. Σ' αυτή την περίοδο αποκρυσταλλώνονται και παγιοποιούνται οι ανακατατάξεις επαναστατικού χαρακτήρα που πραγματώνονται τις δυο τελευταίες δεκαετίες του 18ου αιώνα στον ελληνικό χώρο, οι οποίες στη μεν πολιτική και κοινωνική μας ιστορία επισημαίνονται με τα ευρήματα μιας επίμονης πλέον επιδίωξης της ανεξαρτησίας του έθνους, μετά την σταθερή σύμπυξη των καθοριστικών εκείνων στοιχείων που στοιχειοθετούν την νεοελληνική εθνότητα -χώρος, κοινή εθνική συνείδηση, κοινός...

Ο Γάλλος διπλωμάτης, περιηγητής και ιστοριογράφος Φραγκίσκος Κάρολος Ούγγος Λωράν ντε Πουκεβίλ (1770-1838), ενώ σπούδασε ιατρική στο Παρίσι, αφιέρωσε τη ζωή του αποκλειστικά στην συγγραφή έργων για τον τόπο μας: "Ταξίδι στην Ελλάδα" (1820), "Ιστορία της αναγέννησης της Ελλάδας" (1824), "Ιστορία και περιγραφή της Ελλάδας" (1835) κ.ά. Με άμεσο κίνδυνο της ζωής του (από τους ληστές των ορέων και τις αυθαιρεσίες των τοπικών τουρκικών αρχών), περπάτησε κυριολεκτικά όλη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα, παρατηρώντας και καταγράφοντας τα πάντα: διαμόρφωση του εδάφους, πανίδα και χλ...

Στην ιστορία του ευρωπαϊκού περιηγητισμού και δη σ' εκείνη που κατά άμεσο ή έμμεσο τρόπο έχει ως "αντικείμενο" τις "ελληνικές χώρες" και την κυρίως Ελλάδα, ξεχωριστή θέση κατέχει ο Γάλλος Φραγκίσκος Πουκεβίλ (1770-1838), ένας άνθρωπος που βρέθηκε και κινήθηκε στα ελληνικά εδάφη, όχι από "φιλελληνικό τυχοδιωκτισμό", αλλά από πραγματικό ερωτικό πάθος προς τους ανθρώπους αυτούς, τους νεο-Έλληνες, που πρωτογνώρισε στην Τρίπολη του Μοριά, όταν τον φυλάκισαν εκεί οι Τούρκοι, στους οποίους τον είχαν παραδώσει Αλγερινοί πειρατές. Μετέσχε ως γιατρός σε επιστημονική αποστολή, η οποία...

Περί τα τέλη του 18ου, αρχές του 19ου αιώνα διαμορφώθηκε στη Ζάκυνθο ένα πρωτοπόρο πνευματικό ρεύμα, το οποίο εκδηλώθηκε ως οργασμός αξιών, διανόησης και δημιουργίας. Μέσα σ' αυτό το κλίμα γεννήθηκε και μεγάλωσε, από αριστοκρατική αλλά με βαθύτατες δημοκρατικές πεποιθήσεις και καταβολές οικογένεια, ο Αντώνιος Μάτεσις. Για οικογενειακούς λόγους, δεν απομακρύνθηκε ποτέ από το γενέθλιο νησί. Δε φοίτησε ποτέ σε Πανεπιστήμιο, Λύκειο ή Γυμνάσιο. Παρ' όλα αυτά, η παιδεία του επέτρεπε να συναναστρέφεται με τον πνευματικό κύκλο που διαμορφώθηκε γύρω από το λόγο, δάσκαλο και Φιλικ...

Ο Αυτοκράτορας Αδριανός είχε μια μεγαλόπρεπη έπαυλη στο Τίβολι, της οποίας τα ερείπια διατηρούνται ακόμα. Σ' αυτήν επιδίωξε να διαιωνίσει τις προσωπικές του αναμνήσεις από την Ελλάδα. Εκεί ανέγειρε κτήρια στα οποία έδωσε τα ονόματα της Ποικίλης Στοάς και του Λυκείου· δίπλα τους φύτεψε το Άλσος μιας Ακαδημίας και διοχέτευσε τη ροή ενός ιδεατού Πηνειού μέσα από την απομίμηση της ευχάριστης κοιλάδας των Τεμπών. Ο ταξιδιώτης στην Ελλάδα δημιουργεί στο δικό του μυαλό μια έπαυλη σαν κι αυτήν. Την εφοδιάζει με ωραία τοπία που επισκέφθηκε κάποτε σ' αυτή τη χώρα· τη ζωντανεύει με...